Yeremia 46 – AKCB & OL

Akuapem Twi Contemporary Bible

Yeremia 46:1-28

Nsɛm A Ɛfa Misraim Ho

1Eyi ne asɛm a efi Awurade nkyɛn baa odiyifo Yeremia hɔ a ɛfa aman no ho.

2Nea ɛfa Misraim ho:

Eyi ne nsɛm a etia Misraimhene Farao Neko asraafo a Babiloniahene Nebukadnessar dii wɔn so nkonim wɔ Karkemis, Asubɔnten Eufrate ho wɔ Yudahene Yosia babarima Yehoiakim adedi afe a ɛto so anan no:

3“Siesie wo nkatabo akɛse ne nketewa nyinaa,

na muntu santen nkɔ ɔsa!

4Munsiesie apɔnkɔ no,

na momforo ntenatena wɔn so.

Munnyinagyina mo afa

a mohyehyɛ mo nnade kyɛw!

Monsew mo mpeaw ano,

na monhyɛ mo nkatabo.

5Dɛn na mihu?

Wɔabɔ hu,

wɔresan wɔn akyi,

wɔn dɔmmarima adi nkogu.

Woguan ntɛm so

a wɔnhwɛ wɔn akyi,

na ehu wɔ baabiara,”

Awurade na ose.

6Ɔhoɔharefo ntumi nguan,

na ɔhoɔdenfo nso saa ara.

Atifi fam wɔ Asubɔnten Eufrate ho

wohintihintiw na wɔhwehwe ase.

7“Hena, na ɔma ne homene so sɛ Asubɔnten Nil,

sɛ nsubɔnten a mu nsu woro yi?

8Misraim ma ne homene so sɛ Nil,

sɛ nsubɔnten a mu nsu woro.

Ɔka se, ‘Mɛsɔre akata asase no so;

mɛsɛe nkuropɔn ne mu nnipa.’

9Monkɔ mo anim, apɔnkɔ!

Monka wɔn anibere so, mo nteaseɛnamkafo!

Muntu nteɛ, dɔmmarima,

Kus ne Put mmarima a mukura nkatabo,

Lidia mmarima a motow agyan.

10Nanso da no yɛ Awurade, Asafo Awurade dea,

aweretɔda, nʼatamfo so aweretɔ.

Afoa bekunkum akosi sɛ ɔbɛmee,

akosi bere a ɔde mogya bedwudwo ne osukɔm ano.

Efisɛ, Awurade, Asafo Awurade bɛbɔ afɔre

wɔ atifi fam asase a ɛwɔ Asubɔnten Eufrate ho no so.

11“Foro kɔ Gilead kogye aduru

Misraim Babea Ɔbabun.

Nanso nnuru bebrebe a wofa no yɛ ɔkwa,

ayaresa biara nni hɔ ma wo.

12Amanaman no bɛte wʼanimguase;

wʼagyaadwo bɛhyɛ asase so ma.

Ɔkofo baako behintiw afa ɔfoforo so;

na wɔn baanu bɛbɔ mu ahwe ase.”

13Eyi ne asɛm a Awurade ka kyerɛɛ odiyifo Yeremia a ɛfa Babiloniahene Nebukadnessar ba a ɔbɛba abɛtow ahyɛ Misraim so:

14“Mommɔ eyi ho dawuru wɔ Misraim, na mompae mu nka wɔ Migdol;

monka wɔ Memfis ne Tapanhes nso se,

‘Munnyinagyina na monyɛ krado,

efisɛ, afoa rekunkum wɔn a wɔatwa mo ho ahyia.’

15Adɛn nti na mo dɔmmarima bɛbotow sɛɛ?

Wɔrentumi nnyina, efisɛ, Awurade bɛbɔ wɔn ahwe fam.

16Wobehintihintiw atoatoa so;

wɔbɛhwehwe ase adeda wɔn ho wɔn ho so.

Wɔbɛka se, ‘Monsɔre, momma yɛnkɔ yɛn nkyi

nkɔ yɛn nkurɔfo nkyɛn ne faako a wɔwoo yɛn,

na yemfi nhyɛsofo no afoa ano.’

