1 Samuel 22 – APSD-CEB & VCB

Ang Pulong Sa Dios

1 Samuel 22:1-23

Miadto si David sa Adulam ug sa Mizpa

1Mibiya si David sa Gat ug miadto sa langub sa Adulam. Sa dihang nadunggan kini sa iyang mga igsoon ug sa uban pang mga miyembro sa iyang pamilya, miadto sila kaniya. 2Ang tanang mga tawong anaa sa kalisod, o may utang, o dili kontento sa ilang kinabuhi miadto usab kang David ug siya ang ilang nahimong pangulo. Mga 400 ka tawo ang miuban kang David. 3Gikan didto, miadto si David sa Mizpa nga sakop sa Moab ug miingon sa hari sa Moab, “Tugotan mo ba ang akong mga ginikanan nga mopuyo una dinhi hangtod nga mahibaloan ko kon unsa ang himuon sa Dios alang kanako?” 4Misugot ang hari, busa gibilin ni David ang iyang mga ginikanan didto sa hari sa Moab samtang didto siya sa iyang kuta.

5Usa niana ka higayon, miingon si propeta Gad kang David, “Ayaw na pagtago dinhi. Adto sa Juda.” Busa mibiya si David ug miadto sa kalasangan sa Heret.

Gipapatay ni Saul ang mga Pari sa Nob

6Unya nabalitaan ni Saul nga natultolan na si David ug ang iyang mga tawo. Naglingkod niadtong higayona si Saul ilalom sa kahoy nga tamarisko, didto sa bungtod sa Gibea. Nagakupot siya ug bangkaw, ug nagatindog sa iyang palibot ang tanan niyang opisyal. 7Miingon si Saul kanila, “Pamati kamong mga taga-Benjamin! Hatagan ba kamo ni David ug mga uma ug mga tamnanan sa ubas? Himuon ba niya kamong tanan nga mga komander sa mga sundalo? 8Mao ba kana nga tanan kamo nagaplano ug daotan batok kanako? Wala gayoy nagsulti kanako nga ang akong anak naghimo ug kasabotan uban kang David. Wala gayod kamo mabalaka kanako, kay wala gayoy usa nga misulti kanako nga giaghat sa akong anak ang akong alagad nga si David sa pagpatay kanako sama sa iyang gihimo karon.”

9Usa sa mga nagtindog didto uban sa mga opisyal ni Saul mao si Doeg, nga taga-Edom. Miingon siya kang Saul, “Sa dihang didto ako sa Nob, nakita ko si David nga miadto kang Ahimelec nga anak ni Ahitub. 10Nangutana si Ahimelec sa Ginoo kon unsa ang angayng himuon ni David ug gihatagan pa niya si David ug pagkaon. Gihatag usab niya kang David ang espada ni Goliat nga Filistihanon.”

11Unya gipatawag ni Saul ang pari nga si Ahimelec nga anak ni Ahitub, ug ang tibuok niyang panimalay nga mga pari sa Nob. Ug miadto silang tanan kang Saul. 12Pag-abot nila, miingon si Saul, “Pamati, Ahimelec!” Mitubag siya, “Oo, Mahal nga Hari.” 13Miingon si Saul kaniya, “Nganong nagplano kamo ni David ug daotan batok kanako? Gihatagan mo pa siyag pagkaon ug espada, ug nangutana ka pa sa Dios alang kaniya! Karon nakigbatok siya kanako, ug nagatinguha sa pagpatay kanako!” 14Mitubag si Ahimelec sa hari, “Dili kana mahitabo! Si David imong umagad, ug siya ang labing matinud-anon nimong alagad. Gawas pa niana, siya pa ang kapitan sa imong mga guwardya ug ginatahod siya diha sa imong panimalay. 15Oo, nangutana ako sa Dios alang kaniya, apan dili ba nga ginahimo ko man kini sa una pa. Nagapakilooy ako kanimo nga dili mo ako pasanginlan ug ang akong pamilya, kay wala gayod akoy kasayoran bahin niining hitaboa.” 16Apan miingon ang hari, “Mamatay ka gayod, Ahimelec, ug ang imong tibuok panimalay.”

17Unya gisugo ni Saul ang mga guwardya sa iyang tapad, “Patya ang mga pari sa Ginoo kay midapig sila kang David. Nasayod sila nga miikyas si David apan wala gayod sila mosulti kanako.” Apan wala gayod makaako pagpasipala sa mga pari sa Ginoo ang mga opisyal sa hari. 18Busa gimandoan sa hari si Doeg sa pagpatay sa mga pari, ug gipamatay sila ni Doeg. Niadtong adlawa 85 ka mga pari22:18 mga pari: sa literal, mga nagasul-ob ug efod. ang gipamatay ni Doeg. 19Gipapatay usab ni Saul ang tanang nagpuyo sa Nob, ang lungsod sa mga pari: ang mga lalaki, mga babaye, mga kabataan apil ang mga masuso, mga baka, mga asno, mga karnero, ug mga kanding. 20Apan nakaikyas si Abiatar nga anak ni Ahimelec ug nakig-uban kang David. 21Gisultihan niya si David nga gipamatay ni Saul ang mga pari sa Ginoo. 22Unya miingon si David kang Abiatar, “Sa dihang nakita ko niadtong adlawa si Doeg didto kang Ahimelec, nasayod na ako nga mosulti gayod siya kang Saul. Busa tulubagon ko ang pagkamatay sa tibuok nimong panimalay. 23Dinhi ka lang uban kanako, kay usa lang ang gustong mopatay kanimo ug kanako. Ayaw kahadlok; dili ka maunsa dinhi uban kanako.”

