Gipaayo ni Joas ang Templo
(2 Hari 12:1-16)
1Nagaedad si Joas ug pito ka tuig sa dihang nahimo siyang hari. Sa Jerusalem siya nagpuyo, ug naghari siya sulod sa 40 ka tuig. Ang iyang inahan mao si Zibia nga taga-Beersheba. 2Gihimo ni Joas ang maayo atubangan sa Ginoo sa tibuok panahon nga buhi pa si Jehoyada nga pari. 3Gipangitaan siya ni Jehoyada ug duha ka asawa, ug nakabaton siyag mga anak nga lalaki ug babaye.
4Wala madugay, nakahukom si Joas sa pagpaayo sa templo sa Ginoo. 5Gipatawag niya ang mga pari ug mga Levita ug giingnan, “Lakaw kamo sa mga lungsod sa Juda ug kolektaha ninyo ang tinuig nga mga buhis sa mga Israelinhon aron atong mapaayo ang templo sa atong Dios. Buhata dayon ninyo kini.” Apan wala dayon motuman ang mga Levita.
6Busa gipatawag ni Haring Joas si Jehoyada, ang pangulong pari ug gipangutana, “Nganong wala nimo ipakolekta sa mga Levita ang buhis sa mga lumulupyo sa Juda ug sa Jerusalem? Dili ba nga giuyonan man kini ni Moises nga alagad sa Ginoo, ug sa katilingban sa Israel nga ihatag alang sa Tolda sa sudlanan sa Kasabotan?”
7(Sa milabay nga mga tuig gisulod sa mga anak sa daotang babaye nga si Atalia ang templo sa Dios ug gipanguha ang mga balaang kagamitan aron gamiton sa pagsimba sa mga imahen ni Baal.)
8Busa nagmando si Haring Joas nga maghimog kahon nga butanganan sa kuwarta, ug ibutang kini sa gawas sa pultahan sa templo sa Ginoo. 9Unya naghatag silag pahibalo sa Juda ug sa Jerusalem nga kinahanglan dad-on sa mga tawo sa Ginoo ang ilang mga buhis, sumala sa gisugo ni Moises nga alagad sa Dios ngadto sa katawhan sa Israel sa didto pa sila sa kamingawan. 10Malipayon nga nanghatag ang tanang mga opisyal ug ang mga tawo. Gihulog nila ang ilang kuwarta sa kahon hangtod nga napuno kini.
11Inigkapuno sa kahon, dad-on kini sa mga Levita ngadto sa mga opisyal sa hari. Ihapon sa sekretaryo sa hari ug sa opisyal sa pangulong pari ang kuwarta, ug pagkahuman ibalik na usab nila ang kahon didto sa pultahan sa templo. Mao kini ang ilang gihimo matag adlaw, ug daghan ang ilang natigom nga kuwarta. 12Unya gihatag ni Haring Joas ug ni Jehoyada ang kuwarta ngadto sa mga tawo nga nagadumala sa pagpaayo sa templo. Ug nanguha sila ug mga mason, panday, ug mga trabahante nga hanas sa puthaw ug bronsi. 13Kugihan kaayo ang mga trabahante busa paspas ang trabaho. Gipabarog nila pagbalik ang templo sa Dios sumala sa orihinal nga sukod niini, ug gipalig-on nila kini. 14Pagkahuman sa trabaho, gihatag nila pagbalik ngadto sa hari ug kang Jehoyada ang nahibilin nga kuwarta. Ug gigamit kini sa pagpahimog mga kagamitan alang sa templo sa Ginoo—mga gamit sa pagsimba, sa paghalad sa mga halad nga sinunog, apil ang mga yahong ug mga sudlanan nga bulawan ug plata. Ug samtang buhi pa si Jehoyada, nagpadayon ang paghalad sa mga halad nga sinunog sa templo sa Ginoo.
15Nagkinabuhi si Jehoyada sulod sa taas nga mga katuigan, ug namatay siya sa edad nga 130 ka tuig. 16Gilubong siya sa lubnganan sa mga hari sa Lungsod ni David, tungod sa maayo niya nga nahimo sa Israel alang sa Dios ug sa iyang templo.
