1Gibutang nila ang Kahon sa Dios sulod sa tolda nga gipatindog ni David alang niini. Unya naghalad sila sa Ginoo ug mga halad nga sinunog ug mga halad alang sa maayong relasyon ngadto sa Dios. 2Pagkahuman nila ug halad, gibendisyonan ni David ang mga tawo sa ngalan sa Ginoo. 3Unya gihatagan niya ang matag Israelinhon didto, lalaki ug babaye, ug pan, karne,16:3 karne: Mao kini sa Syriac, apan sa Hebreo dili klaro. ug mga pasas.
4Nagpili si David ug mga Levita nga moalagad atubangan sa Kahon sa Kasabotan sa Ginoo, nga mag-ampo, magpasalamat, ug magdayeg sa Ginoo, ang Dios sa Israel. 5Si Asaf mao ang nangulo kanila ug siya ang gitugyanan sa pagpatingog sa mga simbal. Ang sunod kaniya mao si Zacarias, unya si Jeil, Shemiramot, Jehiel, Matitia, Eliab, Benaya, Obed Edom, ug Jeil. Sila ang gitugyanan sa pagtukar sa mga lira ug mga harpa. 6Ang mga pari nga si Benaya ug Jahaziel mao ang tigpatingog kanunay sa mga trumpeta atubangan sa sudlanan sa Kasabotan sa Dios.
Ang Awit ni David sa Pagpasalamat
(Salmo 105:1-15; 96:1-3; 106:1, 47-48)
7Niadtong adlawa sa unang higayon, gihatag ni David kang Asaf ug sa iyang mga kauban nga mga Levita kini nga awit sa pagpasalamat ngadto sa Ginoo:
8Pasalamati ninyo ang Ginoo;
simbaha ninyo siya!
Isugilon ngadto sa mga katawhan ang iyang mga binuhatan.
9Awiti ninyo siya ug mga pagdayeg;
isugilon ang tanang katingalahan niyang mga buhat.
10Dayega ninyo ang iyang pagkabalaan.16:10 pagkabalaan: sa literal, balaan nga ngalan.
Paglipay kamong mga nagadangop kaniya.
11Salig kamo sa Ginoo ug sa iyang kusog.
Dangop kamo kanunay kaniya.
12-13Kamong mga pinili sa Dios, nga mga kaliwat ni Israel nga mao usab si Jacob nga alagad sa Dios, hinumdomi ninyo ang iyang katingalahang mga buhat, ang iyang mga milagro, ug ang iyang mga paghukom.
14Siya ang Ginoo nga atong Dios,
ug nagahukom siya sa tibuok kalibotan.
15Ginahinumdoman niya kanunay ang iyang kasabotan.
Dili gayod niya pagkalimtan ang iyang mga saad hangtod sa kahangtoran.
16Kining kasabotan gihimo niya kang Abraham ug gisaad usab niya kang Isaac.
17Gilig-on niya kini ngadto kang Jacob, nga gitawag usab ug Israel,
ug magpadayon kini hangtod sa kahangtoran.
18Miingon siya sa matag usa kanila:
“Ihatag ko kaninyo ang yuta sa Canaan ingon nga inyong panulondon.”
19Kaniadto gamay pa lang kaayo ang katawhan sa Dios,
ug mga dumuduong pa lang sila sa yuta sa Canaan.
20Naglatagaw sila sa mga kanasoran ug sa mga gingharian.
21Apan wala motugot ang Dios nga daog-daogon sila.
Aron mapanalipdan sila, gibadlong niya ang mga hari. Miingon siya:
22“Ayaw ninyo hilabti ang akong piniling mga alagad;
ayaw ninyo pasipad-i ang akong mga propeta.”
23Kamong mga katawhan sa tibuok kalibotan, pag-awit kamo sa Ginoo.
Isugilon ninyo adlaw-adlaw nga giluwas kita niya.
24Ipahibalo ninyo sa tanang katawhan sa mga nasod ang iyang pagkagamhanan ug ang iyang katingalahang mga buhat.
25Kay gamhanan ang Ginoo, ug angay gayod nga dayegon.
Takos siya nga tahoron labaw sa tanang dios,
26kay ang tanang dios sa ubang mga nasod mga dios-dios lang,
apan ang Ginoo mao ang naghimo sa kalangitan.
27Anaa kaniya ang pagkagamhanan ug pagkahalangdon;
ang kusog ug kalipay anaa sa iyang puloy-anan.
