Ang Bahandi nga Gisulod sa Kolon
1Tungod sa kalooy sa Dios gipili niya kami nga magsangyaw niining bag-ong pamaagi nga mahimong matarong ang mga tawo, busa wala kami nagamaluya. 2Gisalikway namo ang mga makauulaw nga binuhatan nga ginahimo sa sekreto. Dili kami malimbongon sa mga tawo ug wala namo tuisa ang pulong sa Dios. Nasayran gayod sa mga tawo nga dayag ang among pagsugilon sa kamatuoran, ug nakita usab kini sa Dios. 3Apan kon may mga tawo nga dili makasabot sa Maayong Balita nga among gisaysay, kana mao ang mga tawo nga nangawala. 4Dili sila motuo sa Maayong Balita tungod kay ang ilang mga hunahuna gibutaan ni Satanas nga mao ang nagpakadios niining kalibotana. Gibutaan niya sila aron dili nila makita ang kahayag sa Maayong Balita bahin sa gahom ni Cristo, siya nga mao gayod ang hulagway sa Dios.
5Wala kami nagawali mahitungod sa among kaugalingon kondili mahitungod kang Jesu-Cristo, nga siya mao ang Ginoo. Nagaalagad kami kaninyo tungod ug alang kang Jesus. 6Ang Dios nga nagaingon, “Gikan sa kangitngit modan-ag ang kahayag,” mao usab ang naghatag ug kahayag sa among hunahuna aron masabtan namo kon unsa ang gahom nga iyang gipakita pinaagi kang Cristo.
7Kami sama lang sa kolon nga gisudlan niining mahalon nga butang, aron masayran sa mga tawo nga ang gahom nga dili matupngan nga ania sa among mga lawas nga maluya dili gikan kanamo, kondili gikan sa Dios. 8Sa among pagsangyaw kanunay kaming gipaantos, apan wala gayod kami mapildi sa mga nagabatok kanamo. Usahay maglibog na kami, apan wala gayod kami kawad-ig paglaom. 9Daghan ang nagtinguha sa pagpatay kanamo, apan wala kami pasagdi sa Dios. Tinuod nga gidagmalan nila kami, apan sa kalooy sa Dios buhi pa gihapon kami. 10Kanunay kaming nahimutang sa kakuyaw sa kamatayon sama sa nahitabo kang Jesus, aron nga pinaagi sa among kinabuhi makita sa tanan ang kinabuhi ni Jesus. 11Ang among kinabuhi kanunay nga nahimutang sa kakuyaw tungod sa among pag-alagad kang Jesus, aron nga pinaagi niining lawas namo nga may kamatayon makita sa tanan ang kinabuhi ni Jesus. 12Busa tungod kay giwali namo si Cristo mahimong patyon kami, apan mao usab kini ang pamaagi nga makaangkon kamo sa kinabuhi nga walay kataposan.
13Ang Kasulatan nagaingon, “Nagtuo ako sa Dios, busa nagsugilon ako.”4:13 Tan-awa usab ang Salmo 116:10. Ug mao usab kini ang among gibuhat, gisugilon namo ang among gituohan. 14Kay nasayran namo nga ang Dios nga nagbanhaw kang Ginoong Jesus mao usab ang magabanhaw kanamo, sama sa iyang pagbanhaw kang Jesus, ug dalhon niya kami uban kaninyo sa iyang atubangan. 15Ang tanan namong mga pag-antos alang sa inyong kaayohan, aron samtang nagadaghan ang mga tawo nga nagadawat sa kalooy sa Dios, modaghan usab ang mga tawo nga magpasalamat kaniya, ug niini madayeg siya.
16Mao kana ang hinungdan nga wala kami magmaluya sa pag-alagad sa Dios. Bisan kining among mga lawas nagaanam na ug kaluya, ang among espiritu nagapadayon sa paglig-on matag adlaw. 17Ang mga kalisdanan nga among giantos dinhi sa kalibotan dili bug-at ug lumalabay lang. Ug tungod sa among mga pag-antos, may nindot kaayo nga balos nga gitagana ang Dios kanamo, ug kini walay kataposan ug dili gayod matupngan. 18Kay wala namo ipalabi ang mga butang nga among makita dinhi sa kalibotan, kondili gipalabi namo ang mga butang nga dili makita. Kay ang mga butang nga makita lumalabay lang, apan ang mga butang nga dili makita molungtad sa walay kataposan.
Tesouros em recipientes frágeis
1Foi Deus mesmo quem, na sua misericórdia, nos deu a missão de anunciar as boas novas e é por isso que nunca desanimamos. 2Rejeitamos tudo o que seja processos dissimulados e vergonhosos; também não tentamos alterar o sentido da palavra de Deus. Antes expomos toda a verdade, na presença de Deus, de tal forma que ninguém de consciência honesta poderá ter alguma coisa a dizer de nós.
3Se o evangelho que pregamos é ainda coisa velada e obscura, certamente que o é para os que se encontram no caminho da perdição, pois que o recusam. 4Satanás, que é o deus deste mundo, foi quem os cegou, quem os tornou incapazes de verem a luz gloriosa das boas novas e de compreender a maravilhosa mensagem da glória de Cristo, que é a imagem de Deus. 5Porque não andamos a fazer propaganda de nós próprios, antes anunciamos Cristo Jesus como Senhor. Nós somos vossos servos por amor de Jesus. 6Porque Deus, que mandou a luz resplandecer nas trevas, foi quem iluminou os nossos corações, a fim de conhecermos a glória divina que resplandece na face de Jesus Cristo.
7E este precioso tesouro está contido como que num recipiente de barro, ou seja, os nossos corpos fracos. E assim toda a gente pode ver que esse maravilhoso poder é mesmo de Deus, não vem de nós.
8Somos atribulados de toda a maneira, mas não definitivamente esmagados; perplexos mas não desanimados. 9Somos perseguidos, mas não desamparados por Deus. Somos derrubados, mas levantamo-nos e prosseguimos. 10Tal como o Senhor Jesus, o nosso corpo enfrenta constantemente a morte, a fim de que a vida de Jesus se manifeste também nos nossos corpos.
11Sim, vivemos em constante perigo de vida por servirmos o Senhor, mas isso dá-nos constantes oportunidades da vida de Jesus Cristo se manifestar nos nossos corpos mortais. 12É certo que enfrentamos a morte, mas daí resulta que a vida eterna vos é oferecida.
13Estamos animados do mesmo espírito de fé que o Salmista, que dizia: “Acreditei e por isso falei.”4.13 Sl 116.10. Nós também cremos, por isso falamos. 14Sabemos que o mesmo Deus que ressuscitou o Senhor Jesus nos conduzirá também à vida junto de Jesus, e nos fará comparecer convosco na sua presença. 15Assim, tudo aquilo por que passamos contribui para o vosso bem. E quantos forem ganhos pela graça de Cristo, tantos mais serão aqueles que lhe darão graças pela sua bondade, e tanto mais será Deus glorificado.
16Por isso, nunca desanimamos. E ainda que o nosso corpo fisicamente envelheça, interiormente, contudo, renova-se com novas forças, dia após dia. 17Estas tribulações por que passamos, afinal relativamente leves e passageiras, resultam numa abundância de glória de Deus, agora e aqui, e para toda a eternidade. 18E assim não nos prendemos com as coisas do tempo em que vivemos, mas procuramos fixarmo-nos naquelas que ainda não vemos. Porque as coisas desta vida passarão um dia, mas as realidades de Deus permanecem eternamente.
