Pangandam Kamo sa Pagbalik sa Ginoo
1Mga igsoon, dili na kinahanglan nga sulatan ko pa kamo kon kanus-a kini mahitabo. 2Kay nasayod na kamo nga ang pagbalik sa Ginoo mahisama sa pag-abot sa kawatan panahon sa kagabhion nga walay masayod kon kanus-a. 3Mahitabo kini samtang ang mga wala motuo moingon, “Malinawon ang tanan ug walay katalagman.” Apan sa kalit lang moabot kanila ang kalaglagan, sama sa pagbati sa babayeng nagbati, ug wala gayoy makaikyas kanila. 4Apan kamo mga igsoon, wala mangitngiti ang inyong mga hunahuna mahitungod niini. Busa kon moabot ang Ginoo nga sama sa pag-abot sa usa ka kawatan, dili na kamo makalitan. 5Kay kitang tanan nalamdagan na sa kamatuoran. Wala na kita sa kangitngit. 6Busa dili nato sundon ang uban nga nagakatulog,5:6 nagakatulog: Tingali ang buot ipasabot, nagapasagad sa pagbuhat sa maayo; o, wala nangandam sa pagbalik sa Ginoo. hinuon magbantay kita ug magpugong sa pagbuhat sa dili maayo. 7Kay ang mga tawo nga nangitngitan wala nagabantay ug kanunay lang nga nagakatulog ug nagahubog-hubog.5:7 sa literal, kay ang nagakatulog, tulog kon gabii; ug ang nagahubog-hubog, hubog kon gabii. 8Apan tungod kay nalamdagan na kita, magbantay kita ug magpugong sa pagbuhat sa dili maayo. Gamiton nato isip panagang sa dughan ang atong pagtuo sa Dios ug ang atong paghigugma sa uban. Ug gamiton nato isip “kalo” ang atong paglaom nga luwason kita sa Dios. 9Kay wala kita pilia sa Dios aron silotan kondili aron maluwas sa silot pinaagi kang Jesu-Cristo nga atong Ginoo. 10Namatay siya alang kanato aron nga bisan kita buhi pa o patay na sa iyang pag-abot, mabuhi kita uban kaniya. 11Busa padayon kamo sa pagdinasigay sa usag usa, sama sa inyong gibuhat karon.
Kataposan nga mga Tambag ug Pangumusta
12Karon, mga igsoon, nanghangyo kami kaninyo nga tahoron ninyo ang mga tawo sa Dios nga nagaalagad kaninyo. Gipili sila sa Ginoo nga modumala ug motudlo kaninyo. 13Busa tahora gayod ninyo sila ug higugmaa tungod sa ilang katungdanan. Pagkinabuhi kamo nga maayo ang inyong relasyon sa usag usa. 14Naghangyo usab kami kaninyo nga pasidan-an ninyo ang mga tapolan. Dasiga ninyo ang mga mahadlokon ug tabangi ang mga maluya sa ilang pagtuo. Ug pagmapailubon kamo sa tanan. 15Siguroha gayod ninyo nga dili kamo mobalos ug daotan sa nagbuhat kaninyo ug daotan, kondili maningkamot kamo nga magbuhat ug maayo sa usag usa ug ngadto sa tanang mga tawo. 16-18Tungod kay kamo anaa kang Cristo Jesus, buot sa Dios nga magmalipayon kamo kanunay, mag-ampo sa tanang panahon, ug magpasalamat bisag unsay inyong kahimtang.
19Ayaw ninyo santaa ang buhat sa Espiritu Santo; 20ug ayaw ninyo tamaya ang mensahe nga gikan sa Dios. 21Apan kinahanglan susihon ninyo ang tanan kon tinuod nga naggikan kini sa Dios. Hupti ninyo ang maayo, 22ug likayi ang tanan nga daotan.
23Hinaut nga ang Dios nga naghatag kanato sa kalinaw magputli sa inyong kinabuhi aron nga walay makita nga sala diha kaninyo, ug hinaut nga bantayan ug huptan niya kamo nga walay mantsa sa sala sa inyong tibuok nga pagkatawo—sa inyong espiritu, kalag, ug lawas—aron nga sa pag-abot ni Jesu-Cristo nga atong Ginoo walay ikasaway diha kaninyo. 24Ang Dios nga nagtawag kanato nga motuo kaniya kasaligan, busa nasayod kami nga buhaton gayod niya kining among gi-ingon.
25Mga igsoon, iampo ninyo kami.
26Isip managsoon kang Cristo, kumustaha ninyo ang tanang kaigsoonan diha.5:26 sa literal, Kumustaha ninyo ang tanang mga igsoon uban sa balaan nga paghalok.
27Sa ngalan sa Ginoo nagasugo ako kaninyo nga basahon gayod ninyo kini nga sulat ngadto sa tanang kaigsoonan.
28Hinaut nga panalanginan kamo ni Jesu-Cristo nga atong Ginoo.
1Irmãos, quanto aos tempos e épocas, não precisamos escrever 2pois vocês mesmos sabem perfeitamente que o dia do Senhor virá como ladrão à noite. 3Quando disserem: “Paz e segurança”, a destruição virá sobre eles de repente, como as dores de parto à mulher grávida; e de modo nenhum escaparão.
4Mas vocês, irmãos, não estão nas trevas, para que esse dia os surpreenda como ladrão. 5Vocês todos são filhos da luz, filhos do dia. Não somos da noite nem das trevas. 6Portanto, não durmamos como os demais, mas estejamos atentos e sejamos sóbrios; 7pois os que dormem, dormem de noite, e os que se embriagam, embriagam-se de noite. 8Nós, porém, que somos do dia, sejamos sóbrios, vestindo a couraça da fé e do amor e o capacete da esperança da salvação. 9Porque Deus não nos destinou para a ira, mas para recebermos a salvação por meio de nosso Senhor Jesus Cristo. 10Ele morreu por nós para que, quer estejamos acordados quer dormindo, vivamos unidos a ele. 11Por isso, exortem-se e edifiquem-se uns aos outros, como de fato vocês estão fazendo.
Instruções Finais
12Agora pedimos a vocês, irmãos, que tenham consideração para com os que se esforçam no trabalho entre vocês, que os lideram no Senhor e os aconselham. 13Tenham-nos na mais alta estima, com amor, por causa do trabalho deles. Vivam em paz uns com os outros. 14Exortamos vocês, irmãos, a que advirtam os ociosos5.14 Ou insubordinados, confortem os desanimados, auxiliem os fracos, sejam pacientes para com todos. 15Tenham cuidado para que ninguém retribua o mal com o mal, mas sejam sempre bondosos uns para com os outros e para com todos.
16Alegrem-se sempre. 17Orem continuamente. 18Deem graças em todas as circunstâncias, pois esta é a vontade de Deus para vocês em Cristo Jesus.
19Não apaguem o Espírito. 20Não tratem com desprezo as profecias, 21mas ponham à prova todas as coisas e fiquem com o que é bom. 22Afastem-se de toda forma de mal.
23Que o próprio Deus da paz os santifique inteiramente. Que todo o espírito, a alma e o corpo de vocês sejam preservados irrepreensíveis na vinda de nosso Senhor Jesus Cristo. 24Aquele que os chama é fiel e fará isso.
25Irmãos, orem por nós.
26Saúdem todos os irmãos com beijo santo.
27Diante do Senhor, encarrego vocês de lerem esta carta a todos os irmãos.
28A graça de nosso Senhor Jesus Cristo seja com vocês.
