Nnwom 95 – AKCB & NVI

Akuapem Twi Contemporary Bible

Nnwom 95:1-11

Dwom 95

1Mommra mma yɛnto dwom wɔ anigye so mma Awurade;

momma yɛmmɔ ose mma yɛn nkwagye Botan no.

2Momma yɛmfa aseda mmra nʼanim,

na yɛmfa ahosɛpɛw nnwom mma no so.

3Efisɛ Awurade yɛ Onyankopɔn kɛse,

ɔhenkɛse wɔ anyame nyinaa so.

4Ne nsam na asase mu nneɛma nyinaa wɔ,

na mmepɔw mpampam wɔ no.

5Po wɔ no, ɔno na ɔbɔe,

na ne nsa na ɛnwenee asase kesee no.

6Mommra, mma yɛnkotow nsom no.

Momma yemmu nkotodwe wɔ Awurade yɛn Yɛfo no anim!

7Ɔyɛ yɛn Nyankopɔn;

yɛyɛ ne didibea nnipa,

ne nguankuw a ɔhwɛ wɔn so.

Nnɛ, sɛ mote ne nne a,

8mummpirim mo koma sɛnea moyɛɛ wɔ Meriba no,

sɛnea moyɛɛ da no wɔ Masa, sare no so no,

9Ɛhɔ no, mo mpanyimfo sɔɔ no hwɛe,

a na wonim nea meyɛ maa wɔn.

10Me bo fuw saa nnipa no mfe aduanan

na mekae se, “Wɔyɛ nnipa a wɔn koma aman afi me ho,

na wɔanhu mʼakwan.”

11Ɛno nti mekaa ntam wɔ mʼabufuw mu se,

“Wɔrenhyɛn mʼahomegye mu da.”

Nueva Versión Internacional

Salmo 95:1-11

Salmo 95

1¡Vengan, cantemos con júbilo al Señor;

aclamemos alegres a la Roca de nuestra salvación!

2Lleguemos ante él con acción de gracias;

aclamémoslo con cánticos.

3Porque el Señor es el gran Dios,

el gran Rey sobre todos los dioses.

4En sus manos están los abismos de la tierra;

suyas son las cumbres de los montes.

5Suyo es el mar, porque él lo hizo;

con sus manos formó la tierra seca.

6¡Vengan, postrémonos reverentes!

Doblemos la rodilla ante el Señor nuestro Hacedor!

7Porque él es nuestro Dios

y nosotros somos el pueblo de su prado;

somos un rebaño bajo su cuidado.

Si ustedes oyen hoy su voz,

8no endurezcan sus corazones,95:8 corazones. En la Biblia, corazón se usa para designar el asiento de las emociones, pensamientos y voluntad, es decir, el proceso de toma de decisiones del ser humano. como en Meribá,95:8 En hebreo, Meribá significa altercado.

como aquel día en Masá,95:8 En hebreo, Masá significa prueba o provocación. en el desierto,

9cuando sus antepasados me tentaron,

cuando me pusieron a prueba, a pesar de haber visto mis obras.

10Cuarenta años estuve enojado con aquella generación

y dije: «Son un pueblo que siempre se aleja de mí,

que no reconoce mis caminos».

11Así que, en mi enojo, hice este juramento:

«Jamás entrarán en mi reposo».