1 Mga Hari 13 – APSD-CEB & NRT

Ang Pulong Sa Dios

1 Mga Hari 13:1-34

Gipanghimaraot sa Propeta ang Halaran sa Betel

1Unya, gisugo sa Ginoo ang usa niya ka propeta nga taga-Juda sa pag-adto sa Betel. Pag-abot niya didto, nagatindog si Jeroboam sa halaran aron maghalad. 2Gisugo sa Ginoo ang iyang alagad nga panghimaraoton kadto nga halaran. Miingon siya, “Mao kini ang giingon sa Ginoo bahin niini nga halaran: May matawo nga usa ka bata sa panimalay ni David nga ang iyang ngalan si Josia. Pamatyon niya ug ihalad niini nga halaran ang mga pari nga nagaalagad sa mga simbahanan diha sa habog nga mga dapit ug ang nagahalad niini nga halaran. Mangasunog ang ilang mga bukog dinhi niini nga halaran.” 3Niana mismong adlawa, naghatag ang alagad sa Dios ug timailhan nga mahitabo ang iyang gisulti. Miingon siya, “Mao kini ang timailhan nga giingon sa Ginoo: Mabungkag kini nga halaran ug mayabo ang mga abo niini.”

4Pagkadungog niadto ni Haring Jeroboam, gitudlo niya ang tawo ug miingon, “Dakpa ninyo siya!” Apan kalit lang nga migahi ang kamot sa hari, ug wala na niya kini malihok. 5Unya nabungkag ang halaran ug nayabo ang mga abo niini, sumala gayod sa timailhan nga giingon sa alagad sa Dios nga gipadayag sa Ginoo kaniya.

6Unya miingon ang hari ngadto sa alagad sa Dios, “Iampo sa Ginoo nga imong Dios nga ayohon niya ang akong kamot.” Busa nagaampo ang alagad sa Dios sa Ginoo, ug naayo ang kamot sa hari. 7Miingon pag-usab ang hari ngadto sa alagad sa Dios, “Uban una kanako sa balay aron mokaon, ug hatagan ko usab ikaw ug gasa.” 8Apan mitubag ang alagad sa Dios, “Bisan ihatag mo pa kanako ang katunga sa imong kabtangan, dili ako mouban kanimo o mokaon o moinom niining lugara. 9Kay gimandoan ako sa Ginoo nga dili gayod mokaon o moinom samtang ania ako dinhi, ug sa akong pagpauli dili ako moagi sa akong giagian sa pag-anhi dinhi.” 10Busa lain nga dalan ang iyang giagian pagpauli niya.

11Niadtong higayona, may usa ka tigulang nga propeta nga nagpuyo sa Betel. Giadtoan siya sa iyang mga anak nga lalaki13:11 mga anak nga lalaki: Mao kini sa ubang karaang mga teksto; apan sa Hebreo, anak nga lalaki. ug gisuginlan sa tanang gihimo sa alagad sa Dios niadtong adlawa sa Betel. Gisuginlan usab nila siya kon unsa ang giingon sa alagad sa Dios sa hari. 12Nangutana ang ilang amahan, “Asa siya miagi pagpauli?” Gisultihan nila siya kon asa kini miagi. 13Unya miingon ang ilang amahan kanila, “Andama ninyo ang asno alang kanako.” Busa giandam nila ang asno ug misakay siya, 14ug gigukod niya ang alagad sa Dios. Naabtan niya kini nga naglingkod sa punoan sa kahoyng terebinto (tugas). Gipangutana niya kini, “Ikaw ba ang alagad sa Dios nga gikan sa Juda?” Mitubag ang alagad sa Dios, “Oo.” 15Miingon ang tigulang nga propeta, “Uban una kanako sa balay ug mokaon.” 16Miingon ang alagad sa Dios, “Dili ako mahimong mobalik ug mouban kanimo, ug dili usab ako mahimong mokaon o moinom uban kanimo niining lugara. 17Kay gisultihan ako sa Ginoo nga dili gayod ako mokaon o moinom samtang ania ako dinhi, ug sa akong pagpauli dili ako moagi sa akong giagian sa pag-anhi ko dinhi.” 18Miingon ang tigulang nga propeta, “Propeta usab ako sama kanimo. Ug gisugo sa Ginoo ang usa ka anghel sa pagsulti kanako nga dad-on ko ikaw sa akong balay aron makakaon ka ug makainom.” (Apan nagbakak ang tigulang nga propeta.) 19Busa miuban sa iyang balay ang alagad sa Dios ug mikaon ug miinom siya didto.