17Apan human mamatay si Jehoyada, miadto ang mga opisyal sa Juda kang Haring Joas. Miyukbo sila sa hari agig pagtahod, ug namati ang hari sa ilang mga tambag. 18Gitalikdan nila ang templo sa Ginoo, ang Dios sa ilang mga katigulangan, ug misimba sa poste nga simbolo sa diosa nga si Ashera ug sa uban pang mga dios-dios. Tungod sa ilang gihimo, nasuko ang Dios sa Juda ug sa Jerusalem. 19Bisan pa niini, nagpadala ang Ginoo ug mga propeta ngadto kanila aron pagdala kanila pagbalik ngadto kaniya. Apan wala sila mamati.
20Unya gigamhan sa Espiritu sa Dios si Zacarias nga anak ni Jehoyada nga pari. Mitindog siya atubangan sa mga tawo ug miingon, “Mao kini ang gisulti sa Dios: Nganong ginasupak man ninyo ang mga sugo sa Ginoo? Dili kamo mouswag. Tungod kay gisalikway ninyo ang Ginoo, gisalikway usab niya kamo.”
21Nagplano ang mga opisyal sa pagpatay kang Zacarias. Ug sa sugo mismo sa hari, gibato nila si Zacarias sa hawanan sa templo sa Ginoo, ug namatay siya. 22Gikalimtan ni Haring Joas ang kaayo nga gipakita ni Jehoyada nga amahan ni Zacarias ngadto kaniya. Gipatay niya si Zacarias. Mao kini ang giingon ni Zacarias sa dihang himalatyon na siya, “Hinaut nga makita sa Ginoo ang inyong gihimo, ug paninglon niya kamo.”
23Sa pagsugod sa bag-ong tuig, gisulong sa mga sundalo sa Aram24:23 Aram: o, Syria. ang Juda. Napildi nila ang Juda ug ang Jerusalem, ug gipamatay nila ang mga pangulo sa Juda. Unya gidala nila sa ilang hari sa Damascus ang mga kabtangan nga ilang nailog. 24Bisan ug gamay ra ang mga sundalo sa Aram nga misulong, gipapildi sa Ginoo kanila ang daghang mga sundalo sa Juda tungod kay gisalikway nila ang Ginoo, ang Dios sa ilang mga katigulangan. Silot kini alang kang Joas.
25Namiya ang mga taga-Aram ug nahibilin si Joas nga grabe kaayo nga nasamdan. Nagplano ang iyang mga opisyal sa pagpatay kaniya tungod sa iyang pagpatay sa anak ni Jehoyada nga pari. Gipatay nila siya diha sa iyang higdaanan. Gilubong siya sa Lungsod ni David, apan dili sa lubnganan sa mga hari.
26Ang mga mipatay kaniya mao si Zabad24:26 Zabad: o, Jozabad. nga anak sa usa ka Amonihanon nga babaye nga si Shimeat, ug si Jehozabad nga anak sa usa ka Moabihanon nga babaye nga si Shimrit.24:26 Shimrit: o, Shomer. 27Ang mga estorya bahin sa mga anak ni Joas, sa mga panagna bahin kaniya, ug sa pagpaayo sa templo sa Dios, nahisulat sa komentaryo bahin sa Libro sa Mga Hari. Si Amazia nga iyang anak mao ang mipuli kaniya ingon nga hari.
Joás rei de Judá
(2 Rs 11.21–12.3)
1Joás tinha 7 anos quando começou a reinar. Reinou em Jerusalém 40 anos. A sua mãe era Zibia de Berseba. 2Joás fez o que era reto aos olhos do Senhor, enquanto viveu o sacerdote Jeoiada. 3Este arranjou-lhe dois casamentos e teve filhos e filhas.
Joás repara o templo
(2 Rs 12.4-16)
4A dada altura, Joás resolveu fazer reparações no templo do Senhor. 5Convocou os sacerdotes e os levitas e deu-lhes as seguintes instruções: “Vão a todas as cidades de Judá e façam uma coleta de fundos para a reconstrução do templo, para que possamos fazer obras de renovação. Vão imediatamente! Não arrastem esse assunto!” Contudo, os levitas não tiveram pressa em obedecer.
6O rei mandou chamar Jeoiada, o sumo sacerdote: “Porque é que não exigiste aos levitas que fossem recolher os impostos do templo em todas as cidades de Judá e em Jerusalém? É o imposto ordenado por Moisés, servo do Senhor, que prevê o pagamento de um imposto por parte da congregação de Israel, para a conservação da tenda do testemunho!”, lembrou-lhe o rei. “É necessário fazer a recolha desse dinheiro.”
