Ang mga Gasa alang sa Pagpatukod sa Templo
1Unya miingon si Haring David sa tibuok katilingban sa Israel, “Ang akong anak nga si Solomon nga gipili sa Dios batan-on pa ug walay kasinatian. Dako ang buluhaton, kay ang pagatukoron nga templo dili alang sa tawo kondili alang sa Ginoong Dios. 2Gihimo ko ang tanan kong mahimo sa pag-andam sa mga materyales alang sa templo sa akong Dios—daghan nga bulawan, plata, bronsi, puthaw, kahoy, mahalong bato nga onix, emerald, mga bato nga nagkalain-lain ang kolor, ug uban pa nga matahom nga mga bato, ug daghan usab nga marmol. 3Ug tungod sa akong dakong tinguha alang sa templo sa akong Dios, ihatag ko ang akong kaugalingong mga bulawan ug plata alang sa pagpatukod niini, walay labot sa mga materyales nga natigom ko na alang sa balaan nga templo. 4Mohatag ako ug 100 ka toneladang bulawan gikan sa Ofir, ug 250 ka toneladang plata. Gamiton kini nga panghaklap sa mga dingding sa templo, 5ug alang sa tanang mga kagamitan nga pagahimuon sa mga panday. Karon, kinsa kaninyo ang gustong mohatag alang sa Ginoo?”
6Unya kinabubut-on nga mihatag ang mga pangulo sa mga pamilya, mga pangulo sa mga tribo sa Israel, mga komander sa linibo ug ginatos ka mga sundalo, ug ang mga opisyal nga gitugyanan sa pagdumala sa mga kabtangan sa hari. 7Mihatag sila alang sa pagpatrabaho sa templo sa Dios ug 175 ka toneladang bulawan, 10,000 ka pilakng bulawan, 350 ka toneladang plata, 630 ka toneladang bronsi, ug 3,500 ka toneladang puthaw. 8Ang adunay mahalong mga bato mihatag usab niini, ug gitipigan kini didto sa bodega sa templo sa Ginoo nga gidumalahan ni Jehiel nga kaliwat ni Gershon. 9Nalipay pag-ayo ang mga tawo kay mihatag sila nga kinabubut-on ug kinasingkasing ngadto sa Ginoo. Nalipay usab kaayo si Haring David.
Ang Pangamuyo ni David
10Gidayeg ni David ang Ginoo atubangan sa tanang katawhan nga nagtigom didto. Miingon siya:
“Ginoo, Dios sa among katigulangan nga si Jacob,29:10 Jacob: sa Hebreo, Israel. Mao usab sa bersikulo 18. dalaygon ka sa walay kataposan. 11Gamhanan ikaw, talahuron, dungganon, halangdon, ug dalaygon. Imo ang tanang mga butang sa langit ug sa yuta. Ikaw ang hari, Ginoo, ug labaw ka sa tanan. 12Ang bahandi ug dungog naggikan kanimo. Ikaw ang nagadumala sa tanang mga butang. Gamhanan ikaw, ug ikaw ang nagabuot sa paghatag ug kusog ug gahom sa tanan.
13“Busa karon, O among Dios, ginapasalamatan namo ug ginadayeg ang imong halangdon nga ngalan. 14Apan kinsa man ako ug ang akong katawhan nga makahimo man kami sa paghatag nga madagayaon sama niini? Ang tanang mga butang nagagikan kanimo, ug gibalik lang namo kanimo ang imong gihatag kanamo. 15Nasayod ikaw nga lumalabay lang kami dinhi sa kalibotan sama sa among mga katigulangan. Ang among kinabuhi dinhi sa kalibotan sama lang sa landong nga lumalabay lamang.