20Samtang naglingkod sila sa lamisa, may gisulti ang Ginoo sa tigulang nga propeta. 21Unya giingnan sa tigulang nga propeta ang alagad sa Dios nga gikan sa Juda, “Mao kini ang giingon sa Ginoo: ‘Gilapas mo ang giingon sa Ginoo nga imong Dios; wala mo tumana ang iyang gisugo kanimo. 22Miingon siya kanimo nga dili ka mokaon ug moinom niining lugara, apan mibalik ka dinhi ug mikaon ug miinom. Tungod sa imong gihimo, ang imong patayng lawas dili ilubong sa lubnganan sa imong mga katigulangan.’ ”

23Pagkahuman ug kaon ug inom sa alagad sa Dios, giandam sa tigulang nga propeta ang asno alang sa iyang pagpauli. 24Ug sa iyang pagpauli, gitagbo siya sa usa ka liyon ug gipatay. Ang iyang patayng lawas nagbuy-od sa dalan, ug ang liyon ug ang asno nagtindog sa tapad sa iyang patayng lawas. 25Nakita sa mga tawo nga nangagi didto ang patayng lawas ug ang liyon sa tapad niini, ug gibalita nila kini sa lungsod diin nagpuyo ang tigulang nga propeta.

26Sa dihang nadunggan kini sa tigulang nga propeta, miingon siya, “Siya ang alagad sa Dios nga naglapas sa pulong sa Ginoo. Gitugyan siya sa Ginoo ngadto sa liyon nga miataki ug mipatay kaniya, sumala sa giingon sa Ginoo kaniya.”

27Unya miingon ang tigulang nga propeta sa iyang mga anak nga lalaki, “Andama ninyo ang asno alang kanako.” Ug giandam nila kini. 28Unya milakaw siya, ug nakita niya ang patayng lawas nga nagbuy-od sa dalan ug ang liyon ug ang asno nga nagtindog sa tapad niini. Wala kan-a sa liyon ang patayng lawas ug wala niya hilabti ang asno. 29Gikuha sa tigulang nga propeta ang patayng lawas sa alagad sa Dios ug gikarga sa asno, ug gidala sa ilang lungsod aron magsubo siya alang niini ug malubong niya kini. 30Gilubong niya kini sa iya mismong lubnganan, ug nagsubo gayod sila sa pagkamatay sa alagad sa Dios.

31Pagkahuman ug lubong, miingon ang tigulang nga propeta sa iyang mga anak nga lalaki, “Kon mamatay ako, ilubong ninyo ako sa gilubngan sa alagad sa Dios, ug itapad ninyo ako kaniya. 32Kay ang mga pulong nga gipasulti sa Ginoo kaniya mahitungod sa halaran sa Betel ug sa mga simbahanan diha sa habog nga mga dapit sa Samaria sigurado gayod nga matuman.”

33Bisan pa niini nga nahitabo, wala gihapon nagbag-o si Jeroboam sa iyang daotang mga gawi. Nagpili gihapon siya ug mga tawo nga mag-alagad ingon nga mga pari sa mga simbahanan diha sa habog nga mga dapit. Si bisan kinsa nga gustong moalagad ingon nga pari iyang ordinahan. 34Kining gihimo ni Jeroboam nahimong hinungdan sa pagpakasala sa iyang panimalay ug nagdala kanilag kapildihan ug kalaglagan.

New Russian Translation

3 Царств 13:1-34

1Когда Иеровоам стоял у жертвенника, чтобы возжечь кадильные благовония, из земель Иудеи в Вефиль, по слову Господа, пришел Божий человек. 2Он крикнул жертвеннику по слову Господа:

– Жертвенник, жертвенник! Так говорит Господь: «Родится дому Давида сын по имени Иосия. На тебе принесет он в жертву тех самых жрецов святилищ13:2 Букв.: «возвышенностей»., которые возжигают на тебе благовония, и сожжет на тебе человеческие кости»13:2 См. 4 Цар. 23:15-20. Там описывается исполнение этого пророчества..

3В тот же день Божий человек дал знамение:

– Вот знамение того, что это возвестил Господь: этот жертвенник расколется, а пепел на нем будет рассыпан.

4Услышав, что Божий человек прокричал жертвеннику Вефиля, царь Иеровоам протянул руку от жертвенника и сказал:

– Возьмите его!

