1Sɛɛ na Awurade se: “Kɔ na kɔtɔ dɔtekuruwa fi ɔnwemfo nkyɛn. Fa nnipa no mpanyimfo no mu bi ne asɔfo no mu bi ka wo ho 2na fi adi kɔ Ben Hinom Bon a ɛbɛn Pɔthɛd Pon ano no. Ɛhɔ na pae mu ka nsɛm a meka kyerɛ wo no, 3se, ‘Muntie Awurade asɛm, mo Yuda ahemfo ne Yerusalemfo. Sɛɛ na Asafo Awurade Israel Nyankopɔn se. Muntie, mede amanehunu reba ha, na obiara a ɔbɛte no aso mu bɛyɛ no yonn. 4Efisɛ wɔagyaw me na wɔde ha ama ananafo anyame; wɔahyew afɔrebɔde wɔ so ama anyame a wɔn anaa wɔn agyanom, anaa Yuda ahemfo nhuu wɔn da, na wɔde mogya a edi bem ahyɛ ha ma. 5Wɔasisi Baal sorɔnsorɔmmea sɛ wɔde ogya bɛhyew wɔn mmabarima sɛ afɔrebɔde ama Baal, ade a manhyɛ anaa mammɔ so, anaa amma mʼadwene mu. 6Ɛno nti, monhwɛ yiye na nna bi reba, Awurade na ose, a nnipa remfrɛ ha se Tofet anaa Ben Hinom Bon bio, na mmom, Okum Bon.
7“ ‘Mɛsɛe Yuda ne Yerusalem nhyehyɛe wɔ ha. Mɛma wɔatotɔ wɔ afoa ano wɔ wɔn atamfo a wɔrehwehwɛ wɔn nkwa no anim, na mede wɔn afunu bɛma wim nnomaa ne asase so mmoa sɛ wɔn aduan. 8Mɛsɛe saa kuropɔn yi na mayɛ no ahodwiriwde; wɔn a wotwa mu wɔ hɔ no nyinaa ho bedwiriw wɔn, na nʼapirakuru no nti wobedi ne ho fɛw. 9Mɛma wɔawe wɔn mmabarima ne wɔn mmabea nam, na wobefi ahohia a atamfo a wɔrehwehwɛ wɔn nkwa no anotua de bɛba wɔn so no mu awe wɔn ho wɔn ho nam.’
10“Afei bɔ kuruwa no wɔ wɔn a wɔka wo ho no anim ma wɔnhwɛ, 11na ka kyerɛ wɔn se, ‘Sɛɛ na Asafo Awurade se: Mɛbɔ saa ɔman yi ne kuropɔn yi sɛnea wɔabɔ ɔnwemfo kuruwa yi a wɔrentumi nsiesie bio. Wobesie awufo wɔ Tofet kosi sɛ, ɛhɔ bɛyɛ ma. 12Sɛɛ ara na mɛyɛ saa beae yi ne wɔn a wɔtete so, Awurade na ose. Mɛyɛ kuropɔn yi sɛ Tofet. 13Afi a ɛwɔ Yerusalem ne Yuda ahemfo ahemfi ho begu fi te sɛ Tofet ha. Afi a wɔhyew nnuhuam wɔ adan atifi maa ɔsoro asafo nyinaa na woguu nsa maa anyame foforo no.’ ”
14Afei Yeremia san fii Tofet, faako a Awurade somaa no se ɔnkɔhyɛ nkɔm wɔ hɔ no bae, na Obegyinaa Awurade asɔredan abangua mu na ɔka kyerɛɛ nnipa no nyinaa se, 15“Sɛɛ na Asafo Awurade, Israel Nyankopɔn se, ‘Muntie! Mede amanehunu a meka guu kuropɔn yi ne ho nkuraase no nyinaa so no bɛba wɔn so, efisɛ wɔyɛɛ asoɔden, na wɔantie me nsɛm.’ ”
Ang Buak nga Banga
1Miingon ang Ginoo kanako, “Pagpalit ug banga gikan sa tighimog kolon. Unya, uban sa mga tigdumala sa katawhan ug mga tigdumala sa mga pari, 2pangadto kamo sa Kapatagan sa Ben Hinnom, duol sa Pultahan sa Buak nga Kolon. Ug didto ipahayag ang akong isulti kanimo. 3Mao kini ang imong isulti, ‘Kamong mga hari sa Juda ug katawhan sa Jerusalem, paminawa ang mensahe sa Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel. Mao kini ang iyang giingon: Magpadala akog kalaglagan niini nga dapit nga makapakurat19:3 makapakurat: sa literal, makapagilok sa dalunggan. gayod ni bisan kinsa nga makadungog niini. 