Dwom 31
Dawid dwom.
1Wo mu, Awurade na manya guankɔbea;
mma mʼanim ngu ase;
fi wo trenee mu gye me.
2Yɛ aso ma me,
bra ntɛm begye me;
yɛ me bammɔ botan,
aban a mʼatamfo nsa renka me.
3Sɛ woyɛ me botan ne mʼaban nti,
wo din nti di mʼanim na kyerɛ me kwan.
4Gye me fi afiri a wɔasum me no mu,
efisɛ wo ne me guankɔbea.
5Wo nsam na mede me kra hyɛ;
gye me bio, Awurade, Onyankopɔn nokwafo.
6Mikyi wɔn a wɔsom abosom huhuw;
mede me ho to Awurade so.
7Mʼani begye na madi ahurusi wɔ wo dɔ mu,
efisɛ wuhu mʼamanehunu,
na wunim me kra mu haw.
8Womfaa me nhyɛɛ ɔtamfo no nsa
mmom wode me nan asisi petee mu.
9Hu me mmɔbɔ, Awurade, efisɛ me ho yeraw me;
awerɛhow ama mʼani so ayɛ kusuu
ɔyaw ama me kra ne me honam ayɛ mmerɛw.
10Ɔyawdi retew me nkwa so,
na abooboo tew me mfe so;
ɔhaw nti mʼahoɔden kɔ fam,
na me nnompe nso ahodwow.
11Mʼatamfo nyinaa nti,
mayɛ ahohora wɔ me nnamfonom mu;
nnipa a wonim me suro me,
na wɔn a wohu me mmɔnten so guan.
12Obiara werɛ afi me te sɛ nea mawu;
mayɛ sɛ kuku a abɔ.
13Mete asomsɛm dodow a wɔka
ahunahuna atwa me ho ahyia.
Wɔrepam me ti so,
na wɔbɔ pɔw sɛ wobekum me.
14Nanso mede me ho ato wo so, Awurade;
meka se, “Woyɛ me Nyankopɔn.”
15Me mmere wɔ wo nsam
gye me fi mʼatamfo
ne wɔn a wɔtaa me no nsam.
16Tew wʼanim kyerɛ wo somfo;
gye me wɔ wo dɔ a enni huammɔ no mu.
17Mma mʼanim ngu ase, Awurade,
efisɛ masu afrɛ wo;
mmom, ma amumɔyɛfo anim ngu ase
na wɔnna wɔn nna mu komm.
18Mua atorofo ano,
efisɛ wɔde ahantan ne animtiaabu
kasa tia atreneefo.
19Wo papayɛ dɔɔso,
ɛno na woakora ama wɔn a wosuro wo no
ɛno na wode ma wɔn a woguan toa wo no
wɔ nnipa anim.
20Wode wɔn sie wʼanim bammɔ mu
fi nnipa nsusuwii bɔne ho;
wo tenabea hɔ na wode wɔn sie dwoodwoo
fi tɛkrɛma a ɛbɔ sobo ho.
21Ayeyi nka Awurade!
Sɛ wayi ne dɔ nwonwaso akyerɛ me
bere a na mewɔ kuropɔn a atamfo atwa ho ahyia no mu no.
22Mebɔɔ huboa no mekae se:
“Woayi wʼani afi me so!”
Nanso wotee me mmɔborɔsu
bere a mekotow srɛɛ wo no.
23Monnɔ Awurade mo a moyɛ nʼahotewfo nyinaa!
Awurade kora wɔn a wodi nokware so,
na ahomasofo de, otua wɔn ka pɛpɛɛpɛ.
24Monyɛ den na momma mo bo ntɔ mo yam,
mo a mowɔ anidaso wɔ Awurade mu nyinaa.
