2 Samuel 1 – APSD-CEB & TNCV

Ang Pulong Sa Dios

2 Samuel 1:1-27

Gibalitaan si David nga Patay na si Saul

1Mibalik sila si David sa Ziklag human nila mapildi ang mga Amalekanhon. Nagpabilin sila sa Ziklag sulod sa duha ka adlaw. Patay na niadto si Saul. 2Sa ikatulo nga adlaw, may miabot nga batan-ong lalaki gikan sa kampo ni Saul, nga gisi ug bisti ug may abog sa ulo timailhan sa iyang pagsubo. Miadto siya kang David ug mihapa agig pagtahod kaniya. 3Gipangutana siya ni David, “Asa ka gikan?” Mitubag siya, “Nakaikyas ako gikan sa kampo sa mga Israelinhon.” 4Nangutana si David, “Ngano, unsa may nahitabo? Sultihi ako.” Miingon siya, “Nangikyas ang mga sundalong Israelinhon sa gira. Daghan kanila ang nangamatay, lakip na si Saul ug ang iyang anak nga si Jonatan.”

5Nangutana si David sa batan-ong lalaki, “Giunsa mo man pagkahibalo nga patay na si Saul ug si Jonatan?”

6Mitubag ang batan-ong lalaki, “Naatol nga didto ako sa Bukid sa Gilboa, ug nakita ko didto si Saul nga nagsandig sa iyang bangkaw. Duol na kaayo kaniya ang mga kaaway nga nagkabayo ug nagsakay ug mga karwahe. 7Paglingi niya, nakita niya ako ug iya akong gitawag. Mitubag ako, ‘Unsay akong ikatabang?’ 8Gipangutana niya ako kon kinsa ako. Mitubag ako nga usa ako ka Amalekanhon. 9Miingon siya kanako, ‘Duol diri, palihog, ug patya ako kay labihan na ang akong pag-antos sa kasakit ug gusto na akong mamatay.’ 10Busa giduolan ko siya ug gipatay tungod kay nasayod ako nga dili na gayod siya mabuhi sa kagrabe sa iyang samad. Unya gikuha ko ang korona sa iyang ulo ug ang pulseras sa iyang bukton, ug gidala dinhi kanimo, sir.”

11Unya gigisi ni David ug sa tanan niyang mga tawo ang ilang mga bisti sa pagpakita sa ilang pagsubo. 12Nanghilak sila ug nagpuasa hangtod sa pagkagabii alang kang Saul ug sa iyang anak nga si Jonatan, ug alang sa nasod sa Israel nga katawhan sa Ginoo, tungod kay daghan kanila ang nangamatay sa gira. 13Gipangutana pag-usab ni David ang batan-ong lalaki nga nagbalita kaniya, “Taga-asa ka?” Mitubag siya, “Anak ako sa usa ka langyaw nga nagapuyo dinhi sa inyong yuta; usa ako ka Amalekanhon.” 14Miingon si David, “Wala ka ba mahadlok sa pagpatay sa hari nga pinili sa Ginoo?” 15Unya gitawag ni David ang usa sa iyang mga tawo ug giingnan, “Dali diri ug patya siya!” Busa gipatay niini ang Amalekanhon. 16Miingon si David, “Ikaw, Amalekanhon, mao ang responsable sa imong kamatayon, tungod kay ikaw mismo ang nagpamatuod batok sa imong kaugalingon sa dihang misulti ka nga gipatay mo ang hari nga pinili sa Ginoo.”

Ang Awit sa Pagbangotan ni David

17Naghimo si David ug usa ka awit sa pagbangotan alang kang Saul ug sa anak niini nga si Jonatan, 18ug nagsugo siya nga itudlo kini sa katawhan sa Juda. Gitawag kini ug Awit sa Pana, ug nahisulat kini sa libro ni Jashar. Mao kini ang iyang mensahe:

19“Mga Israelinhon, nangamatay diha sa mga bukid ang mga pangulo nga inyong garbo! Nangamatay usab ang inyong maisog nga mga sundalo!

20Ayaw kini ipanugilon sa Gat, o sa mga dalan sa Ashkelon,

kay tingalig maghudyaka ang mga babayeng Filistihanon nga wala nakaila sa Dios.

