Yesaia 22 – AKCB & NVI

Akuapem Twi Contemporary Bible

Yesaia 22:1-25

Nkɔmhyɛ A Ɛfa Yerusalem Ho

1Nkɔmhyɛ a etia Anisoadehu Bon no:

Dɛn na ɛhaw mo mprempren,

a mo nyinaa aforo kɔ adan atifi yi,

2kurow a basabasayɛ ahyɛ no ma,

huuyɛ ne ahosɛpɛw kuropɔn?

Ɛnyɛ afoa ano na wʼatɔfo hweree wɔn nkwa,

na wɔanwuwu wɔ ɔko ano nso.

3Mo akannifo nyinaa abɔ mu aguan;

wɔamfa tadua ankyekye wɔn.

Mo a wɔkyeree mo nyinaa wɔfaa mo nneduafo

mo a muguan wɔ bere a na atamfo no wɔ akyirikyiri.

4Enti mekae se, “Mumfi me so

na mintwa adwo.

Monnkyekye me werɛ

wɔ me nkurɔfo sɛe ho.”

5Awurade, Asafo Awurade wɔ da bi

ma huuyɛ, ntiatiaso ne ehu

wɔ Anisoadehu Bon no mu,

da a wɔde bubu afasu

na wɔde su kyerɛ mmepɔw.

6Elam fa bɛmma no

ka ne nteaseɛnamkafo ne apɔnkɔ ho;

Kir ama kyɛm no so.

7Nteaseɛnam ayɛ mo bon fɛfɛ no ma,

na wɔde apɔnkɔsotefo agyinagyina kuropɔn apon no ano.

8Wɔayi Yuda ho bammɔ no.

Na da no wode wʼani too

akode a ɛwɔ Kwae mu Ahemfi no so;

9wuhuu sɛ Dawid Kuropɔn no,

akwan bebree deda ne bammɔ mu

woboaa nsu ano

wɔ Ase Abura mu.

10Wokan adan a ɛwɔ Yerusalem no

na wudwiriw afi de boaa ɔfasu no ahoɔden.

11Woyɛɛ nsukorae wɔ afasu abien no ntam

maa nsu a ɛwɔ Abura Dedaw mu no,

nanso woanhwehwɛ Onipa ko a ɔyɛe,

na woammu Onipa a ɔhyehyɛe dedaada no.

12Awurade, Asafo Awurade,

frɛɛ wo saa da no

sɛ su na twa adwo,

sɛ yi wo tinwi na fura atweaatam.

13Nanso hwɛ, anigye ne ahosɛpɛw wɔ hɔ;

wokunkum anantwi ne nguan;

wɔwe nam na wɔbow nsa!

Wɔka se, “Momma yennidi na yɛnnom,

efisɛ, ɔkyena yebewu!”

14Awurade, Asafo Awurade ayi me asotiw se, “Wɔremfa saa bɔne yi nkyɛ wo da kosi wo wuda,” sɛnea Awurade, Asafo Awurade se ni.

15Sɛɛ na Awurade, Asafo Awurade se,

“Kɔ, kɔka kyerɛ saa ɔsomfo yi,

Sebna a, ɔhwɛ ahemfi no so se,

16Dɛn na woreyɛ wɔ ha na hena na ɔmaa wo kwan

sɛ bɔ wo da wɔ ha,

worebɔ wo da wɔ baabi a ɛkorɔn

na woretwa wo homebea wɔ ɔbotan mu?

17“Hwɛ yiye, na Awurade rebeso wo mu den

atow wo akyene, wo ɔhoɔdenfo.

18Ɔbɛbobɔw wo, ama woayɛ kurukuruwa,

na watow wo akyene ɔman kɛse bi so

hɔ na wubewu

na wo teaseɛnam fɛfɛ no aka hɔ,

wo a woyɛ ahohora ma wo wura fi!

19Megye wʼadwuma afi wo nsa mu

na wɔayi wo afi wo dibea so.

20“Saa da no, mɛfrɛ me somfo Eliakim a ɔyɛ Hilkia babarima. 21Mede wʼatade yuu bɛhyɛ no na mede wʼabɔso abebare nʼasen mu na mede wo tumi ahyɛ ne nsa. Ɔbɛyɛ agya ama wɔn a wɔtete Yerusalem ne Yuda fi. 22Mede Dawid fi safe bɛma no; nea obebue no obiara rentumi nto mu; na nea ɔbɛto mu nso a obiara rentumi mmue. 23Mɛbɔ ne so sɛ pɛe ama watim, ɔbɛyɛ anuonyam agua ama nʼagya fi. 24Nʼabusua anuonyam nyinaa begyina ne so: nʼasefo ne ne nenanom, ne nkuku ne nkaka, fi nsanka, mprɛte so kosi nhina nyinaa so.

