Giluwas ni David ang Lungsod sa Keila
1Sa dihang gisultihan si David nga gisulong sa mga Filistihanon ang Keila ug gipanguha ang ilang mga naani didto sa ilang mga giokanan, 2nangutana siya sa Ginoo, “Sulongon ko ba ang mga Filistihanon?” Mitubag ang Ginoo kaniya, “Sige, sulonga sila ug luwasa ang Keila.” 3Apan miingon ang mga tawo ni David, “Nahadlok na gani kami dinhi sa Juda, unsa pa kaha kon moadto kita sa Keila ug makiggira sa mga Filistihanon.” 4Nangutana pag-usab si David sa Ginoo, ug miingon ang Ginoo kaniya, “Adto sa Keila, kay padag-on ko ikaw batok sa mga Filistihanon.” 5Busa miadto si David ug ang iyang mga tawo sa Keila ug nakiggira sa mga Filistihanon. Daghang mga Filistihanon ang ilang napatay, ug gipanguha nila ang ilang mga mananap. Naluwas nila ang taga-Keila.
6(Sa dihang miikyas si Abiatar ug miadto kang David sa Keila, gidala niya ang efod.)
Gigukod ni Saul si David
7May nakasulti kang Saul nga si David miadto sa Keila. Busa miingon si Saul, “Gitugyan na siya sa Dios kanako, kay sama ra nga gibilanggo niya ang iyang kaugalingon sa iyang pagsulod sa lungsod nga gilibotan ug paril.” 8Unya gitigom ni Saul ang tanan niyang mga sundalo aron sa pag-adto sa Keila ug sa pagdakop kang David ug sa mga tawo niini. 9Pagkahibalo ni David sa plano ni Saul, giingnan niya si Abiatar nga pari sa pagkuha sa efod. 10Unya miingon si David, “O Ginoo, Dios sa Israel, nabalitaan niining imong alagad, nga nagplano si Saul sa pag-anhi dinhi sa Keila aron sa paglaglag niini nga lungsod tungod kanako. 11Moanhi ba dinhi si Saul sumala sa akong nadunggan? Itugyan ba ako sa mga lumulupyo sa Keila ngadto kang Saul? O Ginoo, Dios sa Israel, sultihi kining imong alagad.” Mitubag ang Ginoo, “Oo, moanha si Saul.” 12Nangutana pag-usab si David, “Itugyan ba ako ug ang akong mga tawo sa mga lumulupyo sa Keila ngadto kang Saul?” Mitubag ang Ginoo, “Oo, itugyan kamo nila.” 13Busa mibiya sa Keila si David uban sa iyang 600 ka mga tawo, ug nagbalhin-balhin sila ug dapit. Sa dihang nabalitaan ni Saul nga miikyas na si David gikan sa Keila, wala na siya moadto didto.
14Nagtago-tago si David didto sa mga kuta sa bungtod sa kamingawan sa Zif. Adlaw-adlaw gipangita siya ni Saul, apan wala gayod siya itugyan sa Dios kang Saul.
15Usa niana ka adlaw, samtang didto si David sa Horesh sa kamingawan sa Zif, nabalitaan niya nga padulong na didto si Saul aron sa pagpatay kaniya. 16Miadto si Jonatan kang David didto sa Horesh aron sa pagdasig kaniya sa pagsalig sa Dios. 17Miingon si Jonatan, “Ayaw kahadlok kay ang akong amahan dili makahilabot kanimo. Nahibaloan mismo sa akong amahan nga ikaw ang mahimong hari sa Israel, ug ako ang ikaduha kanimo.” 18Naghimo silang duha ug kasabotan sa presensya sa Ginoo. Unya mipauli si Jonatan, apan si David nagpabilin sa Horesh.
19Unya, may mga taga-Zif nga miadto kang Saul sa Gibea ug miingon, “Si David nagatago didto sa among dapit sa mga kuta sa Horesh sa bungtod sa Hakila, sa habagatan sa Jeshimon. 20Busa, mahal nga Hari, adto didto kon kanus-a mo gusto kay bahala na kami sa pagtugyan kaniya nganha kanimo.” 21Mitubag si Saul, “Panalanginan kamo sa Ginoo sa inyong kahangawa kanako. 22Sige, pauli na kamo ug panid-i ninyo kon asa siya kanunayng moadto ug kon kinsa ang nakakita kaniya didto. Kay nasayod ako nga abtik kaayo kini si David. 23Tultola ninyo ang tanang dapit nga iyang gitagoan, ug balik kamo dinhi kanako kon sigurado na gayod. Unya mouban ako kaninyo; ug kon atua gayod siya sa maong dapit gukdon ko gayod siya bisag latason ko pa ang tibuok yuta sa Juda.” 24Busa miuna sila kang Saul sa Zif.
