Hiob 15 – AKCB & CST

Akuapem Twi Contemporary Bible

Hiob 15:1-35

Elifas Mmuae A Ɛto So Abien

1Na Temanni Elifas buae se,

2“Enti onyansafo de nsɛm a aba biara nni mu beyi nʼano

anaasɛ ɔde apuei mframa a emu yɛ hyew bɛhyɛ nʼafuru ma?

3Ɔde nsɛm huhuw begye akyinnye,

aka nsɛm a mfaso biara nni so ana?

4Wototo onyamesuro ase mmom

na wusiw Onyankopɔn som ho kwan.

5Wo bɔne kyerɛ wʼano nea ɔnka;

na woafa anitew tɛkrɛma.

6Wʼankasa wʼano bu wo kumfɔ, ɛnyɛ me de;

wʼankasa wʼano di adanse tia wo.

7“Wone onipa a wɔwoo wo dii kan ana?

Wɔwoo wo ansa na wɔrewo nkoko ana?

8Wutie Onyankopɔn afotu ana?

Wo nko ara na wunim nyansa ana?

9Dɛn na wunim a, yennim?

Nhumu bɛn na wowɔ a yenni?

10Nea wafuw dwen ne akwakoraa wɔ yɛn afa

wɔn a wɔanyinyin sen wʼagya mpo.

11Onyankopɔn awerɛkyekye

ne nsɛm a wɔka no brɛoo kyerɛ wo no sua ma wo ana?

12Adɛn nti na wo koma atwe wo akɔ

adɛn nti na wʼani asɔ gya,

13na woadan wʼabufuw agu Onyankopɔn so

na woma saa nsɛm yi pue fi wʼano?

14“Ɔdesani ne hena a obetumi ayɛ pɛ,

anaasɛ nea ɔbea awo no bɛn na obetumi ayɛ ɔtreneeni?

15Onyankopɔn nni ahotoso wɔ nʼakronkronfo mu

ɔsorosoro mpo nyɛ kronkron wɔ nʼani so,

16na me ne onipa debɔneyɛfo ne omumɔyɛfo a

ɔnom bɔne sɛ nsu.

17“Tie me, na mɛkyerɛ wo mu;

ma menka nea mahu nkyerɛ wo,

18nea anyansafo apae mu aka,

a wɔamfa biribiara a wonya fii wɔn agyanom hɔ no ansie

19(wɔn nko ara na wɔde asase no maa wɔn

bere a ananafo biara nni wɔn mu):

20Omumɔyɛfo kɔ ahohia mu, ne nkwanna nyinaa,

na basabasayɛni nso, ne mfe a wɔahyehyɛ ama no nyinaa.

21Nnyigyei a ɛyɛ hu hyɛ nʼasom ma;

na sɛ ɛyɛ sɛ nneɛma rekɔ yiye ma no a, akorɔmfo tow hyɛ ne so.

22Ɔpa abaw sɛ obeguan afi sum mu;

wɔabɔ no ato hɔ ama afoa.

23Okyinkyin hwehwɛ aduan;

onim sɛ sum da no abɛn.

24Ɔhaw ne ahoyeraw yi no hu;

ɛhyɛ ne so sɛ ɔhene a wasiesie ne ho ama ɔko,

25efisɛ ɔteɛteɛ ne nsa kyerɛ Onyankopɔn

na ɔma ne ho so tia Otumfo,

26wɔde nkatabo a mu piw na ɛyɛ den

kɔ ne so a, onsuro obiara.

27“Ɛwɔ mu sɛ srade ama nʼafono atotɔ

na nʼasen mu nam abubu agu so de,

28nanso ɔbɛtena nkurow a agu so

na watena afi a obi nte mu,

afi a ɛrebubu mu.

29Ɔrenkɔ so nyɛ ɔdefo bio, na nʼahonya rennyina,

na nʼagyapade so bɛtew na ayera wɔ asase so.

30Ɔrenguan sum no;

ogyaframa bɛhyew ne mman,

na Onyankopɔn anom ahomegu bɛsoa no akɔ.

31Ɛnsɛ sɛ ɔde ne ho to nneɛma huhuw so de daadaa ne ho,

efisɛ ɔrennya hwee mfi mu.

