Nagplano si Saul sa Pagpatay Kang David
1Unya, gisugo ni Saul si Jonatan ug ang tanan niyang alagad nga patyon si David. Apan gimahal gayod ni Jonatan si David, 2busa gipahimangnoan niya si David. Miingon siya, “Nangita ug higayon ang akong amahan sa pagpatay kanimo, busa magbantay ka gayod. Ugma sa buntag, tago sa usa ka dapit sa uma, ug ayaw pagbiya didto. 3Dad-on ko didto ang akong amahan ug pakigsultihan ko siya bahin kanimo. Unya sultihan ko ikaw kon unsay akong masayran.”
4Busa pagkabuntag gidala ni Jonatan si Saul didto sa uma, ug gidayeg ni Jonatan si David ngadto sa iyang amahan. Unya miingon siya, “Amahan ko19:4 Amahan ko: sa literal, Hari., ayaw pasipad-i si David nga imong alagad. Wala man siya makasala batok kanimo. Nakahimo pa gani siyag dakong kaayohan alang kanimo. 5Gisugal niya ang iyang kinabuhi sa dihang gipatay niya ang Filistihanon nga si Goliat, ug gipadaog sa Ginoo ang tibuok Israel. Nakita mo kini ug nalipay ka. Nganong buot mong patyon ang usa ka inosenteng tawo, sama kang David, sa walay igong hinungdan?”
6Namati si Saul kang Jonatan ug nanaad siya sa buhi nga Ginoo nga dili niya ipapatay si David. 7Pagkahuman gitawag ni Jonatan si David ug gisultihan sa tanan nilang gipanagsultihan ni Saul. Unya gidala niya si David ngadto kang Saul, ug nagaalagad si David pagbalik kang Saul sama sa milabay nga mga adlaw.
8Naggira na usab ang mga Filistihanon ug mga Israelinhon, ug gipangulohan ni David ang iyang mga tawo sa pagpakiggira. Labihan gayod ka kusgan ang puwersa ni David, busa nanagan ang mga Filistihanon.
9Usa niana ka higayon, gigamhan si Saul sa daotang espiritu nga gipadala sa Ginoo. Naglingkod siya niadtong tungora didto sa iyang balay ug nagkupot sa iyang bangkaw. Ug samtang nagatukar si David sa harpa, 10nagtinguha si Saul nga ipapilit si David sa dingding pinaagi sa pagbangkaw kaniya, apan nakalikay si David. Ug miikyas si David niadtong gabhiona.
11Unya nagpadala si Saul ug mga tawo aron bantayan ang balay ni David ug patyon kini pagkabuntag. Apan gipahimangnoan si David ni Mical nga iyang asawa, “Kon dili ka moikyas karong gabhiona, ugma patyon ka.” 12Busa gitabangan ni Mical si David nga makakanaog agi sa bintana, ug miikyas si David. 13Unya mikuha si Mical ug rebulto sa dios-dios ug gipahigda sa higdaanan. Gihabolan niya kini ug gibutangan ug balhibo sa kanding ang ulo. 14Pag-abot sa mga tawo nga gipadala ni Saul sa pagdakop kang David, giingnan sila ni Mical nga nagsakit si David. 15Sa dihang gisulti nila kini kang Saul, gipabalik sila ni Saul aron sila mismo ang motan-aw kang David. Giingnan niya sila, “Dad-a ninyo siya dinhi kanako nga nagahigda sa iyang higdaanan aron ako siyang patyon.” 16Apan sa pagsulod nila sa balay ni David, nadiskobrehan nila nga ang nagahigda rebulto diay nga gibutangan ug balhibo sa kanding ang ulo.
17Miingon si Saul kang Mical, “Nganong gilimbongan mo ako ug gipaikyas mo ang akong kaaway?” Mitubag si Mical, “Miingon siya kanako nga patyon ako niya kon dili ko siya tabangan nga makaikyas.”
18Busa nakaikyas si David ug miadto kini kang Samuel didto sa Rama, ug gisultihan niya si Samuel sa tanang gihimo ni Saul kaniya. Unya miadto sila ni Samuel sa Nayot ug didto nagpuyo.
