Yesaia 64 – AKCB & CST

Akuapem Twi Contemporary Bible

Yesaia 64:1-12

1Ao, sɛ anka wubesunsuane ɔsorosoro mu, asian aba fam a,

ɛno na anka mmepɔw no ho bɛpopo wɔ wʼanim!

2Sɛnea ogya ma mmabaa dɛw

na ɛma nsu huru no,

sian bra fam na ma wʼatamfo nhu wo din,

na ma amanaman no ho mpopo wɔ wʼanim!

3Na bere a woyɛɛ nneɛma a ɛyɛ nwonwa a yɛanhwɛ anim no,

wusian baa fam na mmepɔw no ho popoo wɔ wʼanim.

4Efi teteete obiara ntee,

entwaa obiara aso mu,

ani biara nhuu Onyankopɔn bi sɛ wo,

nea odi dwuma ma wɔn a wɔtwɛn no no.

5Woboa wɔn a wɔde anigye yɛ nea ɛteɛ,

wɔn a wɔkae wʼakwan.

Nanso yɛkɔɔ so yɛɛ bɔne tiaa wɔn no,

wo bo fuwii.

Na afei ɛbɛyɛ dɛn na woagye yɛn nkwa?

6Yɛn nyinaa ayɛ sɛ obi a ne ho ntew,

na yɛn trenee nneyɛe nyinaa te sɛ ntamagow fi;

yɛn nyinaa akisa te sɛ ahaban,

na yɛn bɔne pra yɛn kɔ te sɛ mframa.

7Obiara mmɔ wo din,

na obiara mpere sɛ obeso wo mu;

efisɛ wode wʼanim ahintaw yɛn

na yɛn bɔne nti woama yɛasɛe.

8Nanso wo, Awurade, ne yɛn Agya.

Yɛyɛ dɔte, na wo ne ɔnwemfo no;

yɛn nyinaa yɛ wo nsa ano adwuma.

9Mma wo bo mfuw ntra so, Awurade;

nkae yɛn bɔne da biara da.

Ao, brɛ wʼani ase hwɛ yɛn, yɛsrɛ wo,

efisɛ yɛn nyinaa yɛ wo nkurɔfo.

10Wo nkuropɔn kronkron no adan nweatam;

Sion mpo ayɛ nweatam, Yerusalem ada mpan.

11Yɛn asɔredan kronkron a ɛwɔ anuonyam, faako a yɛn nenanom yii wo ayɛ no,

wɔde ogya ahyew,

na nea ɛsom bo ma yɛn no, abubu.

12Eyi nyinaa akyi, Awurade, wode wo ho bɛkame yɛn ana?

Wobɛkɔ so ayɛ komm atwe yɛn aso aboro so ana?

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Isaías 64:1-12

1¡Ojalá rasgaras los cielos y descendieras!

¡Las montañas temblarían ante ti,

2como cuando el fuego enciende la leña

y hace que hierva el agua!

Así darías a conocer tu nombre entre tus enemigos,

y ante ti temblarían las naciones.

3Hiciste portentos inesperados cuando descendiste;

ante tu presencia temblaron las montañas.

4Fuera de ti, desde tiempos antiguos

nadie ha escuchado ni percibido,

ni ojo alguno ha visto,

a un Dios que, como tú,

actúe en favor de quienes en él confían.

5Sales al encuentro de los que, alegres,

practican la justicia y recuerdan tus caminos.

Pero te enojas si persistimos

en desviarnos de ellos.64:5 te enojas … de ellos. Frase de difícil traducción.

¿Cómo podremos ser salvos?

6Todos somos como gente impura;

todos nuestros actos de justicia

son como trapos de inmundicia.

Todos nos marchitamos como hojas;

nuestras iniquidades nos arrastran como el viento.

7Nadie invoca tu nombre,

ni se esfuerza por aferrarse a ti.

Pues nos has dado la espalda

y nos has entregado64:7 entregado (LXX, Targum y Siríaca); derretido (TM). en poder de nuestras iniquidades.

8A pesar de todo, Señor, tú eres nuestro Padre;

nosotros somos el barro, y tú el alfarero.

Todos somos obra de tu mano.

9No te enojes demasiado, Señor;

no te acuerdes siempre de nuestras iniquidades.

¡Considera, por favor,

que todos somos tu pueblo!

10Tus ciudades santas han quedado devastadas,

y hasta Sión se ha vuelto un desierto;

Jerusalén es una desolación.

11Nuestro santo y glorioso templo,

donde te alababan nuestros padres,

ha sido devorado por el fuego.

Ha quedado en ruinas

todo lo que más queríamos.

12Ante todo esto, Señor, ¿no vas a hacer nada?

¿Vas a guardar silencio y afligirnos sin medida?