1Wo nan ne mpaboa yɛ fɛ,
Ɔdehye babea!
Wʼanantu a wugyina so te sɛ abohemaa,
odwumfo nsa ano adwuma.
2Wo funuma yɛ kuruwa a enni nsa
a nsa pa wɔ mu bere biara.
Wo sisi yɛ atoko a wɔaboa ano
na sukooko atwa ho ahyia.
3Wo nufu te sɛ atwemma abien,
atwemma nta.
4Wo kɔn te sɛ asonse abantenten.
Wʼaniwa aba te sɛ Hesbon ntade
a ɛwɔ Bat Rabim pon nkyɛn.
Wo hwene te sɛ Lebanon abantenten
a ɛkyerɛ Damasko no.
5Wo ti si so sɛ Karmel Bepɔw.
Wo tinwi te sɛ adehyetam a wɔadi mu adwinni;
wo tinwi atenten no kyere ɔhene dommum.
6Wo ho yɛ fɛ, ɔdɔ,
wo ho yɛ anigye na ɛma ahomeka ara!
7Wo sibea te sɛ abɛ dua,
na wo nufu te sɛ aduaba kasiaw.
8Mekae se, “Mɛforo abɛ dua no;
na maso nʼaba mu.”
Wo nufu nyɛ sɛ bobe kasiaw,
na wo home mu hua nyɛ sɛ aprɛ.
9Na wʼanom hua nyɛ sɛ bobesa papa.
Ababaa:
Ma bobesa no nkɔ me dɔfo hɔ tee,
ɛnsen mfa nʼanofafa ne ne se no so brɛoo.
10Meyɛ me dɔfo de,
na nʼapɛde ne me.
11Bra, me dɔfo; ma yɛnkɔ akuraa,
ma yɛnkɔda akuraa anadwo baako.
12Ma yɛnkɔ bobeturo mu ntɛm
nkɔhwɛ sɛ bobe no agu nhwiren,
sɛ nhwiren no apaapae,
anaasɛ ntunkum no ayɛ frɔmfrɔm.
Ɛhɔ na mede me dɔ bɛma wo.
13Adesaa yi ne hua,
na akɔnnɔduan nyinaa begu yɛn pon ano,
foforo ne dedaw,
a mede asie ama wo, me dɔfo.
1O babaye nga dungganon, pagkatahom sa imong mga tiil nga may sandalyas. Pagkaanindot sa mga kurba sa imong mga paa. Daw mga alahas kini nga hinimo sa hanas nga artesano.7:1 artesano: Tawong hanas nga tigbuhat ug nindot nga mga butang sama sa mga alahas, tibod, ug uban pang mga butang nga hinimo gikan sa metal, mahalong bato, ug uban pa. 2Ang imong pusod daw kopa nga dili makabsan ug lami nga bino. Ang imong hawak daw binugkos nga trigo nga nalibotan sa mga liryo. 3Ang imong dughan daw kaluha nga lating lagsaw. 4Ang imong liog daw tore nga hinimo gikan sa mga bangkil sa elepante. Ang imong mga mata sama katin-aw sa kaligoanan sa Heshbon, sa may pultahan sa Bet Rabim. Ang imong ilong daw ang bantayanang tore sa Lebanon nga nagaatubang sa Damascus. 5Ang imong ulo sama katahom sa Bukid sa Carmel. Ang imong buhok sama kanindot sa mahalong panapton. Nabihag ang hari sa katahom niini.
6Pagkatahom mo, mahal ko. Makawili ka. 7Ang imong barog sama sa kahoy nga palma, ug ang imong dughan daw sa nagpungpong nga bunga niini. 8Miingon ako, “Mosaka ako sa palma ug mohawid sa mga bunga niini.” O, ang imong dughan daw sa pungpong sa ubas ug ang kahumot sa imong gininhawa sama sa mansanas. 9Ang imong halok sama katam-is sa duga sa ubas. Kini nga duga sa ubas nagadagayday sa hinay-hinay sa baba ug ngipon sa akong hinigugma.
Ang Babaye
10Iya ako sa akong hinigugma ug ako lang ang iyang ginahandom. 11Dali, mahal ko, moadto kita sa uma, ug matulog kita taliwala sa mga bulak nga henna.7:11 mga bulak nga henna: o, mga lungsod. 12Mamangon kitag sayo ug atong tan-awon kon nanalingsing na ba ang ubas, ug namukhad na ba ang mga bulak niini. Tan-awon ta usab kon namulak na ba ang pomegranata, ug didto ihatag ko kanimo ang akong gugma. 13Nangalimyon ang kahumot sa tanom nga mandragora, ug ibabaw sa atong pultahan anaa ang tanang piniling mga butang, daan ug bag-o nga gitagana ko alang kanimo, mahal ko.
