1Sa dihang nahuman na ni Solomon ang tanang buluhaton alang sa templo sa Ginoo, gidala niya sa mga bodega sa templo ang tanang mga butang nga gigahin sa iyang amahan nga si David—ang mga pilak, mga bulawan, ug ang tanang mga kagamitan.
Gidala sa Templo ang sudlanan sa Kasabotan
(1 Hari 8:1-9)
2Gipatawag ni Haring Solomon sa Jerusalem ang mga tigdumala sa Israel ug ang tanang pangulo sa mga tribo ug sa mga pamilya sa Israel aron sa pagkuha sa sudlanan sa Kasabotan sa Ginoo gikan sa Zion, ang Lungsod ni David.5:2 Lungsod ni David: Usa kini ka dapit nga sakop sa Jerusalem. Tan-awa usab sa 2 Sam. 5:7 ug 1 Mga Hari 9:24. 3Nangadto silang tanan kang Haring Solomon sa panahon sa Pista sa Pagpatindog sa mga Payag, sa ikapito nga bulan.
4-5Sa dihang nagkatigom na ang tanang tigdumala sa Israel, gikuha sa mga pari ug mga Levita ang Kahon, apil ang Tolda nga Tagboanan ug ang sagrado nga mga kagamitan niini, ug gidala kining tanan sa templo. 6Naghalad si Haring Solomon ug ang tibuok katilingban sa Israel sa atubangan sa Kahon sa Kasabotan. Labihan kadaghan sa mga karnero ug mga baka nga ilang gihalad; dili kini maihap.
7Unya gidala sa mga pari ang sudlanan sa Kasabotan sa Ginoo sa butanganan niini didto sa kinasuloran nga bahin sa templo, sa Labing Balaang Dapit, didto ilalom sa mga pako sa mga kerubin. 8Nagabukhad ang mga pako sa mga kerubin, busa natabonan ang Kahon ug ang mga tukon nga pangdayong niini. 9Kini nga mga tukon labihan ka tag-as, nga ang mga tumoy niini nga lapaw sa Kahon makita gikan sa sulod sa Balaang Dapit, kon mag-atubang sa kinasuloran nga bahin sa templo, apan dili kini makita sa gawas sa Balaang Dapit. Ug anaa pa kini hangtod karon. 10Walay laing sulod ang Kahon gawas sa duha ka lagpad nga mga bato nga gibutang ni Moises sa didto pa siya sa Horeb, diin naghimo ang Ginoo ug kasabotan sa mga Israelinhon sa dihang migawas sila gikan sa Ehipto.
11Pagkahuman niadto, nanggawas ang mga pari sa Balaang Dapit. Ang tanang mga pari nga atua didto nanghinlo sa ilang kaugalingon,5:11 nanghinlo sa ilang kaugalingon: Ang buot ipasabot, gihimo nila ang seremonya nga makapahimo kanilang angayan nga moalagad sa Dios. turno man nila sa pag-alagad o dili. 12Ang mga Levita nga mga musikero nga sila si Asaf, Heman, Jedutun, ug ang ilang mga anak ug mga paryente nanindog sa sidlakang bahin sa halaran. Nagbisti silag linen ug nanagtukar ug simbal, harpa, ug lira. Giduyogan sila sa 120 ka mga pari nga nagtrumpeta. 13Ang mga tigtrumpeta ug mga mag-aawit naghiusa sa pagdayeg ug pagpasalamat sa Ginoo dinuyogan sa mga trumpeta, simbal, ug sa uban pang mga instrumento. Mao kini ang ilang giawit:
“Maayo ang Ginoo; ang iyang gugma walay kataposan.”
Unya may panganod nga milukop sa templo sa Ginoo. 14Wala na makapadayon ug himo ang mga pari sa ilang buluhaton sa templo tungod sa panganod, kay napuno sa gamhanang presensya sa Ginoo ang templo sa Dios.