28Dayega ninyo ang Ginoo, kamong mga katawhan sa mga nasod.
Dayega ninyo ang iyang gahom ug kusog.
29Ihatag ngadto sa Ginoo ang pasidungog nga angay kaniya.
Pagdala kamo ug halad sa iyang presensya.
Simbaha ninyo siya sa iyang balaang presensya.
30Tahora ninyo siya, kamong mga katawhan sa tibuok kalibotan.
Lig-on ang iyang pagkahimutang sa kalibotan ug dili kini matarog.
31Maglipay ang kalangitan ug ang kalibotan.
Moingon sila sa kanasoran, “Nagahari ang Ginoo.”
32Maglipay16:32 Maglipay: sa literal, Modahunog. usab ang kadagatan, ang mga kaumahan, ug ang tanan nga anaa niini.
33Ang mga kahoy sa kalasangan magaawit sa kalipay atubangan sa Ginoo.
Kay moabot siya aron sa paghukom sa kalibotan.
34Pasalamati ang Ginoo kay maayo siya;
ang iyang gugma walay kataposan.
35Pag-ampo kamo, “Luwasa kami, O Dios nga among Manluluwas;
luwasa kami gikan sa kanasoran ug tigoma kami pag-usab sa among yuta,
aron makapasalamat kami ug makadayeg sa imong pagkabalaan.16:35 pagkabalaan: sa literal, balaan nga ngalan.
36Dalaygon ang Ginoo, ang Dios sa Israel, sa walay kataposan.”
Unya mitubag ang tanang katawhan, “Amen.16:36 Amen: Tan-awa ang Lista sa mga Pulong sa luyo.” Ug midayeg sila sa Ginoo.
37Gitugyan ni David kang Asaf ug sa kauban niini nga Levita ang katungdanan sa pag-alagad kanunay atubangan sa sudlanan sa Kasabotan sa Ginoo, ug ang pagbuhat sa tanang buluhaton nga gikinahanglan sa matag adlaw. 38Apil niini nga grupo mao si Obed Edom nga anak ni Jedutun, si Hosa, ug ang 68 pa ka mga Levita nga gitugyanan sa pagguwardya sa pultahan sa Tolda.
39Gitugyan ni David kang Zadok nga pari ug sa kauban niini nga mga pari ang Tolda sa Ginoo nga atua didto sa Gibeon. 40Sila kanunay ang nagahalad sa mga halad nga sinunog didto sa halaran, adlaw ug gabii, sumala sa tanan nga nasulat sa kasugoan sa Ginoo nga iyang gihatag sa Israel. 41Kauban usab nila si Heman, si Jedutun, ug ang uban pa nga gipili aron sa pag-awit ug mga pagpasalamat ngadto sa Ginoo tungod sa iyang gugma nga walay kataposan. 42Katungdanan ni Heman ug ni Jedutun ang pagpatingog sa mga trumpeta, mga simbal, ug sa uban pa nga mga instrumento nga ginagamit sa pagduyog sa mga awit sa pagdayeg alang sa Ginoo. Ang mga anak ni Jedutun mao ang gitugyanan sa pagbantay sa pultahan.
43Unya namauli ang tanan ngadto sa ilang tagsa-tagsa ka mga balay, ug si David mipauli usab aron sa pagbendisyon sa iyang pamilya.
