1Ɔba nyansafo tie nʼagya nkyerɛkyerɛ;
na ɔfɛwdifo ntie animka.
2Nneɛma pa a efi onipa anom no ma no anigye,
na wɔn a wonni nokware no kɔn dɔ kitikitiyɛ.
3Nea ɔkora nʼano no kora ne nkwa so,
nanso nea ɔkasa a onsusuw ho no bɛba ɔsɛe mu.
4Onihawfo pere hwehwɛ nanso onya hwee,
na nea ɔyɛ adwuma no nya nea ɔpɛ biara.
5Atreneefo kyi nea ɛnyɛ nokware,
nanso amumɔyɛfo de aniwu ne ahohora ba.
6Trenee bɔ ɔnokwafo ho ban,
na amumɔyɛsɛm tu ɔbɔnefo gu.
7Obi yɛ ne ho sɛ ɔdefo, a nso onni hwee,
ɔfoforo yɛ ne ho sɛ ohiani, nso ɔwɔ ahonya bebree.
8Obi ahonya betumi agye no nkwa,
nanso ohiani nte ahunahuna biara.
9Atreneefo kanea hyerɛn pa ara,
nanso wodum amumɔyɛfo kanea.
10Ahantan de ntɔkwaw nko ara na ɛba,
na wohu nyansa wɔ wɔn a wotie afotu mu.
11Ahonya a ɛnam ɔkwammɔne so no hwere ntɛm so,
na nea ɔboa sika ano nkakrankakra no ma ɛdɔɔso.
12Anidaso a wotu hyɛ da no bɔ koma ɔyare,
nanso anigyinade a nsa aka no yɛ nkwadua.
13Nea otwiri akwankyerɛ no betua so ka,
nanso wɔma nea ɔde obu ma mmara no akatua.
14Onyansafo nkyerɛkyerɛ te sɛ nkwa asuti,
eyi onipa fi owu afiri mu.
15Nhumu pa de adom ba,
nanso atorofo akwan so yɛ den.
16Ɔbadwemma biara yɛ nʼade wɔ nimdeɛ mu,
nanso ɔkwasea da nʼagyimisɛm adi.
17Ɔsomafo mumɔyɛfo tɔ amane mu,
nanso ɔnanmusini nokwafo de abodwo ba.
18Nea ɔpo nteɛso no kɔ ohia ne animguase mu,
na wɔhyɛ nea otie nteɛso no anuonyam.
19Akɔnnɔde a nsa aka ma ɔkra ani gye,
nanso nkwaseafo kyi sɛ wɔtwe wɔn ho fi bɔne ho.
20Nea ɔne onyansafo nantew no hu nyansa,
na nea ɔne nkwaseafo bɔ no hu amane.
21Ɔhaw di ɔbɔnefo akyi,
na nkɔso yɛ ɔtreneeni akatua.
22Onipa pa de agyapade gyaw ne nenanom,
na wɔkora ɔbɔnefo ahonyade so ma ɔtreneeni.
23Ohiani afum nnɔbae tumi ba pii,
nanso ntɛnkyew pra kɔ.
24Nea ɔkyɛe nʼabaa so no tan ne ba,
na nea ɔdɔ no no hwɛ sɛ ɔbɛteɛ no.
25Atreneefo didi ma wɔn koma mee,
nanso ɔkɔm de amumɔyɛfo.
1ลูกที่ฉลาดรับฟังคำสั่งสอนของพ่อแม่
แต่คนชอบเยาะเย้ยไม่ฟังคำเตือนสติ
2คนเราอิ่มเอมกับผลดีจากวาจาของตน
แต่คนอสัตย์กระหายหาความโหดร้าย
3ผู้ที่ระวังปากก็สงวนชีวิตของตน
แต่ผู้ที่พูดพล่อยๆ จะถึงแก่หายนะ
4คนขี้เกียจกระหายหาแต่ไม่ได้
ส่วนชีวิตของคนขยันมีแต่สมปรารถนา
5คนชอบธรรมเกลียดคำโกหก
แต่คนชั่วทำให้ตัวเองฉาวโฉ่และอับอายขายหน้า
6ความชอบธรรมปกป้องทางของคนไร้ที่ติ
แต่ความชั่วร้ายพลิกคว่ำทางของคนบาป
7บางคนวางท่าร่ำรวยแต่ไม่มีอะไร
แต่บางคนทำทีว่ายากจนแต่กลับมีทรัพย์สมบัติมากมาย
8ทรัพย์สมบัติอาจใช้เป็นค่าไถ่ชีวิตคน
แต่คนจนไม่เคยถูกข่มขู่เรียกค่าไถ่
9ความสว่างของคนชอบธรรมส่องแสงสดใส
แต่ประทีปของคนชั่วจะถูกดับไป
10ความหยิ่งยโสมีแต่นำไปสู่การวิวาท
แต่ปัญญาพบได้ในผู้ที่รับฟังคำแนะนำ
11เงินทุจริตร่อยหรอลงเรื่อยๆ
แต่ผู้ที่เก็บออมทีละน้อยทำให้เงินเพิ่มพูนขึ้น
12ความหวังที่ถูกประวิงไว้ทรมานจิตใจคน
แต่ความสมปรารถนาเป็นต้นไม้แห่งชีวิต
13ผู้ที่ลบหลู่คำสั่งสอนจะได้รับความหายนะ
แต่ผู้ที่ยำเกรงคำบัญชาก็ได้รับบำเหน็จ
14คำสอนของปราชญ์เป็นน้ำพุแห่งชีวิต
ช่วยให้คนพ้นจากบ่วงความตาย
15วิจารณญาณที่ดีจะนำไปสู่ความโปรดปราน
แต่ทางของคนอสัตย์นำไปสู่ความพินาศ13:15 หรือคนอสัตย์ไม่ยืนยง
16คนฉลาดหลักแหลมทุกคนมีความรู้เป็นเกราะ13:16 หรือคนฉลาดหลักแหลมทุกคนทำสิ่งต่างๆ ด้วยความรู้
แต่คนโง่เขลาโอ้อวดความโง่ของตน
17คนส่งข่าวที่ชั่วร้ายจะย่อยยับ
แต่ทูตที่เชื่อถือได้นำการเยียวยามา
18ผู้ที่ไม่ใส่ใจคำสั่งสอนจะยากจนและอับอาย
แต่ผู้ที่รับฟังคำตักเตือนจะได้รับเกียรติ
19ความสมปรารถนาเป็นที่ชื่นใจแก่วิญญาณ
ส่วนคนโง่ชิงชังการหันจากความชั่วร้าย
20คบกับคนฉลาดแล้วจะฉลาด
ข้องแวะกับคนโง่จะพบกับความเลวร้าย
21เคราะห์ร้ายไล่ตามคนบาป
แต่สิ่งดีเป็นรางวัลของคนชอบธรรม
22คนดีทิ้งมรดกไว้ให้ลูกหลาน
แต่คนบาปสะสมทรัพย์สมบัติไว้ให้คนชอบธรรม
23ที่นาที่ไม่ได้ไถหว่านยังให้พืชผลแก่คนยากจน
แต่ความอยุติธรรมกวาดเอาไปหมด
24ผู้ที่ไม่ยอมใช้ไม้เรียวก็เกลียดชังลูกของตน
แต่ผู้ที่รักลูกก็ใส่ใจอบรมสั่งสอนเขา
25คนชอบธรรมได้กินจนหนำใจ
แต่คนชั่วหิวจนท้องกิ่ว
