1Ako si Pablo nga apostol ni Cristo Jesus sumala sa sugo sa Dios nga atong Manluluwas ug ni Cristo Jesus nga mao ang atong paglaom.1:1 mao ang atong paglaom: o, nagahatag ug paglaom kanato. 2Nagpangumusta ako kanimo, Timoteo, isip akong tinuod nga anak sa pagtuo.
Hinaut nga madawat mo ang grasya, kalooy ug kalinaw gikan sa Dios nga Amahan ug kang Cristo Jesus nga atong Ginoo.
Paundangon ang mga Nagatudlo ug Sayop nga mga Pagtulon-an
3Buot ko nga kon mahimo diha ka lang una sa Efeso. Dili ba mao man kini ang akong gihangyo kanimo sa dihang nagpadulong ako ngadto sa Macedonia? Kay may mga tawo diha nga sayop ang gitudlo ug kinahanglan nga paundangon nimo sila. 4Ingna sila nga dili sila mag-usik sa ilang panahon diha sa mga tinumotumong sugilanon sa mga katigulangan ug sa pagsubay kon kinsa ang ilang mga kagikan. Mao kini ang hinungdan kon nganong nagalantugi ang mga tawo, ug dili kini makatabang sa paghibalo sa kabubut-on sa Dios. Kini masayran lang nato pinaagi sa pagtuo. 5Ang katuyoan niining akong sugo kanila mao nga maghigugmaay sila. Ug kini mahimo lang nila kon limpyo ang ilang kasingkasing ug konsensya ug tinuoray ang ilang pagtuo. 6Ang uban diha kaninyo wala na mosunod niini ug nagsige na lang ug lantugi sa mga butang nga walay kapuslanan. 7Buot sila nga mahimong magtutudlo sa Kasugoan sa Dios, apan wala gani sila masayod kon unsa ang ilang gipanulti o gipamugos nga tuohan.
8Nasayod kita nga ang Kasugoan maayo kon husto ang paggamit niini. 9Angay usab natong hinumdoman nga ang Kasugoan wala himoa alang sa mga matarong, kondili gihimo kini alang sa mga malapason, sa mga gahig ulo, sa mga walay kahadlok sa Dios, sa mga makasasala, sa mga dili diosnon o dili relihiyoso, sa mga mamumuno sa ilang amahan o inahan ug sa ilang isigka-tawo, 10sa mga nagapakighilawas gawas sa kaminyoon, sa mga nagapakighilawas sa ilang kapareho nga lalaki, sa mga nangidnap, sa mga bakakon, sa mga nanumpa ug bakak, ug ni bisan kinsa nga nagabatok sa matuod nga pagtulon-an 11sumala sa Maayong Balita, ang Maayong Balita mahitungod sa makagagahom ug bulahan nga Dios, nga gitugyan kanako aron itudlo ngadto sa mga tawo.
Salamat sa Dios sa Iyang Kalooy
12Nagapasalamat ako kang Cristo Jesus nga atong Ginoo nga naghatag kanako ug kabaskog aron makapangalagad kaniya, kay giila niya ako nga masaligan. Busa gipili niya ako nga moalagad kaniya, 13bisan tuod nga kaniadto nagsulti ako ug daotan batok kaniya. Gawas pa niana, gilutos ko ug gipakaulawan ang mga nagatuo kaniya. Apan gikaloy-an ako sa Dios, kay wala pa man ako motuo kaniadto, busa wala ako masayod kon unsa ang akong gibuhat. 14Dako gayod ang grasya sa atong Ginoo kanako kay1:14 kay: o, ug. gihatagan niya ako sa pagtuo ug paghigugma, nga anaa kanatong mga anaa kang Cristo Jesus. 15Kining akong isulti tinuod ug angay gayod nga dawaton ug tuohan sa tanan: si Cristo Jesus mianhi sa kalibotan aron pagluwas sa mga makasasala. Ug nasayod ako nga ako mao gayod ang labing makasasala sa tanan. 16Apan gikaloy-an ako aron mapakita ni Cristo Jesus ang iyang pagkamapailubon, nga walay makasasala nga dili mapasaylo. Ang gibuhat ni Cristo kanako nagsilbi nga panig-ingnan ngadto sa ubang motuo kaniya ug modawat sa kinabuhi nga walay kataposan. 17Hinaut nga pasidunggan ug dayegon kanunay ang Hari nga walay kataposan ug walay kamatayon—ang dili makita ug bugtong nga Dios. Amen.
