El juicio de las naciones
1»En aquellos días, en el tiempo señalado,
cuando restaure yo la fortuna de Judá y de Jerusalén,
2reuniré a todas las naciones
y las haré bajar al valle de Josafat.3:2 En hebreo, Josafat significa el Señor juzga; también en v. 12.
Allí entraré en juicio contra los pueblos
por lo que hicieron a Israel, pueblo de mi propiedad,
pues lo dispersaron entre las naciones
y se repartieron mi tierra.
3Se repartieron a mi pueblo echando suertes,
cambiaron a niños por prostitutas
y, para emborracharse,
vendieron niñas por vino.
4»Ahora bien, ¿qué tienen en contra mía Tiro y Sidón y todas las regiones de Filistea? ¿Quieren acaso vengarse de mí? Si es así, yo haré que muy pronto recaiga sobre ustedes su propia venganza, 5pues se robaron mi plata y mi oro, y se llevaron a sus templos mis valiosos tesoros. 6A los griegos les vendieron a los habitantes de Jerusalén y de Judá, para alejarlos de su tierra.
7»Sepan, pues, que voy a sacarlos de los lugares donde fueron vendidos y devolveré sobre sus propias cabezas lo que han hecho. 8Venderé a sus hijos e hijas al pueblo de Judá; y ellos a su vez los venderán a los sabeos, una nación lejana». El Señor lo ha dicho.
9Proclamen esto entre las naciones:
¡Prepárense3:9 Prepárense. Lit. Conságrense. para la batalla!
¡Movilicen a los soldados!
¡Alístense para el combate todos los hombres de guerra!
10Forjen espadas con los azadones
y hagan lanzas con las hoces.
Diga el débil:
«¡Soy fuerte!».
11Dense prisa, naciones vecinas,
reúnanse en ese lugar.
¡Haz bajar, Señor, a tus guerreros!
12«Que se movilicen las naciones
y acudan al valle de Josafat,
pues allí me sentaré
para juzgar a todos los pueblos vecinos.
13Echen mano a la hoz,
que la mies está madura.
Vengan a pisar las uvas,
que está lleno el lagar.
Sus lagares se desbordan:
¡tan grande es su maldad!».
14¡Multitud tras multitud
en el valle de la decisión!
¡Cercano está el día del Señor
en el valle de la decisión!
15Se oscurecerán el sol y la luna;
dejarán de brillar las estrellas.
16Rugirá el Señor desde Sión,
hará tronar su voz desde Jerusalén
y el cielo y la tierra temblarán.
Pero el Señor será un refugio para su pueblo,
una fortaleza para los israelitas.
Bendiciones para el pueblo de Dios
17«Entonces ustedes sabrán que yo, el Señor su Dios,
habito en Sión, mi monte santo.
Santa será Jerusalén,
y nunca más la invadirán los extranjeros.
18»En aquel día las montañas destilarán vino nuevo
y de las colinas fluirá leche;
correrá el agua por los canales de los ríos de Judá.
De la casa del Señor brotará una fuente
que irrigará el valle de las acacias.
19Pero Egipto quedará desolado
y Edom, convertido en desierto,
por la violencia cometida contra el pueblo de Judá,
en cuya tierra derramaron sangre inocente.
20Judá y Jerusalén serán habitadas para siempre,
por todas las generaciones.
21¿Perdonaré la sangre que derramaron?
¡Claro que no la perdonaré!».
¡El Señor habita en Sión!
Pagasilutan ang mga Nasyon
1Nagsiling ang Ginoo, “Sa sina nga tion nga ibalik ko ang maayo nga kahimtangan sang Juda kag Jerusalem,3:1 ibalik… Jerusalem: ukon, pabalikon ko ang katawhan sang Juda kag Jerusalem sa ila duta halin sa pagkabihag. 2tipunon ko ang mga nasyon kag padulhugon ko sila sa Kapatagan ni Jehoshafat.3:2 Jehoshafat: buot silingon sa Hebreo, nagahukom ang Ginoo. Didto pagahukman ko sila tungod sang ila ginhimo sa mga Israelinhon, ang katawhan nga akon ginapanag-iyahan. Ginpalapta nila ang akon katawhan sa iban nga mga nasyon kag ginpartida nila ang akon duta. 3Gin-gabot-gabutan nila ang akon katawhan agod partidahon, kag ginbaligya nila nga mga ulipon ang mga bata nga lalaki kag babayi, agod ibayad nila sa ilimnon kag sa mga babayi nga nagabaligya sang ila lawas.
