1 Pedro 2 – APSD-CEB & NIRV

Ang Pulong Sa Dios

1 Pedro 2:1-25

1Tungod kay natawo na kamo pag-usab, biyai na ninyo ang tanang matang sa pagkadaotan. Ayaw kamo pamakak o pagpakaaron-ingnon. Ayaw kamo kasina o pagsulti ug daotan batok sa inyong isigka-tawo. 2Sama sa batang masuso nga nangandoy sa gatas sa iyang inahan, pangandoya usab ninyo ang lunsayng gatas nga espirituhanon aron motubo kamo hangtod madawat ninyo ang hingpit nga kaluwasan, 3karon nga nasinati na ninyo nga ang Ginoo maayo gayod.

4Siya ang buhing bato nga gisalikway sa mga tawo, apan gipili sa Dios ug bililhon alang kaniya. Ug samtang nagaduol kamo kaniya, 5kamo ingon nga mga buhing bato ginapatindog usab sa Dios isip usa ka espirituhanong balay. Ug isip mga pari nga pinili sa Dios, nagahalad kamo kaniya sa espirituhanong mga halad nga makapahimuot kaniya tungod kay gihalad kini pinaagi kang Jesu-Cristo. 6Kay nagaingon ang Dios sa Kasulatan:

“May gipili ako nga magahari sa Zion.

Sama siya sa bililhon nga bato

nga akong gihimong patukoranan.

Ang nagatuo kaniya dili gayod maulawan.”2:6 Tan-awa usab ang Isa. 28:16.

7Busa kamo nga nagatuo pasidunggan sa Dios. Apan sa mga wala motuo matuman ang Kasulatan nga nagaingon,

“Ang bato nga gisalikway sa mga panday

mao ang nahimong patukoranan nga bato.”2:7 Tan-awa usab ang Salmo 118:22.

8Ug nagaingon pa gayod kini,

“Mao kini ang bato nga makapapandol sa mga tawo,

ug makapadagma kanila.”2:8 Tan-awa usab ang Isa. 8:14.

Napandol sila kay wala sila motuo sa pulong sa Dios. Mao kini ang kabubut-on sa Dios alang kanila.

9Apan kamo mga pinili, mga pari sa Hari, ug mga katawhan sa Dios. Nahimo kamong iya aron magmantala sa iyang kahibulongan nga mga binuhatan. Siya ang nagtawag kaninyo gikan sa kangitngit ngadto sa iyang kahibulongan nga kahayag. 10Kaniadto dili kamo mga katawhan sa Dios, apan karon iya na kamo. Kaniadto wala kamo kaloy-i sa Dios, apan karon gikaloy-an na niya kamo.

11Mga hinigugma, ang kalibotan dili ninyo tinuod nga puloy-anan. Mga dumuduong lang kamo dinhi. Busa nagapakilooy ako kaninyo nga biyaan ninyo ang daotan nga mga tinguha sa inyong lawas nga nagasupak sa inyong espiritu. 12Ipakita ninyo kanunay sa mga tawo nga wala motuo sa Dios ang inyong maayo nga paggawi. Kay kon nagaingon sila nga nagahimo kamo ug daotan, apan makita nila sa kaulahian nga maayo diay ang inyong gihimo, dayegon nila ang Dios sa adlaw sa iyang pag-anhi.

Magpasakop Kamo sa mga Tigdumala sa Lungsod

13Tungod sa Ginoo, pagpasakop kamo sa tanang mga tawo nga nangulo sa lungsod, mahimong sa hari2:13 hari: o, emperador. nga mao ang may labaw nga gahom, 14o sa mga gobernador nga mao ang iyang gihatagan sa gahom nga mosilot sa mga naghimo ug daotan ug mopasidungog sa mga naghimo ug maayo. 15Kay mao kini ang kabubut-on sa Dios, aron kon maghimo kamo ug maayo walay ikasulti ang mga tawong buang-buang nga wala pa makasabot sa kamatuoran. 16May kagawasan na kamo, apan wala kini magkahulogan nga may kagawasan na kamo sa paghimo ug daotan; kondili magkinabuhi kamo isip mga ulipon sa Dios. 17Tahora ninyo ang tanang mga tawo, ug higugmaa ninyo ang inyong mga igsoon kang Cristo. Pagkinabuhi kamo nga may kahadlok sa Dios, ug tahora ninyo ang hari.