1ከዚያም የእግዚአብሔርን ታቦት አምጥተው ዳዊት በተከለለት ድንኳን ውስጥ አኖሩት፤ የሚቃጠል መሥዋዕትና የኅብረት መሥዋዕትም16፥1 በዚህና በቍጥር 2 ላይ በትውፊት የሰላም መሥዋዕት ይባላል። በእግዚአብሔር ፊት አቀረቡ። 2ዳዊት የሚቃጠለውን መሥዋዕትና የኅብረቱን መሥዋዕት ከሠዋ በኋላ፣ ሕዝቡን በእግዚአብሔር ስም ባረከ። 3ከዚያም ለእስራኤል ሁሉ ለወንዱም ለሴቱም አንዳንድ ሙልሙል ዳቦ፣ አንዳንድ ጥፍጥፍ ተምር፣ ሙዳ ሙዳ ሥጋና አንዳንድ ጥፍጥፍ ዘቢብ ሰጠ።
4በእግዚአብሔር ታቦት ፊት እንዲያገለግሉና ለእስራኤል አምላክ ለእግዚአብሔር ልመና፣ ምስጋናና ውዳሴ እንዲያቀርቡ ከሌዋውያን ሰዎች ሾመ፤ 5አለቃው አሳፍ ነበረ፤ ከእርሱ ቀጥሎ ዘካርያስ ሁለተኛ ሆኖ ተሾመ፤ ከዚያም ይዒኤል፣ ሰሚራሞት፣ ይሒኤል፣ መቲትያ፣ ኤልያብ፣ በናያስ፣ ዖቤድኤዶም፣ ይዒኤል ተሾሙ፤ እነርሱም በመሰንቆና በበገና ይዘምሩ ነበር፤ አሳፍ ደግሞ ጸናጽል የሚጸነጽል ሆኖ ተመደበ። 6እንዲሁም ካህናቱ በናያስና የሕዚኤል ዘወትር በእግዚአብሔር የኪዳኑ ታቦት ፊት መለከት እንዲነፉ ተመደቡ።
የዳዊት የምስጋና መዝሙር
16፥8-22 ተጓ ምብ – መዝ 105፥1-15
16፥23-33 ተጓ ምብ – መዝ 96፥1-13
16፥34-36 ተጓ ምብ – መዝ 106፥1፡47-48
7በዚያም ቀን ዳዊት በመጀመሪያ ለአሳፍና ለሥራ ጓደኞቹ ይህን የእግዚአብሔር ምስጋና መዝሙር ሰጠ፤
8ለእግዚአብሔር ምስጋና አቅርቡ፤ ስሙንም ጥሩ፤
ለአሕዛብ ያደረገውን ሁሉ ንገሩ፤
9ዘምሩለት፤ ውዳሴም አቅርቡለት፤
ድንቅ ሥራውን ሁሉ ንገሩ፤
10በቅዱስ ስሙ ተጓደዱ፤
እግዚአብሔርን የሚፈልጉ ሁሉ፣ ልባቸው ሐሤት ያድርግ።
11ወደ እግዚአብሔርና ወደ ኀይሉ ተመልከቱ፤
ዘወትር ፊቱን ፈልጉ።
12ያደረጋቸውን ድንቅ ሥራዎች፣
ታምራቱንና የሰጠውንም ፍርድ አስታውሱ፤
13እናንተ የባሪያው የእስራኤል ዘሮች፣
እናንተ የተመረጣችሁ የያዕቆብ ልጆች።
14እርሱ እግዚአብሔር አምላካችን ነው፤
ፍርዱም በምድር ሁሉ ላይ ነው፤
15ኪዳኑን እስከ ዘላለም፣
ያዘዘውንም ቃል እስከ ሺሕ ትውልድ ያስባል።
16ከአብርሃም ጋር የገባውን ቃል ኪዳን፣
ለይስሐቅ የማለውን መሐላ።
17ይህንም ለያዕቆብ ሥርዐት አድርጎ አጸና፤
ለእስራኤልም የዘላለም ኪዳን አደረገ፤
18እንዲህ ሲል፣ “የምትወርሰው ርስት እንዲሆን፣
የከነዓንን ምድር ለአንተ እሰጣለሁ።”
19ቍጥራቸው ገና ጥቂት ሳለ፣
በርግጥ ጥቂትና መጻተኞች ሳሉ፣
20ከአንዱ ሕዝብ ወደ ሌላው ሕዝብ፣
ከአንዱም መንግሥት ወደ ሌላው መንግሥት ተንከራተቱ።
21ማንም እንዲጨቍናቸው አልፈቀደም፤
ስለ እነርሱም ነገሥታትን ገሠጸ፤
22እንዲህ ሲል፤ “የቀባኋቸውን አትንኩ፤
በነቢያቴ ላይ ክፉ አታድርጉ።”
23ምድር ሁሉ ለእግዚአብሔር ዘምሩ፤
ማዳኑንም ዕለት ዕለት ዐውጁ።