17Ɛhɔ na wɔbɛteɛ mu se,

‘Misraimhene Farao tu ne ho kwa;

nʼakwannya a ɔwɔ no atwa mu.’

18“Ampa ara sɛ mete ase yi” Ɔhene a

ne din ne Asafo Awurade na ose,

“Ɔbaako bɛba a ɔte sɛ Tabor wɔ mmepɔw no mu,

sɛ Karmel wɔ mpoano.

19Mommoaboa mo nneɛma ano ntwɛn nnommumfa,

mo a motete Misraim,

efisɛ wɔbɛsɛe Memfis kurow

na ɛbɛda mpan a obiara rentena mu.

20“Misraim yɛ nantwi ba bere a ne ho yɛ fɛ,

nanso ɔtɛn bi fi

atifi fam reba ne so.

21Asraafo apaafo a wɔwɔ wɔn mu no

te sɛ nantwimma a wɔadodɔ srade.

Wɔn nso bɛdan wɔn ho abɔ mu aguan,

wɔrentumi nnyina wɔn anan so,

efisɛ amanehunu da no reba wɔn so,

bere a wɔde bɛtwe wɔn aso no.

22Misraim bɛteɛ mu sɛ ɔwɔ a ɔreguan

bere a ɔtamfo de ahoɔden reba ne so no;

wɔde mmonnua bɛba ne so

te sɛ, mmarima a wobu nnua.

23Wɔbɛsɛe ne kwae,”

Awurade na ose,

“sɛnea ayɛ kusuu yi mpo.

Wɔdɔɔso bebree sen mmoadabi,

na wɔrentumi nkan wɔn.

24Wobegu Misraim Babea anim ase,

wɔde no bɛhyɛ atifi fam nnipa no nsa.”

25Asafo Awurade, Israel Nyankopɔn, ka se, “Mede asotwe reba Tebes nyame Amon, Farao, Misraim ne nʼanyame ne nʼahemfo ne wɔn a wɔde wɔn ho to Farao so no so. 26Mede wɔn bɛhyɛ wɔn a wɔpɛ sɛ wokum wɔn no, Babiloniahene Nebukadnessar ne nʼadwumayɛfo no nsa. Nanso akyiri no, nnipa bɛtena Misraim asase so te sɛ kan no,” Awurade na ose.

27“Nsuro, Yakob me somfo;

nni yaw, Israel.

Ampa ara megye wo afi beae a ɛwɔ akyirikyiri,

ne wʼasefo afi wɔn nnommumfa asase so

Yakob bɛsan anya asomdwoe ne bammɔ,

na obiara renhunahuna no.

28Nsuro, Yakob me somfo;

na me ne wo wɔ hɔ,” Awurade na ose.

“Ɛwɔ mu, mesɛe aman no nyinaa koraa

aman a mehwetee mo kɔɔ so no de,

nanso merensɛe mo korakora.

Mede trenee nko ara na ɛbɛteɛteɛ mo so;

meremma mommfa mo ho nni a merentwe mo aso.”

O Livro

Jeremias 46:1-28

1Seguem-se as mensagens que foram dadas a Jeremias, referentes a várias nações estrangeiras.

Uma mensagem sobre o Egito

2Esta mensagem foi dada contra o Egito, por ocasião da batalha de Carquemis, quando o Faraó Neco, rei do Egito, com o seu exército, foi derrotado junto ao rio Eufrates por Nabucodonozor, rei da Babilónia, no quarto ano do reinado de Joaquim, filho de Josias, rei de Judá.

3“Cinjam a vossa armadura, vocês egípcios, preparem-se para a peleja! 4Selem os cavalos e preparem-se para os montar; ponham os elmos, vistam as couraças, limpem as armas. 5Mas reparem! O exército egípcio está a fugir de terror; os melhores dos seus soldados correm sem sequer olhar para trás. Sim, o terror circunda-os de todos os lados!, diz o Senhor. 6O mais ligeiro não escapará, nem sequer o mais valente dos lutadores. Lá no norte, junto ao rio Eufrates, tropeçaram e caíram.