Но рука, которую он протянул к тому человеку, иссохла, и он не мог повернуть ее к себе. 5А жертвенник раскололся, и пепел с него рассыпался, по знамению, что Божий человек дал по слову Господа.

6Тогда царь сказал Божьему человеку:

– Умилостиви Господа, твоего Бога, и помолись за меня, чтобы моя рука выздоровела.

Божий человек умилостивил Господа, и рука царя выздоровела и стала, как прежде. 7Царь сказал Божьему человеку:

– Пойдем ко мне в дом, подкрепись, а я одарю тебя.

8Но Божий человек ответил царю:

– Даже если бы ты давал мне половину твоего добра, я не пошел бы с тобой и не стал бы ни есть здесь хлеба, ни пить воды. 9Ведь словом Господа мне было велено: «Не ешь хлеба, не пей воды и не возвращайся тем путем, по которому идешь».

10И он пошел другой дорогой, чтобы не возвращаться тем путем, по которому пришел в Вефиль.

Непослушание пророка

11А в Вефиле жил один старый пророк, сыновья которого пришли и рассказали13:11 Так в ряде древних переводов; в нормативном еврейском тексте: «сын которого пришел и рассказал». ему обо всем, что совершил там в тот день Божий человек. Они передали отцу и то, что он сказал царю. 12Отец спросил их:

– Какой дорогой он пошел?

И сыновья показали ему, какой дорогой пошел Божий человек из земель Иудеи. 13Он сказал сыновьям:

– Оседлайте мне осла.

Когда они оседлали ему осла, он сел на него 14и поехал за Божьим человеком. Он нашел его сидящим под дубом и спросил:

– Ты ли Божий человек, который пришел из земель Иудеи?

– Я, – ответил он.

15Тогда пророк сказал ему:

– Пойдем ко мне в дом, поешь.

16Он сказал:

– Я не могу вернуться с тобой и не могу здесь ни есть хлеба, ни пить воды. 17Словом Господа мне было сказано: «Не ешь там хлеба, не пей воды и не возвращайся тем путем, по которому идешь туда».

18Старый пророк ответил:

– Я такой же пророк, как и ты. Ангел сказал мне по слову Господа: «Верни его к себе домой, чтобы он поел хлеба и попил воды». (А это была ложь.)

19И Божий человек возвратился с ним, ел и пил у него дома. 20Пока они еще сидели за столом, к старому пророку, который возвратил его, было слово Господа. 21Он закричал Божьему человеку, который пришел из земель Иудеи:

– Так говорит Господь: «Ты не послушался слова Господа и нарушил повеление, которое дал тебе Господь, твой Бог. 22Ты вернулся, ел хлеб и пил воду там, где Он запретил тебе есть и пить. Поэтому твое тело не будет погребено в гробнице твоих отцов».

23Когда Божий человек поел и попил, пророк, который возвратил его, оседлал для него осла. 24Тот ушел, но по дороге на него напал лев и убил его. Его тело лежало брошенным на дороге, а возле него стояли осел и лев. 25Люди, что проходили мимо, увидели лежащее тело и льва, стоящего возле тела. Они пошли и рассказали об этом в том городе, где жил старый пророк. 26Когда пророк, который возвратил его с пути, услышал об этом, он сказал:

– Это тот Божий человек, который не послушался слова Господа. Господь отдал его льву, который растерзал и умертвил его, как Господь и говорил ему Своим словом.

27Пророк сказал сыновьям:

– Оседлайте мне осла.

И они сделали это.

28Он вышел и нашел тело, лежавшее на дороге, возле которого стояли осел и лев. Лев же не съел тела и не растерзал осла. 29Пророк поднял тело Божьего человека, положил его на осла и привез обратно в город, чтобы оплакать и похоронить его. 30Он положил тело в свою гробницу и оплакивал его, восклицая:

– О, мой брат!

31Похоронив его, он сказал сыновьям:

– Когда я умру, похороните меня в гробнице, где погребен Божий человек; положите мои кости рядом с его костями13:31 В некоторых рукописях присутствуют слова: «чтобы мои кости сохранились с его костями».. 32Ведь то, что он возвестил по слову Господа против жертвенника Вефиля и против всех святилищ на возвышенностях в городах Самарии, непременно исполнится.

Упорство Иеровоама

33Но даже после этого Иеровоам не переменил своего злого пути и снова назначил священников из народа для святилищ на возвышенностях. Он посвящал в жрецы для святилищ на возвышенностях любого, кто хотел. 34Таков был грех дома Иеровоама, который привел его к падению и к искоренению с лица земли.