21Hinaut nga dili ulanon o yamogan ang kabukiran sa Gilboa,

ug hinaut nga walay moturok nga mga tanom sa iyang mga uma nga makuhaan ug abot alang sa halad.

Kay didto nahugawan ang taming sa isog nga hari nga si Saul,

ug dili na mahinloan ug mapasinaw pinaagi sa pagpahid ug lana.

22Pinaagi sa espada ni Saul ug sa pana ni Jonatan daghang banggiitan nga kaaway ang ilang napatay.

23Gimahal gayod sa mga Israelinhon si Saul ug si Jonatan sa buhi pa sila,

ug nagainunongay sila hangtod sa kamatayon.

Mas abtik pa sila kay sa mga agila ug mas kusgan pa kay sa mga liyon.

24Mga babaye sa Israel, panghilak kamo alang kang Saul.

Tungod kaniya nakasul-ob kamo ug mahalong mga bisti ug mga alahas nga bulawan.

25Nangamatay sa gira ang banggiitan nga mga sundalo sa Israel!

Namatay si Jonatan sa inyong kabukiran.

26Nagabangotan gayod ako tungod kanimo, Jonatan, nga akong igsoon!

Gimahal ko gayod ikaw, ug ang imong gugma kanako labaw pa kay sa gugma sa mga babaye.

27Nangamatay ang banggiitan nga mga sundalo sa Israel.

Ang ilang mga armas nangawala.”

Thai New Contemporary Bible

2ซามูเอล 1:1-27

ดาวิดทราบข่าวว่าซาอูลสิ้นพระชนม์

(1ซมอ.31:1-13; 1พศด.10:1-12)

1หลังจากซาอูลสิ้นพระชนม์แล้ว ดาวิดกลับมาจากการพิชิตชาวอามาเลขและพักอยู่ที่เมืองศิกลากได้สองวัน 2ในวันที่สาม มีชายคนหนึ่งมาจากค่ายของซาอูล เสื้อผ้าขาดวิ่น และฝุ่นเต็มศีรษะ เขาหมอบกราบลงต่อหน้าดาวิดแสดงความเคารพ

3ดาวิดถามว่า “เจ้ามาจากไหน?”

เขาตอบว่า “ข้าพเจ้าหนีมาจากค่ายของอิสราเอล”

4ดาวิดถามว่า “เกิดอะไรขึ้น? บอกเราสิ”

เขาตอบว่า “ทหารของเราเตลิดหนี หลายคนถูกฆ่าตาย กษัตริย์ซาอูลและโยนาธานราชโอรสสิ้นพระชนม์แล้ว”

5ดาวิดจึงถามชายหนุ่มที่มาส่งข่าวว่า “เจ้ารู้ได้อย่างไรว่ากษัตริย์ซาอูลและโยนาธานราชโอรสสิ้นพระชนม์แล้ว?”

6เขาตอบว่า “ข้าพเจ้าอยู่บนภูเขากิลโบอา เห็นกษัตริย์ซาอูลทุ่มพระกายลงบนหอก รถม้าศึกของศัตรูก็ประชิดเข้ามา 7เมื่อพระองค์เห็นข้าพเจ้า ก็ร้องเรียกให้เข้าไปหา แล้วข้าพเจ้าทูลถามว่า ‘จะทรงให้ข้าพระบาททำสิ่งใด?’

8“พระองค์ตรัสถามว่า ‘เจ้าเป็นใคร?’

“ข้าพเจ้าทูลว่า ‘เป็นชาวอามาเลขพระเจ้าข้า’

9“พระองค์จึงตรัสว่า ‘มาฆ่าเราทีเถิด เราใกล้จะตายแล้ว แต่ก็ไม่ตายเสียที’

10“ข้าพเจ้าจึงปลงพระชนม์ เพราะเห็นว่าจะไม่รอดแน่ๆ แล้วข้าพเจ้าก็เอามงกุฎกับทองต้นพระกร1:10 คือ เครื่องประดับรัดต้นแขนมาให้ท่านผู้เป็นเจ้านายของข้าพเจ้า”

11แล้วดาวิดกับพรรคพวกทั้งหมดจึงฉีกเสื้อผ้าของตน 12พวกเขาพากันไว้ทุกข์ ร่ำไห้ และถืออดอาหารจนถึงเวลาเย็น เพื่อไว้อาลัยแด่กษัตริย์ซาอูล และโยนาธานราชโอรส และเพื่อไพร่พลขององค์พระผู้เป็นเจ้าและชาวอิสราเอลซึ่งสิ้นชีวิตในสงคราม

13ดาวิดพูดกับชายหนุ่มที่นำข่าวมาว่า “เจ้ามาจากไหน?”