Niadtong higayona didto na si David ug ang iyang mga tawo sa kamingawan sa Maon sa Kapatagan sa Jordan,23:24 Kapatagan sa Jordan: sa Hebreo, Araba. sa habagatan sa Jeshimon. 25Pag-abot ni Saul ug sa iyang mga tawo sa Zif, gipangita nila si David. Sa dihang nahibaloan kini ni David, mitago siya sa dakong bato sa kamingawan sa Maon, ug didto siya nagpundo. Sa dihang nabalitaan kini ni Saul, miadto siya sa kamingawan sa Maon aron sa pagpangita kang David. 26Si Saul ug ang iyang mga tawo didto sa usa ka bahin sa bukid, samtang si David ug ang iyang mga tawo didto usab sa pikas bahin sa bukid nga nagdali-dali sa pag-ikyas gikan kang Saul. Sa dihang hapit na maapsi ni Saul ug sa iyang mga tawo si David ug ang iyang mga tawo, 27may mensahero nga miadto kang Saul ug miingon, “Dali, balik una! Kay gisulong sa mga Filistihanon ang atong nasod.” 28Busa miundang si Saul sa paggukod kang David ug mibalik siya aron sa pagpakiggira sa mga Filistihanon. Tungod niini, ang maong dapit gitawag nga “Bato sa Panagbulag.” 29Gikan didto, miadto si David sa En Gedi ug mipuyo sa mga kuta didto.
Davi Liberta o Povo de Queila
1Quando disseram a Davi que os filisteus estavam atacando a cidade de Queila e saqueando as eiras, 2ele perguntou ao Senhor: “Devo atacar esses filisteus?”
O Senhor lhe respondeu: “Vá, ataque os filisteus e liberte Queila”.
3Os soldados de Davi, porém, lhe disseram: “Aqui em Judá estamos com medo. Quanto mais, se formos a Queila lutar contra as tropas dos filisteus!”
4Davi consultou o Senhor novamente. “Levante-se”, disse o Senhor, “vá à cidade de Queila, pois estou entregando os filisteus em suas mãos.” 5Então Davi e seus homens foram a Queila, combateram os filisteus e se apoderaram de seus rebanhos, impondo-lhes grande derrota e libertando o povo daquela cidade. 6Ora, Abiatar, filho de Aimeleque, tinha levado o colete sacerdotal quando fugiu para se juntar a Davi, em Queila.
Saul Persegue Davi
7Foi dito a Saul que Davi tinha ido a Queila, e ele disse: “Deus o entregou nas minhas mãos, pois Davi se aprisionou ao entrar numa cidade com portas e trancas”. 8E Saul convocou todo o seu exército para a batalha, para irem a Queila e cercarem Davi e os homens que o seguiam.
9Quando Davi soube que Saul tramava atacá-lo, disse a Abiatar: “Traga o colete sacerdotal”. 10Então orou: “Ó Senhor, Deus de Israel, este teu servo ouviu claramente que Saul planeja vir a Queila e destruir a cidade por minha causa. 11Será que os cidadãos de Queila me entregarão a ele? Saul virá de fato, conforme teu servo ouviu? Ó Senhor, Deus de Israel, responde-me”.
E o Senhor lhe disse: “Ele virá”.
12E Davi, novamente, perguntou: “Será que os cidadãos de Queila entregarão a mim e a meus soldados a Saul?”
E o Senhor respondeu: “Entregarão”.
13Então Davi e seus soldados, que eram cerca de seiscentos, partiram de Queila, e ficaram andando sem direção definida. Quando informaram a Saul que Davi tinha fugido de Queila, ele interrompeu a marcha.
14Davi permaneceu nas fortalezas do deserto e nas colinas do deserto de Zife. Dia após dia Saul o procurava, mas Deus não entregou Davi em suas mãos.
15Quando Davi estava em Horesa, no deserto de Zife, soube que Saul tinha saído para matá-lo. 16E Jônatas, filho de Saul, foi falar com ele, em Horesa, e o ajudou a encontrar forças em Deus. 17“Não tenha medo”, disse ele, “meu pai não porá as mãos em você. Você será rei de Israel, e eu serei o seu segundo em comando. Até meu pai sabe disso.” 18Os dois fizeram um acordo perante o Senhor. Então, Jônatas foi para casa, mas Davi ficou em Horesa.
19Alguns zifeus foram dizer a Saul, em Gibeá: “Davi está se escondendo entre nós nas fortalezas de Horesa, na colina de Haquilá, ao sul do deserto de Jesimom. 20Agora, ó rei, vai quando quiseres, e nós seremos responsáveis por entregá-lo em tuas mãos”.
21Saul respondeu: “O Senhor os abençoe por terem compaixão de mim. 22Vão e façam mais preparativos. Descubram aonde Davi geralmente vai e quem o tem visto ali. Dizem que ele é muito astuto. 23Descubram todos os esconderijos dele e voltem aqui com informações exatas23.23 Ou a mim em Nacom. Então irei com vocês; se ele estiver na região, eu o procurarei entre todos os clãs de Judá”.
24E eles voltaram para Zife, antes de Saul. Davi e seus soldados estavam no deserto de Maom, na Arabá, ao sul do deserto de Jesimom. 25Depois, Saul e seus soldados saíram e começaram a busca, e, ao ser informado, Davi desceu à rocha e permaneceu no deserto de Maom. Sabendo disso, Saul foi para lá em perseguição a Davi.
26Saul ia por um lado da montanha, e, pelo outro, Davi e seus soldados fugiam depressa para escapar de Saul. Quando Saul e suas tropas estavam cercando Davi e seus soldados para capturá-los, 27um mensageiro veio dizer a Saul: “Venha depressa! Os filisteus estão atacando Israel”. 28Então Saul interrompeu a perseguição a Davi e foi enfrentar os filisteus. Por isso chamam esse lugar Selá-Hamalecote23.28 Selá-Hamalecote significa rocha da separação.. 29E Davi saiu daquele lugar e foi viver nas fortalezas de En-Gedi.
