Si David, si Nabal, ug si Abigail
1Unya namatay si Samuel, ug ang tanang mga Israelinhon nagtigom ug nagsubo alang kaniya. Gilubong nila siya sa iyang dapit sa Rama.
Human niadto, milugsong si David sa kamingawan sa Maon.25:1 Maon: Mao kini sa ubang mga kopya sa Septuagint; apan sa Hebreo, Paran. 2Didto sa Maon may usa ka tawo nga adunahan kaayo, nga may yuta25:2 yuta: o, mga kabtangan. sa Carmel. May 1,000 siya ka kanding, ug 3,000 ka karnero nga iyang gipatupihan didto sa Carmel. 3Si Nabal ang iyang ngalan. Gikan siya sa kaliwat ni Caleb, ug ang iyang asawa mao si Abigail. Maalam ug matahom si Abigail, apan si Nabal daling masuko ug ngil-ad ug batasan.
4Samtang didto si David sa kamingawan, nabalitaan niya nga nagpatupi si Nabal sa iyang mga karnero. 5-6Busa nagpadala siyag napulo ka batan-ong lalaki sa Carmel. Gisugo niya sila nga isulti kini nga mensahe kang Nabal: “Kumusta! Hinaut nga maangkon mo ang taas nga kinabuhi. Ug hinaut nga maayo ang imong kahimtang ug ang kahimtang sa imong tibuok panimalay, ug ang tanan nga anaa uban kanimo. 7Nakabalita ako nga nagpatupi ka sa imong mga karnero. Sa dihang nakauban namo ang imong mga magbalantay sa karnero sa Carmel, wala namo sila unsaa ug walay nawala kanila. 8Pangutan-a sila, ug sultihan ka nila. Karon, nagahangyo ako nga ipakita mo ang imong kaayo sa akong mga tawo, kay pista man karon. Isipa ako nga imong anak ug ang akong mga sulugoon imo usab nga mga sulugoon; hatagi kamig bisan unsa nga imong ikahatag kanamo.”
9Busa sa pag-abot sa mga tawo ni David, gisulti nila kang Nabal ang mensahe ni David. Unya naghulat sila sa iyang tubag. 10Miingon si Nabal sa mga tawo ni David, “Si kinsa ba kini si David nga anak ni Jesse? Karong mga panahona daghang mga sulugoon nga manglayas gikan sa ilang mga agalon. 11Nganong ihatag ko man kaninyo ang akong pan, tubig, ug ang karne sa mananap nga akong gipaihaw alang sa mga tigtupi sa akong mga karnero? Wala gani ako masayod kon asa kamo gikan!”
12Mibalik ang mga tawo ni David ug gisugilon nila kaniya ang giingon ni Nabal. 13Unya miingon si David sa iyang mga tawo, “Itakin ang inyong mga espada!” Busa gitakin nila ang ilang mga espada, ug mao usab ang gihimo ni David. Mga 400 ka mga tawo ang nanguban kang David. Nagpabilin ang 200 aron sa pagbantay sa mga kargamento.
14Usa sa mga sulugoon ni Nabal miingon kang Abigail nga asawa ni Nabal, “Nagpadala dinhi si David ug mga mensahero gikan sa kamingawan, ug nangumusta pa sila kang Nabal nga among agalon, apan giinsulto lang niya sila. 15Maayo kaayo kining mga tawhana kanamo; wala nila kami pasipad-i. Ug sa tibuok nga panahon nga didto kami sa uma duol kanila, wala gayoy nawala kanamo. 16Gipanalipdan nila kami adlaw ug gabii sa dihang nagabantay kami sa mga karnero. 17Karon, hunahunaa kon unsay maayo nimong buhaton, tungod kay moabot ang katalagman sa imong bana ug sa iyang tibuok panimalay. Daotan kaayo siya ug batasan ug dili siya masultihan.”
18Wala na mag-usik ug panahon si Abigail. Nagpakuha siyag 200 ka buok pan, duha ka sudlanan nga panit nga puno ug bino, lima ka inihaw nga karnero, usa ka sako nga sinanlag nga lugas, 100 ka hakop nga pasas, ug 200 ka hakop binulad nga igos. Unya gipakarga niya kini sa mga asno, 19ug giingnan ang mga sulugoon, “Pag-una kamo! Mosunod lang ako kaninyo.” Apan wala niya sultihi ang iyang bana nga si Nabal.
20Samtang gapalugsong si Abigail agi sa kilid sa bukid sakay sa iyang asno, nakita niya nga nagpadulong si David ug ang iyang mga tawo paingon kaniya. 21Dili pa lang dugay nga miingon si David, “Walay kapuslanan ang pagbantay ko sa mga kabtangan ni Nabal sa kamingawan aron walay mawala. Gibalosan niyag daotan ang akong kaayo kaniya. 22Hinaut nga silotan ako sa Dios ug labihan gayod kon dili ko mahurot pagpatay hangtod sa buntag ang tanang mga lalaki nga iyang sakop.”