Si Cristo ang Panig-ingnan nga Angay Sundon

18Kamo nga mga ulipon, tumana ninyo ang inyong mga agalon nga may kahadlok sa Dios, dili lang ang buotan nga agalon kondili hasta usab ang mangil-ad ug batasan. 19Kay panalanginan kamo sa Dios kon maantos ninyo ang mga kasakit2:19 kasakit: nga gipatagamtam sa inyong agalon. bisan ug wala kamoy sayop nga nahimo, tungod ug alang sa inyong pagtuman sa kabubut-on sa Dios. 20Unsa may dungog nga inyong maangkon kon mag-antos kamo sa silot sa inyong sala? Apan kon mag-antos kamo tungod sa paghimo ug maayo, kaloy-an kamo sa Dios. 21Ang pag-antos ni Cristo alang kanato mao ang panig-ingnan nga angay natong sundon. Ug mao kini ang katuyoan kon nganong gitawag kita, aron masunod ta ang kinabuhi ni Cristo. 22Wala siya makasala, ug wala mamakak. 23Giinsulto siya, apan wala siya mobalos ug insulto. Gisilotan siya, apan wala gayod siya manghulga. Nagsalig siya sa Dios nga mao ang nagahukom sa matarong. 24Si Cristo mao gayod ang miangkon sa atong mga sala sa dihang gilansang siya didto sa krus, aron dili na kita magpakasala kondili magkinabuhi na kita nga matarong. Tungod sa iyang mga samad naayo kita. 25Kaniadto sama kita sa mga karnero nga nahisalaag, apan karon nahibalik na kita sa Ginoo nga Tig-atiman ug Magbalantay sa atong kinabuhi.

New International Reader’s Version

1 Peter 2:1-25

1So get rid of every kind of evil, and stop telling lies. Don’t pretend to be something you are not. Stop wanting what others have, and don’t speak against one another. 2Like newborn babies, you should long for the pure milk of God’s word. It will help you grow up as believers. 3You can do this now that you have tasted how good the Lord is.

The Living Stone and a Chosen People

4Christ is the living Stone. People did not accept him, but God chose him. God places the highest value on him. 5You also are like living stones. As you come to Christ, you are being built into a house for worship. There you will be holy priests. You will offer spiritual sacrifices. God will accept them because of what Jesus Christ has done. 6In Scripture it says,

“Look! I am placing a stone in Zion.

It is a chosen and very valuable stone.

It is the most important stone in the building.

The one who trusts in him

will never be put to shame.” (Isaiah 28:16)

7This stone is very valuable to you who believe. But to people who do not believe,

“The stone the builders did not accept

has become the most important stone of all.” (Psalm 118:22)

8And,

“It is a stone that causes people to trip.

It is a rock that makes them fall.” (Isaiah 8:14)

They trip and fall because they do not obey the message. That is also what God planned for them.

9But God chose you to be his people. You are royal priests. You are a holy nation. You are God’s special treasure. You are all these things so that you can give him praise. God brought you out of darkness into his wonderful light. 10Once you were not a people. But now you are the people of God. Once you had not received mercy. But now you have received mercy.

Living Godly Lives Among People Who Don’t Believe

11Dear friends, you are outsiders and those who wander in this world. So I’m asking you not to give in to your sinful desires. They fight against your soul. 12People who don’t believe might say you are doing wrong. But lead good lives among them. Then they will see your good deeds. And they will give glory to God on the day he comes to judge.

13Follow the lead of every human authority. Do this for the Lord’s sake. Obey the emperor. He is the highest authority. 14Obey the governors. The emperor sends them to punish those who do wrong. He also sends them to praise those who do right. 15By doing good you will put a stop to the talk of foolish people. They don’t know what they are saying. 16Live as free people. But don’t use your freedom to cover up evil. Live as people who are God’s slaves. 17Show proper respect to everyone. Love the family of believers. Have respect for God. Honor the emperor.

18Slaves, obey your masters out of deep respect for God. Obey not only those who are good and kind. Obey also those who are not kind. 19Suppose a person suffers pain unfairly because they want to obey God. This is worthy of praise. 20But suppose you receive a beating for doing wrong, and you put up with it. Will anyone honor you for this? Of course not. But suppose you suffer for doing good, and you put up with it. God will praise you for this. 21You were chosen to do good even if you suffer. That’s because Christ suffered for you. He left you an example that he expects you to follow. 22Scripture says,

“He didn’t commit any sin.

No lies ever came out of his mouth.” (Isaiah 53:9)

23People shouted at him and made fun of him. But he didn’t do the same thing back to them. When he suffered, he didn’t say he would make them suffer. Instead, he trusted in the God who judges fairly. 24“He himself carried our sins” in his body on the cross. (Isaiah 53:5) He did it so that we would die as far as sins are concerned. Then we would lead godly lives. “His wounds have healed you.” (Isaiah 53:5) 25“You were like sheep wandering away.” (Isaiah 53:6) But now you have returned to the Shepherd. He is the one who watches over your souls.