Awurade Bepɔw No
1Nna a edi akyi no mu no,
Awurade asɔredan bepɔw no betim
sɛ mmepɔw no nyinaa ti;
ebegye din aboro nkoko nyinaa,
na nnipa ahorow bɛbɔ yuu akɔ hɔ.
2Aman bebree bɛba abɛka se,
“Mommra mma yɛnkɔ Awurade bepɔw no so,
nkɔ Yakob Nyankopɔn fi.
Ɔbɛkyerɛkyerɛ yɛn nʼakwan
sɛnea ɛbɛyɛ a yɛbɛnantew nʼatempɔn so.”
Mmara no befi Sion aba,
na Awurade asɛm afi Yerusalem.
3Obebu amanaman ntam atɛn
na obesiesie nnipa bebree ntam asɛm.
Wɔde wɔn afoa bɛbobɔ nsɔw
na wɔde wɔn mpeaw ayɛ asosɔw.
Ɔman bi rentwe ɔman foforo so afoa,
na wɔrenyɛ ahoboa biara mma ɔko bio.
4Obiara bɛtena ne bobe
anaa ne borɔdɔma nnua ase,
na obiara remmehunahuna wɔn,
efisɛ, Asafo Awurade akasa.
5Amanaman no nyinaa betumi anantew
wɔn anyame din mu,
na yɛn de, yɛbɛnantew Awurade,
yɛn Nyankopɔn Din mu daa daa.
Awurade Atirimpɔw
6“Saa da no,” sɛnea Awurade se ni,
“Mɛboaboa mmubuafo, atukɔfo
ɛne wɔn a mede awerɛhow aba wɔn so ano.
7Mɛma mmubuafo ayɛ me nkurɔfo wɔ asase no so,
atukɔfo no bɛyɛ ɔman kɛse.
Awurade bedi wɔn so hene wɔ Sion bepɔw so
afi da no akosi daa.
8Na wo, nguankuw no abantenten,
Ɔbabea Sion, abandennen,
wɔde wo tete tumidi no bɛsan abrɛ wo;
Ɔbabea Yerusalem nsa bɛsan aka nʼahenni.”
9Adɛn nti na afei woresu dennen,
wunni ɔhene ana?
Wo futufo ayera, na enti
ɔyaw aka wo sɛ ɔbea a ɔwɔ awoko mu?
10Bukabukaw wo mu wɔ yawdi mu, Ɔbabea Sion,
te sɛ ɔbea a awo aka no,
mprempren ɛsɛ sɛ wufi kuropɔn no mu
kɔtena sare so.
Wobɛkɔ Babilonia;
na hɔ na wobegye wo.
Ɛhɔ na Awurade begye wo
afi wʼatamfo nsam.
11Mprempren de, aman bebree aka abɔ mu atia wo.
Wɔka se, “Wongu Sion ho fi,
na yɛmfa yɛn ani nhwɛ no!”
12Nanso wonnim Awurade adwene.
Wɔnte nʼagyinatu ase.
Wonnim sɛ ɔno na ɔboaboa wɔn ano te sɛ afiafi
de kɔ awiporowbea.
13“Sɔre, na porow, Ɔbabea Sion,
mɛma wo dade mmɛn;
mɛma wo kɔbere tɔte
na wubebubu aman bebree mu nketenkete.”
Wode wɔn mfaso a wɔampɛ no ɔkwan pa so bɛbrɛ Awurade,
wode wɔn ahonyade bɛbrɛ asase nyinaa so wura.
