Awurade Abufuw A Etia Israel
1Sɛ Efraim kasa a, na nnipa ho popo;
wɔma no so wɔ Israelman mu.
Nanso Baalsom nti, onyaa afɔbu na owui.
2Afei wɔkɔ so yɛ bɔne ara;
wɔde wɔn dwetɛ yɛ ahoni ma wɔn ho,
nsɛsode no nyinaa no.
Adwumfo no nam nyansakwan so na ayeyɛ.
Wɔka nnipa yi ho asɛm se,
“Wɔde nnipa bɔ afɔre
na wofew nantwimma ahoni ano.”
3Ɛno nti, wɔbɛyɛ sɛ anɔpa omununkum
sɛ anɔpa bosu a etu yera,
sɛ ntɛtɛ a ehuw fi awiporowbea
sɛ wusiw a ɛfa mfɛnsere mu kɔ.
4“Nanso mene Awurade wo Nyankopɔn,
a miyii wo fii Misraim.
Nnye Onyankopɔn biara nto mu sɛ me,
anaa Ogyefo biara sɛ me.
5Mehwɛɛ wo wɔ nweatam so,
asase a so yɛ hyew yiye no so.
6Memaa wɔn aduan no, wodi mee;
wɔmee no, wɔyɛɛ ahantan;
na wɔn werɛ fii me.
7Enti mɛtow ahyɛ wɔn so sɛ gyata,
mɛtɛw wɔn wɔ akwan ho sɛ ɔsebɔ.
8Mɛtow ahyɛ wɔn so na matetew wɔn mu
te sɛ sisi bi a wɔawia ne mma.
Mɛwe wɔn te sɛ gyata;
wuram aboa besunsuan wɔn mu.
9“Wɔasɛe wo, Israel,
efisɛ woasɔre atia me,
me a meyɛ wo boafo.
10Wo hene wɔ he na wabegye wo?
Wo sodifo a wɔwɔ wo nkurow nyinaa so no wɔ he,
wɔn a wokaa faa wɔn ho se,
‘Ma me ɔhene ne ahenemma’ no?
11Enti mʼabufuw mu, memaa wo ɔhene,
na mʼanibere mu no, miyii no hɔ.
12Efraim afɔdi no wɔaboaboa ano
wɔakyerɛw ne bɔne agu hɔ.
13Ɔbɛte ɔyaw te sɛ ɔbea a ɔreko awo,
na abofra no nnim nyansa nti;
sɛ bere no du a,
ɔmma awotwaa no ano.
14“Mɛpata agye wɔn afi ɔda tumi mu.
Megye wɔn afi owu nsam.
Owu, wo nwowɔe wɔ he?
Asaman, wo sɛe wɔ he?
“Merennya ayamhyehye biara,
15mpo sɛ ɔyɛ yiye wɔ ne nuanom mu a.
Apuei mframa a efi Awurade hɔ bɛba,
ɛbɛbɔ afi nweatam so;
osu rentɔ asusowbere
na nʼabura bɛyow.
Wɔbɛfom ne koradan mu nneɛma
nea ɛsom bo no nyinaa.
16Ɛsɛ sɛ nnipa a wɔwɔ Samaria gye wɔn afɔdi to mu,
efisɛ wɔayɛ dɔm atia wɔn Nyankopɔn.
Wɔbɛtotɔ wɔ afoa ano;
wɔbɛtotow wɔn mmofra ahwehwe fam,
wɔn mmaa a wɔanyinsɛn nso wɔbɛpaapae wɔn mu.”
