Yesaia 51 – AKCB & APSD-CEB

Akuapem Twi Contemporary Bible

Yesaia 51:1-23

Sion Daapem Nkwagye

1“Muntie me, mo a mopɛ trenee akyi kwan;

na mohwehwɛ Awurade;

Monhwɛ ɔbotan a wotwaa mo fii mu no

ne abopaebea a wotuu mo fii hɔ no;

2Monhwɛ Abraham, mo agya,

ne Sara a ɔwoo mo no.

Bere a mefrɛɛ no no, na ɔyɛ ɔbaakofo,

na mihyiraa no maa nʼase trɛwee.

3Awurade bɛkyekye Sion werɛ ampa ara

na ne yam bɛhyehye no wɔ ne nnwiriwii no ho;

ɔbɛyɛ ne nweatam ahorow sɛ Eden,

nʼasase a ada mpan bɛyɛ sɛ Awurade turo.

Wobehu anigye ne ahosɛpɛw,

aseda ne nnwonto wɔ ne mu.

4“Muntie me, me nkurɔfo;

monyɛ aso mma me, me man:

Mmara no befi me nkyɛn akɔ;

na mʼatɛntrenee bɛyɛ hann ama aman no.

5Me trenee reba ntɛm so,

me nkwagye nam kwan so,

na me basa de atɛntrenee bɛbrɛ aman no.

Asupɔw no bɛhwɛ me

na wɔde anidaso bɛtwɛn me basa.

6Momma mo ani so nhwɛ ɔsorosoro,

monhwɛ asase wɔ fam;

ɔsorosoro betu ayera sɛ wusiw

na asase bɛtetew sɛ atade

na wɔn a wɔte so bewuwu sɛ nwansena.

Nanso me nkwagye bɛtena hɔ daa,

me trenee to rentwa da.

7“Muntie me, mo a munim nea ɛteɛ,

mo a me mmara wɔ mo koma mu:

Munnsuro nnipa animka

anaa momma wɔn ahohora ntu mo koma.

8Na nnwewemmoa bɛwe wɔn te sɛnea wɔwe atade;

asunson bɛsɛe wɔn te sɛnea wɔsɛe kuntu.

Nanso me trenee bɛtena hɔ daa,

me nkwagye befi awo ntoatoaso akosi awo ntoatoaso so.”

9Nyan, nyan! Awurade basa,

hyɛ ahoɔden adurade;

nyan te sɛ nna a atwa mu no,

te sɛ tete awo ntoatoaso mu no.

Ɛnyɛ wo na wutwitwaa Rahab mu asinasin no,

na wuhwirew asuboa kɛse no mu no?

10Ɛnyɛ wo na womaa po yowee,

asubun mu nsu no,

nea ɔpaee kwan wɔ po bun mu no

sɛnea wɔn a wɔagye wɔn no betumi atwa?

11Wɔn a Awurade apata ama wɔn bɛsan aba.

Wɔde nnwonto bɛhyɛn Sion;

anigye a ɛnsa da bɛyɛ wɔn abotiri,

anigye ne ahosɛpɛw bɛboro wɔn so,

awerɛhow ne apinisi betu ayera.

12“Me, me ara, mene wo werɛkyekyefo.

Hena ne wo a wusuro ɔdesani,

nnipa mma a wɔyɛ sare yi.

13Na wo werɛ afi Awurade, wo yɛfo

nea ɔtrɛw ɔsorosoro mu

na ɔhyɛɛ asase ase no,

a da biara na woabɔ hu

ɔhyɛsoni no abufuw nti,

nea ɔde ɔsɛe asi nʼani so no ana?

Na ɔhyɛsoni no abufuw wɔ he?

14Ɛrenkyɛ, wobegyaa nneduafo ahufo no;

wɔrenwuwu wɔ afiase amoa mu,

na aduan remmɔ wɔn.