24ክብሩን ለአሕዛብ ተናገሩ፤
ድንቅ ሥራዎቹን ለሕዝቦች ሁሉ ንገሩ።
25እግዚአብሔር ታላቅ ነው፤ ምስጋናውም ብዙ ነው፤
ከአማልክትም ሁሉ በላይ ሊፈራ የሚገባው ነው።
26የአሕዛብ ሁሉ አማልክት ጣዖታት ናቸው፤
እግዚአብሔር ግን ሰማያትን ሠራ።
27በፊቱ ክብርና ሞገስ አለ፤
ብርታትና ደስታም በማደሪያው ስፍራ።
28የአሕዛብ ወገኖች ለእግዚአብሔር ስጡ፤
ክብርና ኀይልን ለእግዚአብሔር አምጡ።
29ለስሙ የሚገባውን ክብር ለእግዚአብሔር ስጡ፤
መባ ይዛችሁ በፊቱ ቅረቡ፤
በቅድስናውም ክብር ለእግዚአብሔር16፥29 ወይም፣ ከክብሩ ጋር ለእግዚአብሔር ስገዱ።
30ምድር ሁሉ በፊቱ ትንቀጥቀጥ፤
ዓለም በጽኑ ተመሥርታለች፤ አትናወጥምም።
31ሰማያት ደስ ይበላቸው፤ ምድር ሐሤት ታድርግ፤
በአሕዛብም መካከል፤ “እግዚአብሔር ነገሠ!” ይበሉ።
32ባሕርና በውስጧ ያለው ሁሉ ይናወጥ፤
ሜዳዎችና በእርሷ ላይ ያሉ ሁሉ ሐሤት ያድርጉ።
33ያን ጊዜ የዱር ዛፎች በእግዚአብሔር ፊት ደስ ይላቸዋል፤
በደስታ ይዘምራሉ፤
በምድረ በዳ ላይ ሊፈርድ ይመጣልና።
34ቸር ነውና እግዚአብሔርን አመስግኑ፤
ፍቅሩም ለዘላለም ጸንቶ ይኖራል።
35“አዳኛችን እግዚአብሔር ሆይ ታደገን፤
ለቅዱስ ስምህ ምስጋና እንድናቀርብ፣ በምስጋናህም እንድንከብር ሰብስበን፤
ከአሕዛብም መካከል ታደገን”
ብላችሁ ጩኹ።
36ከዘላለም እስከ ዘላለም፣
ለእስራኤል አምላክ ለእግዚአብሔር ምስጋና ይሁን።
ከዚያም ሕዝቡ ሁሉ፣ “አሜን፤ እግዚአብሔር ይመስገን” አሉ።
37ዳዊትም ለእያንዳንዱ ቀን በተመደበው መሠረት፣ ዘወትር እንዲያገለግሉ አሳፍንና የሥራ ባልደረቦቹን በዚያው በእግዚአብሔር ቃል ኪዳን ታቦት ፊት ተዋቸው። 38እንዲሁም ዖቤድኤዶምና ስድሳ ስምንቱ የሥራ ባልደረቦቹ አብረዋቸው እንዲያገለግሉ በዚያው ተዋቸው። የኤዶታም ልጅ ዖቤድኤዶምና ሖሳ የቅጥሩ በር ጠባቂዎች ሆኑ።
39ዳዊት ካህኑን ሳዶቅንና የሥራ ባልደረቦቹን ካህናት በገባዖን ከፍተኛ ቦታ ላይ በሚገኘው በእግዚአብሔር ድንኳን ተዋቸው፤ 40የተዋቸውም ለእስራኤል በተሰጠው ትእዛዝ መሠረት፣ በእግዚአብሔር ሕግ እንደ ተጻፈው ሁሉ፣ በመሠዊያው ላይ የሚቀርበውን የሚቃጠል መሥዋዕት ጧትና ማታ በየጊዜው እንዲያቀርቡ ነው። 41እንዲሁም “ፍቅሩ ለዘላለም ነውና” እያሉ ለእግዚአብሔር ምስጋና እንዲያቀርቡ ኤማንና ኤዶታም እንዲሁም ተመርጠውና ስማቸው ተመዝግቦ የተመደቡ ሌሎችም አብረዋቸው ነበሩ። 42ድምፀ መለከቱንና ጸናጽሉን ለማሰማት፣ ደግሞም መንፈሳዊ መዝሙር ሲዘመር ለሚጠቀሙባቸው ሌሎች መሣሪያዎች ኀላፊዎቹ ኤማንና ኤዶታም ነበሩ፤ የኤዶታምም ልጆች በሩን እንዲጠብቁ ተመድበው ነበር።
43ከዚያም ሕዝቡ ተነሣ፤ እያንዳንዱም ወደየቤቱ ሄደ። ዳዊትም ቤተ ሰቡን ለመባረክ ወደ ቤቱ ተመለሰ።