Vietnamese Contemporary Bible

1 Sa-mu-ên 22:1-23

Đa-vít tại Hang A-đu-lam

1Đa-vít bỏ Gát ra đi, đến trốn trong hang A-đu-lam. Được tin này, các anh và bà con trong gia đình đều đến với ông. 2Ngoài ra cũng có nhiều người khác theo ông—họ là những người ở trong hoàn cảnh khó khăn, nợ nần, bất mãn. Dần dần, Đa-vít có trong tay khoảng 400 người.

3Một hôm, Đa-vít đi Mít-bê thuộc xứ Mô-áp để xin vua: “Xin cho cha mẹ tôi được ở lại với vua, cho đến khi tôi biết được điều Đức Chúa Trời sẽ làm cho mình.” 4Vậy cha mẹ Đa-vít ở lại với vua Mô-áp suốt thời gian ông trốn tránh trong các hang động.

5Một hôm Tiên tri Gát nói với Đa-vít: “Hãy rời khỏi hang và trở về xứ Giu-đa.” Vậy Đa-vít đi đến khu rừng Hê-rết.

6Có người thấy Đa-vít và toán người theo ông, liền báo tin cho Sau-lơ. Lúc ấy Sau-lơ đang ngồi trên một ngọn đồi cao tại Ghi-bê-a, dưới gốc một cây me; chung quanh vua có đoàn tùy tùng chầu chực.

7Vua kêu gọi họ: “Nghe đây, những người Bên-gia-min! Có phải con trai của Gie-sê hứa hẹn cho các ngươi đồng ruộng, vườn nho, chức tước, quyền hành không, 8mà các ngươi âm mưu phản ta? Tại sao chẳng một ai cho ta hay việc con ta kết ước với con Gie-sê? Tại sao chẳng người nào thương hại ta, báo tin con ta xúi giục Đa-vít làm phản, để tìm cách ám hại ta thế này?”

9Trong đoàn tùy tùng của Sau-lơ lúc ấy có Đô-e, người Ê-đôm. Hắn lên tiếng: “Ngày nọ ở Nóp, tôi thấy con trai của Gie-sê đến gặp Thầy Tế lễ A-hi-mê-léc, con A-hi-túp. 10A-hi-mê-léc có cầu hỏi Chúa Hằng Hữu và cung cấp lương thực, cùng thanh gươm của Gô-li-át, người Phi-li-tin, cho Đa-vít.”

Tàn Sát Thầy Tế Lễ

11Vua Sau-lơ sai người gọi A-hi-mê-léc, cả gia đình, và các thầy tế lễ khác ở Nóp đến. 12Khi họ đến, Sau-lơ hét lớn: “Nghe đây, con của A-hi-túp!”

A-hi-mê-léc đáp: “Thưa Vua, có tôi đây.”

13Sau-lơ hỏi: “Tại sao ngươi và con của Gie-sê âm mưu phản ta? Ngươi đã cung cấp bánh, gươm, và cầu hỏi Đức Chúa Trời cho hắn, giúp hắn làm phản và chống nghịch ta?”

14A-hi-mê-léc đáp: “Thưa vua, trong số các đầy tớ của vua, có ai trung thành như Đa-vít, con rể vua. Người vừa là chỉ huy cận vệ, vừa là người được trọng vọng của hoàng gia! 15Hơn nữa, có phải đây là lần đầu tiên tôi cầu vấn Đức Chúa Trời cho Đa-vít đâu! Xin vua đừng buộc tội tôi cùng gia đình tôi như thế, vì tôi không biết gì về vụ mưu phản cả.”

16Vua tuyên bố: “A-hi-mê-léc, ngươi và cả nhà ngươi phải chết!” 17Rồi vua ra lệnh cho các cận vệ: “Hãy giết các thầy tế lễ của Chúa Hằng Hữu cho ta, vì họ đã theo Đa-vít! Họ biết Đa-vít chạy trốn mà không báo với ta!” Nhưng người của Sau-lơ không dám giết các thầy tế lễ của Chúa Hằng Hữu.

18Vua nói với Đô-e: “Ngươi giết họ đi.” Đô-e, người Ê-đôm, xông lại giết các thầy tế lễ, và hôm ấy có tất cả tám mươi lăm vị mặc ê-phót bị sát hại. 19Rồi hắn đến Nóp, thành của thầy tế lễ, giết tất cả gia đình của các thầy tế lễ—gồm đàn ông, phụ nữ, trẻ con, và trẻ sơ sinh—cả bò, lừa, và chiên của họ cũng chịu chung số phận.

20Nhưng A-bia-tha, một trong những người con của A-hi-mê-léc, thoát nạn và chạy đến với Đa-vít. 21A-bia-tha kể cho Đa-vít việc Sau-lơ giết các thầy tế lễ của Chúa Hằng Hữu. 22Nghe xong, Đa-vít nói: “Tôi biết! Khi tôi thấy Đô-e, người Ê-đôm hôm ấy, tôi biết thế nào hắn cũng báo với Sau-lơ. Tuy nhiên chính tôi là người đã gây nên cái chết cho gia đình anh. 23Vậy, hãy ở đây với tôi, đừng lo sợ gì cả. Ai muốn giết anh, phải giết tôi trước. Ở với tôi, anh được an toàn.”