Nnwom 89 – AKCB & HTB

Akuapem Twi Contemporary Bible

Nnwom 89:1-52

Dwom 89

Esrahini Etan ɔhaw ne amanehunu dwom.

1Mɛto Awurade adɔe ho dwom daa daa;

mede mʼano bɛda wo nokwaredi adi awo ntoatoaso nyinaa mu.

2Mɛka se wʼadɔe no tim hɔ daa nyinaa,

na woatim wo nokwaredi wɔ ɔsoro hɔ ankasa.

3Wokae se, “Mene onipa a mayi no no ayɛ apam;

maka ntam akyerɛ me somfo Dawid.

4‘Mɛma wʼase atim hɔ daa

na wʼahengua nso atim wɔ awo ntoantoaso nyinaa mu.’ ”

5Awurade, ɔsorosorofo kamfo wʼanwonwade,

na wo nokwaredi nso, wɔkamfo wɔ ahotefo asafo mu.

6Na hena na ɔne wo Awurade sɛ wɔ ɔsoro hɔ?

Hena na ɔte sɛ Awurade wɔ ɔsoro abɔde mu?

7Akronkronfo agyinatufo mu, wosuro Onyankopɔn;

wɔde osuro kɛse ma Onyankopɔn wɔ akronkronfo nhyiamu ase.

8Asafo Awurade Nyankopɔn, hena na ɔte sɛ wo?

Wo, Awurade, woyɛ ɔkɛse na wo nokwaredi atwa wo ho ahyia.

9Wudi po a ɛworo no so;

nʼasorɔkye bobɔ kɔ soro a, wobrɛ no ase.

10Wodwerɛw Rahab sɛ atɔfo no mu baako;

wode wo basa dennen no bɔɔ wʼatamfo pansamee.

11Ɔsoro wɔ wo, na asase nso wɔ wo;

wiase ne nea ɛwɔ mu nyinaa wo na wufii ase.

12Wobɔɔ atifi ne anafo.

Tabor ne Hermon de ahosɛpɛw to dwom ma wo din.

13Tumi ayɛ wo basa ma;

wo nsam wɔ ahoɔden, woama wo nsa nifa so.

14Wʼahengua no fapem yɛ trenee ne atɛntrenee;

adɔe ne nokwaredi di wʼanim.

15Nhyira nka wɔn a wɔasua sɛnea wɔbɔ wo abodin,

wɔn a wɔnantew wʼanim hann no mu, Awurade.

16Wogye wɔn ani wɔ wo din mu da mu nyinaa;

wodi ahurusi wɔ wo trenee mu.

17Wone wɔn anuonyam ne ahoɔden,

na wʼadom nti yɛyɛ nkonimdifo.

18Ampa ara, yɛn kyɛm wɔ Awurade,

na yɛn hene wɔ Israel Kronkronni no.

19Da bi wokasaa wɔ anisoadehu mu,

kyerɛɛ wʼahotefo se,

“Madom ɔkofo bi ahoɔden;

mapagyaw aberante bi afi nnipa no mu.

20Mahu Dawid, me somfo;

mede me ngo kronkron no asra no.

21Me nsa bɛwowaw no;

ampa ara me basa bɛhyɛ no den.

22Ɔtamfo biara renhyɛ no sɛ ontua tow;

omumɔyɛfo biara rentumi nhyɛ no so.

23Mɛdwerɛw nʼatamfo wɔ nʼanim

na mabobɔ nʼahohiahiafo ahwe fam.

24Me nokware adɔe bɛka ne ho,

na me din mu, wɔbɛma nʼabɛn so.

25Mɛtrɛw nʼahye mu akosi po so,

na ɔde ne nsa nifa bɛto nsubɔnten so.

26Ɔbɛfrɛ me aka se, ‘Wone mʼagya,

me Nyankopɔn, me nkwagye botan.’

27Mɛyɛ no mʼabakan,

asase so ahene nyinaa no mu ɔkɛse.

28Mɛma mʼadɔe a mewɔ ma no no atena hɔ daa,

na apam a me ne no ayɛ nso bɛtena hɔ daa.

29Mɛma nʼase atim afebɔɔ,

nʼahengua nso betim hɔ akosi sɛ ɔsoro betwa mu.

