สุภาษิต 26:13-22 TNCV

สุภาษิต 26:13-22

คนเกียจคร้านพูดว่า “มีสิงโตอยู่ที่ถนน

มีสิงห์ร้ายเดินไปมาตามท้องถนน!”

ประตูเปิดปิดไปมาที่บานพับฉันใด

คนเกียจคร้านก็พลิกตัวไปมาอยู่บนเตียงฉันนั้น

คนเกียจคร้านแช่มือคาอยู่ในชาม

ขี้เกียจเกินกว่าจะหยิบอาหารใส่ปากตนเอง

คนเกียจคร้านคิดว่าตัวเองฉลาด

กว่าคนเจ็ดคนที่ตอบอย่างมีเหตุมีผล

การแส่เข้าไปกลางวงวิวาทที่ไม่ใช่ธุระของตน

เปรียบเหมือนคนที่กระชากหูสุนัขจรจัด

เหมือนคนบ้าที่กราดยิงลูกศรเพลิง

หรือลูกศรอาบยาพิษ

คนที่โกหกหลอกลวงเพื่อนบ้าน

แล้วแก้ตัวว่า “ฉันล้อเล่นน่ะ!” ก็เป็นเช่นนั้น

เมื่อไม่มีฟืน ไฟก็ดับฉันใด

เมื่อไม่มีการซุบซิบนินทา การทะเลาะวิวาทก็สงบลงฉันนั้น

คนชอบทะเลาะก่อเรื่องวิวาทได้ง่ายดาย

เหมือนถ่านแดงพร้อมลุกเป็นเพลิง และฟืนพร้อมลุกเป็นไฟ

ถ้อยคำซุบซิบนินทาเหมือนอาหารโอชะ

เข้าไปยังส่วนลึกที่สุดของคนเรา

Read More of สุภาษิต 26