สดุดี 31
(สดด.71:1-3)
(ถึงหัวหน้านักร้อง บทสดุดีของดาวิด)
1ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพระองค์ลี้ภัยในพระองค์
ขออย่าให้ข้าพระองค์อับอายเลย
ขอทรงกอบกู้ข้าพระองค์ในความชอบธรรมของพระองค์
2ขอทรงเอียงพระกรรณสดับฟัง
และเสด็จมาช่วยข้าพระองค์โดยเร็ว
ขอทรงเป็นศิลาให้ข้าพระองค์เข้าลี้ภัย
และเป็นป้อมปราการมั่นคงเพื่อช่วยข้าพระองค์ให้ปลอดภัย
3เพราะพระองค์ทรงเป็นศิลาและเป็นป้อมปราการของข้าพระองค์
ฉะนั้นขอทรงนำและชี้ทางแก่ข้าพระองค์ โดยเห็นแก่พระนามของพระองค์
4ขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้พ้นจากกับดักที่ดักข้าพระองค์ไว้
เพราะพระองค์ทรงเป็นที่ลี้ภัยของข้าพระองค์
5ข้าพระองค์มอบจิตวิญญาณของข้าพระองค์ไว้ในพระหัตถ์ของพระองค์
ข้าแต่พระยาห์เวห์พระเจ้าผู้ทรงซื่อสัตย์ ขอทรงไถ่ข้าพระองค์เถิด
6ข้าพระองค์เกลียดชังผู้ที่ยึดมั่นในรูปเคารพอันไร้ค่า
ข้าพระองค์วางใจในองค์พระผู้เป็นเจ้า
7ข้าพระองค์จะเปรมปรีดิ์และชื่นชมยินดีในความรักมั่นคงของพระองค์
เพราะพระองค์ทรงเห็นความทุกข์ลำเค็ญของข้าพระองค์
และทรงทราบความเจ็บปวดรวดร้าวในจิตใจของข้าพระองค์แล้ว
8พระองค์ไม่ได้ทรงมอบข้าพระองค์ไว้ในมือศัตรู
แต่ทรงวางย่างเท้าของข้าพระองค์ไว้ในที่กว้างขวาง
9ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงเมตตาข้าพระองค์ เพราะข้าพระองค์กำลังทุกข์ใจ
ดวงตาของข้าพระองค์หม่นหมองเพราะความทุกข์โศก
ทั้งกายและวิญญาณบอบช้ำเพราะความทุกข์ระทม
10ชีวิตของข้าพระองค์สูญไปกับความปวดร้าว
และปีเดือนของข้าพระองค์สูญไปกับการคร่ำครวญ
กำลังวังชาของข้าพระองค์อ่อนลงเพราะความทุกข์ลำเค็ญ31:10 หรือความผิดของข้าพระองค์
กระดูกของข้าพระองค์ก็เสื่อมไป
11เนื่องจากศัตรูทั้งปวงของข้าพระองค์
ข้าพระองค์ตกเป็นขี้ปากให้เพื่อนบ้านเย้ยหยัน
ข้าพระองค์เป็นที่น่าขยาดสำหรับเพื่อนฝูง
คนที่พบเห็นข้าพระองค์บนถนนก็รีบหนีไป
12ข้าพระองค์ถูกลืมประหนึ่งคนที่ตายแล้ว
ข้าพระองค์กลายเป็นเหมือนภาชนะที่แตก
13ข้าพระองค์ได้ยินคำนินทาว่าร้ายจากหลายฝ่าย
มีความหวาดผวาอยู่รอบด้าน
พวกเขาคบคิดกันเล่นงานข้าพระองค์
หมายเอาชีวิตของข้าพระองค์
14ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า แต่ข้าพระองค์วางใจในพระองค์
ข้าพระองค์กล่าวว่า “พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของข้าพระองค์”
15วันเวลาของข้าพระองค์อยู่ในพระหัตถ์ของพระองค์
ขอทรงปลดปล่อยข้าพระองค์จากมือของเหล่าศัตรู
จากบรรดาผู้ที่ตามล่าเอาชีวิตของข้าพระองค์
16ขอพระพักตร์ของพระองค์ทอแสงเหนือ ผู้รับใช้ของพระองค์
โปรดช่วยข้าพระองค์ให้รอดโดยความรักมั่นคงของพระองค์
17ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขออย่าให้ข้าพระองค์ได้อาย
เพราะข้าพระองค์ร้องทูลต่อพระองค์
แต่ขอให้คนชั่วได้รับความอดสู
ขอให้เขานอนนิ่งเงียบในหลุมฝังศพ
18ขอให้ริมฝีปากโป้ปดของเขาต้องนิ่งเงียบ
เพราะด้วยความเย่อหยิ่งและการดูหมิ่นดูแคลน
เขาพูดว่าร้ายคนชอบธรรมอย่างยโสโอหัง
19ความประเสริฐของพระองค์นั้นยิ่งใหญ่สักเท่าใด
ที่พระองค์ทรงสะสมไว้เพื่อเหล่าผู้ยำเกรงพระองค์
ที่พระองค์ทรงจัดเตรียมไว้ต่อหน้าคนทั้งหลาย
เพื่อผู้ที่ลี้ภัยในพระองค์
20ในร่มเงาที่พระองค์ทรงสถิตอยู่ พระองค์ทรงซ่อนเขาไว้
ให้พ้นจากการปองร้ายของมนุษย์
ในที่ประทับของพระองค์ พระองค์ทรงรักษาเขาไว้
ให้พ้นจากคำกล่าวหาทั้งปวง
21ขอถวายสรรเสริญแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า
เพราะพระองค์ทรงแสดงความรักอันอัศจรรย์ต่อข้าพระองค์
เมื่อข้าพระองค์อยู่ในเมืองที่ถูกล้อมไว้
22ในยามตกใจ ข้าพระองค์กล่าวว่า
“ข้าพระองค์ถูกตัดออกจากสายพระเนตรของพระองค์!”
แต่พระองค์ทรงสดับฟังคำทูลขอพระเมตตาของข้าพระองค์
เมื่อข้าพระองค์ร้องทูลให้ทรงช่วย
23ประชากรทั้งสิ้นของพระเจ้าเอ๋ย จงรักองค์พระผู้เป็นเจ้าเถิด
องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงปกป้องรักษาผู้ที่ซื่อสัตย์
แต่ผู้ที่เย่อหยิ่งอวดดี พระองค์ทรงลงโทษอย่างเต็มที่
24จงเข้มแข็งและกล้าหาญเถิด
ท่านทั้งหลายที่ฝากความหวังในองค์พระผู้เป็นเจ้า