23-24Sa dihang nagaabot na sila, midali-dali si Abigail ug kanaog sa iyang asno ug miluhod sa atubangan ni David agig pagtahod kaniya. Miingon siya, “Palihog, sir, pamatia ako. Ako na lang ang pakasad-a. 25Hinaut nga dili mo tagdon ang daotan nga si Nabal. Angay gayod kaniya ang iyang ngalan nga Nabal, nga ang buot ipasabot, ‘buang-buang.’ Sir, wala gayod ako makakita sa mga tawo nga imong gipadala. 26Karon, gipugngan ka sa Ginoo sa pagpanimalos ug sa pagpatay. Ipanumpa ko sa buhi nga Ginoo ug kanimo, nga hinaut pa nga ang imong mga kaaway ug ang tanan nga buot mopasipala kanimo silotan sa Dios sama nga silotan niya si Nabal. 27Kon mahimo, sir, dawata kining mga gasa nga akong gidala alang kanimo, ug ihatag sa imong mga tawo. 28Palihog pasayloa ako sa akong mga kakulangon. Sigurado gayod nga ang Ginoo maghimo kanimong hari ingon man ang imong mga kaliwat, tungod kay nagapakiggira ka alang kaniya. Hinaut pa nga walay daotang mahitabo kanimo samtang buhi ka pa. 29Bisan pa ug may mogukod kanimo aron sa pagpatay kanimo, tipigan ka gihapon sa Ginoo nga imong Dios sama sa tawo nga nagatipig sa mahalong butang. Apan ang imong mga kaaway mahisama sa bato nga gibala sa lambayog. 30Kon matuman na ang tanan nga maayong mga butang nga gisaad sa Ginoo kanimo, ug mahimo ka nang hari sa Israel, 31dili ka hasolon sa imong konsensya tungod kay wala ka manimalos ug mopatay sa walay igong hinungdan. Ug kon hatagan ka na sa Ginoo ug kalamposan, palihog ayaw ako kalimti.”
32Miingon si David kang Abigail, “Dalaygon ang Ginoo, ang Dios sa Israel, nga nagpadala kanimo karong adlawa sa pagpakigkita kanako. 33Salamat sa Dios sa imong maayong panghunahuna ug sa pagpugong mo kanako sa pagpanimalos ug pagpamatay niining adlawa. 34Kon wala ka magdali-dali sa pagpakigkita kanako, wala untay mahibiling buhi sa mga tawo ni Nabal pagkabuntag. Kay mao kana ang akong gipanumpa sa buhi nga Ginoo, ang Dios sa Israel, nga nagpugong kanako sa paghimo ug daotan kanimo.” 35Gidawat ni David ang mga gasa ni Abigail ug miingon, “Pauli ug ayaw na kabalaka. Tumanon ko ang imong gihangyo.”
36Sa pag-abot ni Abigail sa ilang balay, naabtan niyang nagpakombira si Nabal nga daw usa ka hari. Malipayon kaayo siya ug labihan ka hubog. Busa wala lang una siya sultihi ni Abigail mahitungod sa iyang pagpakigkita kang David hangtod nianang pagkabuntag. 37Sa dihang nahuwasan na siya pagkabuntag, gisuginlan siya ni Abigail sa nahitabo. Giataki siya sa sakit sa kasingkasing ug wala na siya makalihok. 38Paglabay sa napulo ka adlaw, gisilotan siya sa Ginoo ug namatay.
39Sa dihang nadunggan ni David nga namatay si Nabal, miingon siya, “Dalaygon ang Ginoo! Siya ang nanimalos ngadto kang Nabal sa pag-insulto niini kanako, ug gilikay niya ako sa pagpanimalos. Gisilotan niya si Nabal sa daotan niyang gihimo kanako.”
Unya nagpadala si David ug mga mensahero sa pagsulti kang Abigail nga buot niya kining pangasaw-on. 40Pag-abot sa mga mensahero ni David sa Carmel, miingon sila kang Abigail, “Gipaanhi kami ni David kanimo aron pagdala kanimo ngadto kaniya aron mahimo niyang asawa.” 41Miluhod si Abigail agig pagtahod kanila ug miingon, “Oo, mosugot ako. Andam ako sa pag-alagad kaniya bisan sa iyang mga sulugoon.25:41 bisan sa iyang mga sulugoon: sa literal, ug sa paghugas sa mga tiil sa iyang mga sulugoon.” 42Unya midali-dali si Abigail sa pagsakay sa asno ug miuban sa mga mensahero ni David. Gidala niya ang lima niya ka mga sulugoong babaye ug nahimo siyang asawa ni David. 43Gipangasawa usab ni David si Ahinoam nga taga-Jezreel, ug silang duha nahimo niyang asawa. 44Ang iyang asawa nga si Mical gipaminyo ni Saul kang Paltiel nga taga-Galim, nga anak ni Laish.