30“Sɛ ne mmabarima po me mmara

na sɛ wɔanni mʼahyɛde so,

31sɛ wobu mʼahyɛde so

na sɛ wɔanni me hyɛ nsɛm so a,

32ɛno de mede abaa bɛtwe wɔn aso wɔ wɔn bɔne ho

na wɔn amumɔyɛ nso mede mmaatwa atwe wɔn aso;

33Nanso merennyae mʼadɔe a meyɛ ma no no

na mɛkɔ so adi no nokware.

34Meremmu mʼapam no so

na merensesa nea mede mʼano aka no.

35Menam me din kronkron no so aka ntam prɛko,

na merentwa Dawid atoro da,

36meremma nʼase ntɔre da

na nʼahengua nso betim wɔ mʼanim te sɛ owia;

37ebetim hɔ daa te sɛ ɔsram,

ɔdanseni nokwafo a ɔwɔ wim no.”

38Nanso woapo no, woapa nʼakyi,

wo bo afuw nea woasra no ngo no.

39Woagu apam a wo ne wo somfo pamee no,

woagu nʼahenkyɛw ho fi wɔ mfutuma mu.

40Woabubu nʼafasu nyinaa

ama nʼabandennen adan nnwiriwii.

41Wɔn a wotwa mu wɔ hɔ nyinaa fow no fa;

na wayɛ aniwude ama ne mfɛfo.

42Woama nʼatamfo nsa nifa so;

ama wɔn nyinaa di ahurusi.

43Woama nʼafoa ayɛ ɔkwa,

na woannyina nʼakyi wɔ ɔko mu.

44Wode nʼanuonyam aba awiei

na woatow nʼahengua akyene fam.

45Woatwa ne mmerantebere nna so

na wode animguase nguguso akata no so.

46Awurade, enkosi da bɛn? Na wode wo ho behintaw?

Wʼabufuwhyew bɛkɔ so adɛw akosi da bɛn?

47Kae sɛnea me nkwanna twa mu ntɛm so.

Efisɛ woabɔ yɛn nyinaa sɛ ade a etwa mu ntɛm so!

48Hena na ɔbɛtena ase a ɔrenwu da?

Anaasɛ hena na obetumi agye ne ho afi owu tumi nsam?

49Awurade, ɛhe na wo tete adɔe kɛse no wɔ,

nea wufi wo nokwaredi mu de kaa ntam kyerɛɛ Dawid no?

50Kae, Awurade, sɛnea wɔadi wo somfo ho fɛw

ne sɛnea manya koma ama amanaman no akutiabɔ,

51Awurade, akutiabɔ a wʼatamfo de adi fɛw

de adi nea woasra no ngo no anammɔntu biara ho fɛw.

52Ayeyi nka Awurade daa!

Amen, Amen.

Het Boek

Psalmen 89:1-53

1Een leerzaam gedicht van de Ezrahiet Ethan.

2Ik wil alleen nog maar zingen

van de goedheid en genade van de Here,

van alles wat Hij voor mij heeft gedaan.

Van generatie op generatie

zal ik getuigen van uw trouw.

3Ik zeg dan:

uw goedheid en liefde gelden eeuwig,

tot in de hemel blijkt hoe trouw U bent.

4De Here zegt:

Ik heb een verbond gesloten

met de man die Ik heb uitgekozen,

dat heb Ik gezworen aan mijn dienaar David.

5Ik zei tegen hem:

Ik zal uw nageslacht blijven zegenen,

van generatie op generatie

zullen uw kinderen op de troon blijven.

6Here, daarom wordt uw grote macht

tot in de hemel geprezen.

Alle gelovigen loven U om uw trouw.

7Kan in de hemel iemand

zich meten met de Here?

Is er op aarde

een god als onze Here?

8God dwingt ontzag en respect af

van de heilige engelen die Hem omringen.

9Here, God van de hemelse legers,

wie is zo groot en machtig als U?

Uw trouw omgeeft U.

10U beheerst de woede van de zee,

als de golven hoog oprijzen, brengt U ze tot rust.

11U hebt Egypte vernietigd

en al uw vijanden door uw kracht verspreid.

12De hemel is van U

en ook de aarde behoort U toe.

U hebt de wereld en alles wat erop leeft, geschapen.

13Van noord tot zuid hebt U alles gemaakt.

De bergen juichen U toe.

14Uw arm is machtig en uw hand is sterk.

Uw rechterhand is de hoogste op aarde.

