1 Corinto 14 – APSD-CEB & OL

Ang Pulong Sa Dios

1 Corinto 14:1-40

Ang Pagsulti sa Pinulongan nga Wala Matun-i

1Busa paningkamoti gayod ninyo nga maghigugma, apan paninguhaa usab ninyo nga mahatagan kamo ug mga hiyas nga gikan sa Espiritu Santo, labi na gayod ang pagsugilon sa mensahe sa Dios. 2Ang tawo nga nagasulti sa pinulongan nga wala niya matun-i wala nagasulti ngadto sa mga tawo kondili ngadto sa Dios, tungod kay ang mga tawo dili makasabot kaniya. Ang Espiritu Santo mao ang nagapasulti kaniya, ug ginasulti niya ang mga butang nga wala masayri sa uban. 3Apan ang nagasugilon sa pulong sa Dios nagasulti sa mga tawo aron sa pagtabang, pagdasig, ug paglipay kanila. 4Ang tawo nga nagasulti sa pinulongan nga wala niya matun-i nagpalig-on sa iyang kaugalingon, apan ang nagasugilon sa pulong sa Dios nagpalig-on sa mga tumutuo. 5Gusto ko unta nga kamong tanan makasulti sa pinulongan nga wala ninyo matun-i, apan mas maayo gayod kon makasugilon kamo sa pulong sa Dios. Tungod kay ang tawo nga nagasugilon sa pulong sa Dios mas mahinungdanon pa kaysa tawo nga nagasulti sa pinulongan nga wala niya matun-i, gawas lang kon mapasabot usab niya ang kahulogan sa iyang gipanulti aron mapalig-on ang mga tumutuo. 6Unsa kaha ang inyong makuha, mga igsoon ko, kon moanha ako diha kaninyo ug mosulti sa pinulongan nga dili ninyo masabtan? Siyempre wala gayod! Kinahanglan may mensahe ako kaninyo nga gikan sa Dios, o may itambag ako nga kamatuoran, o may ibalita ako nga pulong sa Dios, o may itudlo ako.

7Bisan ang mga instrumento nga walay kinabuhi sama sa plawta o gitara, kon ang pagpatingog sa mga nota dili klaro, unsaon pagkahibalo sa naminaw kon unsa ang kanta nga gitukar? 8Ug bisan ang pagpatingog sa trumpeta ngadto sa mga sundalo, kon dili maklaro ang tingog walay mangandam alang sa gira. 9Mao usab kini kaninyo, unsaon pagkasabot sa naminaw kanimo kon magsulti ka sa pinulongan nga dili masabtan? Sama lang nga nagasulti ka sa hangin. 10Daghan ang mga pinulongan dinhi sa kalibotan ug ang matag usa adunay kahulogan. 11Apan kon dili ko masabtan ang gipanulti sa usa ka tawo ug dili usab ako niya masabtan, wala kamiy makuha sa usag usa. 12Busa, tungod kay naninguha kamo nga makadawat sa mga hiyas nga gikan sa Espiritu Santo, paningkamoti ninyo nga madawat ang mga hiyas nga makapalig-on sa mga tumutuo.

13Busa ang tawo nga nagasulti sa pinulongan nga wala niya matun-i kinahanglan mag-ampo nga hatagan usab siya ug hiyas nga makapasabot kon unsa ang kahulogan sa iyang gipanulti. 14Kay kon mag-ampo ako sa pinulongan nga wala ko matun-i, bisan tinuod ug nagaampo ang akong espiritu, ang akong hunahuna dili makasabot niini. 15Busa unsa ang angay kong buhaton? Mag-ampo ug mag-awit ako sa akong espiritu bisan dili ko kini masabtan, apan mag-ampo ug mag-awit usab ako nga masabtan sa akong hunahuna. 16Kon magpasalamat ka sa Dios sa imong espiritu lang, ug dili kini masabtan, unsaon pag-ingon sa uban “Amen” kon wala man gani sila makasabot kon unsa ang imong gipanulti? 17Bisan maayo ang imong pagpasalamat sa Dios, apan kon ang uban dili makasabot, dili ka makatabang kanila.