1ሰሎሞን ለእግዚአብሔር ቤተ መቅደስ የሠራው ሥራ ሁሉ ከተጠናቀቀ በኋላ፣ አባቱ ዳዊት የቀደሰውን ብሩንና ወርቁን፣ ዕቃዎቹንም ሁሉ አምጥቶ በእግዚአብሔር ቤተ መቅደስ ግምጃ ቤት አኖራቸው።
ታቦቱ ወደ ቤተ መቅደስ ገባ
5፥2–6፥11 ተጓ ምብ – 1ነገ 8፥1-21
2ከዚያ በኋላ ሰሎሞን የእግዚአብሔርን የኪዳን ታቦት ከዳዊት ከተማ ከጽዮን እንዲያመጡ፣ የእስራኤልን ሽማግሌዎች፣ የየነገዱን መሪዎች ሁሉና የእስራኤላውያንን የቤተ ሰብ አለቆች በኢየሩሳሌም ሰበሰበ። 3የእስራኤልም ሰዎች ሁሉ የሰባተኛው ወር በዓል በሚከበርበት ጊዜ፣ በንጉሡ ፊት ተሰበሰቡ።
4የእስራኤል ሽማግሌዎች በተሰበሰቡም ጊዜ ሌዋውያኑ ታቦቱን አነሡት፤ 5ታቦቱን፣ የመገናኛ ድንኳኑንና በውስጡ ያሉትን የተቀደሱ ዕቃዎች ሁሉ ይዘው ወደ ላይ ወጡ፤ ሌዋውያን የሆኑ ካህናትም ተሸከሟቸው። 6ንጉሥ ሰሎሞንና በአጠገቡ የተሰበሰበው መላው የእስራኤል ጉባኤ ስፍር ቍጥር የሌላቸውን በጎችና በሬዎች በታቦቱ ፊት ሠዉ።
7ካህናቱም የእግዚአብሔርን የኪዳኑን ታቦት የቤተ መቅደሱ ውስጠኛ ክፍል ወደ ሆነው ወደ ቅድስተ ቅዱሳኑ አግብተው ከኪሩቤል ክንፍ በታች ባለው ስፍራው አኖሩት። 8ኪሩቤልም ክንፎቻቸውን ከታቦቱ በላይ ባለው ስፍራ ላይ ዘርግተው፣ ታቦቱንና መሎጊያዎቹን ሸፈኑ። 9መሎጊያዎቹም በጣም ረጃጅም ከመሆናቸው የተነሣ፣ ታቦቱ እስካለበት ድረስ ያሉት ጫፎቻቸው ከቅድስተ ቅዱሳኑ ፊት ለፊት ይታዩ ነበር፤ ከመቅደሱ ውጭ ግን አይታዩም ነበር፤ ዛሬም እዚያው ቦታ ይገኛሉ። 10እስራኤላውያን ከግብፅ ከወጡ በኋላ እግዚአብሔር ከእነርሱ ጋር ኪዳን ባደረገ ጊዜ፣ ሙሴ በኮሬብ ተራራ በውስጡ ካስቀመጣቸው ከሁለቱ ጽላቶች በቀር በታቦቱ ውስጥ ምንም አልነበረም። 11ካህናቱም ከቤተ መቅደሱ ወጡ፤ እዚያ የነበሩት ካህናት በምድባቸው መሠረት ባይሆንም፣ ሁሉም ራሳቸውን ቀድሰው ነበር። 12መዘምራን የነበሩት ሌዋውያን ሁሉ፣ አሳፍ፣ ኤማን፣ ሄማንና ኤዶታም፣ ወንዶች ልጆቻቸውና የሥጋ ዘመዶቻቸው ሁሉ ያማረ ቀጭን በፍታ ለብሰው፣ ከመሠዊያው በስተ ምሥራቅ በኩል ቆመው ጸናጽል ይጸነጽሉ፣ በገና ይደረድሩና መሰንቆ ይመቱ ነበር፤ እነርሱም መለከት በሚነፉ አንድ መቶ ሃያ ካህናት ታጅበው ነበር። 13መለከት ነፊዎችና ዘማሪዎችም በአንድነት አንድ ድምፅ ሆነው ለእግዚአብሔር ውዳሴና ምስጋና አቀረቡ፤ በመለከት፣ በጸናጽልና በሌሎች መሣሪያዎች ታጅበውም ድምፃቸውን ከፍ በማድረግ እግዚአብሔርን እያወደሱ፣
“እርሱ ቸር ነው፣
ፍቅሩም ለዘላለም ጸንቶ ይኖራል።”
እያሉ ዘመሩ።
ከዚያም የእግዚአብሔር ቤተ መቅደስ በደመና ተሞላ። 14የእግዚአብሔር ክብር የአምላክን ቤተ መቅደስ ሞልቶት ስለ ነበር፣ ከደመናው የተነሣ ካህናቱ አገልግሎታቸውን ማከናወን አልቻሉም።
