Nnwom Mu Dwom 4 – AKCB & CST

Akuapem Twi Contemporary Bible

Nnwom Mu Dwom 4:1-16

Aberante:

1Wo ho yɛ fɛ, me dɔfo!

Ao, wo ho yɛ fɛ!

Wʼaniwa a ɛhyehyɛ wo nkataanim mu no te sɛ aborɔnoma.

Wo nwi te sɛ mpapokuw a

wɔresian Gilead Bepɔw.

2Wo se te sɛ nguankuw a wɔatwitwa wɔn ho nwi foforo,

a wofi aguaree.

Baako mpo nyeraa ɛ.

3Wʼanofafa te sɛ koogyan hama;

wʼano yɛ fɛ.

Wʼasontɔre a ɛhyɛ wo nkataanim mu

te sɛ ntunkum aduaba fa.

4Wo kɔn te sɛ Dawid abantenten,

a wɔasi no fɛɛfɛ;

na akokyɛm apem sensɛn ho,

a ne nyinaa yɛ akofo kyɛm.

5Wo nufu te sɛ atwemma abien,

atwemma nta a

wodidi wɔ sukooko mu.

6Enkosi sɛ ade bɛkye,

ama honhom aguan no,

mɛkɔ kurobow bepɔw

ne aduhuam nkoko no so.

7Me dɔfo, wo ho yɛ fɛ papa;

wo ho nni dɛm biara.

8Ma yemfi Lebanon, mʼayeforo,

wo ne me mfi Lebanon nkɔ.

Sian fi Amana atifi bra,

fi Senir atifi, Hermon apampam hɔ,

fi gyata buw mu

ne mmepɔw a asebɔ dɛɛdɛɛ hɔ.

9Woagye me koma abɔ so, me nuabea, mʼayeforo;

woagye me koma abɔ so;

wode wʼani a ɛbɔɔ me so,

ne wo kɔnmuade mu ɔbohemaa baako.

10Wo dɔ yɛ anigye, me nuabea, mʼayeforo!

Hwɛ, wo dɔ sɔ ani sen bobesa,

na wʼaduhuam yɛ huam sen pɛprɛ biara.

11Asɛm dɛdɛ fi wʼano sɛ ɛwokyɛm, mʼayeforo;

nufusu ne ɛwo wɔ wo tɛkrɛma ase.

Wo ntade mu hua te sɛ Lebanon de.

12Wote sɛ turo a wɔato ano pon mu, me nuabea, mʼayeforo;

woyɛ asuti a wɔagye ho ban, asubura a wɔasɔw ano.

13Wo nnua yɛ nnuabafuw so ntunkum

a ɛsow aba pa,

ahuahaa ne nnuannua,

14nnuannua ne mmetire,

osiko ne sinamon,

a ohuamfufu nnua ahorow,

kurobow ne dupapo

ne pɛprɛ papa ahorow nyinaa ka ho.

15Woyɛ asubura turo,

abura a nsu sen fi mu

a ɛsen fi Lebanon.

Ababaa:

16Sɔre, atifi fam mframa!

Bra, anafo fam mframa!4.16 Mframa a ɛbɔ fi atifi fam no mu dwo enti ɛma nnuaba yɛ foforo daa. Mframa a ɛbɔ fi anafo fam no mu yɛ hyew na ɛma nnuaba no bere. Ne abien ka bɔ mu a, ɛma mframa a ɛyɛ huam fa turo no mu.

Bɔ fa me turo mu,

sɛnea ɛbɛyɛ a ne hua no begyigye afa baabiara.

Ma me dɔfo mmra ne turo mu

na ɔmmɛka ne nnuaba papa no nhwɛ.

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Cantares 4:1-16

El amado

1¡Cuán bella eres, amada mía!

¡Cuán bella eres!

Tus ojos, tras el velo, son dos palomas.

Tus cabellos son como los rebaños de cabras

que retozan en los montes de Galaad.

2Tus dientes son como ovejas recién trasquiladas,

que ascienden después de haber sido bañadas.

Cada una de ellas tiene su pareja;

ninguna de ellas está sola.

3Tus labios son cual cinta escarlata;

tus palabras me tienen hechizado.

Tus mejillas, tras el velo,

parecen dos mitades de granadas.

4Tu cuello se asemeja a la torre de David,

construida con piedras labradas;

de ella penden mil escudos,

escudos de guerreros todos ellos.

5Tus pechos parecen dos cervatillos,

dos crías mellizas de gacela

que pastan entre azucenas.

6Antes de que el día despunte

y se desvanezcan las sombras,

subiré a la montaña de la mirra,

a la colina del incienso.

7Toda tú eres bella, amada mía;

no hay en ti defecto alguno.

8Desciende del Líbano conmigo, novia mía;

desciende del Líbano conmigo.

Baja de la cumbre del Amaná,

de la cima del Senir y del Hermón.

Baja de las guaridas de los leones,

de los montes donde habitan los leopardos.

9Cautivaste mi corazón,

hermana y novia mía,

con una mirada de tus ojos;

con una vuelta de tu collar

cautivaste mi corazón.

10¡Cuán delicioso es tu amor,

hermana y novia mía!

¡Más agradable que el vino es tu amor,

y más que toda especia

la fragancia de tu perfume!

11Tus labios, novia mía, destilan miel;

leche y miel escondes bajo la lengua.

Cual fragancia del Líbano

es la fragancia de tus vestidos.

12Jardín cerrado eres tú,

hermana y novia mía;

¡jardín cerrado, sellado manantial!

13Tus pechos4:13 Tus pechos. Lit. Tus brotes. son un huerto de granadas

con frutos exquisitos,

con flores de nardo y azahar;

14con toda clase de árbol resinoso,4:14 resinoso. Lit. de incienso.

con nardo y azafrán,

con cálamo y canela,

con mirra y áloe,

y con las más finas especias.

15Eres fuente de los jardines,

manantial de aguas vivas,

¡arroyo que del Líbano desciende!

La amada

16¡Viento del norte, despierta!

¡Viento del sur, ven acá!

Soplad en mi jardín;

¡esparcid vuestra fragancia!

Que venga mi amado a su jardín

y pruebe sus frutos exquisitos.