Pangandam Kamo sa Pagbalik sa Ginoo
1Mga igsoon, dili na kinahanglan nga sulatan ko pa kamo kon kanus-a kini mahitabo. 2Kay nasayod na kamo nga ang pagbalik sa Ginoo mahisama sa pag-abot sa kawatan panahon sa kagabhion nga walay masayod kon kanus-a. 3Mahitabo kini samtang ang mga wala motuo moingon, “Malinawon ang tanan ug walay katalagman.” Apan sa kalit lang moabot kanila ang kalaglagan, sama sa pagbati sa babayeng nagbati, ug wala gayoy makaikyas kanila. 4Apan kamo mga igsoon, wala mangitngiti ang inyong mga hunahuna mahitungod niini. Busa kon moabot ang Ginoo nga sama sa pag-abot sa usa ka kawatan, dili na kamo makalitan. 5Kay kitang tanan nalamdagan na sa kamatuoran. Wala na kita sa kangitngit. 6Busa dili nato sundon ang uban nga nagakatulog,5:6 nagakatulog: Tingali ang buot ipasabot, nagapasagad sa pagbuhat sa maayo; o, wala nangandam sa pagbalik sa Ginoo. hinuon magbantay kita ug magpugong sa pagbuhat sa dili maayo. 7Kay ang mga tawo nga nangitngitan wala nagabantay ug kanunay lang nga nagakatulog ug nagahubog-hubog.5:7 sa literal, kay ang nagakatulog, tulog kon gabii; ug ang nagahubog-hubog, hubog kon gabii. 8Apan tungod kay nalamdagan na kita, magbantay kita ug magpugong sa pagbuhat sa dili maayo. Gamiton nato isip panagang sa dughan ang atong pagtuo sa Dios ug ang atong paghigugma sa uban. Ug gamiton nato isip “kalo” ang atong paglaom nga luwason kita sa Dios. 9Kay wala kita pilia sa Dios aron silotan kondili aron maluwas sa silot pinaagi kang Jesu-Cristo nga atong Ginoo. 10Namatay siya alang kanato aron nga bisan kita buhi pa o patay na sa iyang pag-abot, mabuhi kita uban kaniya. 11Busa padayon kamo sa pagdinasigay sa usag usa, sama sa inyong gibuhat karon.
Kataposan nga mga Tambag ug Pangumusta
12Karon, mga igsoon, nanghangyo kami kaninyo nga tahoron ninyo ang mga tawo sa Dios nga nagaalagad kaninyo. Gipili sila sa Ginoo nga modumala ug motudlo kaninyo. 13Busa tahora gayod ninyo sila ug higugmaa tungod sa ilang katungdanan. Pagkinabuhi kamo nga maayo ang inyong relasyon sa usag usa. 14Naghangyo usab kami kaninyo nga pasidan-an ninyo ang mga tapolan. Dasiga ninyo ang mga mahadlokon ug tabangi ang mga maluya sa ilang pagtuo. Ug pagmapailubon kamo sa tanan. 15Siguroha gayod ninyo nga dili kamo mobalos ug daotan sa nagbuhat kaninyo ug daotan, kondili maningkamot kamo nga magbuhat ug maayo sa usag usa ug ngadto sa tanang mga tawo. 16-18Tungod kay kamo anaa kang Cristo Jesus, buot sa Dios nga magmalipayon kamo kanunay, mag-ampo sa tanang panahon, ug magpasalamat bisag unsay inyong kahimtang.
19Ayaw ninyo santaa ang buhat sa Espiritu Santo; 20ug ayaw ninyo tamaya ang mensahe nga gikan sa Dios. 21Apan kinahanglan susihon ninyo ang tanan kon tinuod nga naggikan kini sa Dios. Hupti ninyo ang maayo, 22ug likayi ang tanan nga daotan.