7Que poderoso exército é este que se levanta como o Nilo no tempo da cheia, alagando e ocupando a Terra toda? 8É o exército egípcio gabando-se de que cobrirá toda a Terra como um dilúvio, destruindo as cidades e os seus habitantes. 9Venham então, ó cavalos, carros de combate e valentes soldados do Egito! Venham de Cuche, Pute e Lude todos os que são hábeis a segurar no escudo e a atirar com o arco! 10Porque para Deus, o Senhor dos exércitos, este dia é o dia da vingança sobre os seus inimigos. A espada devorará até ficar saciada, sim, até ficar embriagada de sangue, porque Deus, o Senhor dos exércitos, irá receber um sacrifício, lá nas regiões do norte, junto ao rio Eufrates!

11Vai a Gileade à procura de medicamentos, ó virgem, filha do Egito, ainda que não haja cura para as tuas feridas. Apesar de já teres experimentado muitos remédios e tratamentos, não há cura para ti. Já as nações todas ouviram falar da tua vergonha. 12Toda a Terra está cheia dos teus gritos de desespero e derrota; os teus mais poderosos guerreiros tropeçarão uns nos outros e acabarão por cair juntos.”

13Então o Senhor deu a Jeremias mais esta mensagem referente à vinda de Nabucodonozor, rei da Babilónia, para atacar o Egito:

14“Grita bem alto ao Egito, publica-o nas cidades de Migdol, Menfis e Tafnes! Mobilizem-se para a guerra, porque a espada da destruição irá devorar tudo o que encontrar à sua volta. 15Por que razão caíram os vossos guerreiros? Eles não conseguem ficar de pé, porque o Senhor os abaterá. 16Vastas multidões cairão umas sobre as outras continuamente. Nessa altura, o povo restante dos judeus dirá: ‘Tornemos novamente para Judá, a terra onde nascemos, e fujamos daqui, desta carnificina!’ 17Deem outro nome ao Faraó Hofra; chamem-lhe ‘o homem sem poder mas muito barulhento’.

18Tão certo como eu vivo, diz o Rei, cujo nome é Senhor dos exércitos, que há de vir alguém como o monte Tabor ou o monte Carmelo, junto ao mar, para vos atacar! 19Preparem-se! Aprontem-se para irem para o exílio, cidadãos do Egito, pois a cidade de Menfis será completamente destruída e deixada sem vivalma.

20O Egito é elegante como uma bezerra, mas um moscardo o faz fugir a correr, um moscardo do norte! 21Até os seus famosos mercenários se tornaram semelhantes a bezerros cevados. Viram as costas e fogem, porque é um dia de grande calamidade para o Egito, um tempo de grande castigo.

22-23O Egito assobiará como uma serpente que foge, porque o exército invasor aproxima-se. Uma multidão inumerável de soldados vai desbastando e abatendo a população, como um lenhador que progride no interior duma densa floresta, abatendo as árvores e cortando a vegetação. 24O povo do Egito está coberto de opróbrio; será entregue nas mãos desses homens do norte.”

25O Senhor dos exércitos, o Deus de Israel, diz: “Castigarei Amom, o deus de Tebes, e todos os outros deuses do Egito. Castigarei igualmente o Faraó e todos os que confiam nele. 26Entregá-los-ei nas mãos daqueles que procuram matá-los, nas mãos de Nabucodonozor, rei da Babilónia, e do seu exército. Depois disso a terra há de recompor-se das devastações da guerra.

27Não estejam atemorizados, ó meu povo! Vocês que estão a retornar à vossa própria terra, não se espantem! Porque vos salvarei, mesmo estando muito longe, e trarei os vossos filhos de uma terra bem distante. Sim, Israel há de voltar, encontrará descanso e nada o tornará receoso. 28Não temas, pois, ó Jacob meu servo, diz o Senhor, porque eu estou contigo! Destruirei todas as nações para onde vos exilei, mas a vocês não vos destruirei de maneira nenhuma! Castigar-vos-ei, mas só o necessário para vos corrigir!”