เขาตอบว่า “ข้าพเจ้าเป็นลูกคนต่างด้าวชาวอามาเลข”

14ดาวิดถามว่า “ทำไมเจ้าจึงกล้าทำลายผู้ที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเจิมตั้งไว้?”

15แล้วดาวิดสั่งคนของตนว่า “เอาเขาไปฆ่าเสีย!” คนของดาวิดก็ฆ่าเขา 16เพราะดาวิดได้กล่าวแล้วว่า “เจ้าสมควรตาย เพราะเจ้าเองได้สารภาพว่า ‘ข้าพเจ้าได้ฆ่าผู้ที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเจิมตั้งไว้’”

ดาวิดไว้อาลัยซาอูลและโยนาธาน

17แล้วดาวิดคร่ำครวญไว้อาลัยแด่กษัตริย์ซาอูลกับโยนาธานราชโอรส 18และบัญชาให้สอนบทคร่ำครวญนี้แก่ชนยูดาห์ (บันทึกไว้ในหนังสือแห่งยาชาร์) ความว่า

19“โอ อิสราเอลเอ๋ย ศักดิ์ศรีของเจ้านอนสิ้นชีพอยู่บนที่สูงของเจ้า

วีรชนแกล้วกล้าล้มลงเสียแล้วหนอ!

20“อย่าแจ้งข่าวนี้ในเมืองกัท

อย่าประกาศข่าวนี้ตามถนนหนทางในอัชเคโลน

หาไม่แล้วธิดาแห่งฟีลิสเตีย1:20 คือ ชาวฟีลิสเตียจะกระหยิ่มยิ้มย่อง

หาไม่แล้วเหล่าบุตรีของผู้ที่ไม่ได้เข้าสุหนัตจะลิงโลดยินดี

21“โอ ภูเขากิลโบอา

ขออย่าให้เจ้าได้รับฝนหรือหยาดน้ำค้าง

ขออย่าให้ท้องทุ่งเกิดธัญญาหารเพื่อเป็นเครื่องบูชา1:21 ในภาษาฮีบรูข้อความนี้มีความหมายไม่ชัดเจน

เพราะที่นั่นโล่ของผู้เกรียงไกรถูกเหยียดหยาม

โล่ของซาอูลไม่ได้ชโลมด้วยน้ำมันอีกแล้ว

22“ธนูของโยนาธานดื่มเลือดไม่หยุด

และกินเนื้อของผู้มีกำลัง

ดาบของซาอูล

ไม่กลับมาเปล่า

23“ซาอูลและโยนาธาน

ยามอยู่ทรงเป็นที่รักและน่าชื่นชม

ยามสิ้นไม่ทรงพรากจากกัน

ทรงว่องไวกว่านกอินทรี

แข็งแกร่งกว่าราชสีห์

24“โอ เหล่าธิดาแห่งอิสราเอล1:24 คือ ชาวอิสราเอล

จงร่ำไห้ให้กับซาอูล

ผู้ทรงแต่งกายให้เธอด้วยอาภรณ์สีแดงเข้มและสิ่งงดงาม

และตกแต่งอาภรณ์ของเธอด้วยเครื่องประดับทองคำ

25“วีรชนแกล้วกล้าล้มลงกลางสมรภูมิ!

โยนาธานนอนสิ้นชีพอยู่บนที่สูงของเจ้า

26โอ โยนาธาน พี่น้องของข้าพเจ้าเอ๋ย ข้าพเจ้าอาลัยถึงท่าน

ท่านเป็นที่รักยิ่งของข้าพเจ้า

ความรักที่ท่านมีต่อข้าพเจ้านั้นล้ำเลิศ

ล้ำเลิศยิ่งกว่าความรักของสตรี

27“วีรชนแกล้วกล้าล้มลงเสียแล้ว!

อาวุธยุทโธปกรณ์ก็พินาศไป!”