Atemmu A Etia Amanaman No
1Muntwiw mmɛn, mo amanaman, na muntie;
monyɛ aso, mo ɔmanfo!
Momma asase ne nea ɛwɔ so nyinaa ntie,
wiase ne nea efi mu ba nyinaa!
2Awurade bo afuw amanaman nyinaa;
nʼabufuwhyew no tia wɔn asraafo nyinaa.
Ɔbɛsɛe wɔn pasaa,
ɔbɛma wɔakunkum wɔn.
3Wɔbɛtow wɔn mu atɔfo no agu,
wɔn afunu no beyi hua;
wɔn mogya afɔw mmepɔw no.
4Ɔsoro nsoromma nyinaa bɛyera
na wɔbɛbobɔw ɔsoro te sɛ nhoma mmobɔwee;
ɔsoro atumfo bɛhwe ase
sɛnea nhaban tew fi bobe so,
sɛnea mman a awo pan fi borɔdɔma dua ho.
5Mʼafoa anom nea ɛmee no no wɔ ɔsoro;
hwɛ, ɛresian de atemmu aba Edom so,
wɔn a masɛe wɔn koraa no.
6Mogya aguare Awurade afoa ho,
wɔde srade asra ho,
nguantenmma ne mmirekyi mogya,
adwennini asaabo mu srade.
Awurade wɔ afɔre bi bɔ wɔ Bosra
ne okum kɛse wɔ Edom.
7Anantwi anuɔdenfo ne wɔn bɛtotɔ,
anantwinini nketewa ne akɛse.
Mogya afɔw wɔn asase no,
na srade ayɛ so dɔte no sɔkyee.
8Na Awurade wɔ aweretɔ da
ananmuhyɛ afe, a obedi ama Sion.
9Edom nsuwansuwa bɛdan agodibea,
ne dɔte bɛdan sufre a ɛdɛw
nʼasase bɛyɛ agoprama a ɛdɛw!
10Ɛrennum awia anaa anadwo;
ne wusiw befi a ɛto rentwa da.
Ɛbɛda mpan fi awo ntoatoaso akosi awo ntoatoaso;
obiara remfa ho bio koraa.
11Nweatam so patu ne ɔbonsamnoma
begye hɔ afa;
patu ne kwaakwaadabi bɛtena hɔ.
Onyankopɔn bɛtwe wɔ Edom so
basabasayɛ susuhama
ne amamfoyɛ kirebennyɛ susudua.
12Nʼatitiriw rennya biribiara a ɛbɛma wɔafrɛ no ahenni,
nʼahenemma mmarima nyinaa betu ayera.
13Nsɔe begye nʼabankɛse afa,
nsansono ne nsɔe befuw wɔ nʼabankɛse hɔ.
Hɔ bɛyɛ adompo atu,
ne mpatu tenabea.
14Nweatam so mmoa ne mpataku behyia adi afra,
mmirekyi anuɔdenfo besu akyerɛ wɔn ho wɔn ho;
hɔ na anadwommoa bɛdeda
na wɔde ayɛ wɔn homebea.
15Ɛhɔ na patu bɛyɛ ne berebuw, na watow ne nkesua.
Obesow ne mma, na ɔde ne ntaban akata wɔn so;
ɛhɔ na nkorɔma bɛboaboa wɔn ho ano,
obiara ne nea ɔka ne ho.
16Hwɛ Awurade nhoma mmobɔwee no mu, na kenkan:
Eyinom mu biara renyera,
obiara benya nea ɔka ne ho.
Efisɛ nʼanom na ɔhyɛ asɛm no fi,
na ne honhom bɛboaboa wɔn ano.
17Ɔde wɔn kyɛfa ma wɔn;
ɔde ne nsa yɛ susudua kyekyɛ.
Wɔbɛfa no sɛ wɔn de afebɔɔ
na wofi awo ntoatoaso akosi awo ntoatoaso atena hɔ.