16“Ginoo nga among Dios, bisan kining tanang gihatag namo alang sa pagpatukod sa templo alang sa kadungganan sa imong balaan nga ngalan naggikan kanimo. Imo kining tanan! 17Dios ko, nahibalo ako nga ginasusi mo ang among kasingkasing ug malipay ka kon makita mo nga matarong kini. Nasayod ka nga matinud-anon ako ug maayo ang akong tuyo sa paghatag niining mga butanga. Ug nakita ko nga malipayon ug kinasingkasing usab nga nanghatag ang imong katawhan diha kanimo.
18“Ginoo, Dios sa among mga katigulangan nga si Abraham, Isaac, ug Jacob, hinaut nga ibutang mo kanunay kini nga tinguha sa kasingkasing sa imong katawhan, ug tabangi sila nga magmatinumanon kanimo. 19Tabangi usab ang akong anak nga si Solomon nga magmatinud-anon gayod sa pagtuman sa imong mga sugo, mga pagtulon-an, ug mga tulumanon, ug sa pagpatukod sa templo nga akong gipangandaman.”
20Unya miingon si David sa tibuok katilingban, “Dayega ninyo ang Ginoo nga inyong Dios.” Busa gidayeg nila ang Ginoo, ang Dios sa ilang mga katigulangan. Nangluhod sila ug miyukbo sa pagpasidungog sa Ginoo ug sa hari.
Giila si Solomon Ingon nga Hari
21Pagkasunod nga adlaw naghalad sila sa Ginoo ug mga halad nga sinunog: 1,000 ka torong baka, 1,000 ka laking karnero, ug 1,000 ka toriyong karnero. Naghalad usab sila ug mga halad nga ilimnon ug daghan pang halad alang sa tibuok Israel. 22Nangaon sila ug nanginom nga malipayon sa presensya sa Ginoo niadtong adlawa.
Ug sa ikaduhang higayon gihimo nilang hari si Solomon nga anak ni David. Gidihogan si Solomon ug lana sa presensya sa Ginoo ingon nga hari, ug gidihogan usab si Zadok ingon nga pari. 23Busa milingkod si Solomon sa trono sa Ginoo ingon nga hari puli sa iyang amahan nga si David. Nagmauswagon si Solomon, ug mituman kaniya ang tibuok Israel. 24Nanumpa ang tanan nga opisyal, ang bantogan nga mga tawo, ug ang tanang anak nga lalaki ni Haring David nga magpasakop sila kang Haring Solomon. 25Gihimo sa Ginoo si Solomon nga bantogan sa tibuok Israel. Gihatagan niya kini ug kadungganan nga wala sukad maangkon sa ubang mga hari sa Israel.
Ang Pagkamatay ni David
26-27Naghari si David nga anak ni Jesse sa tibuok Israel sulod sa 40 ka tuig—7 ka tuig sa Hebron ug 33 ka tuig sa Jerusalem. 28Nagkinabuhi siya nga malipayon, adunahan, ug dungganon sulod sa taas nga panahon. Namatay siya nga tigulang na kaayo, ug gipulihan siya sa iyang anak nga si Solomon. 29Ang sugilanon mahitungod sa paghari ni Haring David, gikan sa sinugdan hangtod sa kataposan, nahisulat sa mga libro sa mga propeta nga sila si Samuel, Natan, ug Gad. 30Nahisulat didto ang mga kasaysayan bahin sa iyang pagkabantogan ug sa iyang paghari, ug ang tanan nga nahitabo kaniya, sa Israel, ug sa palibot nga mga gingharian.
Gifts for Building the Temple
1Then King David said to the whole assembly: “My son Solomon, the one whom God has chosen, is young and inexperienced. The task is great, because this palatial structure is not for man but for the Lord God. 2With all my resources I have provided for the temple of my God—gold for the gold work, silver for the silver, bronze for the bronze, iron for the iron and wood for the wood, as well as onyx for the settings, turquoise,29:2 The meaning of the Hebrew for this word is uncertain. stones of various colors, and all kinds of fine stone and marble—all of these in large quantities. 3Besides, in my devotion to the temple of my God I now give my personal treasures of gold and silver for the temple of my God, over and above everything I have provided for this holy temple: 4three thousand talents29:4 That is, about 110 tons or about 100 metric tons of gold (gold of Ophir) and seven thousand talents29:4 That is, about 260 tons or about 235 metric tons of refined silver, for the overlaying of the walls of the buildings, 5for the gold work and the silver work, and for all the work to be done by the craftsmen. Now, who is willing to consecrate themselves to the Lord today?”
