El juicio de las naciones
1»En aquellos días, en el tiempo señalado,
cuando restaure yo la fortuna de Judá y de Jerusalén,
2reuniré a todas las naciones
y las haré bajar al valle de Josafat.3:2 En hebreo, Josafat significa el Señor juzga; también en v. 12.
Allí entraré en juicio contra los pueblos
por lo que hicieron a Israel, pueblo de mi propiedad,
pues lo dispersaron entre las naciones
y se repartieron mi tierra.
3Se repartieron a mi pueblo echando suertes,
cambiaron a niños por prostitutas
y, para emborracharse,
vendieron niñas por vino.
4»Ahora bien, ¿qué tienen en contra mía Tiro y Sidón y todas las regiones de Filistea? ¿Quieren acaso vengarse de mí? Si es así, yo haré que muy pronto recaiga sobre ustedes su propia venganza, 5pues se robaron mi plata y mi oro, y se llevaron a sus templos mis valiosos tesoros. 6A los griegos les vendieron a los habitantes de Jerusalén y de Judá, para alejarlos de su tierra.
7»Sepan, pues, que voy a sacarlos de los lugares donde fueron vendidos y devolveré sobre sus propias cabezas lo que han hecho. 8Venderé a sus hijos e hijas al pueblo de Judá; y ellos a su vez los venderán a los sabeos, una nación lejana». El Señor lo ha dicho.
9Proclamen esto entre las naciones:
¡Prepárense3:9 Prepárense. Lit. Conságrense. para la batalla!
¡Movilicen a los soldados!
¡Alístense para el combate todos los hombres de guerra!
10Forjen espadas con los azadones
y hagan lanzas con las hoces.
Diga el débil:
«¡Soy fuerte!».
11Dense prisa, naciones vecinas,
reúnanse en ese lugar.
¡Haz bajar, Señor, a tus guerreros!
12«Que se movilicen las naciones
y acudan al valle de Josafat,
pues allí me sentaré
para juzgar a todos los pueblos vecinos.
13Echen mano a la hoz,
que la mies está madura.
Vengan a pisar las uvas,
que está lleno el lagar.
Sus lagares se desbordan:
¡tan grande es su maldad!».
14¡Multitud tras multitud
en el valle de la decisión!
¡Cercano está el día del Señor
en el valle de la decisión!
15Se oscurecerán el sol y la luna;
dejarán de brillar las estrellas.
16Rugirá el Señor desde Sión,
hará tronar su voz desde Jerusalén
y el cielo y la tierra temblarán.
Pero el Señor será un refugio para su pueblo,
una fortaleza para los israelitas.
Bendiciones para el pueblo de Dios
17«Entonces ustedes sabrán que yo, el Señor su Dios,
habito en Sión, mi monte santo.
Santa será Jerusalén,
y nunca más la invadirán los extranjeros.
18»En aquel día las montañas destilarán vino nuevo
y de las colinas fluirá leche;
correrá el agua por los canales de los ríos de Judá.
De la casa del Señor brotará una fuente
que irrigará el valle de las acacias.
19Pero Egipto quedará desolado
y Edom, convertido en desierto,
por la violencia cometida contra el pueblo de Judá,
en cuya tierra derramaron sangre inocente.
20Judá y Jerusalén serán habitadas para siempre,
por todas las generaciones.
21¿Perdonaré la sangre que derramaron?
¡Claro que no la perdonaré!».
¡El Señor habita en Sión!
Silotan ang mga Nasod
1Miingon ang Ginoo, “Nianang panahona pauswagon ko pag-usab ang Juda apil na ang Jerusalem.3:1 pauswagon… Jerusalem: o, pabalikon ko ang katawhan sa Juda ug Jerusalem sa ilang yuta gikan sa pagkabihag. 2Tigomon ko ang mga nasod ug dad-on ko sila sa Kapatagan ni Jehoshaphat.3:2 Jehoshaphat: Ang buot ipasabot sa Hebreo, nagahukom ang Ginoo. Didto pagahukman ko sila tungod sa ilang gihimo sa katawhan nga akong gipanag-iyahan, ang mga Israelinhon. Gipakatag nila ang akong katawhan sa ubang mga nasod ug gibahin nila ang akong yuta. 3Giripahan nila ang akong katawhan, ug gibaligya nila ingon nga mga ulipon ang mga batang lalaki ug babaye, aron ibayad sa mga ilimnon ug sa mga babaye nga nagabaligya sa ilang dungog.
