1 Samuel 15 – APSD-CEB & TNCV

Ang Pulong Sa Dios

1 Samuel 15:1-35

Gisalikway sa Ginoo si Saul Isip Hari

1Miingon si Samuel kang Saul, “Ako mao ang gipadala kaniadto sa Ginoo sa pagdihog kanimo ug lana sa pagpaila nga ikaw ang pinili nga hari alang sa iyang katawhan nga mga Israelinhon. Busa pamatia kining mensahe sa Ginoo nga Makagagahom: 2‘Silotan ko ang mga Amalekanhon tungod sa ilang pagsulong sa mga Israelinhon sa dihang migawas sila sa Ehipto. 3Busa karon, sulonga ang mga Amalekanhon! Laglaga sa hingpit15:3 Laglaga sa hingpit: Ang Hebreo nga pulong nga gigamit dinhi nagkahulogan sa mga butang nga gihalad sa Ginoo pinaagi sa paghalad o paglaglag niini. ang tanan nga anaa kanila. Pamatya ang ilang mga lalaki, mga babaye, mga kabataan, apil ang mga masuso, ang mga baka, mga karnero, mga kanding, mga kamelyo, ug mga asno.’ ”

4Busa gipatigom ni Saul ang mga sundalo sa Telaim—200,000 ka mga sundalo ang nagtigom, uban sa 10,000 ka mga kalalakin-an gikan sa Juda. 5Unya miadto sila si Saul sa lungsod sa Amalek, ug nagaatang sila sa lugut aron sa pagbanhig. 6Nagpadalag mensahe si Saul sa mga Kenihanon, nga nagaingon: “Pahawa! Biyai ninyo ang mga Amalekanhon aron dili ko kamo laglagon uban kanila, kay maayo kamo sa mga Israelinhon sa dihang migawas sila gikan sa Ehipto.” Busa nagpahilayo ang mga Kenihanon sa mga Amalekanhon. 7Unya gisulong nila ni Saul ang mga Amalekanhon gikan sa Havila hangtod ngadto sa Shur, sa sidlakan sa Ehipto. 8-9Gipamatay nila ang tanang mga Amalekanhon, apan si Agag nga ilang hari ila lang gibihag. Wala usab nila patya ang labing maayo nga mga karnero ug mga baka, apil ang mga nati niini. Ang tanang maayo wala nila laglaga, apan ang mga daot ug dili mapuslan ilang gilaglag.

10Unya miingon ang Ginoo kang Samuel, 11“Nagbasol ako nga akong gihimo si Saul nga hari, tungod kay mitalikod siya kanako ug wala niya tumana ang akong mga sugo.” Pagkadungog ni Samuel niini, naglagot siya. Busa nagaampo siya sa Ginoo sa tibuok gabii.

12Sayo pa kaayo pagkasunod adlaw, mibangon si Samuel ug milakaw aron sa pagpakigkita kang Saul. Apan may nakasulti kaniya, “Miadto si Saul sa Carmel aron magpatindog didto ug monumento alang sa iyang kadungganan, ug pagkahuman moadto siya sa Gilgal.”

13Giadto ni Samuel si Saul. Ug sa dihang nagkita sila, miingon si Saul kaniya, “Hinaut pa nga panalanginan ka sa Ginoo! Gituman ko ang gisulti sa Ginoo.” 14Apan miingon si Samuel, “Kon tinuod nga gituman mo ang mga sugo sa Ginoo, nganong may mga karnero ug mga baka nga nagatingog nga nadungog ko?” 15Mitubag si Saul, “Mga pinakamaayo kana nga mga karnero ug mga baka nga gidala sa mga sundalo gikan sa mga Amalekanhon. Wala nila kana patya kay ihalad nila sa Ginoo nga imong Dios, apan ang uban gilaglag namo sa hingpit.” 16Miingon si Samuel, “Husto na! Sultihan ko ikaw kon unsa ang giingon sa Ginoo kanako kagabii.” Mitubag si Saul, “Sultihi ako.” 17Miingon si Samuel, “Bisag giisip mo kaniadto ang imong kaugalingon nga ubos, gipili ka gihapon sa Ginoo nga mahimong hari sa mga tribo sa Israel. 18Ug gipadala ka niya sa usa ka misyon. Miingon siya, ‘Laglaga sa hingpit ang mga Amalekanhon, ang daotang katawhan. Makiggira ka kanila hangtod nga mahurot mo silag pamatay.’ 19Apan nganong wala ka motuman sa Ginoo? Nganong nagailog hinuon kamo sa pagkuha sa ilang mga kabtangan? Nganong gihimo ninyo kining daotang butang atubangan sa Ginoo?”

