Ang Mga Kabag-ohan nga Gihimo ni Asa
1Unya, gigamhan sa Espiritu sa Dios si Azaria nga anak ni Obed. 2Nakigkita siya kang Asa ug miingon kaniya, “Pamatia ninyo ako Haring Asa, ug kamong tanan nga taga-Juda ug taga-Benjamin. Magpabilin ang Ginoo uban kaninyo kon magpabilin kamo kaniya. Kon modangop kamo kaniya, tabangan niya kamo. Apan kon talikdan ninyo siya, talikdan usab niya kamo. 3Sa taas nga panahon nagkinabuhi ang mga Israelinhon nga walay tinuod nga Dios, walay mga pari nga nagatudlo kanila, ug walay balaod. 4Apan sa ilang kalisod, midangop sila sa Ginoo, ang Dios sa Israel, ug gitabangan niya sila. 5Niadtong panahona, delikado ang pagbiyahe tungod kay adunay dakong kagubot taliwala sa mga katawhan. 6May panag-away tali sa mga nasod ug tali sa mga lungsod, tungod kay gihasol sila sa Dios pinaagi sa nagkalain-lain nga mga kalisod. 7Apan kamo, pagpakaisog ug pagpakalig-on kamo, kay gantihan ang inyong mga binuhatan.”
8Pagkadungog ni Asa sa mensahe ni Azaria nga anak ni Obed, nagmaisogon siya. Gipakuha niya ang mangil-ad nga mga dios-dios sa tibuok Juda ug Benjamin, ug sa mga lungsod nga iyang nailog sa kabungtoran sa Efraim. Gipaayo niya ang halaran sa Ginoo nga atua sa atubangan sa balkonahe sa templo sa Ginoo.
9Unya gipatigom niya ang tanang katawhan sa Juda ug Benjamin, ug ang mga katawhan gikan sa Efraim, Manase, ug Simeon nga nagpuyo uban kanila. Daghang mga taga-Israel nga namalhin sa Juda sa dihang nakita nila nga giubanan si Asa sa Ginoo nga iyang Dios.
10Nagtigom sila sa Jerusalem sa ikatulo nga bulan sa ika-15 nga tuig sa paghari ni Asa. 11Niadtong higayona naghalad sila sa Ginoo sa mga hayop nga ilang nailog sa gira—700 ka baka ug 7,000 ka karnero ug kanding. 12Naghimo silag kasabotan nga modangop sila sa Ginoo, ang Dios sa ilang mga katigulangan, sa tibuok nilang kasingkasing ug kalag. 13Si bisan kinsa nga dili modangop sa Ginoo, ang Dios sa Israel, patyon, bata man o tigulang, lalaki man o babaye. 14Nanumpa sila sa Ginoo sa makusog nga tingog, uban ang paghugyaw ug pagpatingog sa mga trumpeta ug mga budyong. 15Naglipay ang tanang taga-Juda sa ilang pagpanumpa tungod kay kinasingkasing nila kini nga gihimo. Midangop sila sa Ginoo nga hugot gayod sa ilang kasingkasing ug gitabangan niya sila. Gihatagan sila sa Ginoo ug kalinaw gikan sa ilang mga kaaway sa palibot.
16Gipapahawa usab ni Haring Asa ang iyang lola nga si Maaca sa iyang pagka-rayna kay nagpahimo kini ug mangil-ad nga poste nga simbolo sa diosa nga si Ashera. Gipaputol ni Asa ang poste, gipabugha, ug gipasunog didto sa yuta sa Kidron. 17Bisag wala mahurot ug kawala ang mga simbahanan diha sa habog nga mga dapit sa Israel, hingpit nga nagmatinumanon si Asa sa Ginoo sa tibuok niyang kinabuhi. 18Gidala niya sa templo sa Ginoo ang mga pilak, bulawan, ug uban pang mga butang nga gigahin niya ug sa iyang amahan alang sa Ginoo.
19Wala gayoy gira hangtod sa ika-35 nga tuig sa paghari ni Asa.
A Reforma Realizada por Asa
1O Espírito de Deus veio sobre Azarias, filho de Odede. 2Ele saiu para encontrar-se com Asa e lhe disse: “Escutem-me, Asa e todo o povo de Judá e de Benjamim. O Senhor está com vocês quando vocês estão com ele. Se o buscarem, ele deixará que o encontrem, mas, se o abandonarem, ele os abandonará. 3Durante muito tempo Israel esteve sem o verdadeiro Deus, sem sacerdote para ensiná-lo e sem a Lei. 4Mas em sua angústia eles se voltaram para o Senhor, o Deus de Israel; buscaram-no, e ele deixou que o encontrassem. 5Naqueles dias não era seguro viajar, pois muitos distúrbios afligiam todos os habitantes do território. 6Nações e cidades se destruíam umas às outras, pois Deus as estava afligindo com toda espécie de desgraças. 7Mas, sejam fortes e não desanimem, pois o trabalho de vocês será recompensado”.
8Assim que ouviu as palavras e a profecia do profeta Azarias, filho de15.8 Conforme a Vulgata e a Versão Siríaca. O Texto Massorético não traz Azarias, filho de. Odede, o rei Asa encheu-se de coragem. Retirou os ídolos repugnantes de toda a terra de Judá e de Benjamim e das cidades que havia conquistado nos montes de Efraim, e restaurou o altar do Senhor que estava em frente do pórtico do templo do Senhor.
9Depois reuniu todo o povo de Judá e de Benjamim e convocou também os que pertenciam a Efraim, a Manassés e a Simeão que viviam entre eles, pois muitos de Israel tinham passado para o lado do rei Asa, ao verem que o Senhor, o seu Deus, estava com ele.
10Eles se reuniram em Jerusalém no terceiro mês do décimo quinto ano do reinado de Asa. 11Naquela ocasião sacrificaram ao Senhor setecentos bois e sete mil ovelhas e cabras, do saque que haviam feito. 12Fizeram um acordo de todo o coração e de toda a alma de buscar o Senhor, o Deus dos seus antepassados. 13Todo aquele que não buscasse o Senhor, o Deus de Israel, deveria ser morto, gente simples ou importante,15.13 Ou jovens ou idosos, homem ou mulher. 14Fizeram esse juramento ao Senhor em alta voz, bradando ao som de cornetas e trombetas. 15Todo o povo de Judá alegrou-se com o juramento, pois o havia feito de todo o coração. Eles buscaram a Deus com a melhor disposição; ele deixou que o encontrassem e lhes concedeu paz em suas fronteiras.
16O rei Asa chegou até a depor sua avó Maaca da posição de rainha-mãe, pois ela havia feito um poste sagrado repugnante. Asa derrubou o poste, despedaçou-o e queimou-o no vale do Cedrom. 17Embora os altares idólatras não tivessem sido eliminados de Israel, o coração de Asa foi totalmente dedicado ao Senhor durante toda a sua vida. 18Ele trouxe para o templo de Deus a prata, o ouro e os utensílios que ele e seu pai haviam consagrado.
19E não houve mais nenhuma guerra até o trigésimo quinto ano do seu reinado.