4“Kamo nga mga katawhan sang Tyre, Sidon, kag sang tanan nga lugar sang Filistia, ano ining ginahimo ninyo kontra sa akon?3:4 Ang ginahimo sang sini nga mga nasyon kontra sa Israel pareho lang nga ginahimo nila kontra sa Ginoo. Ginabalusan bala ninyo ako sa butang nga akon nahimo? Kon ginabalusan ninyo ako, balusan ko kamo gilayon sa inyo ginahimo. 5Kay ginkuha ninyo ang akon malahalon nga mga pagkabutang,3:5 akon… pagkabutang: Ang mga pagkabutang sang mga Israelinhon iya sang Ginoo. pati ang mga pilak kag bulawan, kag gindala ninyo ini sa inyo mga templo. 6Ginbaligya ninyo sa mga Griego ang katawhan sang Juda kag Jerusalem bilang mga ulipon, agod mapalayo ninyo sila sa ila kaugalingon nga duta. 7Pero buligan ko sila nga makahalin sa mga lugar nga ginbaligyaan ninyo sa ila, kag pagahimuon ko sa inyo ang inyo ginhimo sa ila. 8Ibaligya ko ang inyo mga anak sa katawhan sang Juda, kag ibaligya nila sila sa mga taga-Saba,3:8 Saba: Isa ka lugar sa bagatnan-nakatundan (southwest) sang Arabia. nga nagaestar sa malayo nga lugar. Matabo gid ini, kay ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”
9Ipahibalo ini sa mga nasyon: Magpreparar kamo sa pagpakig-away. Hangkata ninyo ang inyo mga soldado nga magsalakay. 10Himua ninyo nga mga espada ang punta sang inyo mga arado kag himua ninyo nga mga bangkaw ang inyo mga inughagbas. Bisan ang mga maluya kinahanglan nga magpakig-away. 11Dali, palapit kamo, tanan kamo nga mga nasyon sa palibot. Kag magtipon kamo didto sa Kapatagan ni Jehoshafat. Ginoo, padulhuga na didto ang imo mga soldado!3:11 Ginoo… soldado: sa Syriac, Kag didto laglagon sang Ginoo ang inyo mga soldado.
12Nagsiling ang Ginoo, “Kinahanglan nga mahangkat ang mga nasyon sa palibot sa pagkadto sa Kapatagan ni Jehoshafat, kay hukman ko sila didto. 13Daw pareho sila sa alanihon nga dapat garabon na tungod kay luto na, ukon daw pareho sa ubas nga dapat pugaon na tungod kay puno na sang ubas ang pulugaan. Masyado na sila kalaot; ang ila mga sala daw pareho sa duga sang ubas nga nagaawas sa suludlan sini.”
14Puwerte kadamo sang mga tawo nga nagaginahod sa Kapatagan sang Paghukom, kay malapit na mag-abot dira ang adlaw sang pagsilot sang Ginoo. 15Magadulom ang adlaw kag ang bulan, kag indi na magsiga ang mga bituon. 16Magangurob ang Ginoo halin sa Zion;3:16 Zion: Amo ang isa ka tawag sa Jerusalem. ang iya tingog magadaguob halin sa Jerusalem. Kag tungod sini magauyog ang kalibutan kag ang kalangitan. Pero mabakod nga dalangpan ang Ginoo para sa mga Israelinhon nga iya katawhan.
Ang mga Pagpakamaayo para sa Katawhan sang Dios
17Mga taga-Juda, mahibaluan ninyo nga ako, ang Ginoo nga inyo Dios, nagapuyo sa Zion, ang akon balaan nga bukid. Kag sa liwat mangin balaan ang Jerusalem; indi na gid ini liwat pagsalakayon sang taga-iban nga mga nasyon. 18Sa sina nga tion pakamaayuhon ko kamo. Mangin bugana ang inyo bag-o nga bino halin sa madamo nga mga ubas sa kabukiran. Mangin bugana man ang inyo gatas halin sa madamo nga mga baka kag mga kanding nga nagahalab sa mga bulobukid. Indi gid mamalhan ang inyo mga sapa. Kag magailig ang tuburan halin sa templo sang Ginoo kag magapatubig ini sa hubas nga ililigan sang tubig nga may mga acacia.3:18 nga may mga acacia: ukon, sang Shitim.
19“Ang Egipto mangin mamingaw nga lugar kag ang Edom mangin desierto tungod kay ginpintasan nila ang katawhan sang Juda; ginpamatay nila ang mga inosente. 20Pero ang Juda kag ang Jerusalem pagaestaran hasta san-o. 21Pagatimalusan ko ang mga ginpamatay sa akon katawhan; silutan ko gid ang naghimo sini sa ila.3:21 Pagatimalusan… sa ila: Pareho sini sa Septuagint kag sa Syriac. Sa Hebreo, Kabigon ko nga inosente ang mga ginpamatay sa ila nga wala ko pa makabig nga inosente; ukon, Patawaron ko ang pagpamatay nila nga wala ko pa mapatawad. Ako ang Ginoo nga nagapuyo sa Zion.”