ภูเขาขององค์พระผู้เป็นเจ้า
(อสย.2:1-4)
1ในบั้นปลาย
ภูเขาที่พระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้าตั้งอยู่จะได้รับการสถาปนา
ให้เป็นเอกในหมู่ภูเขาทั้งหลาย
จะได้รับการเชิดชูเหนือบรรดาเนินเขา
และชนชาติต่างๆ จะหลั่งไหลไปที่นั่น
2ประชาชาติมากมายจะมาและกล่าวว่า
“มาเถิด ให้เราขึ้นไปบนภูเขาขององค์พระผู้เป็นเจ้า
ไปยังพระนิเวศของพระเจ้าของยาโคบ
พระองค์จะทรงสอนพระมรรคาของพระองค์แก่เรา
เพื่อเราจะดำเนินในวิถีทางของพระองค์”
บทบัญญัติจะออกมาจากศิโยน
พระวจนะขององค์พระผู้เป็นเจ้าจะออกมาจากเยรูซาเล็ม
3พระองค์จะทรงตัดสินความระหว่างชนชาติทั้งหลาย
และยุติกรณีพิพาทให้บรรดาชาติมหาอำนาจทั่วแดน
พวกเขาจะตีดาบให้เป็นผาลไถนา
และตีหอกให้เป็นขอลิด
ชนชาติต่างๆ จะเลิกรบราฆ่าฟันกัน
ทั้งจะไม่มีการฝึกรบอีกต่อไป
4ทุกคนจะนั่งอยู่ใต้เถาองุ่นของตน
และใต้ต้นมะเดื่อของตน
และจะไม่มีใครทำให้เขากลัว
เพราะพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ได้ตรัสไว้แล้ว
5ชนชาติทั้งปวงอาจจะดำเนิน
ในนามของเทพเจ้าของตน
ส่วนเราจะดำเนินในพระนามพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราตลอดนิรันดร์
แผนการขององค์พระผู้เป็นเจ้า
6องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า
“ในวันนั้น เราจะรวบรวมคนขาพิการ
เราจะรวบรวมบรรดาเชลย
ตลอดจนบรรดาคนที่เราให้พบกับความทุกข์โศก
7เราจะให้คนขาพิการเป็นคนที่เหลืออยู่
ให้คนที่ถูกเนรเทศเป็นชาติที่แข็งแกร่ง
องค์พระผู้เป็นเจ้าจะปกครองพวกเขาในภูเขาศิโยน
ตั้งแต่วันนั้นตราบชั่วนิรันดร์
8ส่วนเจ้าผู้เป็นหอสังเกตการณ์ของฝูงแกะ
เป็นที่มั่น4:8 หรือเนินเขาของธิดาแห่งศิโยน4:8 คือ ชาวเยรูซาเล็ม เช่นเดียวกับข้อ 10 และ 13
อำนาจดั้งเดิมจะกลับคืนมาเป็นของเจ้า
ธิดาแห่งเยรูซาเล็ม4:8 คือ ชาวเยรูซาเล็มจะได้รับอำนาจครอบครอง”
9เหตุใดเจ้าจึงร้องเสียงดัง
เจ้าไม่มีกษัตริย์หรือ?
ที่ปรึกษาของเจ้าย่อยยับไปแล้วหรือ?
เจ้าจึงเจ็บปวดรวดร้าวเหมือนผู้หญิงกำลังคลอดลูก
10ธิดาแห่งศิโยนเอ๋ย จงทุรนทุรายด้วยความเจ็บปวดแสนสาหัส
เหมือนผู้หญิงที่กำลังคลอดลูก
เพราะบัดนี้เจ้าต้องจากเมือง
ไปตั้งค่ายอยู่กลางทุ่ง
เจ้าจะไปยังบาบิโลน
เจ้าจะได้รับการช่วยเหลือที่นั่น
องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงไถ่เจ้า
ออกจากมือของศัตรูของเจ้าที่นั่น
11แต่บัดนี้หลายชนชาติ
รวมตัวกันมารบกับเจ้า
เขากล่าวว่า “ให้ศิโยนถูกย่ำยี
ให้ตาของเราได้ดูศิโยนด้วยความสะใจ!”
12แต่เขาไม่รู้
พระดำริขององค์พระผู้เป็นเจ้า
เขาไม่เข้าใจแผนการของพระองค์
ผู้ทรงรวบรวมเขาเหมือนรวบรวมฟ่อนข้าวมาสู่ลานนวดข้าว
13“ธิดาแห่งศิโยนเอ๋ย ลุกขึ้นนวดข้าวเถิด
เพราะเราจะให้เจ้ามีเขาเหล็ก
เราจะให้เจ้ามีกีบทองสัมฤทธิ์
และเจ้าจะบดขยี้ชนหลายชาติให้เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย”
พวกท่านจะถวายสิ่งที่เขาได้มาโดยไม่ชอบธรรมนั้นแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า
ถวายความมั่งคั่งของพวกเขาแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าแห่งสากลโลก