20Mitubag si Saul, “Apan gituman ko ang Ginoo. Gihimo ko ang misyon nga gihatag niya kanako. Gibihag ko si Agag nga hari sa mga Amalekanhon, ug gilaglag ko sa hingpit ang iyang katawhan. 21Apan nanguha ang mga sundalo sa pinakamaayong mga karnero ug mga baka, gikan sa mga butang nga laglagonon sa hingpit. Gidala nila kini dinhi sa Gilgal aron ihalad sa Ginoo nga imong Dios.” 22Apan mitubag si Samuel, “Mas malipay ba ang Ginoo sa inyong mga halad kay sa inyong pagtuman kaniya? Ang pagtuman sa Ginoo mas maayo pa kay sa paghalad kaniya sa tambok sa mga karnero. 23Ang pagkamasinupakon ngadto sa Ginoo sama kadaotan sa pagpamarang. Ug ang pagkagahig ulo sama kadaotan sa pagsimba sa mga dios-dios. Tungod kay gisalikway mo ang sugo sa Ginoo, gisalikway ka usab niya isip hari.”

24Unya miingon si Saul kang Samuel, “Nakasala ako. Gisupak ko ang sugo sa Ginoo ug ang imong gipang-ingon kanako. Nahadlok ako sa mga tawo, busa gipauyon-uyonan ko lang sila. 25Apan karon, nagapakilooy ako kanimo nga pasayloon mo ako sa akong mga sala, ug mouban ka kanako sa pagsimba sa Ginoo.” 26Apan miingon si Samuel, “Dili ako mouban kanimo. Gisalikway mo ang sugo sa Ginoo, busa gisalikway ka usab niya isip hari sa Israel.”

27Sa dihang mitalikod si Samuel aron sa pagbiya, gihawiran ni Saul ang tumoy sa iyang bisti, ug nagisi kini. 28Unya miingon si Samuel kaniya, “Sama usab niini ang mahitabo kanimo: kuhaon sa Ginoo gikan kanimo karong adlawa ang gingharian sa Israel ug ihatag sa sama nimong Israelinhon nga mas maayo kay kanimo. 29Ang Dios nga gipasigarbo sa Israel dili mamakak ni mousab sa iyang hunahuna, kay dili siya sama sa tawo nga mabalhinon ug hunahuna.” 30Mitubag si Saul, “Nakasala ako! Apan palihog pasidunggi ako atubangan sa mga tigdumala sa akong katawhan ug atubangan sa tibuok Israel pinaagi sa pag-uban kanako sa pagsimba sa Ginoo nga imong Dios.” 31Busa miuban si Samuel kang Saul, ug misimba si Saul sa Ginoo.

32Unya, miingon si Samuel, “Dad-a dinhi kanako si Agag nga hari sa mga Amalekanhon.” Miduol si Agag kang Samuel nga wala gayod magpakitag kahadlok kay nagtuo siya nga dili na siya patyon.15:32 nga wala gayod magpakitag kahadlok… patyon: o, nga nagakurog sa kahadlok. Miingon siya sa iyang kaugalingon, “Pagkapait kon mamatay!” 33Apan miingon si Samuel, “Maingon nga daghang mga inahan ang nawad-an ug mga anak tungod sa imong pagpamatay, patyon ko usab ikaw aron nga ang imong inahan mawad-an usab ug anak.” Ug gipatay ni Samuel si Agag sa presensya sa Ginoo didto sa Gilgal. 34Unya mibalik si Samuel sa Rama, ug si Saul mipauli sa Gibea. 35Hangtod nga namatay si Samuel, wala na gayod kini magpakita kang Saul. Apan nasubo gayod siya alang kang Saul. Gikaguol ang Ginoo nga gihimo niyang hari si Saul sa Israel.

Thai New Contemporary Bible

1ซามูเอล 15:1-35

ซาอูลถูกถอดจากการเป็นกษัตริย์

1ซามูเอลกล่าวกับซาอูลว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงใช้ข้าพเจ้ามาเจิมตั้งท่านเป็นกษัตริย์แห่งอิสราเอลประชากรของพระองค์ ฉะนั้นบัดนี้จงฟังพระดำรัสจากองค์พระผู้เป็นเจ้า 2องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงฤทธิ์ตรัสว่า ‘เราจะลงโทษชาวอามาเลขที่ดักเล่นงานอิสราเอลตอนที่ออกมาจากอียิปต์ 3บัดนี้จงออกไปโจมตีชาวอามาเลขและทำลายล้าง15:3 คำนี้ในภาษาฮีบรูหมายถึงสิ่งของหรือบุคคลที่ถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าแล้วไม่อาจเรียกคืนได้ มักจะต้องทำลายให้หมดสิ้นไป เช่นเดียวกับข้อ 8,9,15,18,20 และ 21ทุกสิ่งที่เขามีให้หมดสิ้น ไม่ว่าผู้ชาย ผู้หญิง เด็ก ทารก วัว แกะ อูฐ และลา อย่าไว้ชีวิตเลย’”

