Onyankopɔn Aweretɔ Ne Ogye Da No
1Hena ne oyi a ofi Edom reba,
nea ofi Bosra a nkekae kɔkɔɔ wɔ nʼatade mu yi?
Hena ne oyi a wɔahyehyɛ no kɔsɔɔ yi,
a ɔde nʼahoɔden kɛse retutu taataa yi?
“Ɛyɛ me a, mekasa wɔ trenee mu,
nea otumi gye nkwa no.”
2Adɛn nti na mo ntade bere kɔɔ,
te sɛ obi a ɔretiatia nsakyiamoa so de yi?
3“Me nko ara atiatia nsakyiamoa so,
na amanaman no mu obiara anka me ho.
Mitiatia wɔn so wɔ mʼabufuw mu
na mimiaa wɔn so wɔ mʼabufuwhyew mu;
wɔn mogya bɔ petee me ntade mu,
maa nkekae yɛɛ mʼadurade nyinaa mu.
4Na aweretɔda wɔ me koma mu
na me gye afe aba.
5Mehwɛe, nanso na ɔboafo biara nni hɔ,
ɛyɛɛ me ahodwiriw sɛ obiara anso me mu;
enti mʼankasa abasa yɛɛ nkwagyedwuma maa me,
na mʼabufuw wowaw me.
6Mitiatiaa amanaman no so wɔ mʼabufuw mu;
mema wɔbobowee wɔ mʼabufuwhyew mu
na mihwiee wɔn mogya guu fam.”
Ayeyi Ne Mpaebɔ
7Mɛka Awurade ayamye ho asɛm,
ne nneyɛe a enti ɔsɛ ayeyi,
wɔ nea Awurade ayɛ ama yɛn nyinaa ho
Yiw, wɔ nneɛma pa bebree a wayɛ
ama Israelfifo.
Wɔ nʼayamhyehye ne ne mmɔborɔhunu a ɛdɔɔso no nti.
8Ɔkae se, “Ampa ara wɔyɛ me nkurɔfo,
mmabarima a wɔrenni me huammɔ;”
ɛno nti ɔbɛyɛɛ wɔn Agyenkwa.
9Wɔn amanehunu nyinaa mu, ɔno nso huu amane,
na ɔbɔfo a ɔka ne ho no nso gyee wɔn.
Ne dɔ ne ne mmɔborɔhunu mu, ogyee wɔn;
ɔmaa wɔn so na ɔsoaa wɔn
mfe a atwa mu no nyinaa mu.
10Nanso wɔtew atua
de how ne Honhom Kronkron werɛ.
Enti ɔbɛyɛɛ wɔn tamfo
na ɔno ankasa ko tiaa wɔn.
11Afei ne nkurɔfo kae tete nna no,
Mose ne ne nkurɔfo nna no.
Ɛhe na nea ɔde wɔn faa po mu no wɔ?
Ɔne ne nguan no hwɛfo no?
Ɛhe na nea ɔmaa ne Honhom Kronkron no
tenaa wɔn mu no wɔ,
12nea ɔsomaa nʼanuonyam basa a ɛwɔ tumi
sɛ ommegyina Mose nsa nifa so no,
nea ɔpaee asu no mu wɔ wɔn anim,
de gyee din maa ne ho afebɔɔ no,
13nea odii wɔn anim faa bun mu
sɛnea ɔpɔnkɔ fa asase tamaa so,
wɔanhintiw;
14te sɛ anantwi a wɔkɔ sare so,
Awurade Honhom ma wɔhomee.
Sɛnea wokyerɛɛ wo nkurɔfo kwan
de gyee anuonyam abodin maa wo ho ni.
15Brɛ wʼani ase hwɛ fam
fi wʼahengua a ɛkorɔn, ɛyɛ kronkron na ho wɔ nyam no so.
Mo mmɔdemmɔ ne mo ahoɔden wɔ he?
Wɔayi wʼayamhyehye ne wʼahummɔbɔ afi yɛn so.
16Nanso wo ara wo ne yɛn Agya
ɛwɔ mu, Abraham nnim yɛn
na Israel nso nnye yɛn nto mu de;
nanso wo, Awurade, wo ne yɛn Agya;
efi tete, wo din ne; Yɛn Gyefo.