15Na mene Awurade, wo Nyankopɔn

nea ɔhwanyan po, ma nʼasorɔkye woro so.

Asafo Awurade ne ne din.

16Mede me nsɛm ahyɛ wʼanom,

na mede me nsa ase nwini akata wo so.

Me a mede ɔsorosoro sii hɔ

na mehyɛɛ asase ase,

na meka kyerɛ Sion se, ‘Moyɛ me nkurɔfo.’ ”

Awurade Abufuwhyew Kuruwa No

17Nyan, nyan!

Sɔre, Yerusalem!

Wo a woanom afi Awurade nsam

nʼabufuw kuruwa no,

wo a woanom apɔɔdɔ mu nsa atu puw

nea ɛma nnipa tɔ ntintan no.

18Ne mma a ɔwoo wɔn nyinaa no

obiara nni hɔ a ɔkyerɛ no kwan;

mma a ɔtetew wɔn nyinaa no

obiara nni hɔ a oso ne nsa mu.

19Saa ɔhaw prenu yi aba wo so,

hena na ɔbɛkyekye wo werɛ?

Nnwiriwii ne ɔsɛe, ɔkɔm ne afoa,

hena na ɔbɛhyɛ wo den?

20Wo mma atotɔ beraw;

wɔdeda mmɔnten so baabiara,

te sɛ ɔtwe a afiri ayi no.

Awurade abufuw aba wɔn so,

wo Nyankopɔn animka no.

21Enti tie eyi, wo a worehu amane

woabow, nanso ɛnyɛ nsa na abow wo.

22Sɛɛ na Otumfo Awurade se,

wo Nyankopɔn a ɔbɔ ne nkurɔfo ho ban:

Hwɛ, magye afi wo nsa mu,

kuruwa a ɛma wotɔɔ ntintan no,

kuruwa a ɛyɛ mʼabufuw pɔɔdɔ no,

worennom bio.

23Mede bɛhyɛ wɔn a wɔhaw mo no nsa mu,

wɔn a wɔka kyerɛɛ mo se,

“Butuw fam na yɛnnantew wo so

na wode wʼakyi yɛɛ fam,

te sɛ abɔnten sɛ wɔnnantew so no.”

Ang Pulong Sa Dios

Isaias 51:1-23

Ang Panawagan sa Pagsalig sa Ginoo

1-2Miingon ang Ginoo, “Pamati kamo kanako, kamong gustong maluwas51:1-2 gustong maluwas: o, gustong mahimong matarong. ug modangop kanako. Hinumdomi ninyo si Abraham ug si Sara nga inyong katigulangan. Sama sila sa bato diin kamo gitipak o sa bangag diin kamo gikubkub. Sa dihang gitawag ko si Abraham, nagainusara lang siya. Apan gipanalanginan ko siya ug gihatagan ug daghang mga kaliwat.

3“Kaloy-an ko gayod ang Jerusalem51:3 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. Mao usab sa bersikulo 11 ug 16. ug ang tanang mga dapit niini nga nangaguba. Ang mga disyerto niini himuon kong sama sa Eden—ang akong hardin. Maanaa ang kalipay ug kasadya sa Jerusalem ug may pagpasalamat ug mga pag-awit usab.

4“Pamati kamo kanako, O katawhan ko! Patalinghogi ninyo ako, O nasod ko! Ipadayag ko ang akong kasugoan. Ug ang akong katarong ug kaangayan mohatag ug kahayag sa mga nasod. 5Hapit ko na kamo hatagan ug kadaogan.51:5 kadaogan: o, pagkamatarong. Sa dili madugay luwason ko kamo. Pagadumalahan ko ang mga nasod. Ang anaa sa mga isla magahulat kanako ug magalaom sa akong gahom. 6Tan-awa ninyo ang kalangitan ug ang kalibotan. Mawala ang kalangitan sama sa aso. Mogabok ang kalibotan sama sa panapton. Mangamatay ang mga lumulupyo niini sama sa gagmayng mananap nga nagalupad. Apan ang kaluwasan ug kadaogan nga ihatag ko magapadayon sa walay kataposan. 7Pamatia ninyo ako, kamo nga nasayod kon unsa ang husto ug nagatuman sa akong kasugoan! Ayaw kamo kahadlok sa mga pagsaway ug pagpakaulaw sa mga tawo kaninyo. 8Kay mahisama sila sa panapton nga kutkoton sa mga gagmayng mananap. Apan ang kadaogan ug kaluwasan nga akong ihatag magapadayon sa walay kataposan.”

