2 Samuel 1 – APSD-CEB & NIRV

Ang Pulong Sa Dios

2 Samuel 1:1-27

Gibalitaan si David nga Patay na si Saul

1Mibalik sila si David sa Ziklag human nila mapildi ang mga Amalekanhon. Nagpabilin sila sa Ziklag sulod sa duha ka adlaw. Patay na niadto si Saul. 2Sa ikatulo nga adlaw, may miabot nga batan-ong lalaki gikan sa kampo ni Saul, nga gisi ug bisti ug may abog sa ulo timailhan sa iyang pagsubo. Miadto siya kang David ug mihapa agig pagtahod kaniya. 3Gipangutana siya ni David, “Asa ka gikan?” Mitubag siya, “Nakaikyas ako gikan sa kampo sa mga Israelinhon.” 4Nangutana si David, “Ngano, unsa may nahitabo? Sultihi ako.” Miingon siya, “Nangikyas ang mga sundalong Israelinhon sa gira. Daghan kanila ang nangamatay, lakip na si Saul ug ang iyang anak nga si Jonatan.”

5Nangutana si David sa batan-ong lalaki, “Giunsa mo man pagkahibalo nga patay na si Saul ug si Jonatan?”

6Mitubag ang batan-ong lalaki, “Naatol nga didto ako sa Bukid sa Gilboa, ug nakita ko didto si Saul nga nagsandig sa iyang bangkaw. Duol na kaayo kaniya ang mga kaaway nga nagkabayo ug nagsakay ug mga karwahe. 7Paglingi niya, nakita niya ako ug iya akong gitawag. Mitubag ako, ‘Unsay akong ikatabang?’ 8Gipangutana niya ako kon kinsa ako. Mitubag ako nga usa ako ka Amalekanhon. 9Miingon siya kanako, ‘Duol diri, palihog, ug patya ako kay labihan na ang akong pag-antos sa kasakit ug gusto na akong mamatay.’ 10Busa giduolan ko siya ug gipatay tungod kay nasayod ako nga dili na gayod siya mabuhi sa kagrabe sa iyang samad. Unya gikuha ko ang korona sa iyang ulo ug ang pulseras sa iyang bukton, ug gidala dinhi kanimo, sir.”

11Unya gigisi ni David ug sa tanan niyang mga tawo ang ilang mga bisti sa pagpakita sa ilang pagsubo. 12Nanghilak sila ug nagpuasa hangtod sa pagkagabii alang kang Saul ug sa iyang anak nga si Jonatan, ug alang sa nasod sa Israel nga katawhan sa Ginoo, tungod kay daghan kanila ang nangamatay sa gira. 13Gipangutana pag-usab ni David ang batan-ong lalaki nga nagbalita kaniya, “Taga-asa ka?” Mitubag siya, “Anak ako sa usa ka langyaw nga nagapuyo dinhi sa inyong yuta; usa ako ka Amalekanhon.” 14Miingon si David, “Wala ka ba mahadlok sa pagpatay sa hari nga pinili sa Ginoo?” 15Unya gitawag ni David ang usa sa iyang mga tawo ug giingnan, “Dali diri ug patya siya!” Busa gipatay niini ang Amalekanhon. 16Miingon si David, “Ikaw, Amalekanhon, mao ang responsable sa imong kamatayon, tungod kay ikaw mismo ang nagpamatuod batok sa imong kaugalingon sa dihang misulti ka nga gipatay mo ang hari nga pinili sa Ginoo.”

Ang Awit sa Pagbangotan ni David

17Naghimo si David ug usa ka awit sa pagbangotan alang kang Saul ug sa anak niini nga si Jonatan, 18ug nagsugo siya nga itudlo kini sa katawhan sa Juda. Gitawag kini ug Awit sa Pana, ug nahisulat kini sa libro ni Jashar. Mao kini ang iyang mensahe:

19“Mga Israelinhon, nangamatay diha sa mga bukid ang mga pangulo nga inyong garbo! Nangamatay usab ang inyong maisog nga mga sundalo!

20Ayaw kini ipanugilon sa Gat, o sa mga dalan sa Ashkelon,

kay tingalig maghudyaka ang mga babayeng Filistihanon nga wala nakaila sa Dios.

21Hinaut nga dili ulanon o yamogan ang kabukiran sa Gilboa,

ug hinaut nga walay moturok nga mga tanom sa iyang mga uma nga makuhaan ug abot alang sa halad.

Kay didto nahugawan ang taming sa isog nga hari nga si Saul,

ug dili na mahinloan ug mapasinaw pinaagi sa pagpahid ug lana.