17Adɛn, Awurade, na woma yɛkwati wʼakwan
na wupirim yɛn koma enti ɛmma yenni wo ni?
San bra, esiane wʼasomfo,
mmusuakuw a wɔyɛ wʼagyapade no nti.
18Bere tiaa bi mu wo nkurɔfo faa wo kronkronbea
nanso mprempren yɛn atamfo atiatia so.
19Enti yɛyɛ wo de fi tete,
nanso wɔn de, wunnii wɔn so hene
na wɔmmɔɔ wo din mfrɛɛ wɔn da.
O Dia da Vingança e da Redenção
1Quem é aquele que vem de Edom,
que vem de Bozra, com as roupas tingidas de vermelho?
Quem é aquele que, num manto de esplendor,
avança a passos largos na grandeza da sua força?
“Sou eu, que falo com retidão,
poderoso para salvar.”
2Por que tuas roupas estão vermelhas,
como as de quem pisa uvas no lagar?
3“Sozinho pisei uvas no lagar;
das nações ninguém esteve comigo.
Eu as pisoteei na minha ira
e as pisei na minha indignação;
o sangue delas respingou na minha roupa,
e eu manchei toda a minha veste.
4Pois o dia da vingança estava no meu coração,
e chegou o ano da minha redenção.
5Olhei, e não havia ninguém para ajudar-me;
mostrei assombro, e não havia ninguém para apoiar-me.
Por isso o meu braço me ajudou,
e a minha ira deu-me apoio.
6Na minha ira pisoteei as nações;
na minha indignação eu as embebedei
e derramei na terra o sangue delas.”
Oração e Louvor
7Falarei da bondade do Senhor,
dos seus gloriosos feitos,
por tudo o que o Senhor fez por nós,
sim, de quanto bem ele fez à nação de Israel,
conforme a sua compaixão
e a grandeza da sua bondade.
8“Sem dúvida eles são o meu povo”, disse ele;
“são filhos que não me vão trair”;
e assim ele se tornou o Salvador deles.
9Em toda a aflição do seu povo ele também se afligiu,
e o anjo da sua presença os salvou.
Em seu amor e em sua misericórdia ele os resgatou;
foi ele que sempre os levantou
e os conduziu nos dias passados.
10Apesar disso, eles se revoltaram
e entristeceram o seu Espírito Santo.
Por isso ele se tornou inimigo deles
e lutou pessoalmente contra eles.
11Então o seu povo recordou63.11 Ou Que ele, porém, recorde o o passado,
o tempo de Moisés e a sua geração:
Onde está aquele que os fez passar através do mar,
com o pastor do seu rebanho?
Onde está aquele que entre eles
pôs o seu Espírito Santo,
12que com o seu glorioso braço
esteve à mão direita de Moisés,
que dividiu as águas diante deles
para alcançar renome eterno,
13e os conduziu através das profundezas?
Como o cavalo em campo aberto,
eles não tropeçaram;
14como o gado que desce à planície,
foi-lhes dado descanso pelo Espírito do Senhor.
Foi assim que guiaste o teu povo
para fazer para ti um nome glorioso.
15Olha dos altos céus,
da tua habitação elevada, santa e gloriosa.
Onde estão o teu zelo e o teu poder?
Retiveste a tua bondade e a tua compaixão;
elas já nos faltam!
16Entretanto, tu és o nosso Pai.
Abraão não nos conhece e Israel nos ignora;
tu, Senhor, és o nosso Pai
e, desde a antiguidade, te chamas nosso Redentor.
17Senhor, por que nos fazes andar longe dos teus caminhos
e endureces o nosso coração para não termos temor de ti?
Volta, por amor dos teus servos,
por amor das tribos que são a tua herança!
18Por pouco tempo o teu povo possuiu o teu santo lugar;
depois os nossos inimigos pisotearam o teu santuário.
19Somos teus desde a antiguidade,
mas aqueles tu não governaste;
eles não foram chamados pelo teu nome.63.19 Ou Somos como aqueles que jamais governaste, como os que jamais foram chamados pelo teu nome.