Dwom 32
Dawid dwom.
1Nhyira ne wɔn a
wɔde wɔn amumɔyɛ akyɛ wɔn,
na wɔakata wɔn bɔne so.
2Nhyira nka onipa a
Awurade mmu ne bɔne ngu no so
na nnaadaa nni ne honhom mu.
3Bere a meyɛɛ komm no,
me nnompe yɛɛ mmrɛw,
apini a misii no da mu nyinaa nti.
4Awia ne anadwo
wo nsa yɛɛ den wɔ me so;
mʼahoɔden sae
te sɛ awia bere mu ɔhyew.
5Afei, migyee me bɔne too mu.
Mankata mʼamumɔyɛ so.
Mekae se, “Mɛka
me bɔne akyerɛ Awurade,”
na wode me bɔne ho afɔdi kyɛɛ me.
6Enti, ma agyidifo nyinaa mmɔ wo mpae
bere a wohu wo;
ampa ara sɛ asu akɛse yiri a,
ɛrenka no.
7Wone me hintabea;
wobɛbɔ me ho ban wɔ amanehunu mu
na wode nkwagye nnwom atwa me ho ahyia.
8Mɛkyerɛkyerɛ wo ɔkwan a wobɛfa so
metu wo fo na mahwɛ wo so.
9Ɛnyɛ sɛ ɔpɔnkɔ anaa afurumpɔnkɔ a
onni ntease nti
wɔde nnareka ne hama na ɛdannan no,
sɛ ɛbɛyɛ a wɔbɛba wo nkyɛn.
10Omumɔyɛfo amanehunu dɔɔso,
nanso Awurade adɔe a ɛnsa da no
twa onipa a ɔde ne ho to no so no ho hyia.
11Munni ahurusi na mo ani nnye wɔ Awurade mu, mo atreneefo;
monto dwom, mo a mo koma mu tew.
Salmo 3232 Salmo 32 Ang unang mga salita sa Hebreo: Ang “maskil” na isinulat ni David.
Ang Paghahayag ng Kasalanan at Paghingi ng Kapatawaran sa Dios
1Mapalad ang isang tao na ang mga pagsuway at mga kasalanan ay pinatawad at kinalimutan na ng Panginoon.
2Mapalad ang tao na ang kasalanan ay hindi ibinibintang sa kanya ng Panginoon,
at walang pandaraya sa kanyang puso.
3Noong hindi ko pa ipinagtatapat ang aking mga kasalanan,
buong araw akoʼy nanlulumo at nanghihina ang aking katawan.
4Araw-gabi, hirap na hirap ako
dahil sa tindi ng inyong pagdidisiplina sa akin.32:4 hirap na hirap ako dahil sa tindi ng inyong pagdidisiplina sa akin: sa Hebreo, mabigat ang kamay mo sa akin.
Nawalan na ako ng lakas,
tulad ng natuyong tubig sa panahon ng tag-araw.
5Ngunit sa wakas, ipinagtapat ko ang aking mga kasalanan sa inyo;
hindi ko na ito itinago pa.
Sinabi ko nga sa sarili ko, “Ipagtatapat ko na ang aking mga kasalanan sa Panginoon.”
At pinatawad nʼyo ako.
6Kaya manalangin sana ang lahat ng matapat sa inyo,
habang may panahon pa.
Kung dumating man ang kapighatian na parang baha,
hindi sila mapapahamak.
7Kayo ang aking kublihan;
iniingatan nʼyo ako sa oras ng kaguluhan,
at pinalilibutan nʼyo ako ng mga awit ng kaligtasan.
8Sinabi ng Panginoon sa akin,
“Ituturo ko sa iyo ang daan na dapat mong lakaran.
Papayuhan kita habang binabantayan.
9Huwag kang tumulad sa kabayo o mola na walang pang-unawa,
na kailangan pang rendahan upang mapasunod.”
10Maraming hirap ang mararanasan ng taong masama,
ngunit mamahalin ng Panginoon ang sa kanya ay nagtitiwala.
11Kayong mga matuwid, magalak kayo at magsaya sa Panginoon.
Kayong mga namumuhay ng tama,
sumigaw kayo sa galak!
