Yesaia 42 – AKCB & NVI

Akuapem Twi Contemporary Bible

Yesaia 42:1-25

Awurade Somfo No

1“Me somfo a mahyɛ no den ni,

nea mayi no na ɔsɔ mʼani;

mede me Honhom begu no so

na ɔde atɛntrenee bɛbrɛ aman no.

2Ɔrenteɛ mu anaa ɔremma ne nne so.

Ɔremma ne nne so wɔ mmɔnten so.

3Demmire a ayɛ mmerɛw no, ɔremmu mu.

Kanea ntamabamma a ɛnnɛw yiye no, ɔrennum.

Nokware mu na ɔbɛda trenee adi;

4ɔrenhinhim na ɔrempa abaw

kosi sɛ ɔde trenee bɛba asase so.

Ne mmara so na amanaman no de wɔn ani bɛto.”

5Sɛɛ na Onyankopɔn, Awurade no se,

nea ɔbɔɔ ɔsoro na ɔtrɛw mu,

nea ɔtwee asase mu ne nea efi mu nyinaa,

nea ɔma wɔn a wɔte so home,

na ɔma wɔn a wɔnantew so no nkwa:

6“Me, Awurade, mafrɛ wo trenee mu;

meso wo nsa.

Mɛhwɛ wo so na mede wo ayɛ

apam ama nkurɔfo no

ne kanea ama amanamanmufo,

7na woabue ani a afura,

na woayi nneduafo afi afiase

na woagye wɔn a wɔda afiase amoa mu, wɔn a wɔte sum kabii mu no.

8“Mene Awurade; me din ne no!

Meremfa mʼanuonyam mma obi

anaa mʼayeyi mma ahoni.

9Hwɛ, nneɛma dedaw no asisi,

na nneɛma foforo no mepae mu ka;

ansa na ɛbɛba mu no,

meka kyerɛ mo.”

Awurade Ayeyi Dwom

10Monto dwom foforo mma Awurade!

Nʼayeyi mfi asase ano,

mo a mokɔ po so ne nea ɛwo mu nyinaa,

mo asupɔw ne wɔn a wɔtete so nyinaa.

11Ma nweatam ne so nkurow mma wɔn nne so;

ma atenae a Kedar te so no nsɛpɛw wɔn ho.

Ma nnipa a wɔwɔ Sela nto nnwom nnye wɔn ani;

ma wɔnteɛ mu mfi mmepɔw no atifi!

12Ma wɔnhyɛ Awurade anuonyam;

na wɔmpae mu nka nʼayeyi no wɔ asupɔw no so.

13Awurade bepue aba sɛ ɔkatakyi,

te sɛ ɔkofo no, ɔbɛhyɛ ne mmɔdemmɔ mu den;

ɔde nteɛmu bɛyɛ ɔkofo nkanyan

na obedi nʼatamfo so nkonim.

14“Mayɛ komm akyɛ,

mayɛ dinn na mahyɛ me ho so.

Nanso afei, te sɛ ɔbea a ɔrewo no,

meteɛ mu, mehome a ensi so na mehome afrɛ so.

15Mɛsɛe mmepɔw ne nkoko no

na mahyew so afifide nyinaa.

Mɛdan nsubɔnten ama ayɛ asupɔw,

na mama atare ayoyow.

16Medi anifuraefo anim afa akwan a wonnim so so,

akwan a wonnim so papa so na mɛkyerɛ wɔn kwan.

Mɛma sum no ayɛ hann wɔ wɔn anim,

na mayɛ mmeae a ɛyɛ abonkyiabonkyi no trontrom.

Eyinom ne nneɛma a mɛyɛ;

merennyaw wɔn mu.

17Na wɔn a wɔde wɔn ho to ahoni so,

na wɔka kyerɛ nsɛsode se, ‘Moyɛ yɛn anyame’ no,

wɔbɛpam wɔn wɔ animguase mu.”

Israel, Onifuraefo Ne Ɔsotifo

18“Tie, wo ɔsotifo;

hwɛ, wo onifuraefo na hu!

19Hena ne onifuraefo sɛ me somfo,

na ɔyɛ ɔsotifo sɛ ɔbɔfo a mesoma no?

Hena na nʼani afura sɛ nea ɔde ne werɛ ahyɛ me mu,

nʼani afura sɛ Awurade somfo?

20Woahu nneɛma bebree, nanso amfa wo ho;

Ɔkwan da wʼasom, nanso wonte hwee.”

21Ɛsɔɔ Awurade ani,

ne trenee nti

sɛ ɔbɛma ne mmara ayɛ kɛse na anya anuonyam.

22Nanso saa nnipa a wɔawia wɔn na wɔafow wɔn yi,

wɔn nyinaa aka amoa mu

anaa wɔde wɔn asie wɔ afiase.