4Buhaton ko kini, kay gisalikway ako sa akong katawhan, ug kini nga kapatagan gihimo nilang halaran sa mga halad nga sinunog alang sa ubang dios—mga dios nga wala gani sila o ang ilang mga katigulangan, ni ang mga hari sa Juda makaila. Gipabaha19:4 Gipabaha: sa literal, Gipuno. nila niining lugara ang dugo sa mga inosenteng kabataan. 5Nagpatukod silag mga halaran alang kang Baal, nga sunogan nila sa ilang mga kabataan ingon nga mga halad nga sinunog ngadto kaniya. Wala gayod ako maghisgot ni magsugo niini kanila; wala gani kini mosantop sa akong hunahuna. 6Busa, pangandam kamo, kay ako, ang Ginoo, nagaingon nga moabot ang panahon nga ang mga tawo dili na motawag niini nga dapit nga Tofet o Kapatagan sa Ben Hinnom, kondili Kapatagan nga Ihawanan. 7Dinhi mismo niining dapita gub-on ko ang plano sa Jerusalem ug sa ubang bahin sa Juda. Ipapatay ko sila sa ilang mga kaaway pinaagi sa gira, ug ipakaon ko ang ilang mga patayng lawas ngadto sa mga langgam ug sa mga ihalas nga mga hayop. 8Laglagon ko kini nga siyudad ug mahimo kining talamayon. Mahikurat gayod ang tanang mangagi ug magpanakla tungod sa gidangatan niini. 9Palibotan ko kining siyudara sa ilang mga kaaway nga molisod-lisod kanila hangtod nga mahutdan silag pagkaon. Busa kan-on na nila ang ilang isigka-tawo ug bisan ang ilang kaugalingong mga anak.’ ”
10Unya miingon ang Ginoo kanako, “Buk-a ang banga atubangan sa mga tawong kauban nimo. 11Ingna sila nga ako, ang Ginoo nga Makagagahom, nagaingon, ‘Dugmokon ko ang nasod sa Juda ug ang siyudad sa Jerusalem sama nga gidugmok ang banga ug dili na maayo pa. Ipanglubong ang daghan kaayong mga patay sa Tofet hangtod nga wala nay luna nga kalubngan pa. 12Mao kini ang buhaton ko sa Jerusalem ug sa mga lumulupyo niini. Himuon ko kining siyudara nga hugaw sama sa Tofet. 13Oo, ang tanang pinuy-anan sa Jerusalem, lakip ang mga palasyo sa mga hari sa Juda, isipong hugaw sama sa Tofet. Sa atop niini nga mga pinuy-anan nagsunog ang mga tawo ug mga insenso alang sa ilang dios nga mga bitoon, ug naghalad ug mga halad nga ilimnon alang sa ubang mga dios.’ ”
14Unya mibiya si Jeremias sa Tofet, diin gipadala siya sa Ginoo aron pagsulti sa iyang mensahe. Miadto siya sa hawanan sa templo sa Ginoo ug miingon sa mga tawo, 15“Paminaw kamo, kay mao kini ang giingon sa Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel: Ipadala ko niini nga siyudad ug sa mga lungsod sa palibot niini ang mga kalaglagan, nga akong giingon batok kanila, tungod kay gahi silag ulo ug dili maminaw sa akong mga pulong.”