7A ímpia Atalia e os seus filhos tinham arruinado o templo, e muito do equipamento sagrado, destinado ao culto a Deus, tinha sido levado para o culto aos ídolos de Baal.
8O rei deu instruções para que se fizesse uma caixa e que esta fosse colocada à entrada, do lado de fora do templo do Senhor. 9Foi enviada uma proclamação a todas as cidades de Judá e a Jerusalém, convidando o povo a trazer ao Senhor o imposto que Moisés, servo de Deus, tinha instituído para Israel, no deserto. 10Todos os chefes, e também o povo, acolheram muito bem a ideia, e começaram a trazer dinheiro, depositando-o na caixa das ofertas, a qual rapidamente ficou cheia.
11Os levitas levaram-na à tesouraria real, onde o secretário do rei e o representante do sumo sacerdote contaram o dinheiro na frente do tesoureiro, levando a caixa de novo para o templo. E assim aconteceu dia após dia, acumulando-se uma elevada quantia de dinheiro. 12O rei e Jeoiada deram este dinheiro aos empreiteiros encarregados das obras de restauro, assim como aos carpinteiros e aos serralheiros designados para fazerem as peças de ferro e bronze.
13O trabalho foi avançando e o templo acabou por ser restaurado, ficando em muito melhores condições do que anteriormente. 14Quando tudo ficou pronto, o dinheiro que sobejou foi trazido ao rei e a Jeoiada; foi acordado que o excedente seria aplicado no fabrico de colheres e recipientes em ouro e prata, para uso nas ofertas de incenso, e também no fabrico de utensílios usados nos sacrifícios e nas ofertas de holocaustos que eram continuamente oferecidos durante o tempo de vida do sacerdote Jeoiada.
15Este faleceu muito idoso, com a idade de 130 anos. 16Foi enterrado na Cidade de David, junto aos túmulos dos reis, devido ao muito que fez por Israel, por Deus e pelo templo.
A maldade de Joás
(2 Rs 12.17-21)
17Contudo, após a morte de Jeoiada, os líderes de Judá foram ter com o rei Joás e prostraram-se diante dele. 18Convenceram-no a deixar de se preocupar com o templo do Senhor, Deus dos seus antepassados, e a prestar antes culto aos ídolos e às imagens da deusa Achera. Por causa disso, a ira de Deus desceu novamente sobre Judá e sobre Jerusalém. 19Deus enviou-lhes profetas, para os levar a converterem-se ao Senhor, mas o povo não lhes deu ouvidos.
20Então o Espírito de Deus veio sobre Zacarias, filho do sacerdote Jeoiada, o qual se apresentou diante do povo e disse-lhes: “Deus pergunta por que razão desobedeceram aos mandamentos do Senhor. A verdade é que tudo aquilo que procuram realizar nunca resulta, porque abandonaram o Senhor; por isso, também ele vos abandonou agora!”
21Os líderes começaram a conjurar para o matar, até que o próprio rei Joás ordenou que fosse apedrejado no pátio do templo. 22Foi dessa maneira infeliz, matando-lhe o filho, que o rei Joás assinalou a memória de Jeoiada e todo o amor e lealdade que tinha demonstrado em vida. As últimas palavras de Zacarias, ao morrer, foram: “Que o Senhor veja e lhes dê a paga!”
23Por volta da primavera, o exército arameu avançou contra Judá e Jerusalém, conquistando a terra, matando todos os líderes da nação e levando para Damasco grandes quantidades de despojos. 24Tratou-se dum grande triunfo para o exército de Aram, que até tinha poucos homens. Foi o Senhor que permitiu que o grande exército de Judá fosse conquistado, porque tinham abandonado o Senhor, o Deus dos seus antepassados. Foi dessa forma que o Senhor executou a sua sentença sobre Joás. 25Quando os arameus partiram, deixando Joás gravemente ferido, os próprios oficiais do rei decidiram matá-lo, por ter assassinado o filho do sacerdote Jeoiada. Executaram-no quando estava deitado na sua cama e enterraram-no na Cidade de David, mas não no cemitério dos reis.
26Aqueles que conspiraram contra ele foram Zabade, cuja mãe se chamava Simeate, mulher amonita, e Jeozabade, cuja mãe era Simrite, uma moabita. 27Os factos referentes aos filhos de Joás e também as maldições que recaíram sobre ele, assim como a restauração que empreendeu no templo, podem ser lidos no Livro dos Reis. Quando Joás morreu, o seu filho Amazias ascendeu ao trono.