18Nagapasalamat ako sa Dios nga makasulti ako sa mga pinulongan nga wala matun-i labaw kay kaninyo. 19Apan sa mga panagtigom sa mga tumutuo mas maayo pa nga magsulti ako ug lima lang ka pulong nga masabtan aron matudloan ko sila, kaysa magsulti ako sa linibo ka mga pulong sa pinulongan nga dili masabtan.

20Mga igsoon, kon mahitungod niining mga butanga, dili ko gusto nga sama kamo sa bata kon maghunahuna. Pagpakasama kamo kainosente sa bata kon daotan maoy hisgotan. Apan kon sa paggamit sa inyong panghunahuna, pagpakahingkod kamo. 21Nahisulat sa Kasugoan nga ang Ginoo nagaingon:

“Mosulti ako niining mga tawhana pinaagi sa nagkalain-lain nga mga pinulongan ug pinaagi sa mga taga-laing dapit,

apan dili gayod sila maminaw kanako.”14:21 Tan-awa usab ang Isa. 28:11-12.

22Busa ang pagsulti sa pinulongan nga wala matun-i dili timailhan alang sa mga tumutuo kondili alang sa mga dili tumutuo. Apan ang pagsugilon sa pulong sa Dios timailhan alang sa mga tumutuo, ug dili alang sa mga dili tumutuo.

23Busa kon magtigom kamong mga tumutuo ug tanan kamo magsulti sa mga pinulongan nga wala ninyo matun-i, ug adunay mga nanambong nga dili tumutuo nga wala masayod kon unsay inyong gipangbuhat, dili kaha sila makaingon nga nangabuang kamo? 24Apan kon tanan kamo magsugilon sa pulong sa Dios ug adunay motambong nga dili tumutuo nga wala masayod kon unsa ang inyong gipangbuhat, moila siya sa iyang kaugalingon nga usa ka makasasala ug masayod siya sa tinuod niya nga kahimtang. 25Madayag ang mga sekreto nga iyang gihunahuna. Unya moluhod siya nga maghinulsol ug mosimba sa Dios. Ug moingon siya nga tinuod gayod nga ang Dios anaa kaninyo.

Ang Bahin sa Pagsimba

26Busa, mga igsoon, mao kini ang angay ninyong buhaton kon magtigom kamo: ang uban mag-awit, ang uban magtudlo, ang uban magsugilon sa mensahe sa Dios, ang uban magsultig pinulongan nga wala niya matun-i, ug ang uban magpasabot sa kahulogan niini. Buhata ninyo kining tanan alang sa pagpalig-on sa mga tumutuo. 27Kon adunay mosultig pinulongan nga wala niya matun-i, kinahanglan duha o tulo lang ang mosulti, apan dili magdungan, ug kinahanglan adunay magpasabot kon unsa ang kahulogan sa ilang gipanulti. 28Apan kon wala gayoy makapasabot, kinahanglan maghilom sila ug magsulti na lang sa ilang kaugalingon ug sa Dios. 29Kon aduna kaninyoy may hiyas sa pagsugilon sa pulong sa Dios, tugoti ninyo nga mosulti ang duha o tulo. Ug ang uban maminaw ug magtimbang-timbang kon husto ba o dili ang ilang gipanulti. 30Kon diha sa mga naminaw adunay gihatagan sa Dios ug mensahe, kinahanglan mohilom ang nagasulti aron makasulti usab siya. 31Sa ingon niini nga pamaagi, tanan kamong tigsugilon sa pulong sa Dios makapuli-puli ug sulti, aron ang tanan makakat-on ug madasig. 32Ang tigsugilon sa pulong sa Dios makapugong sa iyang kaugalingon. 33Kay ang Dios wala nagahatag ug kasamok kondili kalinaw.