4ซาอูลจึงระดมพลและตรวจพลที่เทลาอิม มีกำลังทหารราบสองแสนคนสมทบกับกำลังพลจากยูดาห์หนึ่งหมื่นคน 5ซาอูลยกทัพไปยังเมืองของชาวอามาเลขและซุ่มอยู่ในหุบเขา 6เขากล่าวกับชาวเคไนต์ว่า “จงออกไปจากหมู่บ้านของชาวอามาเลข ท่านจะได้ไม่ถูกทำลายล้างไปพร้อมกับพวกเขา เนื่องจากท่านได้เมตตาชาวอิสราเอลตอนที่พวกเขาออกมาจากอียิปต์” ดังนั้นคนเคไนต์จึงย้ายออกจากชาวอามาเลขไป

7จากนั้นซาอูลก็โจมตีชาวอามาเลขตั้งแต่เมืองฮาวีลาห์ ตลอดทางถึงเมืองชูร์ฟากตะวันออกของอียิปต์ 8ซาอูลจับกุมอากักกษัตริย์ของชาวอามาเลข ส่วนคนอื่นๆ ถูกทำลายล้างด้วยคมดาบทั้งหมด 9แต่ซาอูลกับทหารได้ไว้ชีวิตอากัก และเก็บแกะ วัว ลูกแกะ และลูกวัวที่อ้วนท้วน15:9 หรือวัวผู้ที่โตเต็มที่แล้วในภาษาฮีบรูวลีนี้มีความหมายไม่ชัดเจนซึ่งดีที่สุดเอาไว้ เขาไม่อยากทำลายล้างสิ่งเหล่านี้ให้หมดสิ้น แต่ทำลายล้างเฉพาะสิ่งที่ไร้ค่าหรือไร้คุณภาพให้หมดสิ้นไป

10แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าจึงมีพระดำรัสมาถึงซามูเอลว่า 11“เราเสียใจที่ได้แต่งตั้งซาอูลเป็นกษัตริย์ เพราะเขาละทิ้งเรา ไม่ทำตามคำสั่งของเรา” ซามูเอลทุกข์ใจมากและคร่ำครวญต่อองค์พระผู้เป็นเจ้าตลอดคืน

12เช้าตรู่วันรุ่งขึ้นเขาออกไปหาซาอูล แต่มีคนบอกว่า “ซาอูลได้ไปที่คารเมลเพื่อสร้างอนุสาวรีย์เพื่อเป็นเกียรติแก่ตัวเอง และจากนั้นก็ไปที่กิลกาล”

13เมื่อซามูเอลมาถึง ซาอูลกล่าวว่า “ขอองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงอวยพรท่าน ข้าพเจ้าได้ปฏิบัติตามพระบัญชาขององค์พระผู้เป็นเจ้าเรียบร้อยแล้ว”

14แต่ซามูเอลถามว่า “ถ้าอย่างนั้นเสียงร้องของแกะและวัวที่เราได้ยินนี้หมายถึงอะไร?”

15ซาอูลตอบว่า “พวกทหารได้ยึดสิ่งเหล่านั้นมาจากคนอามาเลข พวกเขาเก็บแกะและวัวที่ดีที่สุดไว้เพื่อถวายแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน แต่พวกเราได้ทำลายล้างสิ่งอื่นๆ จนหมด”

16ซามูเอลจึงกล่าวกับซาอูลว่า “หยุดเถอะ! จงฟังพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้าที่มีมาถึงเราเมื่อคืนนี้”

ซาอูลตรัสว่า “จงบอกเถิด”

17ซามูเอลกล่าวว่า “แม้ท่านเคยคิดว่าตัวเองเล็กน้อยมาก แต่ท่านก็ได้เป็นผู้นำของเผ่าต่างๆ ของอิสราเอลไม่ใช่หรือ? องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเจิมตั้งท่านเป็นกษัตริย์ปกครองอิสราเอล 18และพระองค์ทรงมอบหมายให้ท่านไปทำงานและตรัสว่า ‘จงออกไปสู้รบทำลายล้างชาวอามาเลขผู้ชั่วร้ายให้หมดสิ้น’ 19เหตุใดท่านจึงไม่เชื่อฟังองค์พระผู้เป็นเจ้า? ทำไมท่านจึงยึดของเชลยและทำสิ่งที่ชั่วในสายพระเนตรขององค์พระผู้เป็นเจ้า?”

