Yeremia 3 – AKCB & OL

Akuapem Twi Contemporary Bible

Yeremia 3:1-25

1“Sɛ ɔbarima gyaa ne yere

na ɔbea no kɔware ɔbarima foforo a,

ɛsɛ sɛ ɔbarima no san kɔ ɔbea no nkyɛn ana?

Ɛremma asase no ho ngu fi koraa ana?

Nanso wo ne adɔfo bebree abɔ aguaman,

na mprempren de wobɛsan aba me nkyɛn ana?”

Awurade na ose.

2“Ma wʼani so hwɛ nkoko no so.

Baabi wɔ hɔ a wɔntoo wo mmonnaa da ana?

Wotenaa kwankyɛn twɛn adɔfo,

wotenaa sɛ mmoahwɛfo a wodi atutena wɔ nweatam so.

Woagu asase no ho fi,

wode wʼaguamammɔ ne wʼamumɔyɛ na ayɛ.

3Enti wɔatwe obosu asan,

na asusowbere su antɔ.

Nanso wʼanim ayɛ sɛ oguamanfo a ɔmfɛre hwee;

wʼani nwu hwee.

4Nnansa yi ara, woamfrɛ me se:

‘Mʼagya, me mmabunmmere mu adamfo,

5wo bo befuw biribiara ana?

Wʼabufuwhyew no bɛkɔ so daa ana?’

Sɛɛ na wokasa,

nanso woyɛ bɔne nyinaa sɛnea wutumi.”

Israel A Onni Nokware

6Ɔhene Yosia adedi bere so no, Awurade ka kyerɛɛ me se, “Woahu nea Israel a onni nokware no ayɛ? Wakɔ nkoko nyinaa so ne dua a adennan biara ase akɔsɛe aware wɔ hɔ. 7Misusuwii sɛ anka wayɛ eyinom nyinaa akyi no, ɔbɛsan aba me nkyɛn nanso wamma, na ne nuabea Yuda a ɔno nso nka nokware no hui. 8Memaa Israel a onni nokware no awaregyae nhoma na mepam no esiane nʼawaresɛe abrabɔ nti. Nanso mihuu sɛ ne nuabea Yuda a onni nokware no ansuro; ɔno nso kɔbɔɔ aguaman bra. 9Esiane sɛ Israel aguamammɔ anyɛ no asɛnhia nti, ɔde fi kaa asase no na ɔne abo ne nnua bɔɔ aguaman. 10Eyinom nyinaa akyi no, ne nuabea Yuda amfi ne koma nyinaa mu ansan amma me nkyɛn, ɔyɛ de kyerɛɛ kɛkɛ,” sɛnea Awurade se ni.

11Awurade ka kyerɛɛ me se, “Israel a onni nokware no teɛ sen Yuda okontomponi no. 12Kɔ, fa wʼani kyerɛ atifi fam kɔka saa nsɛm yi kyerɛ wɔn:

“ ‘San wʼakyi, Israel a onni nokware,’ Sɛɛ na Awurade se,

‘Meremmuna nkyerɛ wo bio,

efisɛ meyɛ mmɔborɔhunufo,’ sɛɛ na Awurade se,

‘Me bo remfuw afebɔɔ.

13Gye wo afɔdi to mu,

woatew Awurade, wo Nyankopɔn anim atua,

woakyekyɛ wʼadɔe mu ama ananafo anyame

wɔ dua biara a adennan ase,

na woanyɛ osetie amma me,’ ”

sɛnea Awurade se ni.

14“Monsan mo akyi, mo akyirisanfo,” sɛnea Awurade se ni, “efisɛ meyɛ mo kunu. Meyi wo; ɔbaako befi kurow mu na baanu afi abusuakuw mu, na mede mo aba Sion. 15Afei mɛma mo nguanhwɛfo a wɔda me koma so, wɔn a wɔde nimdeɛ ne ntease bɛkyerɛ mo ɔkwan. 16Saa nna no mu, sɛ mo dɔɔso bebree wɔ asase no so a,” Awurade na ose, “nnipa renka bio se, ‘Awurade apam adaka no.’ Ɛremma wɔn adwene mu anaa wɔrenkae da; wɔn kɔn rennɔ na wɔrenyɛ foforo nso. 17Saa bere no wɔbɛfrɛ Yerusalem Awurade Ahengua, na amanaman nyinaa behyia wɔ Yerusalem abɛkamfo Awurade din. Na wɔrenni wɔn koma bɔne a ɛma wɔyɛ asoɔden no akyi bio. 18Saa nna no mu, Yuda fi bɛka Israelfi ho, na wɔabɔ mu afi atifi fam asase bi so aba asase a mede maa mo agyanom sɛ agyapade no so.

19“Mʼankasa mekae se,

‘Anka ɛbɛyɛ me anigye sɛ mɛyɛ mo sɛ mma

na mama mo asase a eye,

agyapade a edi mu ma ɔman biara.’

Misusuwii sɛ mobɛfrɛ me ‘Agya’

na monnan mo ho mfi mʼakyi.

20Nanso te sɛ ɔbea a onni ne kunu nokware no,

saa ara na moanni me nokware, Israelfi,”

sɛnea Awurade se ni.

21Wɔte osu bi wɔ nkoko no so,

ɛyɛ Israelfo agyaadwotwa ne nkotosrɛ,

efisɛ wɔakyeakyea wɔn akwan

na wɔn werɛ afi Awurade, wɔn Nyankopɔn.

22“Monsan mmra, ɔyera mma;

mɛsa mo akyirisan yare no.”

“Yiw, yɛbɛba wo nkyɛn,

efisɛ wo ne Awurade, yɛn Nyankopɔn no.

