Gibadlong ni Natan si David
1Unya gipaadto sa Ginoo si Propeta Natan ngadto kang David. Pag-abot niya didto, miingon siya kang David, “May duha ka tawo nga nagpuyo sa usa ka lungsod. Ang usa adunahan ug ang usa kabos. 2Daghan kaayog mga karnero ug mga baka ang adunahan, 3apan ang kabos may usa ra gayod ka karnero nga iya pang pinalit. Gialimahan niya kini, ug midako kini uban kaniya ug sa iyang mga anak. Gipakaon niya kini sa iyang pagkaon, ug gipainom sa iya mismong baso, ug iya pa kining gikugos-kugos. Giisip niya kini nga morag iyang anak nga babaye. 4Usa niana ka higayon, may bisita ang adunahan, apan dili siya gustong moihaw sa iyang karnero o baka aron ipakaon sa iyang bisita. Gikuha hinuon niya ang karnero sa kabos nga tawo ug gipaihaw kini aron ipakaon sa iyang bisita.”
5Nasuko pag-ayo si David sa tawo nga adunahan ug miingon siya kang Natan, “Ipanumpa ko sa buhi nga Ginoo nga angay gayong patyon ang tawo nga naghimo niana. 6Ug tungod kay wala siyay kalooy sa kabos, angay niyang bayran ug upat ka karnero ang usa ka karnero nga iyang gikuha.”
7Unya miingon si Natan kang David, “Ikaw kadtong maong tawo! Mao kini ang giingon sa Ginoo, ang Dios sa Israel: ‘Gipili ko ikaw nga hari sa Israel ug giluwas ko ikaw gikan kang Saul. 8Gihatag ko kanimo ang iyang gingharian ug ang iyang mga asawa. Gihimo ko ikaw nga hari sa tibuok Israel ug Juda. Ug kon kulang pa kini, mahatagan ko pa ikaw ug mas daghan. 9Busa nganong gipakawalay-bili mo man ang akong pulong pinaagi sa paghimo ug daotan sa akong panan-aw? Gituyo mo nga mamatay si Uria sa gira; gipapatay mo siya sa mga Amonihanon, ug gikuha mo pa ang iyang asawa. 10Busa, gikan karon kanunay na nga may gira ug pagpinatyanay diha sa imong panimalay, tungod kay gitamay mo ako ug gikuha mo ang asawa ni Uria nga Hitihanon aron mahimong imong asawa.’
11“Dugang niini miingon ang Ginoo: ‘Magpadala akog kasamok batok kanimo nga gikan mismo sa imong panimalay. Ihatag ko ang imong mga asawa sa usa ka tawo nga suod kanimo, ug makighilawas siya kanila nga dayag sa tanan. 12Ang imong gihimo nga daotan gihimo mo sa tago, apan himuon ko kini kanimo nga dayag ngadto sa tanang mga Israelinhon.’ ”
13Unya miingon si David kang Natan, “Nakasala ako sa Ginoo.” Mitubag si Natan, “Gipasaylo ka na sa Ginoo, ug dili ka mamatay. 14Apan tungod kay ang imong gihimo nakahatag ug kahigayonan sa mga kaaway sa Ginoo nga pasipalahan siya, mamatay gayod ang imong anak.”
15Mipauli si Natan sa iyang balay. Unya gihatagan sa Ginoo ug grabe nga sakit ang anak ni David kang Batsheba. 16Nagpakilooy si David sa Dios alang sa bata. Nagpuasa siya sulod sa iyang kuwarto, ug sa yuta siya nagkatulog matag gabii. 17Giadtoan siya sa iyang mga opisyal aron pabangonon, apan midumili siya, ug dili siya mokaon uban kanila.
18Sa ikapito ka adlaw, namatay ang bata. Nahadlok ang mga alagad ni David sa pagsulti kaniya niini. Miingon sila, “Unsaon nato pagsulti kaniya nga patay na ang bata? Wala gani siya magtagad sa pag-alam-alam nato kaniya sa buhi pa ang bata, unsa pa kaha karon nga patay na kini. Basig maghimo siyag dili maayo sa iyang kaugalingon!”
19Nakita ni David nga naghinunghongay ang iyang mga alagad, busa nasabtan niya nga patay na ang bata. Nangutana siya, “Patay na ba ang bata?” Mitubag sila, “Oo.” 20Unya mibangon si David, naligo, nanghaplas ug humot nga lana, ug nagailis. Miadto siya sa balay sa Ginoo ug misimba. Unya mipauli siya, nagpahukad ug pagkaon, ug mikaon. 21Miingon ang iyang mga alagad kaniya, “Unsa kining imong gibuhat? Sa dihang buhi pa ang bata, nagpuasa ka ug mihilak, apan karong patay na ang bata, mibangon ka ug mikaon!” 22Mitubag si David, “Oo, nagpuasa ako ug mihilak sa dihang buhi pa ang bata kay namasin ako nga kaloy-an ako sa Ginoo ug dili niya itugot nga mamatay ang bata. 23Apan karon nga patay na siya, nganong magpuasa pa man ako? Mabuhi pa ba siya pagbalik? Moabot ang adlaw nga moadto ako kaniya, apan siya dili na makabalik kanako.”
24Unya gialam-alaman ni David ang iyang asawa nga si Batsheba, ug nagdulog sila. Namabdos si Batsheba ug nanganak ug lalaki, ug ginganlan nila kinig Solomon. Gimahal sa Ginoo ang bata, 25ug gisugo niya si Propeta Natan nga nganlan ang bata ug Jedidia12:25 Jedidia: Ang buot ipasabot sa Hebreo, gimahal sa Ginoo. tungod kay gimahal kini sa Ginoo.
