Nnwom 139 – AKCB & TCB

Akuapem Twi Contemporary Bible

Nnwom 139:1-24

Dwom 139

Dawid dwom.

1Awurade, woahwehwɛ me mu

na woahu me.

2Wunim mʼasetena ne me sɔre;

wufi akyirikyiri hu mʼadwene mu.

3Wunim mʼadifi ne me nnae mu;

wunim mʼakwan nyinaa mu.

4Ansa na mebue mʼano akasa no

Awurade, na wunim ne nyinaa dedaw.

5Woakata me ho nyinaa ahyia

na wobɔ me ho ban.

6Saa nimdeɛ yi yɛ me nwonwa dodo,

ɛkɔ soro dodo ma me sɛ medu ho.

7Ɛhe na metumi afi wo honhom anim akɔ?

Ɛhe na metumi aguan afi wʼanim akɔ?

8Sɛ meforo soro a, wowɔ hɔ.

Na mekɔsɛw me kɛtɛ wɔ asaman a, wo ni.

9Sɛ mede adekyee ntaban tu

na mekɔtena po akyi nohɔ a,

10mpo hɔ na wo nsa begya me akɔ,

na wo nsa nifa beso me mu.

11Na meka se, “Ampa ara sum mmɛkata me so

na hann nnan adesae ntwa me ho nhyia a,”

12sum mpo nyɛ sum mma wo;

na anadwo bɛhyerɛn sɛ awia;

sum ne hann yɛ wo pɛ.

13Na wo na wobɔɔ me honhom

wonwen me wɔ me na awotwaa mu.

14Mekamfo wo, efisɛ woyɛɛ me anwonwakwan so a ɛyɛ hu;

wo nnwuma yɛ nwonwa.

Minim ɛno yiye pa ara.

15Wɔamfa me bɔbea anhintaw wo

bere a wɔyɛɛ me kokoa mu no;

bere a wɔnwenee me wɔ asase bun mu no,

16wʼani huu me, bere a meyɛ mogyatɔw no.

Nna dodow a woatwa ama me no,

wɔakyerɛw ne nyinaa wɔ wo nhoma mu

ansa na mu baako reba mu.

17Onyankopɔn, wo nsusuwii som bo ma me!

woka ne nyinaa bɔ mu a, ɛtrɛw dodo!

18Sɛ mise mɛkan a,

ne dodow bɛboro mpoano nwea,

sɛ minyan a,

me ne wo wɔ hɔ ara.

19Sɛ anka, Onyankopɔn, wubekunkum amumɔyɛfo ɛ!

Mumfi me so, mo a moyɛ mogyapɛfo!

20Wɔde adwemmɔne ka wo ho asɛm;

wʼatamfo mmmɔ wo din pa.

21Awurade, metan wɔn a wɔtan wo,

na mikyi wɔn a wɔsɔre tia wo no ana?

22Minni hwee sɛ ɔtan a mewɔ ma wɔn;

mefa wɔn sɛ mʼatamfo.

23Hwehwɛ me mu, Onyankopɔn, na hu me koma;

sɔ me hwɛ, na hu mʼadwene.

24Hwɛ sɛ bɔne bi wɔ me mu a,

na di mʼanim fa daa nkwa kwan so.

Tagalog Contemporary Bible

Salmo 139:1-24

Salmo 139139 Salmo 139 Ang unang mga salita sa Hebreo: Ang awit na isinulat ni David para sa direktor ng mga mang-aawit.

Ang Karunungan at Kalinga ng Dios

1Panginoon, siniyasat nʼyo ako at kilalang-kilala.

2Nalalaman nʼyo kung ako ay nakaupo o nakatayo.

Kahit na kayo ay nasa malayo, nalalaman nʼyo ang lahat ng aking iniisip.

3Nakikita nʼyo ako habang akoʼy nagpapahinga o nagtatrabaho.

Ang lahat ng ginagawa ko ay nalalaman ninyo.

4Panginoon, hindi pa man ako nagsasalita ay alam nʼyo na ang aking sasabihin.

5Lagi ko kayong kasama,

at kinakalinga nʼyo ako sa pamamagitan ng inyong kapangyarihan.

6Ang pagkakilala nʼyo sa akin ay tunay na kahanga-hanga;

hindi ko kayang unawain.

7Paano ba ako makakaiwas sa inyong Espiritu?139:7 Espiritu: o, kapangyarihan. Saan ba ako makakapunta na wala kayo?

8Kung pupunta ako sa langit, nandoon kayo;

kung pupunta ako sa lugar ng mga patay, nandoon din kayo.

9At kung pumunta man ako sa silangan o tumira sa pinakamalayong lugar sa kanluran,

10kayo ay naroon din upang akoʼy inyong patnubayan at tulungan.

11Maaaring mapakiusapan ko ang dilim na itago ako, o ang liwanag sa paligid ko na maging gabi;

12kaya lang, kahit ang kadiliman ay hindi madilim sa inyo, Panginoon,

at ang gabi ay parang araw.

Dahil para sa inyo, pareho lang ang dilim at ang liwanag.

13Kilala nʼyo ako, dahil kayo ang lumikha sa akin.

Kayo ang humugis sa akin sa sinapupunan ng aking ina.

14Pinupuri ko kayo dahil kahanga-hanga ang pagkakalikha nʼyo sa akin.

Nalalaman ko na ang inyong mga gawa ay tunay na kahanga-hanga.

15Nakita nʼyo ang aking mga buto nang akoʼy lihim na hugisin sa loob ng sinapupunan ng aking ina.

16Nakita nʼyo na ako, hindi pa man ako isinisilang.

Ang itinakdang mga araw na akoʼy mabubuhay ay nakasulat na sa aklat nʼyo bago pa man mangyari.

17O Dios, hindi ko lubos maintindihan ang mga iniisip nʼyo;

itoʼy tunay na napakarami.

18Kung bibilangin ko ito, mas marami pa kaysa sa buhangin.

Sa aking paggising, akoʼy nasa inyo pa rin.

19O Dios, patayin nʼyo sana ang masasama!

Lumayo sana sa akin ang mga mamamatay-tao!

20Nagsasalita sila ng masama laban sa inyo.

Binabanggit nila ang inyong pangalan sa walang kabuluhan.

21Panginoon, kinamumuhian ko ang mga namumuhi sa inyo.

Kinasusuklaman ko ang mga kumakalaban sa inyo.

22Labis ko silang kinamumuhian;

ibinibilang ko silang mga kaaway.

23O Dios, siyasatin nʼyo ako, upang malaman nʼyo ang nasa puso ko.

Subukin nʼyo ako, at alamin ang aking mga iniisip.

24Tingnan nʼyo kung ako ay may masamang pag-uugali,

at patnubayan nʼyo ako sa daang dapat kong tahakin magpakailanman.