9Sige na, Ginoo, tabangi kami. Gamita ang imong gahom sa pagluwas kanamo. Tabangi kami sama sa imong gihimo kaniadto. Dili ba ikaw man ang nagtagodtagod sa dragon nga si Rahab?51:9 Rahab: Kini nagarepresentar sa Ehipto. 10Dili ba ikaw man ang nagpamala sa dagat aron sa paghimog agianan diha sa taliwala niini aron makatabok ang katawhan nga imong giluwas? 11Mobalik sa Zion ang imong mga linuwas nga nagaawit sa walay hunong nga kalipay. Mawala na ang ilang kasubo, ug mag-awas-awas ang ilang kalipay.

12Mitubag ang Ginoo, “Ako mao ang nagdasig kaninyo. Busa nganong mahadlok man kamo sa mga tawong mamatay ra sama sa sagbot? 13Nalimot na ba kamo nga ako ang naghimo kaninyo? Ako ang nagbukhad sa kalangitan ug nagbutang sa mga patukoranan sa kalibotan. Nganong nagakinabuhi kamo nga kanunayng may kahadlok sa kasuko sa mga nagalutos ug buot molaglag kaninyo? Ang ilang kasuko dili na makaunsa kaninyo. 14Sa dili madugay buhian ang mga binihag. Dili sila mamatay sa gibilanggoan kanila, ni mawad-an ug pagkaon. 15Kay ako, ang Ginoo nga inyong Dios, ang nagakutaw sa dagat aron modahunog ang mga balod. Makagagahom nga Ginoo ang akong ngalan. 16Gitudlo ko kaninyo ang angay ninyong isulti, ug gipanalipdan ko kamo pinaagi sa akong gahom. Ako ang nagpahimutang sa kalangitan ug ang nagbutang sa mga patukoranan sa kalibotan. Ug ako ang nagaingon sa Zion, ‘Ikaw ang akong katawhan.’ ”

17Bangon na, Jerusalem! Ang kasuko sa Ginoo sama sa ilimnon nga gihurot mog inom hangtod nga nagsusapinday ka sa kahubog. 18Walay usa sa imong katawhan51:18 katawhan: sa literal, kabataan. nga makaagak kanimo; walay usa kanila nga makatabang kanimo. 19Nahitabo kanimo kining duha ka kalamidad: naguba ikaw tungod sa gubat ug nagaantos sa kagutom ang imong katawhan. Walay nahibilin sa imong katawhan nga modasig ug molipay kanimo. 20Gipangkuyapan sila ug nagbuy-od sa eskina sa matag dalan sama sa usa nga nalit-agan. Nahiagom sila sa labihan nga kasuko sa Ginoo; gibadlong sila sa imong Dios.

21Busa pamatia ninyo kini, kamong nagaantos ug nangahubog apan dili tungod sa bino. 22Mao kini ang giingon sa Ginoo nga inyong Dios nga nagalaban kaninyo, “Pamati! Gikuha ko na gikan kaninyo ang akong kasuko nga daw ilimnon nga makahubog. Dili ko na kamo paimnon niini pag-usab. 23Ihatag ko kini sa mga nagpaantos kaninyo, ug sa nagsugo kaninyo nga mohapa aron ilang tumban ug himuong daw yuta ug dalan ang inyong mga likod.”