Giilog ni David ang Raba
(1 Cro. 20:1-3)
26Sa laing bahin, misulong sila si Joab sa Raba, ang kapital sa mga Amonihanon, ug halos nailog na nila kini. 27Nagpadala si Joab ug mga mensahero ngadto kang David sa pag-ingon, “Gisulong namo ang Raba ug nailog namo ang ilang kuhaanan ug tubig. 28Busa tigoma na ang nahibiling mga sundalo ug humana ang pag-ilog sa lungsod aron ikaw ang mapasidunggan ug dili ako.”
29Busa gitigom ni David ang nahibiling mga sundalo ug gisulong nila ang Raba, ug nailog nila kini. 30Gikuha ni David ang bulawan nga korona gikan sa ulo sa hari sa mga Amonihanon12:30 sa ulo sa hari sa mga Amonihanon: o, sa ulo ni Milcom. Si Milcom dios sa mga Amonihanon. ug gibutang sa iyang ulo. May gibug-aton nga mga 35 ka kilo ang korona, ug aduna kini mga batong mahalon. Daghang mga kabtangan ang nakuha ni David niadto nga lungsod. 31Gibihag niya ang mga lumulupyo niini ug gipatrabaho ginamit ang mga gabas, piko, ug atsa. Gipahimo usab silag mga tisa.12:31 tisa: sa English, brick. Mao kini ang iyang gihimo sa mga lumulupyo sa tanang lungsod sa mga Amonihanon. Unya mipauli si David ug ang tanan niyang mga sundalo ngadto sa Jerusalem.
拿单斥责大卫
1耶和华派拿单先知去见大卫。拿单对大卫说：“一座城里有两个人，一个富有，一个贫穷。 2富人拥有许多牛羊， 3穷人除了自己买来养的一只母羊羔以外，什么也没有。他悉心饲养母羊羔，让它跟自己的儿女一起长大，他吃什么，羊也吃什么，他喝什么，羊也喝什么，还睡在他的怀中，就像他的女儿一样。 4一天，富人家中来了客人，他舍不得拿自己的牛羊款待客人，却宰了穷人的羊给客人吃。” 5大卫听后非常愤怒，对拿单说：“我凭永活的耶和华起誓，这人实在该死！ 6他真是没有半点怜悯之心，他必须偿还那穷人四倍！”
7拿单对大卫说：“那人就是你！以色列的上帝耶和华这样说，‘我膏立你做以色列的王，从扫罗手中救你， 8将你主人的家业和妻妾交给你，把以色列和犹大的国权赐给你。倘若还不够，我会再加倍地赐给你。 9你为什么蔑视我的命令，做出我视为可憎的事呢？你借亚扪人的刀杀了赫人乌利亚，把他的妻子据为己有。 10因为你藐视我，把赫人乌利亚的妻子据为己有，从今以后，杀戮流血的事必永不离开你的家。’ 11耶和华说，‘我要在你家中降下灾祸，我要当着你的面把你的妻妾交给你的近臣，他必在光天化日之下与她们行淫。 12你在暗地里做这恶事，我要让这样的恶事当着以色列人的面在光天化日之下临到你。’” 13大卫对拿单说：“我得罪了耶和华。”拿单说：“耶和华已经赦免了你的罪，使你不致死亡。 14但你做的丑事给了仇敌亵渎耶和华的机会，所以你这个孩子必定死。” 15拿单说完，便回家去了。
耶和华击打乌利亚的妻子给大卫生的孩子，使他患重病。 16大卫为这孩子向上帝哀求，并且禁食，他进到里面，整夜躺在地上。 17宫里的老臣在旁边伺候，想要扶他起来，他却不肯，也不肯与他们一同吃饭。 18到了第七日，孩子死了。大卫的臣仆都不敢把这消息告诉他，因为他们心里想：“孩子还活着的时候，我们劝他，他尚且不听，若告诉他孩子死了，他会怎样折磨自己呢？” 19大卫看见他们交头接耳，知道孩子死了，便问他们：“孩子死了？”他们答道：“是的，他死了。” 20大卫听后，便从地上起来，沐浴更衣，抹上香膏，然后到耶和华的殿去敬拜。他回宫以后，吩咐人摆上食物，自己开始用膳。 21他的臣仆诧异地问他：“我们真不明白，孩子还活着的时候，你禁食、哀哭。孩子死了，你反倒起来进食。” 22大卫说：“不错，孩子活着的时候我禁食、哀哭，因为我想也许耶和华会向我开恩，让他活命。 23但现在他既然死了，我禁食又有什么用呢？能让他起死回生吗？我必去他那里，他却不能返回这里了。”
24大卫安慰妻子拔示芭，与她同房，她便生了一个儿子。大卫给孩子取名叫所罗门。耶和华喜爱这孩子， 25祂差遣拿单先知去赐给他一个名字——耶底底亚，意思是耶和华喜爱他。
大卫打败亚扪人
26那时，约押正攻打亚扪人的都城拉巴。 27他派人去向大卫禀告说：“我攻打拉巴，已经占领了城的水源。 28请你赶快带领其余的兵马前来围攻并占领这城，免得我攻取这城以后，人们用我的名字为这城命名。” 29于是，大卫便召集了所有的人去攻打拉巴，攻陷了那城， 30夺取了亚扪王头上的金冠。这金冠重达三十四公斤，上面还镶了宝石，人们将它戴在大卫头上。大卫从城里得到许多战利品， 31又把城里的人带出来，让他们从事锯木、耕田、砍树和做砖的工作。他用同样的方式对待亚扪其他城邑的居民。之后，大卫和全军返回耶路撒冷。