19May nakabalita kang Saul nga si David atua sa Nayot sa Rama. 20Busa nagpadala siyag mga tawo aron sa pagdakop kang David. Apan sa pag-abot nila didto, nakita nila ang grupo sa mga propeta nga nagasulti sa mensahe sa Dios, ug si Samuel ang nangulo kanila. Unya gigamhan sa Espiritu sa Dios ang mga tawo ni Saul ug nagsulti usab sila sa mensahe sa Dios. 21Sa dihang nadunggan ni Saul ang nahitabo, nagpadala na usab siyag dugang nga mga tawo aron sa pagdakop kang David, apan misulti usab sila sa mensahe sa Dios. Nagpadala pa gayod si Saul ug mga tawo sa ikatulong higayon, ug nagsulti gihapon kini sila sa mensahe sa Dios. 22Sa kaulahian si Saul na gayod mismo ang miadto sa Rama. Sa pag-abot niya didto sa dakong bangag nga pundohanan ug tubig sa Secu, nangutana siya kon hain si Samuel ug si David. Gisultihan siya nga atua didto sa Nayot. 23Apan samtang nagpaingon siya didto, gigamhan usab siya sa Espiritu sa Dios ug misulti sa mensahe sa Dios hangtod nga nakaabot siya sa Nayot. 24Gihubo niya ang iyang bisti ug misulti sa mensahe sa Dios atubangan ni Samuel. Mihigda siya didto nga walay bisti tibuok adlaw ug gabii. Mao kini ang hinungdan sa panultihon nga, “Nahimo na ba usab nga usa ka propeta si Saul?”
Saul tenta matar David
1Saul apertava agora com os ajudantes e com o próprio Jónatas para assassinarem David. Jónatas, por causa da sua grande amizade por David, 2contou-lhe o que o seu pai estava a planear. “Amanhã de manhã terás de procurar um lugar escondido nos campos”, disse-lhe. 3“Pedirei ao meu pai que venha comigo até esse sítio e falar-lhe-ei de ti. Depois te direi tudo o que se tiver passado.”
4Na manhã seguinte, Jónatas conversou com o pai e falou-lhe bem de David, pedindo-lhe que não se voltasse contra ele. “Nunca fez nada contra ti. Pelo contrário, procurou ajudar-te sempre que pôde. 5Terás já esquecido que arriscou a vida para matar o Golias e como por meio dele o Senhor deu uma vitória tão grande a Israel? Nessa altura, estavas bem satisfeito com isso, não é verdade? Porque haverias agora de assassinar um homem inocente? Não há razão nenhuma para uma coisa dessas!”
6Saul acabou por concordar e prometeu: “Tão certo como vive o Senhor que não o matarei!” 7A seguir, Jónatas chamou David e relatou-lhe o que acontecera. Levou-o depois à presença de Saul e tudo ficou como nos primeiros tempos.
8Pouco tempo depois, rebentou nova guerra e David conduziu as tropas contra os filisteus, matando um grande número e pondo em fuga o resto do exército inimigo.
9Uma noite em que Saul estava sentado nos seus aposentos a ouvir David tocar harpa, o espírito atormentador, da parte do Senhor, atacou-o de repente. Havia uma lança ali à mão. 10Saul atirou-a contra David com o intuito de o matar. Mas este desviou-se a tempo, fugindo para fora para o escuro da noite. A lança ficou cravada na parede.
11Saul enviou tropas para vigiarem a casa de David e para o matarem pela manhã, quando saísse. “Se não fugires esta mesma noite”, avisou-o Mical, “amanhã de manhã estarás morto.” 12Ela própria o ajudou a descer por uma janela. 13Então pegou num ídolo, pô-lo na cama, cobriu-o com cobertores e colocou sobre a almofada uma pele de cabra.
14Quando os soldados vieram para prender David e levá-lo a Saul, disse-lhes que estava doente, que não podia sair da cama. 15Saul disse aos soldados para lhe trazerem David mesmo na cama, para que pudesse matá-lo. 16Quando chegaram para o levar, descobriram que se tratava apenas de uma imagem!
17“Porque é que me enganaste e deixaste escapar o meu inimigo?”, perguntou Saul a Mical. “Fui obrigada a isso. Ele ameaçou que me matava se não o ajudasse.”
18Dessa forma, David conseguiu fugir para Ramá, para se encontrar com Samuel, e contou-lhe o que Saul lhe tinha feito. Samuel levou-o para viver consigo em Naiote. 19Quando Saul soube que David estava em Naiote de Ramá, 20enviou alguns tropas para o capturar. Ao chegarem e ao verem Samuel e os outros homens de Deus profetizando, o Espírito de Deus veio também sobre eles e começaram a profetizar. 21Saul, sabendo o que acontecera, enviou mais tropas, mas sucedeu-lhes a mesma coisa. E ainda com um terceiro contingente se passou idêntico facto. 22Saul decidiu ir ele pessoalmente a Ramá. Chegado ao grande poço de Seco, perguntou: “Onde estão Samuel e David?”
Alguém lhe disse que estavam em Naiote. 23Ao dirigir-se para lá, também o Espírito de Deus veio sobre ele e profetizou, à semelhança dos outros! 24Despiu a sua roupagem e permaneceu assim todo o dia e toda a noite, profetizando na companhia dos profetas de Samuel. “O quê!”, exclamavam as pessoas, “Saul está também a profetizar?”