20ซาอูลตรัสว่า “แต่ข้าพเจ้าได้เชื่อฟังองค์พระผู้เป็นเจ้าและทำงานตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงมอบหมาย ข้าพเจ้าได้นำตัวกษัตริย์อากักมา และได้ทำลายล้างชาวอามาเลขทั้งหมด 21แต่พวกทหารยึดแกะและวัวที่ดีที่สุดซึ่งเป็นของที่ต้องทำลายถวายแด่พระเจ้า มาถวายเป็นเครื่องบูชาแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านที่กิลกาล”

22แต่ซามูเอลโต้ตอบว่า

องค์พระผู้เป็นเจ้าพอพระทัยในเครื่องเผาบูชาและเครื่องสัตวบูชา

ยิ่งกว่าการเชื่อฟังพระสุรเสียงขององค์พระผู้เป็นเจ้าหรือ?

การเชื่อฟังนั้นดียิ่งกว่าเครื่องบูชา

การสดับฟังก็ดีกว่าการถวายไขมันของแกะผู้

23เพราะการละเมิดฝ่าฝืนก็เป็นเหมือนบาปจากการเล่นไสยศาสตร์

และความหยิ่งทะนงก็เหมือนบาปจากการกราบไหว้รูปเคารพ

เนื่องจากท่านได้ละเลยพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้า

พระองค์จึงทรงถอดท่านออกจากตำแหน่งกษัตริย์”

24แล้วซาอูลจึงกล่าวกับซามูเอลว่า “ข้าพเจ้าได้ทำบาปแล้ว ข้าพเจ้าได้ละเมิดพระบัญชาขององค์พระผู้เป็นเจ้าและคำสั่งของท่าน ข้าพเจ้ากลัวประชาชน จึงยอมทำตามพวกเขา 25โปรดอภัยบาปของข้าพเจ้าเถิด และขอกลับไปพร้อมกับข้าพเจ้า เพื่อข้าพเจ้าจะได้นมัสการองค์พระผู้เป็นเจ้า”

26แต่ซามูเอลตอบว่า “เราจะไม่กลับไปกับท่าน ท่านได้ทอดทิ้งพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้าองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงถอดท่านออกจากตำแหน่งกษัตริย์แห่งอิสราเอลแล้ว!”

27ขณะที่ซามูเอลจะกลับออกไป ซาอูลก็ดึงชายเสื้อคลุมของเขาไว้ ทำให้เสื้อขาด 28ซามูเอลกล่าวกับซาอูลว่า “ในวันนี้องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงฉีกอาณาจักรอิสราเอลจากท่าน และประทานให้ผู้อื่นซึ่งดีกว่าท่าน 29พระองค์ผู้ทรงเป็นเกียรติสิริแห่งอิสราเอลไม่ได้ตรัสมุสาหรือเปลี่ยนพระทัย เพราะพระองค์ไม่ใช่มนุษย์ที่จะเปลี่ยนใจ”

30ซาอูลตรัสว่า “ข้าพเจ้าได้ทำบาปแล้ว แต่ขอได้โปรดให้เกียรติข้าพเจ้าต่อหน้าบรรดาผู้อาวุโสของประชากรและต่อหน้าชาวอิสราเอล กลับไปกับข้าพเจ้าเถิด เพื่อข้าพเจ้าจะได้นมัสการพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน” 31ซามูเอลจึงยอมกลับไปด้วย และซาอูลก็นมัสการองค์พระผู้เป็นเจ้า

32แล้วซามูเอลสั่งว่า “นำตัวอากักกษัตริย์ของอามาเลขมาหาเราสิ”

อากักก็ยิ้มย่องผ่องใสออกมา และ15:32 หรือตัวสั่นเทาออกมา แต่นึกในใจว่า “เคราะห์หามยามร้ายผ่านไปแล้ว เราคงรอดแน่ๆ”

33แต่ซามูเอลกล่าวว่า

“ดาบของท่านทำให้มารดาหลายคนสูญเสียบุตรไปฉันใด

มารดาของท่านจะสูญเสียบุตรฉันนั้น”

แล้วซามูเอลก็ประหารอากักต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้าที่กิลกาล

34จากนั้นซามูเอลจึงกลับไปรามาห์ ส่วนซาอูลก็กลับไปกิเบอาห์ที่พำนักของตน 35ตั้งแต่นั้นมาซามูเอลไม่เคยพบกับซาอูลอีกเลยจนกระทั่งสิ้นชีวิต เขาทุกข์โศกเนื่องด้วยซาอูลอยู่เสมอและองค์พระผู้เป็นเจ้าก็เสียพระทัยที่ได้ทรงตั้งซาอูลเป็นกษัตริย์แห่งอิสราเอล