1Ako si Simon Pedro nga alagad ug apostol ni Jesu-Cristo. Nangumusta ako kaninyo nga nagatuo kang Jesu-Cristo nga atong Dios ug Manluluwas. Ug tungod kay siya matarong, ang iyang gihatag kaninyo nga pagtuo sama usab kabililhon sa iyang gihatag kanamo nga pagtuo.
2Hinaut nga madawat ninyo ang dugang pa gayod nga grasya ug kalinaw sa inyong padayon nga pag-ila sa Dios nga mao si Jesus nga atong Ginoo.
Gipili Kita sa Dios nga Mahimong Iyang mga Anak
3Ang gahom sa Dios naghatag kanato sa tanan natong kinahanglanon sa pagkinabuhi nga diosnon pinaagi sa atong pag-ila kaniya nga nagtawag kanato. Gitawag niya kita pinaagi sa iyang kahibulongan nga gahom. 4Ug pinaagi usab niini, gihatagan niya kita ug bililhon gayod nga mga saad, aron pinaagi niini nga mga saad malikayan nato ang mga kailibgon dinhi sa kalibotan nga makadaot kanato, ug makaambit kita sa diosnon nga kinaiya. 5Busa, paningkamoti gayod ninyo nga ikadugang sa inyong pagtuo ang maayong pamatasan; sa inyong maayong pamatasan, ang kaalam; 6sa kaalam, ang pagpugong sa kaugalingon; sa pagpugong sa kaugalingon, ang pagkamainantuson; sa pagkamainantuson, ang pagkadiosnon; 7sa pagkadiosnon, ang paghigugma sa atong mga igsoon kang Cristo; sa paghigugma sa atong mga igsoon kang Cristo, ang paghigugma sa tanan. 8Kon kining tanang hiyas anaa kaninyo ug nagadagaya, mapuslanon ang inyong mga binuhatan sa inyong pag-ila sa atong Ginoong Jesu-Cristo. 9Apan si bisan kinsa nga wala niining mga hiyasa, buta sa kamatuoran; nalimtan niya nga gihinloan na siya sa Dios sa iyang mga sala kaniadto.
10Busa mga igsoon ko kang Cristo, paningkamoti gayod nga masiguro ninyo nga kamo tinuod nga mga tinawag ug mga pinili sa Dios. Kay kon buhaton ninyo kining mga butanga dili gayod kamo mapukan, 11kondili mahimong bukas ang pagdawat kaninyo ngadto sa walay kataposan nga gingharian sa atong Ginoo ug Manluluwas nga si Jesu-Cristo.
12Mao kana nga kanunay ko kamong pahinumdoman bahin niining mga butanga, bisan nasayran na ninyo kini ug lig-on na kamo diha sa kamatuoran nga inyong nadawat. 13Alang kanako, angay gayod nga pahinumdoman ko kamo kanunay samtang buhi pa ako. 14Kay nasayran ko nga dili na gayod ako magdugay niining kalibotana, tungod kay gipahibalo gayod kini sa atong Ginoong Jesu-Cristo kanako. 15Busa paningkamotan ko nga bisan kon wala na ako, mahinumdoman pa gihapon ninyo kining akong gitudlo.
Nakita Namo nga si Cristo Gipasidunggan sa Dios
16Ang among gisulti kaninyo bahin sa gahom sa atong Ginoong Jesu-Cristo sa dihang dinhi pa siya sa kalibotan dili tinumotumo lang nga mga sugilanon, kondili nasaksihan gayod namo ang iyang gahom nga gikan sa Dios. 17Kay sa dihang gidayeg ug gipasidunggan si Jesu-Cristo sa Dios nga Amahan, nadunggan namo ang tingog sa makagagahom nga Dios nga nagkanayon, “Mao kini ang akong hinigugma nga Anak. Nalipay gayod ako kaniya.” 18Kining tingog nga gikan sa langit nadunggan namo sa dihang kami kauban ni Jesus didto sa balaan nga bukid.