23Hinaut nga ang Dios nga naghatag kanato sa kalinaw magputli sa inyong kinabuhi aron nga walay makita nga sala diha kaninyo, ug hinaut nga bantayan ug huptan niya kamo nga walay mantsa sa sala sa inyong tibuok nga pagkatawo—sa inyong espiritu, kalag, ug lawas—aron nga sa pag-abot ni Jesu-Cristo nga atong Ginoo walay ikasaway diha kaninyo. 24Ang Dios nga nagtawag kanato nga motuo kaniya kasaligan, busa nasayod kami nga buhaton gayod niya kining among gi-ingon.
25Mga igsoon, iampo ninyo kami.
26Isip managsoon kang Cristo, kumustaha ninyo ang tanang kaigsoonan diha.5:26 sa literal, Kumustaha ninyo ang tanang mga igsoon uban sa balaan nga paghalok.
27Sa ngalan sa Ginoo nagasugo ako kaninyo nga basahon gayod ninyo kini nga sulat ngadto sa tanang kaigsoonan.
28Hinaut nga panalanginan kamo ni Jesu-Cristo nga atong Ginoo.
1Quanto à época e ao momento em que isto acontecerá, irmãos, não preciso de vos escrever a esse respeito. 2Porque sabem bem que esse grande dia virá inesperadamente, como um ladrão na noite. 3Na verdade, quando as pessoas disserem “Agora há paz e segurança!”, então virá, de súbito, a catástrofe. Será como quando uma grávida começa sentindo as dores do parto. Não poderão escapar, de forma alguma.
4Mas vocês, irmãos, já não vivem mais nas trevas, para que venham a ser surpreendidos por esse momento como por um ladrão. 5Pois são todos filhos da luz, filhos do dia. Não pertencemos ao domínio da noite e das trevas. 6Estejamos então vigilantes e não adormecidos como o resto das gentes. Estejamos alerta e sejamos sóbrios. 7Em geral, é de noite que as pessoas dormem e também que se embebedam. 8Mas nós vivemos na luz do dia e é por isso que devemos ser moderados, revestindo-nos da couraça da fé e do amor, tendo como capacete a esperança da salvação. 9Porque Deus não nos destina à condenação, mas à posse da salvação, através de nosso Senhor Jesus Cristo; 10o qual morreu por nós para que, quer estejamos vivos, quer estejamos já mortos, quando ele vier, possamos viver juntamente com ele. 11Por isso, animem-se uns aos outros, contribuindo mutuamente para o fortalecimento da fé, como têm vindo a fazer.
Exortações e votos finais
12Pedimos, irmãos, que respeitem aqueles que trabalham no vosso meio, ao serviço do Senhor, que vos dirigem e aconselham. 13Mostrem-lhes toda a vossa estima e afeição, porque é justo, em razão das funções que desempenham na obra de Deus. Vivam em paz uns com os outros.
14Admoestem os que são preguiçosos; animem os que se desencorajam facilmente; fortaleçam os que estão fracos; sejam pacientes com todos. 15Que ninguém retribua o mal com o mal. Que o bem seja a regra da vossa vida, não só entre crentes, mas para com todos.
16Conservem em todo momento a vossa alegria.
17Orem sem cessar.
18Em todas as coisas expressem o vosso reconhecimento a Deus. Esta é a vontade de Deus para os que vivem em Cristo Jesus.
19Não deixem apagar-se a ação do Espírito de Deus.
20Não desprezem as profecias, 21mas examinem tudo o que é dito. Guardem o que for bom. 22Evitem qualquer espécie de mal.
23E que o Deus de paz, ele próprio, vos torne puros de uma forma integral. E que todo o vosso ser (espírito, alma e corpo), se mantenha plenamente sem culpa, até ao dia em que o nosso Senhor Jesus Cristo voltar. 24Deus, que vos chamou, é fiel, e tudo fará por vocês.
25Orem por nós, irmãos. 26Deem a todos os crentes um beijo fraterno. 27Em nome do Senhor peço-vos que, sem falta, façam ler esta carta a todos os irmãos, os filhos de Deus.
28O meu desejo é que a graça de nosso Senhor Jesus Cristo seja convosco.