Kon mahitungod sa mga babaye, sunda ninyo ang mga tumutuo sa tanang lugar; 34nga kon magtigom kamo, ang mga babaye kinahanglan maghilom tungod kay wala sila tugoti sa pagsulti. Kinahanglan magpasakop sila sa mga lalaki sumala sa gi-ingon sa Kasugoan. 35Kon ang babaye adunay pangutana, didto na siya sa ilang balay mangutana sa iyang bana, tungod kay makauulaw nga ang babaye magsulti diha sa panagtigom sa mga tumutuo.

36Unsa, naghuna-huna ba kamo nga ang Maayong Balita naggikan kaninyo? O kamo lang ang nakadawat niini? 37Kon aduna kaninyoy naghuna-huna nga siya tigsugilon sa pulong sa Dios o gitultolan siya sa Espiritu Santo, kinahanglan ilhon niya nga ang akong mga gisulat kaninyo sugo gayod sa Ginoo. 38Ug kon adunay dili motagad niining akong gisulti, ayaw usab siya tagda.

39Busa mga igsoon ko kang Cristo, paninguhaa gayod ninyo nga makasugilon sa pulong sa Dios, ug ayaw ninyo pugngi ang pagsulti sa mga pinulongan nga wala matun-i. 40Apan buhata ninyo ang tanan sa husto ug maayo nga pamaagi.

O Livro

1 Coríntios 14:1-40

Os dons de profecia e de línguas

1Que o amor seja o vosso fundamental objetivo; mas aspirem também com zelo aos dons que o Espírito Santo vos dá, especialmente o dom de profetizar. 2Aquele que fala línguas fala com Deus, mas não com os outros, visto que os outros não poderão entendê-lo. É verdade que poderá estar a falar pelo poder do Espírito, mas será como algo misterioso. 3Aquele que profetizar estará a ajudar os outros a crescerem no Senhor, consolando-os e encorajando-os. 4Uma pessoa que fala línguas estará a ajudar-se a si própria a crescer espiritualmente, mas aquele que profetiza ajuda toda a igreja a crescer.

5Gostaria que todos falassem línguas, mas muito mais ainda que todos fossem capacitados a profetizar, porque isso tem mais importância do que falar línguas desconhecidas, a não ser que alguém interprete o que está a ser dito, para que os outros possam obter algum proveito espiritual.

6Queridos irmãos, ainda que eu próprio viesse ter convosco falando-vos numa língua que não percebessem, como poderia ajudar-vos? Mas se vos disser com toda a simplicidade o que Deus me revelou, algum conhecimento, uma profecia, isso poderá ajudar-vos. 7Até os instrumentos de música, a flauta, por exemplo, ou a harpa, demonstram a necessidade de que tudo o que se exprime seja com clareza, com nitidez. Ninguém reconhecerá a melodia que o instrumento estiver a tocar, se cada nota não soar com clareza. 8E se no exército o corneteiro não tocar as notas certas, como é que os soldados saberão que estão a ser chamados para a batalha? 9De igual forma, se falarmos com alguém numa linguagem que ele não perceba, como há de saber o que lhe estão a dizer? Seria a mesma coisa que falar numa sala sem ninguém.

10Suponho que haverá centenas de línguas diferentes neste mundo e que todas elas exprimem bem o pensamento daqueles que as falam. 11Mas se eu não souber o sentido daquilo que dizem, alguém que me fale numa dessas línguas será sempre para mim um estrangeiro, assim como eu para ele. 12Visto que desejam ter dons do Espírito Santo, peçam para ter os que serão de real utilidade para toda a igreja.

13Se a alguém é concedido o dom de falar línguas desconhecidas, deve também orar para que lhe seja dado o dom de interpretação, a fim de que possa depois transmitir explicitamente aos outros o que estava a falar. 14Porque se eu orar em línguas, o meu espírito está a orar, mas no meu pensamento não sei o que estou a dizer.