사무엘의 죽음
1사무엘이 죽자 모든 이스라엘 사람들은 모여 그의 죽음을 슬퍼하고 그 를 라마에 있는 그의 집에 장사하였다.
다윗과 아비가일
그 후에 다윗은 바란 광야로 내려갔다.
2-3갈렙 집안 가운데 나발이라는 사람이 있었는데 그는 마온에 살면서 갈멜 근처에 목장을 가지고 있었다. 그는 대단히 부유한 사람으로 양 3,000마리와 염소 1,000마리를 소유하고 있었다. 그의 부인 아비가일은 아름답고 지성적인 사람이었으나 그는 거칠고 야비하며 고집이 세고 성격이 좋지 않은 사람이었다. 이 무렵 나발은 갈멜에서 양털을 깎고 있었다.
4다윗은 광야에서 이 소식을 듣고
5젊은 부하 10명을 갈멜에 있는 나발에게 보내며 자기 이름으로 대신 문안하게 하고
6그에게 이렇게 전하라고 일렀다. “하나님이 당신과 당신의 가족을 축복하시고 당신이 소유한 모든 것을 번성하게 하시기를 원합니다.
7나는 당신이 양털을 깎고 있다는 말을 들었습니다. 당신의 목동들이 우리와 함께 있을 때 우리는 그들을 해치지 않았으며 그들이 갈멜에 있는 동안 그들은 아무것도 잃은 것이 없습니다.
8당신의 목동들에게 물어 보십시오. 그러면 그들이 당신에게 이것이 사실인지 아닌지를 말해 줄 것입니다. 이제 내가 부하 몇 사람을 당신에게 보냅니다. 우리가 좋은 날에 왔으니 먹을 것이 있으면 무엇이든지 좀 보내 주십시오.”
9그래서 다윗의 부하들은 나발에게 가서 다윗의 말을 전하고 대답을 기다렸다.
10그러나 나발은 그들의 요구를 거절하며 이렇게 말하였다. “이 다윗이란 사람은 도대체 누구요? 나는 그에 대해서 들어 본 적이 없소. 요즈음은 자기 주인에게서 도망나온 종들이 많이 있단 말이오.
11내가 내 빵과 물과 내 양털 깎는 자를 위해 잡은 고기를 가져다가 어디서 왔는지 알지도 못하는 사람들에게 주어야 한단 말이오? 나는 절대로 그렇게 할 수가 없소.”
12그래서 다윗의 부하들은 돌아가서 나발이 말한 것을 그대로 전하였다.
13그러자 다윗은 “모두 칼을 차라” 하고 자기 부하들에게 명령하고 자기도 칼을 찼다. 그들 중에 400명은 칼을 차고 다윗과 함께 떠나고 200명은 남아서 그들의 소유물을 지키고 있었다.
14한편 나발의 종들 중에 한 사람이 아비가일에게 가서 말하였다. “다윗이 우리 주인에게 문안하러 광야에서 그의 부하들을 보냈으나 주인이 그들을 모욕했습니다.
15-16하지만 다윗의 부하들은 우리에게 정 말 잘해 주었습니다. 우리는 그들에게 아무런 피해도 입지 않았으며 사실 밤낮으로 그들은 우리에게 담이 되었을 뿐만 아니라 그들이 우리와 함께 있는 동안 양은 물론 아무것도 잃어버린 것이 없습니다.
17이제 당신은 이 일을 어떻게 처리해야 할지 빨리 생각해야 합니다. 다윗은 주인과 주인의 전 가족을 해하기로 이미 작정하였습니다. 주인은 막돼먹은 사람이라 말을 붙여 볼 수도 없습니다.”
18그러자 아비가일은 급히 빵 200덩이와 포도주 두 가죽 부대와 잡아 놓은 양 다섯 마리와 볶은 곡식 25:18 히 ‘다섯 세아’두 말과 건포도 100송이와 무화과 200뭉치를 여러 마리의 나귀에 싣고
19자기 종들에게 “먼저 가거라. 내가 뒤따라가겠다” 하였다. 그러나 그녀는 자기 남편에게 그 일을 말하지 않았다.
20아비가일은 나귀를 타고 오솔길을 따라 내려가다가 다윗과 그의 부하들이 자기 쪽으로 오고 있는 것을 보았다.
21그때 다윗은 혼자 이렇게 중얼거렸다. “이 자를 도와준 것이 우리에게 무슨 유익이 있는가? 우리는 광야에서 그의 양떼를 지켜 하나도 손실이 없도록 하였는데 그가 나의 선을 악으로 갚는구나!