23Ampa, ahoni huuyɛ wɔ nkoko

ne mmepɔw so no yɛ nnaadaa;

nokware Awurade yɛn Nyankopɔn mu

na Israel nkwagye wɔ.

24Efi yɛn mmofraase, anyame huhuw adi

yɛn agyanom nsa ano adwuma so aba,

wɔn nguankuw ne anantwi,

wɔn mmabarima ne wɔn mmabea.

25Momma yɛmfa yɛn aniwu nneda fam

na yɛn ahohora nkata yɛn so.

Yɛayɛ bɔne atia Awurade yɛn Nyankopɔn,

yɛn ne yɛn agyanom;

efi yɛn mmofraase besi nnɛ

yɛanyɛ osetie amma Awurade, yɛn Nyankopɔn no.”

O Livro

Jeremias 3:1-25

1Há uma lei em como um homem que se divorcie duma mulher, se esta vier a casar com outro, não poderá casar novamente com ela, porque dessa forma a terra tornar-se-ia corrompida. Ora tu deixaste-me para te juntares a muitos amantes e, mesmo assim, queres tornar para mim?, diz o Senhor. 2Haverá algum lugar em toda a terra onde tu não te tenhas manchado com os teus adultérios, esses cultos que prestas a outros deuses? Sentas-te como uma prostituta à beira da estrada à espera de clientes. Pões-te sozinha ali, como um beduíno no deserto. Poluíste a terra com as tuas prostituições. 3É por isso que até as chuvas da primavera te falham, porque és uma prostituta que perdeu completamente a vergonha. 4E ainda tens cara para me dizer: ‘Ó pai, tu foste sempre para nós um amigo! 5Não vais ficar zangado com essas coisas tão pequenas! Vais com certeza esquecê-las!’ É essa a vossa conversa e, entretanto, continuam a fazer o mal que vos apetece.”

Israel é infiel

6Esta é a mensagem que o Senhor me transmitiu durante o reinado do rei Josias: “Tens reparado no que Israel está a fazer? Como uma mulher luxuriosa, que se prostitui a cada momento, assim Israel adorou outros deuses em cada colina, debaixo de cada árvore frondosa. 7Eu sempre pensei que algum dia ela voltaria para mim e tornaria a ser minha, mas não voltou! E Judá, a sua infiel irmã, esteve a ver tudo. 8Apesar disso, não prestou atenção, não ligou, mesmo quando me divorciei da sua desleal irmã Israel. Agora também me abandonou e entregou-se à prostituição, indo atrás doutros deuses para lhes prestar culto. 9E fê-lo com toda a ligeireza; para ela era como se fosse coisa sem importância adorar ídolos de madeira e pedra. Dessa forma, a terra poluiu-se e sujou-se grandemente. 10Passados tempos, esta infiel voltou para mim, mas a sua tristeza era inteiramente fingida, diz o Senhor Deus. 11De facto, até a enganosa Israel é menos culpada do que a falsa Judá!

12Portanto, vai e diz a Israel: Ó Israel, meu povo pecador, vem outra vez para casa, porque eu sou misericordioso e não ficarei irado eternamente contra ti! 13Apenas te peço que reconheças a tua culpa, que admitas que te rebelaste contra o Senhor, o teu Deus, e que cometeste adultério contra mim ao adorares ídolos sob toda a espécie de árvores! Confessa que recusaste seguir-me! 14Ó filhos pecadores, voltem para mim, porque eu sou o vosso Senhor e tornarei a trazer-vos para Sião; um daqui, outro dacolá, de toda a parte para onde foram espalhados. 15E dar-vos-ei pastores, de acordo com o meu próprio coração, que vos conduzirão com sabedoria e compreensão.

16Então, quando a vossa terra estiver de novo cheia de gente, diz o Senhor, nunca mais desejarão os bons velhos tempos de antigamente em que tinham no vosso meio a arca da aliança de Deus. Não terão saudades desses dias, nem sequer pensarão neles; não precisarão de tornar a reconstruir a arca. 17Pois o Senhor, ele próprio, estará no vosso meio e a cidade inteira de Jerusalém será conhecida como sendo ela mesma o trono do Senhor. Todas as nações virão ter com ele ali e nunca mais andarão segundo os propósitos do seu coração maligno. 18Nesse tempo, o povo de Judá e o povo de Israel voltarão juntos do exílio, no norte, para a terra que dei aos seus antepassados por posse, para sempre. 19E pensei como seria maravilhoso que vocês aqui estivessem entre os meus filhos! Fiz planos de vos dar parte desta bela terra, a melhor do mundo. Previ que me chamariam pai e imaginei que nunca mais me deixariam. 20Mas vocês atraiçoaram-me; foram-se embora e deram-se a uma multidão de deuses estranhos; foram como uma mulher infiel que deixa o seu marido.”

21Ouço vozes chorando alto do cimo das montanhas, vozes de lamento e de súplica. São os filhos de Israel que viraram as costas a Deus e se esqueceram do Senhor, do seu Deus.

22“Ó meus filhos rebeldes, voltem de novo para mim e curar-vos-ei dos vossos pecados!”

Eles respondem, “Sim, voltaremos porque tu és o Senhor, nosso Deus! 23Foi um erro adorar ídolos sobre os altos e fazer orgias nas montanhas. Só no Senhor, nosso Deus, pode Israel encontrar ajuda e salvação para sempre. 24Desde a nossa mocidade, deuses vergonhosos consumiram tudo o que os nossos pais tinham; rebanhos, gado, filhos e filhas. 25Aqui estamos agora, cobertos de vergonha e desonra, porque tanto nós como os nossos pais pecámos, já desde a juventude, contra o Senhor, nosso Deus, e não lhe obedecemos.”