15Pois bem, que devo então fazer? As duas coisas: orarei no Espírito e orarei com palavras que eu entendo; cantarei no Espírito e cantarei com palavras que eu entendo. 16Porque se louvarem a Deus de uma forma espiritual, sem que o entendimento acompanhe o que estão a dizer numa língua desconhecida, como é que aqueles que estão presentes vos podem acompanhar no louvor a Deus, se não sabem o que vocês estão a dizer? 17Podem até estar a dizer coisas muito belas, mas que não serão de ajuda nenhuma para quem ali está.

18Eu dou graças a Deus porque falo em outras línguas mais do que qualquer um de vocês. 19Mas num culto público preferiria muito mais dizer uma frase apenas, cinco palavras que fosse, mas que todos compreendessem e que a todos ajudasse, do que fazer um discurso de milhares de palavras numa língua desconhecida.

20Queridos irmãos, não sejam infantis quanto à compreensão destas coisas. Quando se trata de imaginar o mal, nessa altura sim, convém que sejam como meninos inocentes; mas procurem entender as coisas desta natureza com a maturidade de pessoas adultas. 21As Escrituras dizem-nos:

“Enviarei homens de outra língua

a falar por lábios estranhos a este povo, diz o Senhor,

mas mesmo assim não quererão ouvir.”14.21 Is 28.11, 12.

22Veem então que o falar outras línguas pode ser um sinal para os descrentes. Enquanto que o profetizar é para os crentes. 23Com efeito, se um descrente vem à igreja e vos ouve falar noutras línguas, poderá pensar que estão todos fora do seu perfeito juízo. 24Mas se estiverem a profetizar e um estranho entrar na igreja, ou alguém que ainda não compreenda tudo, tem a possibilidade de ser convencido e a sua consciência será sensibilizada por tudo aquilo que ouvir. 25À medida que for ouvindo, os seus pensamentos mais íntimos serão postos a nu perante Deus e no seu espírito prostrar-se-á perante o Senhor, adorando-o e confessando que Deus está na verdade no vosso meio.

Ordem nas reuniões da igreja

26Pois bem, irmãos, resumamos o que já se disse. Quando se reúnem, um canta um hino, outro tem um ensinamento, um outro tem algo especial que Deus lhe revelou, outro fala numa língua desconhecida, enquanto outro interpreta o que foi dito por aquele. Mas tudo o que for feito deve ser de utilidade para todos e seu crescimento no Senhor. 27Não deveriam falar mais do que dois ou três em línguas desconhecidas, e que fale um de cada vez, havendo sempre alguém para interpretar. 28Mas se não houver ninguém que interprete, devem ficar em silêncio, na reunião da igreja, e falar só entre si e Deus.

29Também dois ou três profetas podem falar a mensagem de Deus, cada um por sua vez, se tiverem o dom para tal, enquanto os outros devem ouvir atentamente. 30E se, enquanto alguém está a transmitir a palavra de Deus, outra pessoa receber uma revelação do Senhor, aquele que está a falar deve terminar. 31Assim, todos os que têm uma profecia podem falar, mas um após o outro; dessa forma todos aprenderão e serão ajudados. 32Lembrem-se de que uma pessoa que profetiza deve ser capaz de se conter a si próprio e de esperar pela sua vez. 33Deus não pode aceitar a desordem. Deus ama a harmonia e é isso que deseja encontrar em todas as igrejas.

34As mulheres devem ficar em silêncio durante as reuniões na igreja. Não devem tomar parte nas discussões. Sejam submissas, tal como mandam as Escrituras. 35Se tiverem questões a apresentar que o façam aos maridos em casa; não é próprio para as mulheres falarem nos cultos da igreja.

36Será que pensam que o conhecimento da palavra de Deus começa e acaba unicamente em vocês, coríntios? 37Se alguém julga ser profeta e ter outras capacidades da parte do Espírito Santo deveria ser o primeiro a perceber que aquilo que estou a dizer é um mandamento da parte do Senhor. 38Mas se alguém continuar a discordar não temos mais do que deixá-lo na sua ignorância.

39Portanto, meus irmãos na fé, procurem ansiosamente profetizar e não impeçam alguém de falar noutras línguas. 40Certifiquem-se de que tudo é feito com ordem e sempre da forma mais conveniente.