ፍርድ በአሕዛብ ላይ
1እናንት አሕዛብ ሆይ፤ ኑ አድምጡም፤
እናንተ ሰዎች ሆይ፤ አስተውሉ።
ምድርና በውስጧ ያለ ሁሉ፣
ዓለምና ከእርሷ የሚበቅል ሁሉ ይስማ።
2እግዚአብሔር አሕዛብን ሁሉ ተቈጥቷል፤
ቍጣውም በሰራዊታቸው ሁሉ ላይ ነው፤
ፈጽሞ ያጠፋቸዋል34፥2 በዚህና በቍጥር 5 ላይ የዕብራይስጡ ቃል አንድን ሰው ወይም ነገር ሙሉ በሙሉ በማጥፋት ለእግዚአብሔር መስጠትን የሚያመለክት ነው።፤
ለዕርድም አሳልፎ ይሰጣቸዋል።
3ከእነርሱም የተገደሉት ወደ ውጭ ይጣላሉ፤
ሬሳቸው ይከረፋል፤
ተራሮችም ደም በደም ይሆናሉ።
4የሰማይ ከዋክብት ሁሉ ይሟሽሻሉ፤
ሰማይ እንደ ብራና ይጠቀለላል፤
የከዋክብት ሰራዊት ሁሉ፣
ጠውልጎ እንደ ረገፈ የወይን ቅጠል፣
ደርቆም እንደ ወደቀ የበለስ ቅጠል ይሆናሉ።
5ሰይፌ በሰማያት እስኪበቃት ጠጥታለች፤
እነሆ፤ ወደ ኤዶም፣
ፈጽሞ ወዳጠፋሁት ሕዝብ ለፍርድ ወርዳለች።
6የእግዚአብሔር ሰይፍ በደም ተነክራለች፤
ሥብ ጠግባለች፤
በበግ ጠቦትና በፍየል ደም፣
በአውራም በግ ኵላሊት ሥብ ተሸፍናለች።
እግዚአብሔር በባሶራ ከተማ መሥዋዕት፣
በኤዶምም ታላቅ ዕርድ አዘጋጅቷልና።
7ጐሽ አብሯቸው፣
ኮርማም ከወይፈን ጋር ይወድቃል፤
ምድራቸው በደም ትርሳለች፤
ዐፈራቸውም ሥብ በሥብ ይሆናል።
8እግዚአብሔር የበቀል ቀን፣
ስለ ጽዮንም የሚሟገትበት ዓመት አለውና።
9የኤዶም ምንጮች ሬንጅ፣
ዐፈሯ የሚቃጠል ድኝ፣
ምድሯም የሚንበለበል ዝፍት ይሆናል።
10እሳቷ ሌሊትና ቀን አይጠፋም፤
ጢሷም ለዘላለም ይትጐለጐላል፤
ከትውልድ እስከ ትውልድ ባድማ ትሆናለች፤
ማንም በዚያ ዳግም አያልፍም።
11ጭልፊትና34፥11 የእነዚህ አዕዋፍ ትክክለኛ ማንነታቸው በትክክል አይታወቅም። ጃርት ይወርሷታል፤
ጕጕትና ቍራም ጐጆ ይሠሩባታል።
እግዚአብሔር በኤዶም ላይ፣
የመፈራረሷን ገመድ፣
የመጥፊያዋንም ቱንቢ ይዘረጋል።
12መሳፍንቷም መንግሥት ተብለው ለመጠራት የሚያስችላቸው ነገር አይኖራቸውም፤
አለቆቿም በሙሉ ጥርግ ብለው ይጠፋሉ።
13በቅጥር የተመሸጉ ከተሞቿን እሾኽ፣
ምሽጎቹንም ሳማና አሜከላ ይወርሷቸዋል፤
የቀበሮዎች ጕድጓድ፣
የጕጕቶችም መኖሪያ ትሆናለች።
14የምድረ በዳ አራዊት ከጅቦች ጋር አብረው ይሆናሉ፤
በበረሓ ፍየል የሚመሰሉ አጋንንትም እርስ በእርስ ይጠራራሉ፤
የሌሊት ፍጥረታት ማረፊያቸውን በዚያ ያደርጋሉ፤
ለራሳቸውም የማረፊያ ቦታ ያገኛሉ።
15ጕጕት በዚያ ጐጆ ሠርታ ዕንቍላል ትጥላለች፤
ትቀፈቅፋለች፤ ጫጩቶቿን በክንፎቿ
ትታቀፋቸዋለች፤
ጭላቶችም ጥንድ ጥንድ ሆነው፣
ለርቢ በዚያ ይሰበሰባሉ።
16በእግዚአብሔር መጽሐፍ እንዲህ የሚለውን ተመልከቱ፤ አንብቡም፤
ከእነዚህ አንዱ አይጐድልም፤
እያንዳንዷም አጣማጇን አታጣም፤
ይህ ትእዛዝ ከአፉ ወጥቷል፤
መንፈሱ በአንድ ላይ ይሰበስባቸዋልና።
17ድርሻ ድርሻቸውን ይመድብላቸዋል፤
እጁም ለክታ ታካፍላቸዋለች።
ለዘላለም የእነርሱ ትሆናለች፤
ከትውልድ እስከ ትውልድም ይኖሩባታል።
