Yerusalem Ne Yuda Atemmu
1Afei hwɛ, Awurade,
Asafo Awurade,
rebegyae nea ɔde ma
wɔ Yerusalem ne Yuda nyinaa:
aduan ne nsu a ɔde ma wɔn nyinaa.
2Dɔmmarima ne akofo,
otemmufo ne odiyifo,
nkɔmhyɛni ne ɔpanyin,
3aduonum so panyin ne nea ɔwɔ dibea,
ɔfotufo, odwumfo nyansafo ne nkaberekyerefo onifirifo.
4“Mede mmerantewa bɛyɛ wɔn nnwuma so mpanyimfo;
na mmofra adi wɔn so.”
5Nnipa bɛhyɛ wɔn ho wɔn ho so,
ɔbarima betia ɔbarima, ɔyɔnko betia ne yɔnko.
Mmabun bɛsɔre atia wɔn mpanyimfo,
apapahwekwa betia onuonyamfo.
6Ɔbarima beso ne nuanom mu baako mu
wɔ nʼagya fi aka se,
“Wowɔ atade, bɛyɛ yɛn dikanfo;
wɔ kurow a adan mmubui siw yi so.”
7Nanso da no ɔbɛteɛ mu se,
“Minni nea mede bɛyɛ.
Minni aduan anaa ntama wɔ me fi;
mfa me nyɛ nnipa no so kannifo.”
8Yerusalem retɔ ntintan,
Yuda rehwe ase;
wɔn nsɛm ne nneyɛe tia Awurade.
Wommu nʼanuonyam a ɛwɔ wɔn mu no.
9Sɛnea wɔn anim te no di adanse tia wɔn;
wɔda wɔn bɔne adi te sɛ Sodom;
wɔmmfa nsie.
Nnome nka wɔn!
Wɔakɔfa amanehunu aba wɔn ho so.
10Ka kyerɛ atreneefo se ebesi wɔn yiye,
efisɛ wobedi wɔn nneyɛe so aba.
11Nnome nka amumɔyɛfo!
Amanehunu wɔ wɔn so!
Wobetua wɔn nea
wɔn nsa ayɛ no so ka.
12Mmabun hyɛ me nkurɔfo so,
mmea di wɔn so.
Me nkurɔfo, mo akwankyerɛfo ma moyera;
wɔma moman fi ɔtempɔn no so.
13Awurade tena ase wɔ nʼasennii.
Ɔma ne mu so bu nkurɔfo no atɛn.
14Awurade bu atɛn
de tia ne nkurɔfo mpanyimfo ne akannifo se,
“Mo na moasɛe me bobeturo;
apoobɔde a efi ahiafo nkyɛn wɔ mo afi mu.
15Ase ne dɛn nti na modwerɛw me nkurɔfo
na mode ahiafo anim twitwiw fam?”
Sɛnea Asafo Awurade se ni.
16Awurade kasa se,
“Sion mmabea yɛ ahantan;
wɔnantew toto wɔn kɔn,
wɔdeda wɔn ani akyi,
wotutu wɔn anammɔn ntiantia,
na wɔn anan ase nkaa gyigye.
17Enti Awurade bɛma tikuru abegu Sion mmea ti ho.
Awurade bɛma wɔn ti so apa.”
18Da no Awurade beyiyi wɔn afɛfɛde: nkaa, ntamabamma ne kɔnmuade, 19asokaa, nkapo ne nkataanim, 20Wɔn mmotiri, anan ase ntweaban, nkyekyeremu, nnuhuam ntoa ne nkabere, 21nsɔwano mpɛtea ne hwenem nkaa, 22ntade atenten pa, nguguso tiaa a enni nsa, ntade yuu ne sika nkotoku; 23nhwehwɛ, sirikyi ntade, tinwi so nkaa ne mmati so nguguso.
24Nkabɔne besi nea ɛyɛ huam anan mu;
ntampehama besi nkatakɔnmu anan mu;
ti a ɛso apa besi tinwi a wɔasiesie anan mu;
atweaatam besi ntama pa anan mu;
honam ani atwaatwa besi ahoɔfɛ anan mu.
25Wo mmarima bɛtotɔ afoa ano,
wʼakofo wɔ ɔko mu.
26Sion apon betwa adwo, adi awerɛhow;
onnibi, ɔbɛtena fam.