4“Kamong mga katawhan sa Tyre, Sidon, ug sa tanang dapit sa Filistia, unsa kining ginahimo ninyo batok kanako?3:4 Ang ginahimo niini nga mga nasod batok sa Israel sama lang nga ginahimo nila batok sa Ginoo. Gipanimaslan ba ninyo ako sa butang nga akong nahimo? Kon gipanimaslan ninyo ako, panimaslan ko usab kamo diha-diha dayon tungod sa inyong gihimo. 5Kay gikuha ninyo ang akong mahalong mga kabtangan,3:5 akong… kabtangan: Ang mga kabtangan sa mga Israelinhon iya sa Ginoo. apil na ang mga plata ug bulawan, ug gidala ninyo kini ngadto sa inyong mga templo. 6Gipamaligya ninyo sa mga Griego ang katawhan sa Jerusalem ug sa ubang bahin sa Juda, aron mapahilayo ninyo sila sa ilang kaugalingong yuta. 7Apan tabangan ko sila nga makapahawa sa mga dapit nga gibaligyaan ninyo kanila, ug pagahimuon ko kaninyo ang inyong gihimo kanila. 8Ibaligya ko ang inyong mga anak sa katawhan sa Juda, ug ibaligya nila sila sa mga taga-Saba,3:8 Saba: Usa ka dapit sa habagatang-kasadpan sa Arabia. nga namuyo sa layong lugar. Mahitabo gayod kini, kay ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
9Miingon pa ang Ginoo, “Ipahibalo kini sa mga nasod: Pangandam kamo sa pakig-gubat. Aghata ninyo ang inyong mga sundalo nga mosulong. 10Himoa ninyong mga espada ang punta sa inyong mga daro ug himoa ninyong mga bangkaw ang inyong mga lampas. Bisan ang mga maluya kinahanglang makiggira. 11Dali, duol kamo, tanan kamong mga nasod sa palibot. Ug pagtigom kamo didto sa walog ni Jehoshaphat. Ang mga mahadlokon kinahanglang magsundalo.3:11 Ang mga… magsundalo: Mao kini sa Septuagint; apan sa Hebreo, Ginoo, ipadala ang imong mga sundalo.”
12Nagaingon pa gayod ang Ginoo, “Kinahanglang maaghat sa pagtungas ngadto sa walog ni Jehoshaphat ang mga nasod sa palibot, kay hukman ko sila didto. 13Galaba sila nga daw trigo nga alanihon! Tunob-tunobi sila nga daw ubas nga pugaunon tungod kay puno na ang pug-anan ug nagaawas na kini! Kay labihan sila kadaotan.”
14Labihan kadaghan sa mga tawo nga nagasaba sa walog sa Paghukom, kay duol na moabot ang adlaw sa pagsilot sa Ginoo. 15Mongitngit ang adlaw ug ang bulan, ug dili na mosidlak ang mga bitoon. 16Mongulob ang Ginoo gikan sa Zion;3:16 Zion: mao usab ang Jerusalem. ang iyang tingog modahunog gikan sa Jerusalem. Ug tungod niini mouyog ang kalibotan ug ang kalangitan. Apan lig-on nga dalangpanan ang Ginoo alang sa mga Israelinhon nga iyang katawhan.
Ang mga Panalangin alang sa mga Katawhan sa Dios
17Miingon ang Ginoo, “Mga taga-Juda, mahibaloan ninyo nga ako, ang Ginoo nga inyong Dios, nagapuyo sa Zion, ang akong balaan nga bukid. Ug mahimong balaan na usab ang Jerusalem; dili na gayod kini sulongon pag-usab sa mga taga-laing nasod. 18Nianang adlawa panalanginan ko kamo. Mahimong abunda ang inyong bag-ong bino gikan sa daghang mga ubas sa kabukiran. Mahimong abunda usab ang inyong gatas gikan sa daghang mga baka ug mga kanding nga nagasabsab sa mga bungtod. Dili gayod mamad-an ang inyong mga sapa. Motubod ang tuboran gikan sa templo sa Ginoo ug magapatubig kini sa lugut nga may mga akasya.3:18 nga may mga akasya: o, sa Shitim.
19“Ang Ehipto mahimong awaaw ug ang Edom mahimong disyerto tungod kay gidaog-daog nila ang katawhan sa Juda; gipamatay nila ang mga walay sala. 20Apan ang Juda ug ang Jerusalem pagapuy-an hangtod sa kahangtoran. 21Ipanimalos ko ang mga gipamatay nga mga taga-Juda; silotan ko gayod ang naghimo niini kanila.3:21 Ipanimalos… kanila: Mao kini sa Septuagint ug sa Syriac; apan sa Hebreo, Pasayloon ko ang gihimo nga mga krimen sa mga taga-Juda nga wala ko pa mapasaylo. Ako ang Ginoo nga nagpuyo sa Zion.”