22Pinaagi sa espada ni Saul ug sa pana ni Jonatan daghang banggiitan nga kaaway ang ilang napatay.

23Gimahal gayod sa mga Israelinhon si Saul ug si Jonatan sa buhi pa sila,

ug nagainunongay sila hangtod sa kamatayon.

Mas abtik pa sila kay sa mga agila ug mas kusgan pa kay sa mga liyon.

24Mga babaye sa Israel, panghilak kamo alang kang Saul.

Tungod kaniya nakasul-ob kamo ug mahalong mga bisti ug mga alahas nga bulawan.

25Nangamatay sa gira ang banggiitan nga mga sundalo sa Israel!

Namatay si Jonatan sa inyong kabukiran.

26Nagabangotan gayod ako tungod kanimo, Jonatan, nga akong igsoon!

Gimahal ko gayod ikaw, ug ang imong gugma kanako labaw pa kay sa gugma sa mga babaye.

27Nangamatay ang banggiitan nga mga sundalo sa Israel.

Ang ilang mga armas nangawala.”

New International Reader’s Version

2 Samuel 1:1-27

David Hears That Saul Has Died

1After Saul died, David returned to Ziklag. He had won the battle over the Amalekites. He stayed in Ziklag for two days. 2On the third day a man arrived from Saul’s camp. His clothes were torn. He had dust on his head. When he came to David, he fell to the ground to show him respect.

3“Where have you come from?” David asked him.

He answered, “I’ve escaped from Israel’s camp.”

4“What happened?” David asked. “Tell me.”

He said, “Israel’s men ran away from the battle. Many of them were killed. Saul and his son Jonathan are dead.”

5David spoke to the young man who brought him the report. He asked him, “How do you know that Saul and his son Jonathan are dead?”

6“I just happened to be there on Mount Gilboa,” the young man said. “Saul was there too. He was leaning on his spear. The enemy chariots and chariot drivers had almost caught up with him. 7Then he turned around and saw me. He called out to me. I said, ‘What do you want me to do?’

8“He asked me, ‘Who are you?’

“ ‘An Amalekite,’ I answered.

9“Then he said to me, ‘Stand here by me and kill me! I’m close to death, but I’m still alive.’

10“So I stood beside him and killed him. I did it because I knew that after he had lost the battle he would be killed anyway. So I took the crown that was on his head. I also took his armband. I’ve brought them here to you. You are my master.”

11Then David tore his clothes. And all his men tore their clothes. 12All of them were filled with sadness. They mourned over the whole nation of Israel. They didn’t eat anything until evening. That’s because Saul and Jonathan and the Lord’s army had been killed by swords.

13David spoke to the young man who had brought him the report. He asked, “Where are you from?”

“I’m the son of an outsider, an Amalekite,” he answered.

14David asked him, “Why weren’t you afraid to lift your hand to kill the Lord’s anointed king?”

15Then David called for one of his men. He said, “Go! Strike him down!” So he struck the man down, and the man died. 16That’s because David had said to him, “Anything that happens to you will be your own fault. What your own mouth has spoken is a witness against you. You said, ‘I killed the Lord’s anointed king.’ ”

David’s Song of Sadness About Saul and Jonathan

17David sang a song of sadness about Saul and his son Jonathan. 18He ordered that it be taught to the people of Judah. It is a song that is played on a stringed instrument. It is written down in the Book of Jashar. David sang,

19“Israel, a gazelle lies dead on your hills.

Your mighty men have fallen.

20“Don’t announce it in Gath.

Don’t tell it in the streets of Ashkelon.

If you do, the daughters of the Philistines will be glad.

The daughters of men who haven’t been circumcised will be joyful.

21“Mountains of Gilboa,

may no dew or rain fall on you.

May no showers fall on your hillside fields.

The shield of the mighty king wasn’t respected there.

The shield of Saul lies there. It isn’t rubbed with oil anymore.

22The bow of Jonathan didn’t turn back.

The sword of Saul didn’t return without being satisfied.

They spilled the blood of their enemies.

They killed mighty men.

23“When they lived, Saul and Jonathan were loved and respected.

When they died, they were not parted.

They were faster than eagles.

They were stronger than lions.

24“Daughters of Israel, mourn over Saul.

He dressed you in the finest clothes.

He decorated your clothes with ornaments of gold.

25“Your mighty men have fallen in battle.

Jonathan lies dead on your hills.

26My brother Jonathan, I’m filled with sadness because of you.

You were very special to me.

Your love for me was wonderful.

It was more wonderful than the love of women.

27“Israel’s mighty men have fallen.

Their weapons of war are broken.”