Ang Silot alang sa Jerusalem ug Juda
1Pamati! Kuhaon sa Ginoo, ang Makagagahom nga Ginoo, ang tanang gisaligan sa mga tawo sa Jerusalem ug Juda: ang ilang pagkaon ug tubig, 2ang ilang sinaligan nga mga tawo, mga sundalo, mga maghuhukom, mga propeta, mga manalagna, mga tigdumala, 3mga opisyal sa ilang kasundalohan, mga dungganon, mga magtatambag, ug ang ilang hanas nga mga madyikero ug mga mamamarang. 4Padumalahan sila sa Ginoo3:4 Padumalahan sila sa Ginoo: sa Hebreo, Padumalahan ko sila. sa mga batan-on. 5Daog-daogon sa matag tawo ang iyang isigka-tawo. Ang mga bata mosukol sa mga tigulang ug ang mga yanong tawo batok sa mga dungganon.
6-7Nianang panahona adtoan sa usa ka tawo ang iyang paryente ug ingnon, “Tungod kay ikaw may maayog bisti, ikaw na lang ang mangulo kanamo. Atimana kining naguba nato nga dapit.” Apan motubag siya, “Dili ko kamo matabangan. Wala gani pagkaon o bisti ang akong panimalay, busa ayaw ninyo ako himoang pangulo.”
8Sigurado nga malaglag ang Jerusalem ug ang Juda, tungod kay ang ilang mga binuhatan ug ginapanulti batok sa Ginoo. Nagarebelde sila batok sa gamhanang presensya sa Ginoo. 9Makita sa ilang dagway nga sila sad-an. Gipasundayag nila ang ilang pagpakasala sama sa gihimo sa taga-Sodom. Wala kini nila ikaulaw. Alaot sila! Sila mismo ang nagdalag kalaglagan sa ilang kaugalingon.
10Sultihi ninyo ang mga matarong nga bulahan sila kay anihon nila ang bunga sa ilang mga binuhatan. 11Apan alaot ang mga daotan, kay moabot kanila ang kalisod. Mabaslan sila sa ilang gipanghimo.
12Miingon ang Ginoo, “Gidaog-daog sa mga kabataan ang akong katawhan. Gidumalahan sila sa mga babaye.
“Mga katawhan ko, gipahisalaag kamo sa inyong mga pangulo. Gitultolan nila kamo sa sayop nga dalan.”
13Andam na ang Ginoo sa paghukom sa iyang katawhan.3:13 iyang katawhan: Mao kini sa Septuagint ug sa Syriac; apan sa Hebreo, mga katawhan. 14Hukman niya ang mga tigdumala ug mga pangulo sa iyang katawhan. Mao kini ang iyang akusasyon batok kanila, “Giguba ninyo ang akong ubasan nga mao ang akong katawhan. Ang inyong mga balay puno sa mga butang nga gipanguha ninyo gikan sa mga kabos. 15Nganong gidaog-daog ninyo ang akong katawhan ug gilisod-lisod ang mga kabos?” Mao kini ang giingon sa Ginoong Dios nga Makagagahom.
16Miingon pa gayod ang Ginoo, “Mapahitas-on ang mga babaye sa Jerusalem.3:16 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. Mora silag si kinsa kon molakaw, ug gipatagingting pa nila ang mga alahas diha sa ilang mga tiil. Ug kon motan-aw sila dala ang pangidhat. 17Busa hatagan ko silag nuka-nuka sa ulo, ug maupaw sila.”
18Nianang adlawa, kuhaon sa Ginoo ang ilang mga alahas sa tiil, ulo, ug liog, 19mga ariyos, pulseras, bandana, 20torong, alahas sa bukton, bakos, pahumot, ug habak, 21mga singsing sa tudlo ug sa ilong, 22ang ilang mahalong mga bisti, ang ilang kapa, kupo, pitaka, 23espeho, bisti nga linen, turban, ug belo. 24Imbes nga mangalimyon sila sa mga pahumot, manimaho na hinuon sila. Pisi ang ilang ibakos, ug maupaw ang matahom nilang buhok. Ang ilang mahalong bisti ilisag sako, ug mahanaw ang ilang katahom.
25Mangamatay sa gira ang mga kalalakin-an sa Jerusalem bisan pa ang mga maisog nilang sundalo. 26May pagbangotan ug paghilak diha sa mga ganghaan sa siyudad Zion. Ug ang siyudad mahisama sa usa ka babayeng nagyaka sa yuta, nga nawad-an sa tanan niyang kabtangan.