Wɔayɛ wɔn asade

na wonni obi a obegye wɔn;

wɔayɛ wɔn akorɔnne

na wonni obi a ɔbɛka se, “Momfa wɔn nsan nkɔ.”

23Mo mu hena na obetie eyi

anaa nʼani beku ho yiye akyiri yi?

24Hena na ɔde Yakob maa sɛ ɔmmɛyɛ akorɔnne,

na ɔde Israel maa afowfo?

Ɛnyɛ Awurade a

yɛayɛ bɔne atia no no?

Efisɛ wɔannantew nʼakwan so;

na wɔanni ne mmara so.

25Enti ohwiee nʼabufuwhyew guu wɔn so,

akodi mu basabasayɛ.

Ɛde ogyaframa bunkam wɔn so, nanso wɔante ase.

Ɛhyew wɔn, nanso amfa wɔn ho.

Nueva Versión Internacional

Isaías 42:1-25

El siervo del Señor

1»Este es mi siervo, a quien sostengo,

mi escogido, en quien me deleito;

sobre él he puesto mi Espíritu

y llevará justicia a las naciones.

2No clamará, ni gritará,

ni alzará su voz en las calles.

3No acabará de romper la caña quebrada

ni apagará la mecha que apenas arde.

Con fidelidad hará justicia;

4no vacilará ni se desanimará

hasta implantar la justicia en la tierra.

En su enseñanza las costas lejanas pondrán su esperanza».

5Así dice Dios el Señor,

el que creó y desplegó los cielos;

el que expandió la tierra

y todo lo que ella produce;

el que da aliento al pueblo que la habita

y vida a los que en ella se mueven:

6«Yo, el Señor, te he llamado en justicia;

te tomaré de la mano.

Yo te preservaré, yo te constituiré

como pacto para el pueblo,

como luz para las naciones,

7para abrir los ojos de los ciegos,

para librar de la cárcel a los presos

y del calabozo a los que habitan en tinieblas.

8»Yo soy el Señor; ¡ese es mi nombre!

No entrego a otros mi gloria

ni mi alabanza a los ídolos.

9Las cosas pasadas se han cumplido

y ahora anuncio cosas nuevas;

las anuncio antes que sucedan».

Canción de alabanza al Señor

10Canten al Señor un cántico nuevo,

ustedes, que descienden al mar

y todo lo que hay en él;

canten su alabanza desde los confines de la tierra,

ustedes, costas lejanas y sus habitantes.

11Que alcen la voz el desierto, sus ciudades,

y los poblados donde Cedar habita.

Que canten de alegría los habitantes de Selá

y griten desde las cimas de las montañas.

12Den gloria al Señor

y proclamen su alabanza en las costas lejanas.

13El Señor marchará como un campeón;

como hombre de guerra despertará su celo.

Con gritos y alaridos se lanzará al combate

y triunfará sobre sus enemigos.

14«Por mucho tiempo he guardado silencio,

he estado callado y me he contenido.

Pero ahora voy a gritar como parturienta,

voy a resollar y jadear al mismo tiempo.

15Devastaré montañas y colinas

y consumiré toda su vegetación;

convertiré los ríos en islas

y secaré los estanques.

16Conduciré a los ciegos por caminos desconocidos,

los guiaré por senderos inexplorados;

ante ellos convertiré en luz las tinieblas,

y allanaré los lugares escabrosos.

Esto haré

y no los abandonaré.

17Pero retrocederán llenos de vergüenza

los que confían en las imágenes,

los que dicen a las imágenes:

“Ustedes son nuestros dioses”.

Israel ciego y sordo

18»Sordos, ¡escuchen!

Ciegos, ¡fíjense bien!

19¿Quién es más ciego que mi siervo

y más sordo que mi mensajero?

¿Quién es más ciego que mi enviado

y más ciego que el siervo del Señor?

20Tú has visto muchas cosas, pero no las has captado;

tienes abiertos los oídos, pero no oyes nada».

21Agradó al Señor,

por amor a su justicia,

hacer su ley grande y gloriosa.

22Pero este es un pueblo saqueado y despojado,

todos atrapados en cuevas

o encerrados en cárceles.

Son saqueados

y nadie los libra;

son despojados

sin que nadie reclame: ¡Devuélvanlos!

23¿Quién de ustedes escuchará esto

y prestará atención en el futuro?

24¿Quién entregó a Jacob para el despojo,

a Israel para el saqueo?

¿No es acaso el Señor

contra quien su pueblo ha pecado?

No siguieron sus caminos

ni obedecieron su Ley.

25Por eso él derramó sobre ellos

su ardiente ira y el furor de la guerra.

Los envolvió en llamas, pero no comprendieron;

los consumió, pero no lo tomaron en serio.