25“Saa da no,” sɛnea Asafo Awurade se ni, “pɛe a wɔabɔ so ama atim no, betu ahwe fam na nʼadesoa no nso asɛe, Awurade, akasa!”

Nueva Versión Internacional

Isaías 22:1-25

Profecía contra Jerusalén

1Profecía contra el valle de la visión:

¿Qué te pasa ahora,

que has subido a las azoteas,

2ciudad llena de disturbios,

de tumultos y parrandas?

Tus muertos no cayeron a filo de espada

ni murieron en batalla.

3Todos tus jefes huyeron juntos,

pero fueron capturados sin haber disparado una flecha.

Todos tus líderes fueron capturados

mientras trataban de huir lejos.

4Por eso dije: «Aparten su mirada de mí;

voy a llorar amargamente.

No insistan en consolarme:

¡mi pueblo ha sido destruido!».

5El Señor, el Señor de los Ejércitos,

ha decretado un día de pánico,

un día de humillación y desconcierto

en el valle de la visión,

un día para derribar muros

y para levantar gritos de socorro a la montaña.

6Montado en sus carros de combate y en caballos,

Elam toma la aljaba;

Quir saca el escudo a relucir.

7Llenos de carros de combate están tus valles preferidos;

apostados a la puerta están los jinetes.

8¡Judá se ha quedado sin defensa!

Aquel día ustedes se fijaron

en el arsenal del Palacio del Bosque.

9Vieron que en la Ciudad de David

había muchas brechas;

en el estanque inferior

guardaron agua.

10Contaron las casas de Jerusalén

y derribaron algunas para reforzar el muro.

11Entre los dos muros construyeron un depósito

para las aguas del estanque antiguo

pero no se fijaron en quien lo hizo

ni consideraron al que hace tiempo lo planeó.

12En aquel día el Señor,

el Señor de los Ejércitos,

los llamó a llorar y a lamentarse,

a raparse la cabeza y a usar ropa de luto.

13¡Pero miren, hay gozo y alegría!

¡Se sacrifican vacas, se matan ovejas,

se come carne y se bebe vino!

«¡Comamos y bebamos,

que mañana moriremos!».

14El Señor de los Ejércitos me reveló al oído: «No se te perdonará este pecado hasta el día de tu muerte. Lo digo yo, el Señor, el Señor de los Ejércitos».

15Así dice el Señor, el Señor de los Ejércitos:

«Ve a encontrarte con Sebna,

el mayordomo, que está a cargo del palacio y dile:

16¿Qué haces aquí?

¿Quién te dio permiso para cavarte aquí un sepulcro?

¿Por qué tallas en lo alto tu lugar de reposo

y lo esculpes en la roca?

17»Mira, hombre poderoso, el Señor está a punto de agarrarte

y arrojarte con violencia.

18Te hará rodar como pelota

y te lanzará a una tierra inmensa.

Allí morirás; allí quedarán

tus gloriosos carros de combate.

¡Serás la vergüenza de la casa de tu señor!

19Te destituiré de tu cargo

y serás expulsado de tu puesto.

20»En aquel día llamaré a mi siervo Eliaquín, hijo de Jilquías. 21Le pondré tu túnica, le colocaré tu faja y le daré tu autoridad. Será como un padre para los habitantes de Jerusalén y para la tribu de Judá. 22Sobre sus hombros pondré la llave de la casa de David; lo que él abra, nadie podrá cerrarlo; lo que él cierre, nadie podrá abrirlo. 23Como a una estaca, lo clavaré en un lugar firme y será como un trono de honor para la descendencia de su padre. 24De él dependerá toda la gloria de su familia: sus descendientes, sus vástagos y toda la vajilla pequeña, desde los cántaros hasta las tazas.

25»En aquel día —afirma el Señor de los Ejércitos—, cederá la estaca clavada en el lugar firme; será arrancada de raíz y se vendrá abajo con la carga que colgaba de ella». El Señor mismo lo ha dicho.