22만일 내가 내일 아침까지 그들을 모조리 죽이지 않고 한 사람이라도 남겨 둔다면 하나님이 나를 저주하시기 원한다.”
23아비가일은 다윗을 보고 급히 나귀에서 내려 그의 발 앞에 엎드려 절하고
24이렇게 말하였다. “제발 내 말 좀 들어 주십시오. 모든 것은 내 잘못입니다.
25나발은 성질이 못된 사람입니다. 그러니 그가 한 말에 신경을 쓰지 마십시오. 그는 이름 그대로 미련한 자입니다. 나는 당신이 보낸 종들을 보지 못했습니다.
26당신이 직접 당신의 손으로 사람을 죽여 보복하는 것을 여호와께서는 금하셨습니다. 그러므로 내가 당신과 살아 계신 여호와의 이름으로 분명히 말하지만 당신의 모든 원수들과 당신을 해하려고 하는 자들은 나발처럼 벌을 받을 것입니다.
27여기 당신에게 가져온 선물이 있습니다. 이것을 당신의 종들에게 주십시오.
28그리고 내가 감히 이 곳까지 찾아온 것을 용서하십시오. 여호와께서는 당신과 당신의 후손들을 위해서 25:28 또는 ‘든든한 집’영구한 왕국을 세우실 것입니다. 이것은 당신이 여호와를 위해 싸우고 있을 뿐만 아니라 지금까지 당신의 생활에서 악을 찾아볼 수 없기 때문입니다.
29당신이 비록 당신의 생명을 노리는 자들에게 쫓기는 몸이긴 하지만 당신의 하나님 여호와께서는 당신을 생명의 주머니 속에 안전하게 지키실 것입니다. 그러나 당신의 원수들 생명은 여호와께서 물맷돌을 던지듯이 던져 버릴 것입니다.
30-31그러므로 여호와께서 당신에게 약속하신 모든 선한 일을 행하시고 당신이 이스라엘의 왕이 될 때 당신은 이유 없이 사람을 죽였다든지 복수했다는 일로 후회하거나 양심에 가책을 받는 일이 없을 것입니다. 그리고 여호와께서 당신을 위해 이런 큰 일을 행하실 때 제발 저를 기억해 주십시오.”
32그러자 다윗이 아비가일에게 말하였다. “오늘 당신을 보내 나를 영접하도록 한 이스라엘의 하나님 여호와를 찬양합니다!
33그리고 내가 사람을 직접 죽여 원수를 갚지 않도록 한 당신의 지혜를 고맙게 여기며 또 당신에게 하나님의 축복이 내리기를 바랍니다.
34당신을 해치지 못하도록 한 이스라엘의 하나님 여호와의 이름으로 분명히 말하지만 만일 당신이 나를 맞으러 나오지 않았더라면 나발의 집안 사람 중 내일 아침까지 살아 남을 자는 한 사람도 없을 것입니다.”
35그런 다음 다윗은 아비가일의 선물을 받고 그녀에게 “염려하지 말고 집으로 돌아가시오. 내가 당신의 요구를 들어주겠습니다” 하였다.
36아비가일이 집으로 돌아왔을 때 나발은 큰 잔치를 벌여놓고 있었다. 그는 술을 잔뜩 먹고 취해 있었으므로 아비가일은 다음날 아침까지 다윗을 만난 일에 대해서 그에게 아무것도 말하지 않았다.
37-38나발이 아침에 술에서 깨어났을 때 그의 아내가 일어난 일을 그에게 말하자 그는 갑자기 심장 마비를 일으켜 몸이 돌처럼 굳어졌다. 그는 약 10일 동안 전신이 마비된 채로 누워 있다가 여호와께서 치시므로 결국 죽고 말았다.
39다윗은 나발이 죽었다는 말을 듣고 이렇게 말하였다. “여호와를 찬양하세! 하나님은 나발에게 행한 대로 갚아 주시고 내가 악한 일을 하지 않도록 하셨구나. 결국 나발은 자기 죄에 대한 대가를 받고 말았다.” 그런 다음 다윗은 아비가일을 아내로 삼고자 그녀에게 사람을 보내 그 뜻을 전하도록 하였다.
40그 사람들이 갈멜에 도착하여 아비가일에게 찾아온 목적을 말하자
41그녀는 다윗의 청혼을 기꺼이 받아들이고
42급히 일어나서 나귀를 타고 하녀 다섯과 함께 그 사람들을 따라 다윗에게 가서 그의 아내가 되었다.
43다윗은 또 이스르엘 사람 아히노암을 자기 아내로 삼았다.
44한편 사울은 자기 딸이자 다윗의 아내인 미갈을 갈림에 사는 라이스의 아들 발디와 강제 결혼을 시켰다.