6Then the leaders of families, the officers of the tribes of Israel, the commanders of thousands and commanders of hundreds, and the officials in charge of the king’s work gave willingly. 7They gave toward the work on the temple of God five thousand talents29:7 That is, about 190 tons or about 170 metric tons and ten thousand darics29:7 That is, about 185 pounds or about 84 kilograms of gold, ten thousand talents29:7 That is, about 380 tons or about 340 metric tons of silver, eighteen thousand talents29:7 That is, about 675 tons or about 610 metric tons of bronze and a hundred thousand talents29:7 That is, about 3,800 tons or about 3,400 metric tons of iron. 8Anyone who had precious stones gave them to the treasury of the temple of the Lord in the custody of Jehiel the Gershonite. 9The people rejoiced at the willing response of their leaders, for they had given freely and wholeheartedly to the Lord. David the king also rejoiced greatly.
David’s Prayer
10David praised the Lord in the presence of the whole assembly, saying,
“Praise be to you, Lord,
the God of our father Israel,
from everlasting to everlasting.
11Yours, Lord, is the greatness and the power
and the glory and the majesty and the splendor,
for everything in heaven and earth is yours.
Yours, Lord, is the kingdom;
you are exalted as head over all.
12Wealth and honor come from you;
you are the ruler of all things.
In your hands are strength and power
to exalt and give strength to all.
13Now, our God, we give you thanks,
and praise your glorious name.
14“But who am I, and who are my people, that we should be able to give as generously as this? Everything comes from you, and we have given you only what comes from your hand. 15We are foreigners and strangers in your sight, as were all our ancestors. Our days on earth are like a shadow, without hope. 16Lord our God, all this abundance that we have provided for building you a temple for your Holy Name comes from your hand, and all of it belongs to you. 17I know, my God, that you test the heart and are pleased with integrity. All these things I have given willingly and with honest intent. And now I have seen with joy how willingly your people who are here have given to you. 18Lord, the God of our fathers Abraham, Isaac and Israel, keep these desires and thoughts in the hearts of your people forever, and keep their hearts loyal to you. 19And give my son Solomon the wholehearted devotion to keep your commands, statutes and decrees and to do everything to build the palatial structure for which I have provided.”
20Then David said to the whole assembly, “Praise the Lord your God.” So they all praised the Lord, the God of their fathers; they bowed down, prostrating themselves before the Lord and the king.
Solomon Acknowledged as King
21The next day they made sacrifices to the Lord and presented burnt offerings to him: a thousand bulls, a thousand rams and a thousand male lambs, together with their drink offerings, and other sacrifices in abundance for all Israel. 22They ate and drank with great joy in the presence of the Lord that day.
Then they acknowledged Solomon son of David as king a second time, anointing him before the Lord to be ruler and Zadok to be priest. 23So Solomon sat on the throne of the Lord as king in place of his father David. He prospered and all Israel obeyed him. 24All the officers and warriors, as well as all of King David’s sons, pledged their submission to King Solomon.
25The Lord highly exalted Solomon in the sight of all Israel and bestowed on him royal splendor such as no king over Israel ever had before.
The Death of David
26David son of Jesse was king over all Israel. 27He ruled over Israel forty years—seven in Hebron and thirty-three in Jerusalem. 28He died at a good old age, having enjoyed long life, wealth and honor. His son Solomon succeeded him as king.
29As for the events of King David’s reign, from beginning to end, they are written in the records of Samuel the seer, the records of Nathan the prophet and the records of Gad the seer, 30together with the details of his reign and power, and the circumstances that surrounded him and Israel and the kingdoms of all the other lands.