የእግዚአብሔር ቍጣ በእስራኤል ላይ
1ኤፍሬም ሲናገር ሰዎች ተንቀጠቀጡ፤
በእስራኤልም የተከበረ ነበር፤
ነገር ግን በኣልን ስላመለከ በደለ፤ ሞተም።
2አሁንም ኀጢአትን መሥራት አበዙ፤
ብራቸውን አቅልጠው ለራሳቸው ጣዖት ሠሩ፣
በጥበብ የተሠሩ ምስሎችን አበጁ፤
ሁሉም የባለ እጅ ሥራ ናቸው።
ስለ እነዚህ ሰዎች እንዲህ ተብሏል፤
“ሰውን መሥዋዕት አድርገው ያቀርባሉ፤
የጥጃ ጣዖቶችንም ይስማሉ”13፥2 ወይም መሥዋዕት የሚያቀርቡ ሰዎች… ይስማሉ
3ስለዚህ እንደ ማለዳ ጉም፣
ፈጥኖ እንደሚጠፋ የጧት ጤዛ፣
ከዐውድማ እንደሚጠረግ እብቅ፣
በመስኮትም እንደሚወጣ ጢስ ይሆናሉ።
4“እኔ ግን ከግብፅ ምድር ያወጣሁህ፣13፥4 ወይም በግብፅ ከነበራችሁበት ጊዜ አንሥቶ
አምላክህ እግዚአብሔር ነኝ፤
ከእኔ በቀር ሌላ አምላክ አታውቅም፤
ከእኔም በቀር ሌላ አዳኝ የለም።
5በምድረ በዳ፣
በሐሩር ምድርም ተንከባከብሁህ።
6ካበላኋቸው በኋላ ጠገቡ፤
በጠገቡ ጊዜ ታበዩ፤
ከዚያም ረሱኝ።
7ስለዚህ እንደ አንበሳ እመጣባቸዋለሁ፤
እንደ ነብርም በመንገድ አደባባቸዋለሁ።
8ግልገሎቿን እንደ ተነጠቀች ድብ፣
እመታቸዋለሁ፤ እዘነጣጥላቸዋለሁ።
እንደ አንበሳም ሰልቅጬ እውጣቸዋለሁ፤
የዱር አራዊትም ይገነጣጥላቸዋል።
9“እስራኤል ሆይ፤ በእኔ ላይ ስለ ተነሣህ፣
ረዳትህንም ስለ ተቃወምህ ትጠፋለህ።
10‘ንጉሥንና አለቆችን ስጠኝ፤’
ብለህ እንደ ጠየቅኸው፣
ያድንህ ዘንድ ንጉሥህ የት አለ?
በከተሞችህ ሁሉ የነበሩ ገዦችህስ የት አሉ?
11በቍጣዬ ንጉሥን ሰጠሁህ፤
በመዓቴም ሻርሁት።
12የኤፍሬም በደል ተከማችቷል፤
ኀጢአቱም በመዝገብ ተይዟል።
13በምጥ ላይ እንዳለች ሴት ጭንቅ ይመጣበታል፤
እርሱ ግን ጥበብ የሌለው ልጅ ነው፤
የሚወለድበት ጊዜ ሲደርስ፣
ከእናቱ ማሕፀን መውጣት የማይፈልግ ሕፃን ነው።
14“ከመቃብር ኀይል እታደጋቸዋለሁ፤
ከሞትም እቤዣቸዋለሁ፤
ሞት ሆይ፤ መቅሠፍትህ የት አለ?
መቃብር ሆይ፤13፥14 በዕብራይስጥ ሲኦል ማለት ነው ማጥፋትህ የት አለ?
“ከእንግዲህ ወዲህ አልራራለትም፤
15በወንድሞቹ መካከል ቢበለጽግም እንኳ፣
የምሥራቅ ነፋስ ከምድረ በዳ እየነፈሰ፣
ከእግዚአብሔር ዘንድ ይመጣል፤
ምንጩ ይነጥፋል፤
የውሃ ጕድጓዱም ይደርቃል።
የከበረው ሀብቱ ሁሉ፣
ከግምጃ ቤቱ ይበዘበዛል።
16የሰማርያ ሰዎች በደላቸውን ይሸከማሉ፤
በአምላካቸው ላይ ዐምፀዋልና፤
በሰይፍ ይወድቃሉ፤
ሕፃኖቻቸውም በምድር ላይ ይፈጠፈጣሉ፤
የእርጉዝ ሴቶቻቸውም ሆድ ይቀደዳል።”
