1Nyan, nyan, Sion,
hyɛ ahoɔden adurade no.
Hyɛ wo ntade fɛɛfɛ no
Yerusalem kuropɔn kronkron no.
Momonotofo ne wɔn a wɔn ho agu fi
renwura wʼapon mu bio.
2Poroporow wo ho mfutuma.
Sɔre, tena ahengua so, Yerusalem.
Yiyi nkɔnsɔnkɔnsɔn no fi wo kɔn mu,
Ɔbabea Sion a wɔafa wo nnommum.
3Na sɛɛ na Awurade se:
“Wɔantɔn wo annye hwee,
na ɛnyɛ sika na wɔde begye wo.”
4Na sɛɛ na Otumfo Awurade se:
“Bere bi me nkurɔfo kɔɔ Misraim kɔtenaa hɔ;
akyiri no Asiria bɛhyɛɛ wɔn so.
5“Na mprempren dɛn na mewɔ wɔ ha?” Sɛɛ na Awurade se.
“Wɔafa me nkurɔfo kɔ kwa,
na wɔn sodifo di fɛw,”
Awurade na ose.
“Da mu no nyinaa
wɔkɔ so gu me din ho fi.
6Enti me nkurɔfo behu me din;
enti da no wobehu sɛ
ɛyɛ me na mehyɛɛ ho nkɔm.
Yiw, ɛyɛ me.”
7Hwɛ sɛnea wɔn a wɔde asɛmpa no reba
anammɔn si yɛ fɛ wɔ mmepɔw no so,
wɔn a wɔpae mu ka asomdwoesɛm,
wɔn a wɔbɔ amanneɛdɛ,
wɔn a wɔpae mu ka nkwagye ho asɛm
na wɔka kyerɛ Sion se,
“Mo Nyankopɔn di hene.”
8Muntie! Mo awɛmfo ma wɔn nne so;
wɔbɔ mu de anigye teɛ mu.
Sɛ Awurade san ba Sion a,
wɔde wɔn ani behu.
9Mommɔ mu ntue anigye nnwonto,
mo Yerusalem nnwiriwii,
efisɛ, Awurade akyekye ne nkurɔfo werɛ
wagye Yerusalem.
10Awurade beyi ne basa kronkron no ho
wɔ amanaman nyinaa anim
na asase ano nyinaa behu yɛn Nyankopɔn nkwagye.
11Monkɔ. Mumfi hɔ nkɔ!
Mommfa mo ho nnka biribiara a ho ntew.
Mumfi ho na mo ho ntew,
mo a mukurakura Awurade nkuruwa.
12Morentutu mmirika mfi ha
anaa morenguan;
efisɛ Awurade bedi mo anim,
Israel Nyankopɔn bɛbɔ mo kyidɔm.
Ɔsomfo No Amanehunu Ne Nʼanuonyam
13Hwɛ, me somfo bedi yiye
wɔbɛma no so ayɛ no ɔkɛse.
14Nea ɛmaa dodow a wohuu no ho dwiriw wɔn no,
wɔsɛee nʼanim a ansɛ onipa biara de
na nʼabɔsu sɛe a ɛnsɛ ɔdesani de,
15saa ara na ɔbɛma aman bebree ho adwiriw wɔn
na ahemfo bemuamua wɔn ano, ne nti.
Wɔn a wɔnkaa ne ho asɛm nkyerɛɛ wɔn no behu,
na wɔn a wɔntee no nso bɛte ase.
De Here heeft zijn volk getroost
1Word wakker, word wakker, Jeruzalem en bekleed u met de kracht van God. Doe uw mooiste kleren aan, o Sion, Heilige Stad, want wie onbesneden of onrein is zal niet langer door uw poorten naar binnen komen. 2Kom omhoog uit het stof, Jeruzalem, neem de slavenbanden van uw nek, gevangengenomen dochter van Sion. 3Want de Here zegt: toen Ik u als ballingen verkocht, vroeg Ik geen geld van uw onderdrukkers. Nu koop Ik u ook terug zonder iets te betalen. 4Mijn volk werd zonder reden getiranniseerd door Egypte en Assur en Ik stond dat toe. 5En nu, wat is dit? vraagt de Here. Waarom is mijn volk weer slaaf en wordt het zonder reden onderdrukt? Zij die het overheersen, roemen in hoogmoed en mijn naam wordt de hele dag door het slijk gehaald. 6Daarom zal Ik mijn naam aan mijn volk bekendmaken en het zal de kracht kennen die in die naam schuilt. Dan zal het ten slotte ontdekken dat Ik tegen hen spreek.
7Wat heerlijk zijn op de bergen de voeten van de brengers van het goede nieuws van vrede en heil, het nieuws dat de God van Israël regeert. 8De wachtposten schreeuwen en zingen van blijdschap, want met hun eigen ogen zien zij hoe de Here God zijn volk weer naar huis terugbrengt. 9Laten de ruïnes van Jeruzalem uitbarsten in blij gezang, want de Here heeft zijn volk getroost. Hij heeft Jeruzalem verlost. 10Aan alle volken heeft de Here laten zien hoe machtig Hij is, de verste uithoeken van de aarde zullen het heil van onze God zien. 11Ga uit, ga daar weg, raak het onreine niet aan. Laat Babel en alles wat het belichaamt, ver achter u. Het is onrein voor u. U bent het heilige volk van de Here, reinig uzelf, allen die vaten van de Here naar zijn huis dragen. 12U zult niet haastig vertrekken, rennend voor uw leven, want de Here zal voor u uit gaan en Hij, de God van Israël, zal u van achteren beschermen.
13Kijk, mijn dienaar krijgt voorspoed, Hij zal hoog worden verheven. 14-15 Zoals voorheen velen zich over Hem ontzetten, zelfs vorsten om Hem huiverden, omdat zijn uiterlijk misvormd en niet meer menselijk was, zo staan nu vele volken verbaasd en sluiten koningen hun mond, omdat zij zien wat hun nog nooit was verteld en omdat zij aanschouwen wat nog nooit was gehoord.
