Dwom 74
Asaf dwom.
1Ao, Onyankopɔn, adɛn nti na woapo yɛn koraa yi?
Adɛn nti na wʼabufuw hyew wʼadidibea nguan?
2Kae nkurɔfo a wotɔɔ wɔn teteete no,
abusua a ɛyɛ wʼagyapade a wugyee wɔn no,
Bepɔw Sion, faako a wote hɔ.
3Dan wʼanammɔntu kyerɛ saa nnwiriwii a ɛto ntwa da yi,
ɔtamfo no de saa ɔsɛe yi nyinaa aba wo kronkronbea no so.
4Wʼatamfo bobɔɔ mu wɔ faako a wuhyiaa yɛn no;
wɔasisi wɔn mfrankaa sɛ agyiraehyɛde wɔ hɔ.
5Wɔyɛɛ wɔn sɛ nnipa a wɔrehwim mmonnua
de abubu nnua a ayɛ nkyɛkyerɛ.
6Wɔde wɔn mmonnua ne nname
bubuu nnua a wɔasen adi ho adwinni no.
7Wɔhyew wo kronkronbea no dwerɛbee;
woguu faako a wo Din te no ho fi.
8Wɔkaa wɔ wɔn koma mu se, “Yebetiatia wɔn so ayɛ wɔn pasaa!”
Wɔhyew baabiara a wɔsom Onyankopɔn wɔ asase no so.
9Wɔmmaa yɛn nsɛnkyerɛnne a ɛyɛ nwonwa biara;
adiyifo no asa,
na yɛn mu biara nnim nna dodow a ebedi.
10Onyankopɔn, wʼatamfo bɛserew wo akosi da bɛn?
Wɔn a wokyi wo no begu wo din ho fi daa ana?
11Adɛn nti na woatwe wo nsa, wo nsa nifa no?
Yi fi wʼatade mmobɔwee no mu na sɛe wɔn.
12Nanso Onyankopɔn yɛ me hene fi tete;
wode nkwagye ba asase so.
13Ɛyɛ wo na wode wo tumi paee po mu no;
wopɛtɛw nsu mu ɔwɔ no ti.
14Wopɛtɛw Lewiatan no ti
na wode no maa sare so abɔde sɛ wɔn aduan.
15Wo na womaa nsuwa ne nsuti tuei;
na womaa nsubɔnten a ɛsen yoyowee.
16Adekyee wɔ wo na adesae nso yɛ wo dea;
wode owia ne ɔsram sisii hɔ.
17Ɛyɛ wo na wototoo asase so ahye nyinaa;
wobɔɔ ahohuru ne awɔw mmere.
18Awurade, kae sɛnea ɔtamfo no aserew wo,
sɛnea nkwaseafo agu wo din ho fi.
19Mmfa wʼaborɔnoma nkwa mma nkekaboa;
mma wo werɛ mfi wo nkurɔfo a wɔrehu amane no nkwa afebɔɔ.
20Ma wʼapam no ho nhia wo,
efisɛ akakabensɛm ahyɛ asase no so sum mu ma.
21Mma wɔn a wɔhyɛ wɔn so no mmfa animguase nsan;
ma ahiafo ne mmɔborɔfo nkamfo wo din.
22Ao, Onyankopɔn, ma wo ho so na ka wo ara wʼasɛm;
kae sɛnea nkwaseafo serew wo da mu nyinaa.
23Mmu wʼani ngu wɔn a wɔsɔre tia wo no nteɛteɛmu so,
wʼatamfo gyegyeegyeyɛ a ɛkɔ soro daa no.
1Een leerzaam gedicht van Asaf.
O God, waarom stuurt U ons bij U weg?
Waarom ontbrandt uw toorn tegen ons,
de schapen van uw kudde?
2Houd toch in gedachten dat wij van U zijn,
U hebt ons volk uitgekozen als uw eigen volk.
En in Jeruzalem hebt U uw woning gekozen.
3Kom toch naar de puinhopen en kijk
hoe uw tegenstanders uw heilig huis hebben verwoest.
4Zij maakten lawaai in uw tempel
en hebben er hun eigen afgoden neergezet.
5Het leek wel of er iemand
met een bijl was tekeergegaan.
6Met allerlei werktuigen hebben zij
het houtsnijwerk in uw tempel vernield.
7Zij hebben de tempel in brand gestoken
en uw woning helemaal platgebrand,
nu is het geen heilige plaats meer.
8Zij maakten plannen
om het hele volk te onderdrukken
en hebben alle heiligdommen in het land verbrand.
9Nu hebben wij geen zichtbare tekenen van de eredienst meer
en er is geen profeet meer te bekennen.
Niemand van ons weet hoelang dit nog moet duren.
10Hoelang zal de vijand nog de spot met ons drijven, o God?
Zal hij U altijd blijven bespotten?
11Waarom doet U niets?
Waarom slaat U hen niet neer?
Uw hand is toch machtig?
Vernietig hen toch!
12Toch is God al sinds mensenheugenis onze Koning!
Hij zorgt overal voor bevrijding.
13U hebt de zee gespleten door uw kracht,
U hebt de zeemonsters vernietigd.
14U hebt de koppen van het zeemonster Leviatan vermorzeld
en als voedsel aan de dieren in de woestijn gegeven.
15U laat bronnen en beken ontspringen en stromen,
U laat ook de altijd stromende rivieren opdrogen.
16De dag is van U en ook de nacht is uw bezit.
U hebt het licht en de zon geschapen.
17U hebt de grenzen van land en water vastgesteld.
Zomer en winter hebt U gemaakt.
18Kijk toch eens, Here,
hoe de tegenstanders U bespotten,
dit dwaze volk wil niet naar U luisteren.
19Bescherm uw volk tegen de heidenen,
lever uw volk niet aan hen uit.
Spaar het leven van uw volgelingen,
die er jammerlijk aan toe zijn.
20Denk aan het verbond dat U met hen sloot,
want overal steekt het geweld de kop op.
21Stel hen die onderdrukt worden, niet teleur.
Laten de armen en verdrukten reden hebben
uw naam te loven en te prijzen.
22Kom er toch bij, o God!
Voert U de strijd voor ons.
En denk eraan hoe die dwaze ongelovigen
U de hele dag bespotten.
23Vergeet niet hoe uw vijanden
tegen U schreeuwen,
hoe zij die niet bij U willen horen,
tegen U tieren.
Het stijgt allemaal omhoog tot U.