32Ansa na ne da bedu no, wobetua no ka a bi nka,

na ne mman renyɛ frɔmfrɔm.

33Ɔbɛyɛ sɛ bobedua a wɔaporow so aba a ennyin ɛ,

te sɛ ngodua a ne nhwiren reporow gu fam.

34Na abɔnefo fekuw a wonnim Onyankopɔn no rensow aba,

na ogya bɛhyew wɔn a wɔdɔ kɛtɛasehyɛ no ntamadan.

35Wonyinsɛn ɔhaw na wɔwo bɔne;

wɔn awotwaa siesie nnaadaa.”

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Job 15:1-35

Segundo discurso de Elifaz

1Replicó entonces Elifaz de Temán:

2«El sabio no responde con vana sabiduría

ni explota en violenta verborrea.15:2 explota en violenta verborrea. Lit. llena su vientre con el viento del este.

3Tampoco discute con argumentos vanos

ni con palabras huecas.

4Tú, en cambio, restas valor al temor a Dios

y tomas a la ligera la devoción que él merece.

5Tu maldad pone en acción tu boca;

hablas igual que los pícaros.

6Tu propia boca te condena, no la mía;

tus propios labios testifican contra ti.

7»¿Eres acaso el primer hombre que ha nacido?

¿Naciste acaso antes que los montes?

8¿Tienes parte en el consejo de Dios?

¿Acaso eres tú el único sabio?

9¿Qué sabes tú que nosotros no sepamos?

¿Qué has percibido que nosotros ignoremos?

10Las canas y la edad están de nuestra parte,

tenemos más experiencia que tu padre.

11¿No te basta que Dios mismo te consuele

y que se te hable con cariño?

12¿Por qué te dejas llevar por el enojo?

¿Por qué te relampaguean los ojos?

13¿Por qué desatas tu enojo contra Dios

y das rienda suelta a tu lengua?

14»¿Qué es el hombre para creerse puro,

y el nacido de mujer para alegar inocencia?

15Si Dios no confía ni en sus santos siervos,

y ni siquiera considera puros a los cielos,

16¡cuánto menos confiará en el hombre,

que es vil y corrupto y tiene sed del mal!15:16 tiene sed del mal. Lit. bebe como agua el mal.

17»Escúchame, y te lo explicaré;

déjame decirte lo que he visto.

18Es lo que han declarado los sabios,

sin ocultar nada de lo aprendido de sus padres.

19Solo a ellos se les dio la tierra,

y ningún extraño pasó entre ellos.

20El impío se ve atormentado toda la vida,

el desalmado tiene sus años contados.

21Sus oídos perciben sonidos espantosos;

cuando está en paz, los salteadores lo atacan.

22No espera escapar de las tinieblas;

condenado está a morir a filo de espada.

23Vaga sin rumbo; es comida de los buitres;15:23 rumbo … buitres. Alt. rumbo, en busca de alimento.

sabe que el día de las tinieblas le ha llegado.

24La desgracia y la angustia lo llenan de terror;

lo abruman como si un rey fuera a atacarlo,

25y todo por levantar el puño contra Dios

y atreverse a desafiar al Todopoderoso.

26Contra Dios se lanzó desafiante,

blandiendo grueso y resistente escudo.

27»Aunque su rostro esté hinchado de grasa,

y le sobre carne en la cintura,

28habitará en lugares desolados,

en casas deshabitadas,

en casas a punto de derrumbarse.

29Dejará de ser rico; no durarán sus riquezas

ni se extenderán sus posesiones por la tierra.

30No podrá escapar de las tinieblas;

una llama de fuego marchitará sus renuevos,

y el aliento de Dios lo arrebatará.

31Que no se engañe ni confíe en cosas vanas,

porque nada obtendrá a cambio de ellas.

32Antes de tiempo recibirá su merecido,

y sus ramas no reverdecerán.

33Quedará como vid que pierde sus uvas verdes,

como olivo que no llega a florecer.

34La compañía de los impíos no es de provecho;

¡las moradas de los que aman el soborno

serán consumidas por el fuego!

35Conciben iniquidad, y dan a luz maldad;

en su vientre se genera el engaño».