18Timoteo, giisip ko ikaw nga akong anak, busa mao kini ang akong pahimangno kanimo: Hinumdomi ang gipanulti sa mga propeta kaniadto mahitungod kanimo, aron pinaagi niini makasukol ka sa mga masinupakon sa kamatuoran. 19Ampingi ang imong pagtuo ug siguroha nga ang imong konsensya hinlo kanunay. Ang uban wala maminaw sa ilang konsensya, busa nawala1:19 nawala: o, naguba. Tingali ang buot ipasabot, wala na sila motuo kang Cristo. ang ilang pagtuo 20sama kang Himeneo ug kang Alexander. Kini sila gitugyan ko na kang Satanas aron sila masayod nga dili maayo ang magsulti ug daotan batok sa Dios.
1Questa lettera è scritta da Paolo, apostolo di Gesù Cristo per ordine di Dio, nostro Salvatore, e di Gesù Cristo nostra unica speranza, 2ed è indirizzata a Timòteo.
Timòteo, per quanto riguarda la fede, sei per me come un figlio. Possano Dio, nostro Padre, e il nostro Signore Gesù Cristo darti grazia, misericordia e pace.
Attenti ai falsi maestri!
3-4Come già ti dissi mentre partivo per la Macedonia, ti prego di rimanere lì ad Efeso per far tacere quei tali che stanno insegnando altre false dottrine.
Metti fine una buona volta ai miti, alle favole e alle genealogie interminabili. Queste idee strambe suscitano soltanto discussioni, anziché aiutare la gente ad accettare il piano di Dio, che si fonda sulla fede. 5Ciò che mi sta più a cuore è che tutti i cristiani siano guidati dallʼamore che viene da un cuore puro, da una buona coscienza e da una fede sincera, 6cose che questi «maestri» hanno perso di vista, per sprecare il loro tempo in discussioni e chiacchiere inutili.
7Pretendono di essere dottori nella legge di Dio, mentre non conoscono in realtà né quello di cui parlano, né quello che affermano con tanta sicurezza. 8Ora, noi sappiamo bene che le leggi sono buone, quando se ne fa lʼuso che intende il Signore. 9Esse non sono state fatte per i giusti, bensì per i peccatori, che le rifiutano e si ribellano a Dio. Servono per gli empi, per gli scellerati e per quelli che non rispettano Dio e ciò che è sacro; servono per chi alza le mani sui genitori e per gli assassini. 10-11È così: queste leggi sono state fatte perché possano riconoscersi peccatori tutti quelli che sono immorali, pervertiti, trafficanti di uomini e donne, bugiardi, tutti quelli che sono spergiuri e che vanno contro il giusto insegnamento del Vangelo che ci fa conoscere la gloria del Signore benedetto, Vangelo di cui mi è stata affidata la predicazione.
12Ringrazio Gesù Cristo, nostro Signore, che mi ha considerato degno di fiducia e mi ha dato la forza di compiere il servizio che mi ha affidato. 13Ha chiamato me, che prima ero un bestemmiatore, un persecutore e lo avevo offeso. Ma Dio ha avuto pietà di me, perché in quel periodo non conoscevo Cristo e non mi rendevo conto di ciò che facevo. 14Quanto è stato misericordioso il Signore, che mi ha mostrato la via per credere in lui e mi ha riempito dellʼamore di Gesù Cristo!
15Questo è un fatto sicuro, degno di essere accettato da tutti con piena fiducia: Gesù è venuto nel mondo per salvare i peccatori, dei quali io sono il peggiore. 16Ma Dio ha avuto pietà di me, perché Cristo mi potesse usare come esempio, per dimostrare a tutti quanto sia grande la sua pazienza perfino verso i peccatori più incalliti, in modo che anche gli altri credano in lui e possano avere la vita eterna. 17Sia gloria e onore a Dio per sempre! A lui che è il Re di tutte le età, lʼinvisibile che non muore mai, il solo e unico Dio, pieno di saggezza. Amen.
18Ed ora, Timòteo, figlio mio, ecco lʼincarico che ho per te: in accordo con le profezie che sono state fatte su di te, perché, fondato su di esse, tu combatta con impegno la buona battaglia. 19Aggrappati forte alla tua fede in Cristo e mantieni sempre pulita la tua coscienza, facendo ciò che è giusto. Perché alcuni, per aver disobbedito alla propria coscienza, hanno fallito nella fede. 20Fra questi ci sono Imenèo e Alessandro, che ho abbandonato in mano a Satana, perché li punisca, così impareranno a non bestemmiare.
