Yesaia 56 – AKCB & CST

Akuapem Twi Contemporary Bible

Yesaia 56:1-12

Afoforo Nkwagye

1Sɛɛ na Awurade se:

“Monkɔ so mmu atɛntrenee

na monyɛ nea eye,

efisɛ me nkwagye abɛn

na ɛrenkyɛ me trenee bɛda adi.

2Nhyira nka onipa a ɔyɛ eyi,

onipa a okura mu dennen,

nea ɔkae Homeda na ɔyɛ no kronkron,

na ɔkame ne ho fi bɔneyɛ ho.”

3Mma ɔnanani a ɔde ne ho ama Awurade nka se,

“Ampa ara Awurade renkan me mfra ne nkurɔfo mu.”

Na piamni biara nso nwiinwii sɛ,

“Meyɛ duwui.”

4Sɛɛ na Awurade se,

“Piamfo a wɔkae me homenna,

wɔn a wɔyɛ nea ɛsɔ mʼani

na wokura mʼapam mu dennen,

5mɛma wɔn, wɔ mʼasɔredan ne ho afasu no

nkae ade ne din a,

ɛkyɛn mmabarima ne mmabea;

mɛma wɔn din a ɛbɛtena hɔ afebɔɔ

din a ɛrentwa mu.

6Na ananafo a wɔde wɔn ho bata Awurade ho

sɛ wɔbɛsom no,

sɛ wɔbɛdɔ Awurade din,

na wɔasɔre no,

wɔn a wɔkae Homeda na wɔyɛ no kronkron nyinaa

na wokura mʼapam mu dennen,

7eyinom na mede wɔn bɛba me bepɔw kronkron no so

na mama wɔn anigye wɔ me mpaebɔfi.

Wɔn ɔhyew afɔrebɔde ne afɔrebɔ ahorow no

megye wɔ mʼafɔremuka so;

na wɔbɛfrɛ me fi

aman nyinaa mpaebɔfi.”

8Otumfo Awurade,

nea ɔboaboa Israelfo a wɔatwa wɔn asu ano no ka se:

“Mɛkɔ so aboaboa afoforo ano aka wɔn ho

aka wɔn a maboa wɔn ano dedaw no ho.”

Onyankopɔn Sobo A Etia Amumɔyɛfo

9Mommra, mo wuram mmoadoma nyinaa,

mummedidi, mo kwae mu mmoa nyinaa!

10Israel awɛmfo yɛ anifuraefo,

wɔn mu biara nni nimdeɛ;

wɔn nyinaa yɛ akraman mum,

wontumi mmobɔ mu;

wɔdeda hɔ na wɔsoso dae,

nna yɛ wɔn dɛ.

11Wɔyɛ akraman a wɔpɛ aduan yiye;

wonnidi mmee da.

Wɔyɛ nguanhwɛfo a wonni ntease;

wɔn nyinaa fa wɔn kwan,

obiara pɛ nʼankasa mfaso.

12“Mommra,” obiara teɛ mu se, “momma me nsa!

Momma yɛnnom bobesa mmow!

Na ɔkyena bɛyɛ sɛ nnɛ,

ebia ɛbɛsen nnɛ koraa.”

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Isaías 56:1-12

Salvación para los demás

1Así dice el Señor:

«Observad el derecho

y practicad la justicia,

porque mi salvación va a llegar;

mi justicia va a manifestarse.

2Dichoso el que así actúa,

y se mantiene firme en sus convicciones;

el que observa el sábado sin profanarlo,

y se cuida de hacer lo malo».

3El extranjero que por su propia voluntad

se ha unido al Señor no debe decir:

«El Señor me excluirá de su pueblo».

Tampoco debe decir el eunuco:

«No soy más que un árbol seco».

4Porque así dice el Señor:

«A los eunucos que observen mis sábados,

que elijan lo que me agrada

y sean fieles a mi pacto,

5les concederé ver grabado su nombre

dentro de mi templo y de mi ciudad;

¡eso les será mejor que tener hijos e hijas!

También les daré un nombre eterno

que jamás será borrado.

6Y a los extranjeros que se han unido al Señor

para servirle,

para amar el nombre del Señor

y adorarlo,

a todos los que observan el sábado sin profanarlo

y se mantienen firmes en mi pacto,

7los llevaré a mi monte santo;

¡los llenaré de alegría en mi casa de oración!

Aceptaré los holocaustos y sacrificios

que ofrezcan sobre mi altar,

porque mi casa será llamada

casa de oración para todos los pueblos».

8Así dice el Señor omnipotente,

el que reúne a los desterrados de Israel:

«Reuniré a mi pueblo con otros pueblos,

además de los que ya he reunido».

La acusación de Dios contra los malvados

9Animales del campo y fieras del bosque,

¡venid todos y devorad!

10Ciegos están todos los guardianes de Israel;

ninguno de ellos sabe nada.

Todos ellos son perros mudos,

que no pueden ladrar.

Se acuestan y desvarían;

les encanta dormitar.

11Son perros de voraz apetito;

nunca parecen saciarse.

Son pastores sin discernimiento;

cada uno anda por su propio camino.

Todos, sin excepción,

procuran su propia ganancia.

12«¡Venid, busquemos vino!

¡emborrachémonos con licor!

—gritan a una voz—.

¡Y mañana haremos lo mismo que hoy,

pero mucho mejor!»