Hiob 14 – AKCB & CARS

Akuapem Twi Contemporary Bible

Hiob 14:1-22

1“Nnipa a ɔbea awo wɔn

nna yɛ tiaa bi na ɔhaw ahyɛ mu mma.

2Ɔfefɛw te sɛ nhwiren na etwintwam;

ɔte sɛ sunsuma a ɛretwa mu akɔ, ɔntena hɔ nkyɛ.

3Woma wʼani kɔ saa onipa yi so?

Wode no bɛba wʼanim abebu no atɛn ana?

4Hena na obetumi ayi nea ɛyɛ kronkron afi fi mu?

Obiara nni hɔ.

5Woahyehyɛ onipa nkwa nna;

woahyɛ nʼasram dodow ato hɔ

na woahyɛ no bere a ɔrentumi ntra.

6Enti yi wʼani fi ne so na ɔnyɛ nea ɔpɛ,

kosi sɛ obewie nʼadwuma sɛ ɔpaani.

7“Dua mpo anidaso wɔ hɔ ma no:

Sɛ wotwa a, ɛbɛfefɛw bio,

na ne mman foforo no rempenpan.

8Ne ntin betumi anyin akyɛ asase mu

na ne dunsin nso awu wɔ dɔte mu,

9nanso, onya nsu a ɛfefɛw,

na eyiyi mman sɛ dua a wɔatɛw.

10Nanso sɛ nnipa wu a wɔde no hyɛ fam;

ɔhome nea etwa to a, na afei onni hɔ bio.

11Sɛnea nsu tu yera wɔ po mu no,

anaa sɛnea suka mu yowee no,

12saa ara na onipa tɔ fam na ɔnsɔre bio;

enkosi sɛ ɔsoro betwa mu no, nnipa rensɔre

na wɔrennyan wɔn mfi wɔn nna mu.

13“Sɛ anka wode me besie ɔda mu

de me ahintaw kosi sɛ wʼabufuw betwa mu!

Sɛ anka wobɛhyɛ me bere

na afei woakae me!

14Sɛ onipa wu a ɔbɛba nkwa mu bio ana?

Mʼaperedi nna mu nyinaa

mɛtwɛn akosi sɛ me foforoyɛ bɛba.

15Wobɛfrɛ na megye wo so;

wʼani begyina abɔde a wo nsa ayɛ.

16Afei wobɛkan mʼanammɔntu

na worenni me bɔne akyi.

17Wɔbɛsɔ me bɔne ano wɔ kotoku mu,

na woakata mʼamumɔyɛ so.

18“Nanso sɛnea mmepɔw so hohoro na ɛpompono

na ɔbotan nso twe fi ne sibea no,

19sɛnea nsu yiyi abo ho

na osuhweam twe dɔte kɔ no

saa ara na wosɛe onipa anidaso.

20Wutintim ne so prɛko pɛ, na otwa mu kɔ;

wosakra ne nipasu na wugya no kwan.

21Sɛ wɔhyɛ ne mmabarima anuonyam a, onnim;

na sɛ wɔbrɛ wɔn ase a, onhu.

22Ɔno ara were mu yaw na ɔtee

na ɔno ara ne ho na ogyam.”

Священное Писание

Аюб 14:1-22

1У рождённого женщиной человека

короток век, но полон скорбями.

2Он, как цветок, прорастает и вянет,

ускользает, как тень, не задерживается.

3И на нём задержал Ты взгляд?

И его14:3 Или: «меня». Ты на суд ведёшь?

4Ты знаешь, что он нечист,

зачем же ожидаешь от него чистоты?14:4 Букв.: «Кто выведет чистое из нечистого? Никто!»

5Если дни его установлены,

и число его месяцев Ты сосчитал

и поставил рубеж, который он не преступит,

6то отведи от него Свой взгляд, оставь его в покое;

пусть он, как батрак, порадуется своим дням.

7Ведь и для дерева есть надежда:

если срубят его, оно оживёт

и снова пустит побеги.

8Пусть корни его одряхлели в земле,

и пень омертвел в пыли,

9чуть почует воду – расцветёт

и пустит ветви, как молодое растение.

10А человек умрёт и исчезнет,

испустит дух, и где он?

11Как исчезает вода из озера,

как иссякает река и сохнет,

12так и смертный ляжет и не поднимется;

пока не исчезнут небеса, он не проснётся

и от сна своего не встанет.

13О, если бы Ты укрыл меня в мире мёртвых,

спрятал меня, пока не пройдёт Твой гнев!

О, если бы Ты установил мне срок,

а потом вспомнил бы обо мне!

14Когда человек умрёт, будет ли он жить вновь?

Все дни моей службы14:14 Здесь Аюб говорит о своей жизни (или о пребывании в мире мёртвых) как о службе. я бы ждал,

когда придёт моё избавление.

15Ты бы позвал, и я бы ответил;

творение Твоих рук растрогало бы Тебя.

16Тогда Ты считал бы мои шаги,

но мои грехи не выискивал бы.

17Накрепко запечатана была бы моя вина,

Ты сокрыл бы мои проступки.

18Но как гора рушится и дробится,

и как скала сходит со своего места,

19как вода подтачивает камни,

и потоки смывают почву,

так и Ты губишь надежды смертного.

20Ты теснишь его до конца, и он уходит;

Ты искажаешь его лицо и отсылаешь его.

21В чести ли дети его, он не знает;

обижают ли их, он не видит.

22Он чувствует лишь боль своего тела

и плачет лишь о себе.