19Mao kini ang hinungdan nga nadugangan pa gayod ang among pagtuo sa mga pagtulon-an nga gitudlo sa mga propeta. Busa angay ninyong patalinghogan ang ilang gitudlo, tungod kay sama kini sa usa ka suga nga nagadan-ag sa mangitngit nga dapit1:19 nagadan-ag sa mangitngit nga dapit: o, nagapahayag sa nangitngitan nga mga hunahuna. hangtod sa adlaw nga moabot si Cristo.1:19 hangtod sa adlaw nga moabot si Cristo: sa literal, hangtod nga ang adlaw magbanagbanag. Sama siya sa kabugwason nga molamdag sa inyong hunahuna.1:19 hunahuna: sa literal, kasingkasing. 20Labaw sa tanan timan-i gayod ninyo kini: ang tanan nga nahisulat sa Kasulatan dili kinaugalingon nga pagsabot sa mga propeta. 21Tungod kay wala sila magsulti sumala sa ilang kaugalingon nga hunahuna, kondili gigamhan sila sa Espiritu Santo sa pagsulti sa pulong sa Dios.
1Simão Pedro, servo1.1 Isto é, escravo. e apóstolo de Jesus Cristo,
àqueles que, mediante a justiça de nosso Deus e Salvador Jesus Cristo, receberam conosco uma fé igualmente valiosa:
2Graça e paz lhes sejam multiplicadas, pelo pleno conhecimento de Deus e de Jesus, o nosso Senhor.
A Certeza de nossa Vocação e Eleição
3Seu divino poder nos deu tudo de que necessitamos para a vida e para a piedade, por meio do pleno conhecimento daquele que nos chamou para a sua própria glória e virtude. 4Dessa maneira, ele nos deu as suas grandiosas e preciosas promessas, para que por elas vocês se tornassem participantes da natureza divina e fugissem da corrupção que há no mundo, causada pela cobiça.
5Por isso mesmo, empenhem-se para acrescentar à sua fé a virtude; à virtude o conhecimento; 6ao conhecimento o domínio próprio; ao domínio próprio a perseverança; à perseverança a piedade; 7à piedade a fraternidade; e à fraternidade o amor. 8Porque, se essas qualidades existirem e estiverem crescendo em sua vida, elas impedirão que vocês, no pleno conhecimento de nosso Senhor Jesus Cristo, sejam inoperantes e improdutivos. 9Todavia, se alguém não as tem, está cego, só vê o que está perto, esquecendo-se da purificação dos seus antigos pecados.
10Portanto, irmãos, empenhem-se ainda mais para consolidar o chamado e a eleição de vocês, pois, se agirem dessa forma, jamais tropeçarão 11e assim vocês estarão ricamente providos quando entrarem no Reino eterno de nosso Senhor e Salvador Jesus Cristo.
A Glória de Cristo e a Firmeza das Escrituras
12Por isso, sempre terei o cuidado de lembrá-los destas coisas, se bem que vocês já as sabem e estão solidamente firmados na verdade que receberam. 13Considero importante, enquanto estiver no tabernáculo deste corpo, despertar a memória de vocês, 14porque sei que em breve deixarei este tabernáculo, como o nosso Senhor Jesus Cristo já me revelou. 15Eu me empenharei para que, também depois da minha partida, vocês sejam sempre capazes de lembrar-se destas coisas.
16De fato, não seguimos fábulas engenhosamente inventadas, quando falamos a vocês a respeito do poder e da vinda de nosso Senhor Jesus Cristo; ao contrário, nós fomos testemunhas oculares da sua majestade. 17Ele recebeu honra e glória da parte de Deus Pai, quando da suprema glória lhe foi dirigida a voz que disse: “Este é o meu filho amado, de quem me agrado”1.17 Mt 17.5; Mc 9.7; Lc 9.35. 18Nós mesmos ouvimos essa voz vinda dos céus, quando estávamos com ele no monte santo.
19Assim, temos ainda mais firme a palavra dos profetas, e vocês farão bem se a ela prestarem atenção, como a uma candeia que brilha em lugar escuro, até que o dia clareie e a estrela da alva nasça no coração de vocês. 20Antes de mais nada, saibam que nenhuma profecia da Escritura provém de interpretação pessoal, 21pois jamais a profecia teve origem na vontade humana, mas homens1.21 Muitos manuscritos dizem homens santos. falaram da parte de Deus, impelidos pelo Espírito Santo.