15Alles wat U doet, is recht en rechtvaardig.

Goedheid, liefde en trouw

zijn alleen op U van toepassing.

16Gelukkig is het volk dat U eert, Here,

zij gaan hun weg met U, in uw licht.

17De hele dag prijzen zij uw naam

en dankzij uw rechtvaardigheid staan zij sterk.

18Want U bent het kenmerk van hun kracht,

door uw liefde en goedkeuring ontvangen wij een hoge positie.

19De Here beschermt ons

en de Heilige God van Israël is onze Koning.

20In het verleden hebt U tegen uw volgelingen gezegd:

‘Ik heb mijn hulp toegezegd aan een dapper man,

één man uit uw volk koos Ik speciaal uit.

21Ik vond mijn dienaar David

en heb hem met gewijde olie gezalfd.

22Mijn hand zal hem ondersteunen

en mijn arm zal hem sterk maken.

23De vijand zal hem niet in zijn macht krijgen

en geen misdadiger zal hem kwaad kunnen doen.

24Integendeel, Ik zal zijn tegenstanders voor hem vernietigen.

Wie hem haten, zullen Mij tegenkomen.

25Maar al mijn trouw en liefde zijn voor hem.

Dankzij Mij bekleedt hij een hoge positie.

26Ik geef hem zelfs gezag over zeeën en rivieren.

27Hij zal Mij zijn Vader noemen.

Ik zal zijn God zijn

en de rots waar hij zijn redding vindt.

28Ik zal hem behandelen als een oudste zoon,

als een van de hoogste koningen op aarde.

29Mijn goedheid en liefde zijn blijvend voor hem,

mijn verbond met hem kan niet meer worden verbroken.

30Zijn nageslacht zal altijd blijven bestaan

en zijn troon is onaantastbaar.

31Als zijn zonen mijn wetten negeren

en niet meer leven volgens mijn leefregels,

32als zij mijn voorschriften ontwijden

en mijn geboden niet meer houden,

33zal Ik hen straffen en allerlei plagen sturen.

34Maar mijn goedheid en liefde voor hem

blijven onveranderd, Ik blijf hem trouw.

35En ook mijn verbond met hem

blijf Ik trouw, dat is Mij heilig.

Wat Ik heb beloofd, zal Ik doen.

36Ik heb het immers eens bij Mij Zelf gezworen!

Ik kan David niet in de steek laten.

37Zijn nageslacht zal altijd voortleven

en zijn troon is onwankelbaar, net als de zon.

38Net als de maan zal hij er altijd zijn,

want Hij die vanuit de hemel getuigt, is trouw.’

39Maar toch hebt U uw uitverkorene

van U weggedaan en hem verworpen.

U bent boos op hem geworden.

40U hebt uw verbond met uw dienaar vernietigd

en hem de kroon van het hoofd gestoten.

41Zijn muren hebt U afgebroken

en zijn sterke burchten tot puin gemaakt.

42Mensen die langskwamen

hebben zijn bezittingen geplunderd.

Zijn buren dreven de spot met hem.

43Zijn tegenstanders bleken sterker

en zijn vijanden overwonnen hem.

44Ook zijn zwaard gaf hem geen overwinning

en hij moest zich in de oorlogen gewonnen geven.

45Er was geen eer meer voor hem over

en zijn troon hebt U omver geworpen.

46Hij werd vroeg oud en werd met schande overladen.

47Moet dit nog lang duren, Here?

Blijft U Zich voor mij verbergen?

Blijft uw toorn branden als het heetste vuur?

48Denk er alstublieft aan

dat ik maar een vergankelijk mens ben.

U hebt de mensen Zelf geschapen,

dus U weet hoe kort zij leven.

49Er is immers geen mens die niet zal sterven?

Niemand kan toch ontkomen aan het dodenrijk?

50Waar zijn nu de blijken van uw genade, Here?

U hebt die eens aan ons toegezegd,

zelfs met een eed aan David gezworen.

51Kijk toch, Here, hoe uw dienaren worden bespot

en hoe alle volken ons uitlachen.

52Hoe ook uw tegenstanders de spot met ons drijven, Here.

Zij drijven de spot met hem die door U tot koning is gezalfd!

53Alle lof en eer is voor de Here, tot in eeuwigheid.

Laat ieder die dit hoort daarmee instemmen.

Amen.